Δεν είναι η πρώτη φορά που στους τελικούς, αλλάζει τελείως πρόσωπο και μεταμορφώνεται. Κι εδώ που τα λέμε για τον Ολυμπιακό ήταν (κατά μία έννοια) εύκολο. Χειρότερα από την Τετάρτη, δεν θα μπορούσε να παίξει! Οπότε η αναγέννησή του, η ενέργεια και το πείσμα που έβγαλε μέσα στο παρκέ, ήταν εντός λογικής, ειδικά όταν μιλάμε για πλέι-οφ και τελικούς.
Θα θυμήσουμε ότι στο πρώτο φιλικό στο εξωτερικό, το 2004, λίγο καιρό πριν το έπος της Πορτογαλίας, η εθνική μας είχε γνωρίσει τη συντριβή (4-0) στην Ολλανδία και αμέσως μετά έχασε και στην Πολωνία (1-0).
Θυμάμαι τα περυσινά και ανατριχιάζω… Κροίσοι από την Κύπρο που δεν εμφανίστηκαν ποτέ και υπόνοιες ότι η ΑΕΚ κόντεψε να μπλέξει με απατεώνες παράνομου τζόγου.
Με κόπο, ιδρώτα και πολύ άγχος οι Άγγλοι πέρασαν δεύτεροι από έναν όμιλο που φαινόταν πολύ εύκολος. Το πρόσωπο που έδειξαν στο παιχνίδι με τη Σλοβενία ήταν βελτιωμένο αλλά όχι τόσο ώστε να τους δίνει ώθηση για να φτάσουν μακριά στο θεσμό.
Τελικά η μεγάλη προσπάθεια να διχαστεί ο κόσμος της ΑΕΚ από τα αρμόδια «κέντρα Τύπου» δεν πέτυχε. Το «10 γελάνε και 20 κλαίνε όταν η ομάδα νικάει» (στα δημοσιογραφικά έδρανα μόνο ευτυχώς, διότι στις εξέδρες η συντριπτική πλειοψηφία το χαιρόταν το χθεσινό) που είχε πει κάποτε ο Μπάγεβιτς δεν απείχε εν τέλει και πολύ από την πραγματικότητα.
Και οι δύο είχαν δίκιο σε αυτά που είπαν. Και ο Μπλάνκο επειδή όντως η ΑΕΚ δείχνει όλη τη χρονιά να στερείται τακτικής συμπεριφοράς. Και ο Μπάγεβιτς όμως γιατί κάποιοι ποδοσφαιριστές επιλέγουν το πότε και πως θα παίξουν. Ο επίλογος της πιο διαιρεμένης και αλλοπρόσαλλης ΑΕΚ που είδαμε ποτέ θα γραφτεί την Τετάρτη.
“Έλα γράψε κάτι” έλεγε ο Φιλέρης και ομολογώ ότι στο 50’ του αγώνα στο Καραϊσκάκη, έπαιξα το τελευταίο μου χαρτί. Του τηλεφώνησα και του είπα: “Μα καλά δε με λυπάσαι; Εγώ παίζω καλύτερα…” Και μου απάντησε: “Ε, βάλε αυτό!”
Ένα σύνηθες συμπέρασμα στον θαυμαστό κόσμο των μαθηματικών _ από αυτά που λογικά θα πρέπει να έχει αποστηθίσει και να θυμάται ακόμα και ο πιο κουμπούρας μαθητής _ μας λεει ότι «όταν μια εξίσωση δεν έχει λύση τότε είναι αδύνατη».
Ο ΠΑΟΚ φτερουγίζει για το τσάμπιονς-λιγκ, με την ψυχή και το σπαθί του. Ο Σάντος, που πέρσι… γκρίνιαζε όλη την ώρα για την χρησιμότητα των πλέι-οφ, φέτος είναι προφανές πως δεν θα’ χανε την ευκαιρία να αρπάξει το εισιτήριο για τα προκριματικά της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, για πρώτη φορά μετά την περίοδο 2004-05.
Λίγο πριν βγει το Sport24.gr στον…αέρα και το αγκαλιάσετε, σε μια κουβέντα που ‘χα με τον φίλο μου τον Δρακουλαράκο και τον Φιλέρη, τους ζήτησα απλά, να μην γράψω μπάσκετ! Και φυσικά το δέχθηκαν, αφήνοντάς με να ασχοληθώ με το πανέμορφο άθλημα στο οποίο άλλωστε ακόμη(τρομάρα μου) «τρώω» τα πόδια μου!
Το φάιναλ-φορ ολοκληρώθηκε με το σενάριο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, παρακολουθώντας την Ευρωλίγκα εκ του σύνεγγυς. Τελικός Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός και νίκη των Καταλανών.
Πραγματικά ήταν …αφάνατος ο Ολυμπιακός στον ημιτελικό. Όσο η Παρτιζάν δεν πέθαινε, άλλο τόσο αυτός αναζητούσε τον τρόπο να την τελειώσει. Τις περισσότερες φορές ανορθόδοξα, αλλά στο τέλος με αποτελεσματικότητα.
Πλησιάζει λοιπόν το ξεκαθάρισμα! Θα γνωρίζουμε το βράδυ της Κυριακής την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης για το 2010, την ομάδα που θα καθίσει στον θρόνο και θα ‘χει πετύχει στο 100% τον στόχο που έθεσε, όταν ξεκινούσε το φετινό ταξίδι.
Χάνεις και τα λόγια σου, τις σκέψεις σου, καμιά φορά. Ανοίγεις, την τηλεόραση ξαφνικά στο δωμάτιο 1011 του ξενοδοχείου σου στο Παρίσι και βλέπεις την Ελλάδα να ματώνει.
