Πριν από αυτά, ας κάνουμε μια παρένθεση. Γνωρίζοντας καλά πως οι παρομοιώσεις και οι παραλληλισμοί είναι σ’ ένα κείμενο σαν τα ελαττωματικά πυρομαχικά σε μια μάχη, όπως είχε πει ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, και πως ίσως διαπράττεται κάποια ύβρις εδώ, ας τολμήσουμε να πούμε -κατ’ αναλογία φυσικά- ότι και το Forester ενσωματώνει μια ανάλογη ένταση από την ιστορία της αυτοκίνησης.

Δεν τέθηκε πιο ταιριαστή πρόταση όταν συζητούσαμε με ποιο αυτοκίνητο θα έπρεπε να κάνουμε αυτό το ταξιδιωτικό. Όχι γιατί δεν υπάρχουν πολλά ικανά, αλλά γιατί το Forester είναι βγαλμένο από ένα ονειρικό νεφέλωμα οδηγικής ελευθεριότητας και ορεινής περιήγησης που οι άνω των 40 -και λάτρεις της τετρακίνησης, αλλά και του Κόλιν ΜακΡέι- θα καταλάβετε. Με έξτρα μπόνους ότι δεν έχει τίποτα από τη δηθενιά μεταγενέστερων SUV, και ποτέ δεν απέκτησε.

Το Forester αμέσως έλαμψε σαν λάμπα από νέον: θα ήταν, το ταξίδι μαζί του στο βουνό, ένας σύνδεσμος και με το δικό μας -πεζό, ανέμελο, ειρηνικό και απερίσκεπτο, σίγουρα απερίσκεπτο- παρελθόν, μια νοσταλγία οδηγικής ελευθερίας που είχαμε την πολυτέλεια να ζήσουμε πριν αυτή η χώρα μπει για πρώτη φορά στους μοναδικούς σοβαρούς μπελάδες που έζησε η γενιά μας - αυτή των σαραντάρηδων, δηλαδή.

Κι αυτό συμβαίνει για έναν μόνο λόγο: για την τετρακίνησή του. Την παλιά, αγνή, καθαρόαιμη τετρακίνηση. Εντάξει, ήταν βαριά, και ως βαριά ήταν και ενεργοβόρα, και κάποτε δεν το ξέραμε ή δεν ξέραμε τι σημαίνει ή δεν θέλαμε να ξέραμε, και ίσως να νοσταλγεί κανείς την εποχή που δεν ήξερε όσα ξέρει τώρα και δεν νοιαζόταν όσο νοιάζεται τώρα. Ίσως, αν και δεν θα έπρεπε.

Ό,τι και να συμβαίνει, όμως, αυτό το αυτοκίνητο ήταν ένας σύνδεσμος με παρελθοντικές, νεανικές βόλτες στα βουνά. Και είχε και το κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού με τις κοντές του σχέσεις που σε έκανε έξτρα ανέμελο. Και τολμηρό, και ενίοτε λερωμένο και κατάκοπο αν βυθιζόσουν στην αυταπάτη ότι κατέκτησες το βουνό.

Τώρα τη θέση του υποπολλαπλασιασμού των σχέσεων έχουν πάρει τα ηλεκτρονικά: το X-Mode και τα προγράμματα Snow/Dirt και Deep Snow/Mud κάνουν εξίσου καλή δουλειά, δουλειά που απεικονίζεται στην καταπληκτική οθόνη ψηφιακών off-road ενδείξεων πάνω στο ταμπλό, αλλά δεν πειράζει. Το πνεύμα είναι ακόμα υπαρκτό. Η τετρακίνηση είναι ακόμη παρούσα, το πάτωμα έχει 22 εκατοστά ύψος από το έδαφος, οι γωνίες προσέγγισης, ράμπας και αποχώρησης είναι -τέλος πάντων- σε μοίρες πολύ βολικές και στις κατηφόρες έχεις Hill Descend Control.

