Ο Μάικ Τζέιμς θέλει να δείξει στον κόσμο ότι έκανε λάθος μαζί του. Ότι μπορεί να κάνει την διαφορά. Να δώσει το κάτι παραπάνω σε μία ομάδα, χωρίς σκιές. Η Μονακό πιστεύει ότι αυτό είναι εφικτό και έσπευσε να τον αποκτήσει. Κάπως έτσι, η φετινή EuroLeague απέκτησε ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον.

Προερχόμενος από μία σεζόν που βρισκόταν στην συζήτηση για το βραβείο του MVP μέχρι να απομακρυνθεί από την ΤΣΣΚΑ λόγω της κόντρας του με τον Δημήτρη Ιτούδη, ο Τζέιμς επέστρεψε για λίγο στο ΝΒΑ για χάρη των Νετς και μετά... περίμενε. Έχοντα συμβόλαιο ας ισχύ με την ΤΣΣΚΑ μέχρι το 2023, δεν μπορούσε να συμφωνήσει με καμία ομάδα μέχρι να μείνει ελεύθερος. Κάπως έτσι, οι υπόλοιπες ομάδες κάλυψαν τα κενά τους, μειώνοντας τις επιλογές.

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετές εβδομάδες μέχρι ο Τζέιμς να βρει μία μέση λύση με την ρωσική ομάδα και να μείνει ελεύθερος, παίρνοντας αποζημίωση περίπου 1 εκατ. ευρώ. Κάπως έτσι, βρήκε – καθυστερημένα – στην αγορά με μετρημένες επιλογές: Μονακό και Ζενίτ ήταν σε πρώτο πλάνο, με την πλευρά του Αμερικανού να ελπίζει σε προσέγγιση από κάποια άλλη ομάδα όπως η Ρεάλ. Η Μονακό όμως ήταν αποφασιστική. Και, τελικά, χρειάστηκε μία πρόταση ύψους περίπου 1 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της.

Τεράστιο συμβόλαιο, αλλά... σε τιμή ευκαιρίας

Το ύψους 1 εκατ. ευρώ συμβόλαιο που πρόσφερε η Μονακό στον Τζέιμς είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία της. Παράλληλα ωστόσο ο Αμερικανός ήρθε σε... τιμή ευκαιρίας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το κασέ του θα ήταν τουλάχιστον στα 2 εκατ. ευρώ (έπαιρνε 2.3 εκατ. ευρώ στην ΤΣΣΚΑ) και η Μονακό δεν θα ήταν στις πρώτες επιλογές του. Οι συνθήκες όμως τα έφεραν έτσι και πλέον ήρθε ένας γάμος με πολύ ενδιαφέρον.

Από την μία πλευρά η Μονακό ολοκλήρωσε την πιθανότατα μεγαλύτερη – και σίγουρα ηχηρότερη – μεταγραφή της ιστορίας της, Από την άλλη πλευρά, ο Μάικ Τζέιμς θα αγωνιστεί ξανά στην EuroLeague, ξέροντας ότι θα είναι ο ηγέτης της ομάδας. Και έχοντας παράλληλα τεράστιο κίνητρο να κλείσει στόματα. Ένας “γάμος” που προέκυψε σχεδόν από το πουθενά, αλλά με κάποιον τρόπο θα είναι όλοι ικανοποιημένοι. Κάπως έτσι, το Depth Chart της Μονακό έχει βάθος 12 παικτών και διαμορφώνεται ως εξής:

PG: Μάικ Τζέιμς, Λίο Βέστερμαν, Πάρις Λι, Ρούντι Ντεμάχις

SG: Ντανίλο Άντζουσιτς, Ρομπ Γκρέι

SF: Γιακούμπα Ουατάρα, Άλφα Ντιαλό, Αρμέλ Τραορέ

PF: Ντονάτας Μοτιεγιούνας, Μπροκ Μότουμ, Γουίλ Τόμας

C: Ντόντα Χολ, Ιμπαχίμα Φαλ-Φαγιέ, Τζέρι Μπουτσιέλ

Είναι σαφές ότι το ροτέισον δεν θα είναι ακριβώς αυτό. Ο Μίτροβιτς εξάλλου είναι ένας προπονητής που αρέσκεται να παίζει με τρεις γκαρντ. Το θέμα ωστόσο είναι ότι έχει πολλούς παίκτες που έχουν την δυνατότητα να “ανέβουν” ή να “κατέβουν” τουλάχιστον μία θέση.