Το πήγε από ‘δω, το έφερε από ‘κει, τελικά ο Ολυμπιακός κατάφερε να την κερδίσει την αναμέτρηση με την ΑΕΚ. Χάρη σε δυο γκολάρες, αυτή την φορά οι «ερυθρόλευκοι» τη βρήκαν την άκρη. Και αντέδρασαν πολύ σωστά, ακόμη κι όταν ισοφαρίστηκαν με το πέναλτι που ‘δωσε ο Τριτσώνης!
Ίσως ο Έκτορ Κούπερ να μετάνιωσε που δεν δοκίμασε το χαρτί Έντι Τζόνσον στον τελικό του Κυπέλλου. Ωστόσο, επειδή η ιστορία γράφτηκε αλλιώς, είναι προφανές ότι ο Αργεντίνος προπονητής κοιτάζει μπροστά και όχι πίσω.
Άλλο να το ακούς ως φήμη, άλλο να το διαβάζεις ως σενάριο και άλλο να επιβεβαιώνεται! Ο Ερνέστο Βαλβέρδε λοιπόν, τι είπε; Ας το δούμε άλλη μια φορά μαζί: «Περιμένω να τελειώσει η σεζόν για να δω αν θα προκύψει κάτι ενδιαφέρον. Όλα θα εξαρτηθούν από τις προτάσεις που θα έρθουν. Αν δεν συμβεί κάτι, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο».
Αργεντινο-βραζιλιανο-γαλλική (δεν στέκει ο όρος αλλά ας το πάρει το ποτάμι) υπόθεση ήταν ο τελικός, ο πιο υπολογισμένος και “υπολογιστικός” από την πλευρά των πάγκων.
Στο προηγούμενο σχόλιό μου, έγραψα τι είπαν κάποιοι άνθρωποι για το ποδόσφαιρο και που το καταντήσαμε στην Ελλάδα. Ελάχιστοι σχολίασαν και δεν μου φαίνεται παράξενο.
Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε ένα πρωτάθλημα που το ήθελε πολύ και το έδειξε με εμφατικό τρόπο σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ, απλά τέλειωσε ιδανικά μια δουλειά που άρχισε καλά από την 1η αγωνιστική.
Το ποδόσφαιρο τιμωρεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ακόμα και τους θεατές. Πολύ εύκολα μπορεί να προσγειώσει οποιονδήποτε στην πραγματικότητα. Όποιος στήθηκε να δει το παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα με τον Παναθηναϊκό, χωρίς προηγουμένως να έχει αδειάσει το μυαλό του από τις εικόνες του Μπαρτσελόνα – Άρσεναλ, καλώς αυτοτιμωρήθηκε.
Μέρα που είναι, ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως “κλείδωσε” τον τίτλο μετά “Βαϊών και κλάδων”, με μια νίκη που την ήθελε και την πήρε απέναντι σε μια καλή ομάδα όπως ο Ατρόμητος, που παίζει καλό ποδόσφαιρο σε όλα τα παιχνίδια του.
Θα μπορούσε να έχει κλειδώσει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός με νίκη επί του Ολυμπιακού. Δεν το κλείδωσε όμως. Αυτοκαταδικάστηκε να το κυνηγήσει με πίεση μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Επιπλέον διασκέδασε, με την αστοχία του, τις εντυπώσεις του αιωνίου αντιπάλου του που σ΄αυτή τη σεζόν με την εικόνα που έδειχνε, δύο ντέρμπι ήθελε και τα πήρε και τα δύο.
Η εύκολη θεώρηση του αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Σταντάρ στη Λιέγη, είναι πως η πρόκριση χάθηκε στο πρώτο παιχνίδι, διότι απλά ισχύει ως άποψη. Η άλλη με βάση την εικόνα του αγώνα στο Βέλγιο, είναι πως οι πράσινοι δέχθηκαν ένα αστείο γκολ, αλλά από κει και πέρα δεν τους ήθελε η μπάλα, εξ ου και έχασαν τη δεύτερη ευκαιρία, την οποία έδειξαν ότι ήθελαν.
Το παιχνίδι της Τρίπολης ήταν κρίσιμο έως και οριακό για τον Παναθηναϊκό. Για τον Αστέρα, που ψάχνει να “σωθεί” ουσιαστικά και μαθηματικά όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ήταν ένα ματς που ήθελε να κάνει ένα βήμα μπροστά, μικρό ή μεγάλο, για να μην τρέχει αργότερα.
Πανδαισία στον πάγο υπόσχονται οι Καναδοί στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του Βανκούβερ που ουσιαστικά αρχίζουν με την τελετή έναρξης τα ξημερώματα στο στάδιο BC Place, το πρώτο κλειστό στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
“Παιδιά πέρασε ο Ολυμπιακός. Φοβερή τύχη”. “Κρίμα για τον Παναθηναϊκό, πολύ δύσκολο”. Τα πρώτα σχόλια στο γραφείο μετά την κλήρωση, ήταν όπως πάντα απολαυστικά, αφού (όπως συμβαίνει και στα…καφενεία) έβγαλαν ήδη οι συνάδελφοι και τα ζευγάρια των ημιτελικών!
Λίγα 24ωρα μετά την ήττα στον Πειραιά, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού είχε αρκετές ομοιότητες (παρά τις αναγκαστικές και μη αλλαγές του Χεν Τεν Κάτε) με αυτό του ντέρμπι και έτσι δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει από χθες την πρόκριση.
Μέταλλο πρωταθλητή έδειξε χθες στη Λιβαδειά ο Παναθηναϊκός, που θέλει να φορέσει και πάλι το συγκεκριμένο κοστούμι (του νταμπλούχου μάλιστα) μετά από πέντε χρόνια και δείχνει περίτρανα ότι μπορεί να το κάνει.
