Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Λαμία στην Τούμπα θεωρητικά στην αρχή της σεζόν θα ήταν από αυτά που ο Ραζβάν Λουτσέσκου πίστευε ότι η ομάδα του στοχεύει στο πρωτάθλημα θα πρέπει να τα είχε "κυκλωμένα".

Με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η ομάδα του, ο Ρουμάνος τεχνικός ήξερε, όπως ήξεραν όλοι άλλωστε ότι και αυτό θα ήταν τελικά ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι και πως για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να υποφέρει. Και αυτό έγινε…Όχι τόσο γιατί από το Δικέφαλο έλειπαν τόσοι πολλοί ποδοσφαιριστές λόγω τραυματισμών ή ασθένειας και άλλοι τόσοι από αυτούς που ήταν διαθέσιμοι μοιάζουν να είναι στα όρια τους.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο ΠΑΟΚ και μάλλον συνεχίζει να αντιμετωπίζει είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης των παικτών του. Ο φόβος που μοιάζει να τους διακατέχει. Ότι κάτι θα γίνει και όλα θα στραβώσουν και που σχεδόν πάντα τους οδηγεί σε λάθη.

Και αυτό στο παιχνίδι με τη Λαμία έγινε όχι μόνο στο γκολ που βρήκαν οι φιλοξενούμενοι στην πρώτη τους φάση μετά από συνεχόμενα λάθη των παικτών του ΠΑΟΚ με τον Αραμπούλι στο 7΄αλλά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα και τις καθυστερήσεις.

Όταν ξεκίνησαν να αμύνονται μαζικά, χωρίς να κρατούν την μπάλα και έδιναν στους παίκτες του Γρηγορίου το δικαίωμα να κυνηγούν μέχρι και την τελευταία φάση την ισοφάριση. Και επειδή όταν φοβάσαι κάτι στο τέλος το αντιμετωπίζεις, ήταν "σοκαριστικό" το γεγονός ότι η Λαμία δεν ισοφάρισε επειδή ο Ταϊρόν ήταν μια τρίχα μπροστά από τον Σίντκλεϊ στο ξεκίνημα της φάσης του 3ου λεπτού των καθυστερήσεων.

Μέχρι να αποφασίσει το VAR την τύχη της συγκεκριμένης φάσης, αυτά τα λεπτά που χρειάστηκαν για να την αναλύσουν, καταλαβαίνει κανείς ότι η γη έφυγε κάτω από τα πόδια τους.

Ίσως και να του έκανε καλό η άδεια Τούμπα

Εδώ που τα λέμε, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αν το γεγονός ότι η Τούμπα ήταν κλειστή λόγω τιμωρίας και δεν υπήρχε κόσμος στις κερκίδες ήταν τελικά κακό για τον ΠΑΟΚ. Όπως και κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την δυναμική που δίνει η γεμάτη Τούμπα τις πιο πολλές φορές στους παίκτες του Δικεφάλου.

Αν κρίνει κανείς από τις αποδοκιμασίες που ξεκινήσαν από την προθέρμανση και συνεχίστηκαν μέχρι και τα πρώτα λεπτά του κρίσιμου αγώνα με την Λίνκολν στον οποίο κρινόταν η ευρωπαϊκή συνέχεια του ΠΑΟΚ, μάλλον καλό τους έκανε που το γήπεδο δεν είχε κόσμο. Θα παραμείνει ερωτηματικό, με βάση πάντα το κλίμα που έχει δημιουργηθεί με τις κακές εμφανίσεις και τα άσχημα αποτελέσματα, πως θα αντιδρούσε η Τούμπα όταν ο Αραμπούλι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Πασχαλάκη μόλις στο 7΄.

Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά ο ΠΑΟΚ αντέδρασε ψύχραιμα όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ. Χωρίς να κάνει κάτι εξωπραγματικό, προσπάθησε με ηρεμία και ορθολογικά να μεταφέρει την μπάλα προς την περιοχή της Λαμίας και να απειλήσει για την ισοφάριση αρχικά και στη συνέχεια την ανατροπή, με καλή κυκλοφορία της μπάλας και χωρίς βιαστικές και βεβιασμένες ενέργειες.