Από τον Άντζουσιτς και τους Ουατάρα, Ντιαλό στην περιφέρεια, μέχρι τους Μοτιεγιούνας, Μότουμ, Χολ και Φαγιέ στην γραμμή ψηλών, ο Μίτροβιτς θα έχει πολλές επιλογές στα χέρια του και ένα ρόστερ που του δίνει την δυνατότητα να παίξει στον ίδιο ρυθμό για 40 λεπτά. Κυρίως όμως, θα έχει πλέον και τον Μάικ Τζέιμς.

Ο Τζέιμς ανεβάζει επίπεδο την Μονακό

Η Μονακό κατέκτησε πέρυσι το EuroCup. Όλοι στην ομάδα όμως κατάλαβαν νωρίς ότι με το περσινό ρόστερ δεν θα είχαν βλέψεις. Για αυτό και το άλλαξαν σχεδόν όλο, αφού ο Τζέιμς ήταν το 12ο φετινό μεταγραφικό απόκτημα των Μονεγάσκων! Πρακτικά, από το περσινό ρόστερ έμειναν μόνο ο - περσινός MVP των τελικών του EuroCup - Ρομπ Γκρέι και ο Ιμπραγίμα Φαλ-Φαγιέ.

Η Μονακό έκανε μερικές καλές κινήσεις. Η έλευση παικτών όπως ο Ντονάτας Μοτιεγιούνας, ο Ντόντα Χολ, ο Ντανίλο Άντζουσιτς και ο Λίο Βέστερμαν σχολιάστηκαν θετικά. Η μεταγραφή του Τζέιμς όμως είναι από το πιο ψηλό ράφι του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και είναι μία μεταγραφή που την ανεβάζει επίπεδο, κάνοντάς την αυτόματα επικίνδυνη.

Σε μία ομάδα που έχει μάθει να παίζει σε γρήγορο τέμπο και να δίνει πρωτοβουλίες στους γκαρντ της, προστέθηκε ένας από τους καλύτερους – αν όχι ο καλύτερος – παίκτης των ευρωπαϊκών γηπέδων σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός. Ένα πυρηνικό όπλο, το οποίο μάλιστα έχει και υψηλό κίνητρο μετά από όσα έγιναν πέρυσι. Μπορεί να γίνει μεγάλη κουβέντα – πάλι – για το αν θα μπορέσει να μπει σε καλούπι και αν θα ταιριάξει με τον αυστηρό Ζβέζνταν Μίτροβιτς. Ο Μίτροβιτς όμως πάντα έδινε την μπάλα στους περιφερειακούς του, κάτι που αρκεί για να είναι ευχαριστημένος ο Τζέιμς. Και αν ο Τζέιμς είναι ευχαριστημένος, τότε όλοι θα είναι ευχαριστημένοι.

Μία ομάδα έτοιμη να κάνει ζημιές

Η απόκτηση του Τζέιμς δεν κάνει την Μονακό... διεκδικήτρια της EuroLeague. Δεν είναι καν σίγουρο ότι την κάνει (ακόμα) ομάδα 8αδας στην πιο ανταγωνιστική EuroLeague των τελευταίων χρόνων. Την κάνει όμως επικίνδυνη. Την κάνει μία υπολογίσιμη ομάδα, που αν ρολάρει γρήγορα μπορεί να κάνει πολλές ζημιές και να χωθεί τελικά στο γκρουπ των ομάδων που θα έχουν στόχο την είσοδο στα playoffs.

Παραδοσιακά, οι ομάδες που χτίζει ο Μίτροβιτς είναι συμπαγείς. Δεν είχαν όμως ποτέ έναν παίκτη από το ψηλότερο ράφι. Τώρα όμως η Μονακό θα έχει τον Μάικ Τζέιμς. Έναν παίκτη που ζει για να έχει την μπάλα στα χέρια του όταν αυτή “καίει”, με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται. Η Μονακό ήταν μία ομάδα που παρουσίαζε ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς. Τώρα όμως είναι επικίνδυνη. Και το μόνο που χρειάστηκε για να συμβεί αυτό, ήταν να βρει έναν ηγέτη σε τιμή ευκαιρίας, δίνοντάς του το μεγαλύτερο συμβόλαιο της ιστορίας της.