“Nur Fliegen ist schöner…”, ή “Μόνο το να πετάς είναι καλύτερο”... Ένα ξεχωριστό σλόγκαν για ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο. Το Opel GT που πέρασε για πρώτη φορά από τη γραμμή παραγωγής 1968 ήταν ένα αληθινό dream-car της εποχής του και ένα ορόσημο στην ιστορία της Opel.

Βέβαια, για να ακριβολογούμε, η καριέρα του Opel GT ξεκίνησε 3 χρόνια νωρίτερα, το 1965, όταν προκάλεσε αίσθηση στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης 1965, ως πρωτότυπο. Το αεροδυναμικό αμάξωμα με το αιχμηρό εμπρός τμήμα, τους αναδιπλούμενους προβολείς, τους φουσκωμένους θόλους τροχών και το κοφτό πίσω μέρος, απέκτησε γρήγορα το προσωνύμιο “μπουκάλι της Coca Cola”.

Το GT ήταν σέξι και δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε είχε παρουσιάσει μέχρι τότε η Opel – αλλά και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι κατασκευαστές.

Αρχικά, η Opel περιέγραφε το “Experimental GT” – το πρώτο πρωτότυπο αυτοκίνητο από Γερμανό κατασκευαστή – ως μία μελέτη υψηλών επιδόσεων. Είχε σχεδιαστεί από τον Έρχαρντ Σνελ και την ομάδα του στο ολοκαίνουργιο “Styling Studio” στο Ρύσελχαϊμ – το πρώτο κέντρο σχεδίασης Ευρωπαίου κατασκευαστή αυτοκινήτων.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Σνελ, η εξέλιξη του GT ήταν μεγάλο μυστικό: “Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, επρόκειτο απλά για ένα σχεδιαστικό project. Το αφεντικό μου δεν το είχε πει στους ανωτέρους του. Αλλά όταν το πρωτότυπο είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, δεν μπορούσε να μην τους ενημερώσει σχετικά. Ανησυχούσαμε πραγματικά όταν παρουσιάσαμε το Experimental GT για πρώτη φορά. Αλλά στη συνέχεια νιώσαμε ανακούφιση όταν η ομάδα διοίκησης αυθόρμητα χειροκρότησε, ήταν όλοι ενθουσιασμένοι”!

Η τόλμη τους ανταμείφθηκε στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης (IAA), όπου το GT έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής, τόσο από τα μέσα ενημέρωσης όσο και από το κοινό. Κανείς δεν περίμενε ένα τόσο επαναστατικό, σπορ αυτοκίνητο από την Opel.

Σαν αποτέλεσμα, έξι χρόνια μετά το πρώτο σχέδιο και μόλις τρία χρόνια αφότου δόθηκε το πράσινο φως για το project, το πρωτότυπο GT έγινε αυτοκίνητο παραγωγής.

Το πρώτο Opel GT πέρασε από τη γραμμή συναρμολόγησης το 1968, και ήταν ένα πρώτο δείγμα Γαλλο-Γερμανικής συνεργασίας. Χάρη σε προηγούμενα κοινά projects, ο κατασκευαστής αμαξωμάτων Chausson and Brissoneau & Lotz ήταν δοκιμασμένος εταίρος για την Opel. Έτσι, η Γαλλική εταιρία ανέλαβε τη δημιουργία των πρεσαριστών πάνελ, τη συγκόλληση, τη βαφή και την εγκατάσταση του εσωτερικού στο GT. Το αυτοκίνητο στη συνέχεια μεταφερόταν στη Γερμανία για την τελική συναρμολόγηση του πλαισίου και του συστήματος κίνησης.

Οι αγοραστές του GT μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο τετρακύλινδρους κινητήρες βενζίνης. Ο μικρός των 1.100 κυβικών προερχόταν από το Kadett και απέδιδε 60 ίππους, ενώ ο μεγάλος των 1,9 λίτρων είχει ισχύ 90 ίππων και “ήρθε” από το Rekord. Το GT 1900 έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές από την πρώτη στιγμή. Η τελική ταχύτητα των 185 km/h και η επιτάχυνση 0 -100 km/h σε 11,5’’ ήταν αυτό που ζητούσαν οι αγοραστές.