Και τα κατάφερε τελικά να γυρίσει το παιχνίδι… Αν δεν υπήρχε και η εικόνα στα τελειώματα του αγώνα θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο ΠΑΟΚ διαχειρίστηκε για πρώτη φορά εδώ και καιρό ένα παιχνίδι που του στράβωσε με… ωριμότητα, έστω και αν είχε αρκετούς νεαρούς στην ενδεκάδα του.

Γιατί πρέπει να παίζει ο Τέιλορ αντί του Λύρατζη;

Με την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΠΑΟΚ και την εικόνα κατάρρευσης που έδειξε στα προηγούμενα παιχνίδια οι νεαροί και η διαχείριση τους έχει γίνει ένα από τα θέματα συζήτησης. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι τα παιδιά των Ακαδημιών θα πρέπει να δικαιωματικά να παίρνουν χρόνο συμμετοχής για να δείξουν τι αξίζουν και γιατί "νιώθουν" περισσότερο ΠΑΟΚ από κάποιους ξένους που παίζουν μόνο για τα συμβόλαια τους. Άλλοι δεν τους εμπιστεύονται και θεωρούν ότι δεν μπορεί μια ομάδα να κάνει πρωταθλητισμό στηριζόμενη στους πιτσιρικάδες.

Όπως συνήθως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο όλες οι απόψεις μπορούν να στηριχθούν σε επιχειρήματα, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι είναι σωστές. Η εικόνα του ΠΑΟΚ σήμερα ωστόσο σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο καλύτερος είναι ο Λούκας Τέιλορ από τον Λευτέρη Λύρατζη και στις δυο φάσεις του παιχνιδιού, σε άμυνα και επίθεση;

Και δεν μπορείς να μην σκεφτείς ότι οι διαφορές ανάμεσα στον Εσίτι και τον Τσιγγάρα, που δεδομένα υπάρχουν, είναι τόσο μεγάλες. Όχι τόσο τουλάχιστον ώστε ο πρώτος να έχει 19 παιχνίδια από τα οποία τα 10 βασικός και ο Τσιγγάρας να περιμένει το μήνα Δεκέμβριο για να ντεμπουτάρει την φετινή σεζόν. Όχι οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες.

Η αντίδραση στα δημοσιεύματα θύμισε πάλι... Λουτσέσκου

Ο Λουτσέσκου κλήθηκε να σχολιάσει τα δημοσιεύματα στην πατρίδα του που τον θέλουν να είναι σε αδιέξοδο και έτοιμος να τα παρατήσει γιατί τα πράγματα στον ΠΑΟΚ δεν είναι όπως τα περίμενε ή όπως του είπαν ότι θα είναι. Ο τρόπος που αντέδρασε – "γιατί πρέπει να σχολιάσω μ@λ@κίες...;" είπε θύμισε λίγο από τον παλιό Λουτσέσκου που είχαμε χάσει τις τελευταίες εβδομάδες. Ο Ρουμάνος από απολογητικός σε υπέρτατο βαθμό εμφανίστηκε και πάλι λίγο… αλαζόνας, λίγο… εγωκεντρικός, λίγο… περισσότερο Λουτσέσκου.

Το κακό όμως είναι ότι ακόμη και αν δεν σκέφτεται να τα παρατήσει, τα υπόλοιπα κομμάτια της ιστορίας που δημοσιεύουν οι συμπατριώτες του δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

Μπορεί να μην χρειάζεται να σχολιάζει τα περί παραίτησης, αλλά δεν πρέπει να ξεκαθαρίσει ορισμένα πράγματα. Για παράδειγμα είναι ο ΠΑΟΚ ως οργανισμός στην κατάσταση που περίμενε, όταν αποφάσιζε να επιστρέψει, ή έκανε βήματα πίσω; Όσα ζήτησε για να πειστεί να επιστρέψει τηρήθηκαν;

Είναι τελικά ικανοποιημένος από τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένος ο Δικέφαλος; Αυτά είναι πράγματα που σίγουρα θα πρέπει να σχολιάσει….