Αν η ζωή ήταν δίκαιη ίσως οι οπαδοί του μηχανοκίνητου αθλητισμού να γιόρταζαν στη Σεπάνγκ ή στο Φίλιπ Άιλαντ ή στη Βαλένθια στα Grand Prix που θα ακολουθήσουν τον παγκόσμιο τίτλο του Μάρκο Σιμοντσέλι στην κατηγορία MotoGP.

Επειδή η ζωή είναι άδικη σήμερα τιμούμε τη μνήμη του θαρραλέου Ιταλού οδηγού που έφυγε από τη ζωή ακριβώς πριν από δώδεκα μήνες στους πρώτους γύρους του Grand Prix της Μαλαισίας.

Ο 24χρονος πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής στα 250cc άφησε την τελευταία πνοή του στο σημείο, στη στροφή 11 εκεί που βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες μια πινακίδα που θα θυμίζει σε όλους τα χρόνια που θα ακολουθήσουν τον επονομαζόμενο SuperSic.

" Ήξερα πως δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα. Τον φίλησα και του είπα πως τον αγαπώ", είχε δηλώσει ο πατέρας του, Πάολο λίγες μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα.

Στη μνήμη του Μάρκο συστήθηκε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα με πατρόνες τους γονείς του, τον Πάολο και τη Ροσέλα Σιμοντσέλι. Ο Μάρκο ήθελε όλος ο κόσμος να χαμογελάει και να είναι ευτυχισμένος και αυτό προσπαθεί να κάνει το ίδρυμα, βοηθώντας παιδιά λιγότερα τυχερά από τον οδηγό από το Κοριάνο. Αυτό άλλωστε ήταν κάτι που ήθελε να κάνει ο ίδιος.

Τους τελευταίους δώδεκα μήνες έχουν γίνει διάφορες εκδηλώσεις στη μνήμη του, ενώ η πίστα του Μιζάνο που βρίσκεται μια ανάσα από τη γενέτειρα του φέρει πλέον το όνομα του. Οι γονείς του έγραψαν τη βιογραφία του παιδιού τους, η παρουσίαση της οποίας έγινε στο Μιζάνο.

Με αφορμή την πρώτη επέτειο του θανάτου του "αφάνα" το ιταλικό κανάλι RAI 3 μετέδωσε ένα τηλεοπτικό σόου σε τρία μέρη. Με παρουσιαστή/αφηγητή τον συγκινητικό Άλεξ Ζανάρντι η οικογένεια, οι φίλοι και οι αντίπαλοι του μοιράζονται αστείες ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Μάρκο σε ένα πρόγραμμα με τίτλο "Μάρκο Σιμοντσέλι, Sic για τους φίλους του".

Όπως εκείνη που αφηγήθηκε η Ροσέλα και η οποία εκτυλίχθηκε στο παγωτατζίδικο της οικογένειας στο Ριτσιόνε το καλοκαίρι του 2001. Ο Μάρκο, ήδη πρωταθλητής στα minimoto μετά το πρώτο minimoto που του χάρισε ο πατέρας του φίλου και αντιπάλου του, Ματία Παζίνι, προσφέρθηκε να βοηθήσει με αντάλλαγμα λίγα χρήματα.

Η δουλειά του ήταν να πηγαίνει να ανοίγει το μαγαζί το μεσημέρι, να αντικαθιστά τα παγωτά, να καθαρίζει και να ανάβει τα φώτα. Δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, ξεχάστηκε να κάνει... προπόνηση στον κεντρικό και έπεσε πάνω σε ένα αυτοκίνητο!

Η αφήγηση είναι στα ιταλικά, ωστόσο ακόμα και σε μια γλώσσα που δεν είναι κατανοητή από όλους, μπορούμε όλοι να καταλάβουμε πόσο μεγάλη καρδιά είχε ο SuperSic.

Θυμηθείτε εδώ πως τίμησαν οι οδηγοί του MotoGP τη μνήμη του συναθλητή τους τον περασμένο Νοέμβριο στη Βαλένθια.