Διότι το Forester εξελίχθηκε και αυτό, συμβάδισε με τους καιρούς του, αλλά το έκανε με τρόπο που θα τολμούσε κανείς να σκεφτεί ότι οι Ιάπωνες της Fuji Heavy είχαν ακριβώς στο μυαλό τους αυτή την παρελθοντική ελευθεριότητα, εκείνη την αίσθηση στο βουνό, και θέλησαν να το κρατήσουν αμόλυντο από παράσιτα της εποχής του εξηλεκτρισμού και της ηλεκτρονικής τεχνολογίας.

Το έκαναν μεν (ήπια) υβριδικό για να το φέρουν στα μέτρα της εποχής από άποψη κατανάλωσης και ρύπων, του πρόσθεσαν όλες τις παραπάνω σύγχρονες τεχνολογίες ελέγχου των τροχών για την πρόσφυση, το εμπλούτισαν με οθόνη πολυμέσων και συνδεσιμότητας του smartphone, αλλά το κράτησαν αυθεντικό σε αυτή την πέμπτη γενιά του.

Στις πλευρές του Σαραντάπορου

Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, σε εκείνο το ράθυμο αυγουστιάτικο μεσημέρι που το Forester κυλούσε τόσο γοερά τους τροχούς του στο ασφάλτινο φίδι που ακολουθεί παράπλευρα τα νερά του Σαραντάπορου, στην Κοιλάδα αυτή. Δεξιά, ανεβαίνοντας από την Κόνιτσα προς το Βορρά, βρίσκεται ο Σμόλικας. Με το Ταμπούρι του και τον Κλέφτη του, την προτομή του Συνταγματάρχη Δαβάκη. Αριστερά ο Γράμμος, με το Κάμενικ και τη Μούκα Πέτρα και το 2.520.

Λίγα είναι τα μέρη της Ελλάδας που είναι τόσο πολύ, τόσο απερίγραπτα όμορφα. Αλλά το βασικότερο είναι πως είναι ακόμη πιο λίγα τα μέρη που κάποιος δεν μπορεί τίποτα να νιώσει, αν πάει αδιάβαστος. Αν δεν έχει διαβάσει ιστορία, για την ακρίβεια. Εκτός αν δεν είναι αυτός ο σκοπός του ταξιδιού, που μάλλον είναι ακόμα χειρότερο.

Διαβάζοντας την τοπική ιστορία του β’ παγκοσμίου πολέμου και μετέπειτα του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου θα νιώσει κανείς ότι αυτά που αντικρίζει δεν είναι δάση οξιάς αλλά φωλιές, τα οροπέδια που κοιτάζει δεν είναι λιβάδια αλλά πεδία μαχών, οι βουνοκορφές δεν είναι μόνο υποβλητικοί γεωλογικοί γίγαντες αλλά παρατηρητήρια. Και θα καταλάβει ότι δεν αυτά τα βουνά δεν πρέπει να κλοτσάει πέτρες, αλλά να προχωρά ελαφροπατώντας.

Αυτό θα πρέπει να είναι μέρος της ιεροτελεστίας αυτού του ταξιδιού, διότι αυτό δεν είναι ένα ανέμελο ταξίδι στη φύση. Έπειτα, υπάρχει και η παλαιότερη ιστορία, του πρώτου αιώνα αυτού του μετά-Επαναστατικού κράτους. Η ιστορία της τέχνης της πέτρας που τόσο φαντασμαγορικά ξεδιπλώνεται κοιτώντας περιμετρικά από τις πλατείες του Γανναδιού, της Μόλιστας, της Καστάνιανης, της Πυρσόγιαννης - όλων των 27 Μαστοροχωρίων του Δήμου Κόνιτσας που είναι σκαρφαλωμένα στα 500 μέχρι και 1.250 μέτρα στο Βορρά του νομού Ιωαννίνων.

