Για να πω την αμαρτία μου δεν είχα πιστέψει στην περίπτωση Αναστασίου. Για λόγους αρχής. Ότι δεν είναι δυνατόν δηλαδή μια ομάδα επιπέδου Παναθηναϊκού, να παίζει στο θέμα προπονητή κορώνα-γράμματα. Μαύρο κόκκινο.

Παίρνουμε δηλαδή ένα καλό και φιλόδοξο παιδί, κι αν μας βγει μας βγήκε. Θα μου πείτε τώρα ακόμα πληρώνει ο Παναθηναϊκός με τον Φορναρόλι και τους άλλους περίεργους που του είχε κουβαλήσει πέρυσι ο Ζεσουάλδο Φερέιρα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι αν πέσεις έξω σε ένα κανονικό προπονητή, ο επόμενος που θα πάρεις θα είναι ένας μαθητευόμενος. Συμβαίνει αυτό στο ποδόσφαιρο. Δεν σημαίνει ότι επειδή συμβαίνει είναι και σωστό.

Και με ποια στατιστικά μάλιστα. Για κάθε έναν καινούργιο προπονητή, που ξεκινάει την καριέρα του, σε υψηλό επίπεδο με επιτυχία, υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι δέκα που τα κάνουν "μούτι". Δεν σημαίνει δηλαδή αυτόματα, ότι ο όποιος Αναστασίου, που έχει εμπειρίες από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη να αναλάβει την τεράστια ευθύνη για τη συγκρότηση τη προετοιμασία και την καθοδήγηση μιας ομάδας.

Στην Ελλάδα βέβαια και ειδικά τώρα με τη κρίση όλα γίνονται. Και "υποστηρίζονται" μάλιστα. Η άποψη που έχει διατυπωθεί και κατ' επανάληψη μάλιστα είναι ότι "μαθαίνει και ο Αναστασίου". Στη γειτονιά που μεγάλωσα τα Άνω Πετράλωνα ήξερα ότι όποιος πάει να μάθει κάτι πληρώνε. Δεν πληρώνεταιι: Για να μάθει εγγλέζικα πληρώνει. Για να μάθεις να οδηγείς και να πάρεις δίπλωμα πληρώνεις. Για να μάθεις μια τέχνη θα πας σε Σχολή και θα πληρώσεις δίδακτρα....

Ο Παναθηναϊκός ζητάει την τιμωρία του Κάκου

Πολύ περισσότερο για να μάθεις τάβλι, πόκα και πρέφα. Πάνε και εκείνες τις εποχές που τα καφενεία ήταν γεμάτα. Να μαθαίνεις και να πληρώνεσαι στη κανονική ζωή δεν υπάρχει. Μόνο στο ποδόσφαιρο και ειδικότερα στο ελληνικό.

Ενοχλητική είναι επίσης η καραμέλα ότι "ο Παναθηναϊκός, είναι καινούργια ομάδα και κατά συνέπεια είναι αναμενόμενονα έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του". Τρίχες κατσαρές. Πόσες και ποιες από τις ομάδες της Σούπερλιγκ, έχουν την ίδια περυσινή ομάδα με τρεις-τέσσερις προσθαφαιρέσεις;

Όλες σχεδόν οι ομάδες είναι καινούργιες. Από τον Ολυμπιακό μέχρι τον Πλατανιά. Αυτός ο μεγάλος πρόλογος, σχετικά με την κατ αρχήν διαφωνία για περιπτώσεις προπονητών σαν τον Ανστασίου.

Ύστερα από 11 αγωνιστικές στη σεζόν, έχουμε πλέον ένα καλό δείγμα για τον συγκεκριμένο Αναστασίου. Που κάθε άλλο παρά αρνητικό είναι. Δεν θα πετάξω την σκούφια μου για το διπλό στο Βικελίδης. Ούτε θα πω ότι ο Παναθηναϊκός αντέδρασε για την ήττα από τον Ολυμπιακό κι "έδειξε ότι είναι μεγάλη ομάδα". Αυτοί που το λένε αυτό αν το αποτέλεσμα στο Βικελίδης ήταν ανάποδο θα 'εγραφαν ότι "ο Παναθηναϊκός είναι μικρή ομάδα".

