Αντώνης Νικοπολίδης: 9



Ανίκητος, απροσπέλαστος και ότι άλλο επίθετο μπορείτε να προσθέσετε. Μαζί με τους Πατσατζόγλου και Πάντο οι κορυφαίοι του Ολυμπιακού. Η απόκρουση στο πλασέ του Ρομπίνιο, είναι τεράστιας κλάσης "κήπερ".
Σαφώς είχε και την τύχη με το μέρος του, βασικός παράγοντας και στον αθλητισμό.

Ραούλ Μπράβο: 3



Δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να βοηθήσει την ομάδα του με αποτέλεσμα να "μπάζει" από αριστερά η άμυνα του Ολυμπιακού. Οι συνεχόμενοι τραυματισμοί του δεν τον έχουν αφήσει να δείξει αυτό που θα ήθελε. Πάντως έστω και έτσι, λίγο έλειψε να σκοράρει, αλλά είδε το καλό σουτ που επιχείρησε να περνά λίγο άουτ.

Ζούλιο Σέζαρ: 3



Από τα χειρότερα βράδια του στον Ολυμπιακό. Καμία σταθερότητα στις πάσες, γλίστρησε πολλές φορές και αποτέλεσε βασική πηγή κινδύνου για την ομάδα του. Ηταν καθαρά σύμπτωση ότι όταν βγήκε οι "ερυθρόλευκοι" δεν είχαν δεχτεί γκολ. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει στο ελάχιστο.

Μίχαλ Ζεβλάκοφ: 6



Προσπάθησε να καλύψει και την κακή βραδιά των συμπαικτών του στην άμυνα. Στο δεύτερο ημίχρονο κουράστηκε εμφανώς, αλλά και πάλι δεν τα παράτησε και έδωσε τον καλύτερό του εαυτό.

Τάσος Πάντος: 9



Από τους καλύτερους παίκτες του γηπέδου. Απίστευτο τρέξιμο σε όλο το γήπεδο. Κάλυπτε τους χώρους στην άμυνα και ήταν σχεδόν αλάνθαστος, Εκανε μεγάλη δουλειά πάνω στον Ρομπίνιο, βγαίνοντας τις περισσότερες φορές μπροστά του και ουσιαστικά απενεργοποίησε το "θανατηφόρο" όπλο της βασίλισσας.

Ιεροκλής Στολτίδης: 5


Επίσης έτρεξε πάρα πολύ και φάνηκε η κούραση στο δεύτερο ημίχρονο. Στάθηκε τυχερός στη φάση του δοκαριού, αλλά γενικά δεν ήταν από τα καλύτερα βράδια του.

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: 6



Ο αρχηγός δεν θύμισε τον "Τζόλε" του Μπερναμπέου, αλλά έστω και έτσι βοήθησε στον ανασταλτικό τομέα. Απλά οι συμπαίκτες του χρειάζονταν περισσότερο τις "φαρμακερές" σέντρες του, οι οποίες δεν ήρθαν ποτέ.

Χρήστος Πατσατζόγλου: 8



Δικαιωματικά μέσα στην τριάδα των κορυφαίων, "Μηχανάκι" στο χώρο της μεσαίας γραμμής, έδωσε και κέρδισε δεκάδες μάχες. Παράλληλα πρόσφερε σημαντικές ανάσες ιδιαίτερα στις χρονικές στιγμές που η Ρεάλ πίεζε ασφυκτικά.

Λομάνα Λούα Λούα: 5


Αχαρος ο ρόλος του, να προσπαθεί να βγει απλά σε αντεπιθέσεις μόνος του. Μάλιστα σε κάποιο διάστημα στο δεύτερο μέρος έπαιξε και "δεκάρι". Αν ήταν πιο αποτελεσματικός στην τελική προσπάθεια, ίσως να είχε πανηγυρίσει και γκολ. Τον αδίκησε ο Μίχελς στη φάση που του χρέωσε επιθετικό φάουλ ενώ έφευγε μόνος του.

Λουτσιάνο Γκαλέτι: 6



Ξεκίνησε ορεξάτος, αλλά γρήγορα αναλώθηκε στο να κρατάει τη μπάλα προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο. Κουράστηκε και αυτός στο δεύτερο μέρος με αποτέλεσμα να προσφέρει πολύ λίγα στον οργανωτικό τομέα.

Ντάρκο Κοβάσεβιτς: 5



Δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικός με άλλα παιχνίδια, αλλά μην ξεχνάμε ότι ήταν απελπιστικά μόνος του στην επίθεση του Ολυμπιακού. Πάλεψε, κέρδισε μπάλες αλλά δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός και δεν τον αισθάνθηκε η άμυνα των Μαδριλένων.

Αλλαγές: Από τις τρεις αλλαγές, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου ήταν ο πιο δραστήριος κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο και φάουλ. Ο Αρτσούμπι δεν έπαιζε στη φυσική του θέση (κέντρο) ενω ο Μενδρινός προσπάθησε, έστω και αν είχε φανερά (και λογικά) κάποιο τράκ.

Προπονητής: 8

Ο Τάκης Λεμονής θύμισε τον... αλχημιστή ή ίσως τον Χάρι Πότερ, καθώς χρειάστηκε να βγάλει λαγούς από το καπέλο του. Με δεδομένες τις τεράστιες απουσίες των Αντζα, Τοροσίδη και Λεντέσμα, σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς των Μπράβο και Σέζαρ, ο κόουτς του Ολυμπιακού βρέθηκε σε απόγνωση.

Τα κατάφερε όμως θαυμάσια, ρισκάροντας μάλιστα στο τέλος με καθαρό 4-4-2 (με την προσθήκη του Κωνσταντίνου. Εχει το μεγαλύτερο μερίδιο στην ισοπαλία αφού με συνεχόμενες εσωτερικές αλλαγές, πήρε αυτό που ήθελε.