Τα σχολεία θα απεικονίζουν, έτσι, έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο μεγαλώματος των τέκνων, τα εγκαταλειμμένα χωριά της Λυκόρραχης και της Ζέρμας έναν αλλοτινό και αδιανόητο -σήμερα- τρόπο ζωής, και οι Εκκλησίες σε κάθε χωριό θα αποκαλύπτουν το μεγαλείο της τέχνης της ζωγραφικής, της τοιχογραφίας και της ξυλογλυπτικής που κάποτε μεγαλειωδώς εξελισσόταν στα χωριά αυτά.

Τότε που τα χωριά είχαν 350 οικογένειες (ενώ σήμερα έχουν 0-35 μόνιμους) όντως συντελέστηκε με υπέροχο τρόπο το σμήξιμο των έργων του ανθρώπου -των ζωγράφων από τους Χιονάδες ή των πετράδων από το Πληκάτι ή των ξυλογλυπτών «ταλιαδούρων» από το Γοργοπόταμο και το Ασημοχώρι, για παράδειγμα- με την παραδείσια φύση αυτού του τόπου. Αλλά αυτό είναι και ένα λυπηρό κλισέ ελλείψει άλλης σκέψης για όσα βλέπει κανείς εδώ. Ειδικά αν μετά τα Μαστοροχώρια ανέβει κανείς προς την τόσο σημαντική Αετομηλίτσα ή τη Γράμμουστα, προς τις κορυφές του Γράμμου.

Ταξιδεύοντας με το Subaru Forester 2.0 e-Boxer

Πίσω στο δρόμο, λοιπόν, με το Forester. Πολλές ορεινές δασικές χωμάτινες διαδρομές του Σμόλικα και του Γράμμου είναι σχετικά βατές -φυσικά το καλοκαίρι- και επιτρέπουν την πρόσβαση χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα σε πολύ σημαντικά και υποβλητικά τοπόσημα -όπως την Άνω και Κάτω Αρρένα του Γράμμου- αλλά και σε φαντασμαγορικά τοπία όπως η λίμνη Μουτσάλια.

Υπάρχουν, βέβαια, και πολλά σκληρά κομμάτια -κυρίως εκεί που δεν συνηθίζουν να οδηγούν οι κτηνοτρόφοι- που είναι αληθινά δύσβατα και πετρώδη. Το Forester έχει πολύ ψηλά το όριό του, σε αυτά, χάρη στην τετρακίνηση και τα ηλεκτρονικά συστήματα που το συνοδεύουν, και που προαναφέραμε.

Αλλά ίσως ο εκσυγχρονισμός του δεν βρίσκεται μόνο εκεί. Η μικρή μπαταρία είναι τοποθετημένη ανάμεσα στους δύο πίσω τροχούς και επιτρέπει την κατανομή βάρους κατά σχεδόν 50/50. Σε συνδυασμό με τη συμμετρική τοποθέτηση του υβριδικού συστήματος -θερμικού και ηλεκτρικού κινητήρα- με το κιβώτιο και κατά συνέπεια το χαμηλό κέντρο βάρους, τα αποτελέσματα και των δύο αυτών παραμέτρων είναι πολύ σημαντικά για τον έλεγχο της οδικής συμπεριφοράς στην άσφαλτο.

Έτσι, βασισμένο στην προηγμένη και πολύ πιο άκαμπτη πλατφόρμα Subaru Global Platform (SGP), το Forester -ενώ είναι τόσο ικανό εκτός δρόμου- έχει την ασφάλεια στον έλεγχο των κλίσεων και στην πρόσφυση ενός κορυφαίου SUV της εποχής μας στην άσφαλτο. Και επιτρέπει τη λίγο μαλακότερη ρύθμιση της ανάρτησης που κάνει το πέρασμα από σκληρά εδάφη πιο άνετο, όπως και την καθημερινότητα στους ελληνικούς ασφαλτόδρομους των πόλεων.