Την αγωνιστική συμπεριφορά του Παναθηναϊκού την οριοθετώ στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Στο πριν και μετά. Προσωπικά μετά το 1-2 στη Λεωφόρο κάπου βιάστηκα και κάπου τον είχα ξεγράψει τον Παναθηναϊκό. Έπεσα έξω.

Για λύπηση ο Άρης

Στα τέσσερα ματς από κει πέρα, δύο με τον Εργοτέλη για Κύπελλο-πρωτάθλημα και με Ολυμπιακό και Άρη, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων ο Παναθηναϊκός ήταν καλός. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες του σαν ομάδα.

Δεν σκότωσε κανένα θηρίο το Σάββατο το βράδυ στο Βικελίδης. Για λύπηση ήταν ο Άρης. Μαζί με τον Απόλλωνα, οι χειρότερες ομάδες της κατηγορίας. Και μόνο το γεγονός ότι ξεκινάει ο Αγκάνθο βασικός και θεωρητικά είναι ο Νο1 κυνηγός της ομάδας, μακράν του δεύτερου, τα λέει όλα. Στη κατάσταση που εμφανίστηκε το Σάββατο, δεν είναι για να παίζει, ούτε μισή ώρα σε παιχνίδι παλαιμάχων. Όχι να τρέξει δεν μπορούσε, αλλά ούτε να κουνηθεί. Όλα αυτά όμως δεν μειώνουν στο ελάχιστο τη νίκη του Παναθηναϊκού. Πού ήταν, μάλιστα, η πλέον "καθαρή".Δεν απειλήθηκε, κέρδισε άνετα, ενώ όλες οι άλλες νίκες του ήταν οριακές.

Με τη σύγκριση λοιπόν της περυσινής χλαπάτσας του Φερέιρα, να είναι νωπή. Ο Παναθηναϊκός του Αναστασίου τα πάει μέχρι τώρα μια χαρά. Είναι εμφανές ότι ο χρόνος δουλεύει γι' αυτόν. Κάποιοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Νάνο, ο Μέντες κι ο Ζέκα έχουν ανεβάσει αισθητά την απόδοσή τους. Οι πιτσιρικάδες πράγματι μαθαίνουν από τα λάθη τους.

Ο γιατρός του Παναθηναϊκού για τον τραυματισμό του Μαρινάκη

Τα δύο γκολ που πέτυχε το Σάββατο ο Κλωναρίδης, θα τους ανεβάσουν την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση. Η σεζόν έχει ακόμα πολύ δρόμο. Ειδικότερα μάλιστα αν ο Παναθηναϊκός, καταφέρει να χωθεί στα πλέι οφς. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με με σιγουριά, είναι ότι αυτός ο Παναθηναϊκός έχει ενδιαφέρον. Και βάζει πολλά στοιχήματα. Να γίνει ομάδα. Να αποκτήσει σταθερότητα και διάρκεια στην απόδοση του. Να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Να βγάλει παίκτες. Δεν έλυσε τα προβλήματα του ο Παναθηναϊκός, με αυτό το σερί των καλών εμφανίσεων. Και στις μεταγραφικές επιλογές έχουν γίνει λάθη και η ομάδα έχει ακόμα αδυναμίες.

Σε κάθε ματς επαναλαμβάνεται η ίδια φάση: Οι δύο στόπερ παρακολουθούν με τα χέρια στη μέση, κάποιον αντίπαλο ποδοσφαιριστή να κερδίζει κεφαλιά ανενόχλητος. Κι είτε να σκοράρει είτε η μπάλα να κοντράρει και να βγαίνει άουτ όπως στο Βικελίδης.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν ο Παναθηναϊκός κάτι έχει να κερδίσει σε αυτή τη σεζόν. Πολλά ή λίγα θα φανεί στην πορεία. Σίγουρα όμως κάποιο κέρδος θα το έχει σε αντίθεση με την περυσινή σεζόν που η καταστροφή ήταν καθολική.