Ένα άλλο όφελος όλων αυτών των μηχανολογικών παραμέτρων είναι η ποιότητα της κύλισης, που πλέον στην 5η γενιά του Forester βρίσκεται σε ανώτερο επίπεδο από κάθε άλλη, και μετατρέπει ένα κλασσικό τετρακίνητο της παραδοσιακής σχολής του είδους σε ένα πολιτισμένο ταξιδευτή που αφήνει τους επιβάτες ακούραστους. Και τον οδηγό το ίδιο, χάρη στη βελτίωση της στήριξης των καθισμάτων και την περιφρούρηση της οδήγησης από τα 11 ηλεκτρονικά συστήματα υποβοήθησης της σουίτας Eyesight.

Σε αυτά συμβάλλουν και οι διάπλατοι -για τα δεδομένα της κατηγορίας- χώροι για πέντε επιβάτες στο εσωτερικό των 4,64 μέτρων του αμαξώματος, καθώς και η ποιότητα των υλικών, η ζεστή σχεδίαση, οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που προσφέρουν φωτεινότητα και ορατότητα, καθώς και τα 509 λίτρα του χώρου αποσκευών μαζί με τις βολικές λύσεις όπως η πρίζα και οι γάντζοι πρόσδεσης των αντικειμένων και των αποσκευών.

Ταξιδεύοντας, το έργο του επίπεδου (boxer) κινητήρα 2.0 λίτρων -που αποδίδει 150 ίππους και 194 Nm ροπής- υποβοηθά ένα ηλεκτρικό μοτέρ που συμβάλλει με 17 ίππους και 66 Nm ροπής, το οποίο παίρνει την ενέργειά του από μπαταρία ιόντων-λιθίου χωρητικότητας 0,57 kWh. Το ήπια υβριδικό αυτό σύστημα είναι αυτοφορτιζόμενο, που σημαίνει ότι δεν μπαίνει στην πρίζα.

Το κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης Lineartronic δεν είναι κακό για CVT, και αξιοποιεί την ισχύ του υβριδικού συστήματος ώστε το Forester να μην κρεμάει ποτέ ακόμα και με βαρύ φορτίο. Ειδικά στην πόλη ο ηλεκτροκινητήρας συμβάλλει σημαντικά στις συνεχείς εκκινήσεις, και μπορεί κανείς να πέσει κάτω από τα 8,5 lt/100km μέσης κατανάλωσης. Σίγουρα στον αυτοκινητόδρομο μπορεί να πέσει και κάτω από τα 8,0 με σταθερό και όχι δυνατό τέμπο, που ρυθμίζεται εύκολα από το Adaptive Cruise Control.

To Subaru Forester 2.0 e-Boxer είναι ένα γνωστό, παραδοσιακό και αυθεντικό τετρακίνητο, και αυτή ακριβώς είναι η βασική αρετή του. Με την προϋπόθεση, που τηρεί, του εκσυγχρονισμού του από όλες τις πτυχές: από την υβριδική μέχρι την ηλεκτρονική τεχνολογία, και τη βάση μιας υπερσύγχρονης πλατφόρμας που το καθιστά ασφαλές. Με αρκετά πλούσιο εξοπλισμό, η τιμή του ξεκινά από τα 40.390 ευρώ.

Subaru Forester 2.0 e-Boxer

• Κινητήρας / Καύσιμο: Τετρακύλινδρος 2.0 / Βενζίνη
• Κιβώτιο: Αυτόματο CVT
  
• Κίνηση: Στους τέσσερις τροχούς
  
• Ισχύς: 150 ίπποι / 5.600-6.000 rpm
  
• Ροπή: 194 Nm / 4.000 rpm
  
• 0-100 km/h: 11,8 sec
  
• Τελική ταχύτητα: 188 km/h
  
• Κατανάλωση (WLTP): 8,1 lt/100 km
  
• Εκπομπές CO2: 185 g/km
  
• Μήκος: 4,640 m
  
• Μεταξόνιο: 2,670 m
  
• Βάρος: 1.658 kg
  
• Χώρος αποσκευών: 509 lt
  
• Τιμή: Από 40.390 €