Η ισχύς έφτανε στους πίσω τροχούς μέσω ενός τετρατάχυτου μηχανικού κιβωτίου. Οι Ευρωπαίοι πελάτες ελάχιστα παρήγγειλαν το προαιρετικό, τριτάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αλλά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το συγκεκριμένο αποδείχτηκε άκρως δημοφιλές.

Ο Φρίντχελμ Ένγκλερ, Διευθυντής Εξωτερικής Σχεδίασης της Opel, περιγράφει τη συμπεριφορά των συναδέλφων του εκείνη την εποχή: “Ήταν εξαιρετικά τολμηρό να προτείνεις ένα πρωτότυπο με κινητήρα στο κέντρο βασισμένο στο Kadett B. Αντί να ντύσουν εξαρτήματα μαζικής παραγωγής με νέο περίβλημα, είχαν το θάρρος να κάνουν κάτι τελείως επαναστατικό – ένα αληθινό Gran Turismo. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το GT διέθετε ατσάλινη γενναιότητα”.

Το αμάξωμα του GT παραγωγής ήταν τελείως διαφορετικό από το αρχικό αυτοκίνητο, με ακόμα πιο αθλητική εμφάνιση. Το εμπρός τμήμα ήταν μεγαλύτερο και ο εμπρός πρόβολος μικρότερος. Μυώδεις αεραγωγοί για το σύστημα εισαγωγής υποστήριζαν στιλιστικά ένα χαμηλότερο καπό, ενώ οι ορθογώνιοι αναδιπλούμενοι προβολείς του Experimental GT αντικαταστάθηκαν με σαγηνευτικά ‘μάτια’ που χάρισαν στο όχημα ακόμη πιο όμορφη εμφάνιση.

Οι κομψές γραμμές μείωσαν την αντίσταση χωρίς να προσθέσουν υπερβολική άνωση για ευστάθεια στις υψηλές ταχύτητες της Autobahn.

Αντίστοιχα ξεχωριστό ήταν το εσωτερικό, με τα μπάκετ καθίσματα, το τιμόνι με το ξύλινο στεφάνι και τις τρεις μεταλλικές ακτίνες, αλλά και τα στρογγυλά όργανα στο ταμπλό είναι στοιχεία που ενθουσιάζουν τους λάτρεις των κλασικών αυτοκινήτων.

Πέρα από την εμφάνιση, οι σχεδιαστές του GT έδωσαν επίσης ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια, εξοπλίζοντας το δημιούργημά τους με ζώνες ασφαλείας τριών σημείων, σύστημα προστασίας από ανατροπή και πλευρική σύγκρουση και κολόνα τιμονιού ασφαλείας.

Με χαμηλό κέντρο βάρους, ανθεκτικό αμάξωμα και δυναμικό πλαίσιο, το GT δεν άργησε να διακριθεί και στο στίβο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Για παράδειγμα, τα Conrero GT σημείωσαν πολυάριθμες επιτυχίες σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Το 1971, ο Δρ Γκέοργκ φον Όπελ, εγγονός του ιδρυτή της εταιρίας, μετέτρεψε το GT σε ηλεκτρικό, που έφτανε στην τελική ταχύτητα των 189 km/h και σημείωσε αρκετά παγκόσμια ρεκόρ!

Τον Ιούνιο του 1972, η Opel κατασκεύασε ένα πετρελαιοκίνητο GT που κατέρριψε δύο παγκόσμια ρεκόρ και 18 διεθνή ρεκόρ στην πίστα δοκιμών του Dudenhofen. Η τελική ταχύτητα των 197 km/h σε 1.000 m δημιούργησε αίσθηση για μοντέλο diesel της εποχής: ο σχεδιαστής του GT, Σνελ, θυμάται πώς, το diesel GT απέκτησε ακόμα χαμηλότερο σχήμα: “Δεν είχαμε μεγάλο προϋπολογισμό. Γι αυτό πήραμε ένα αυτοκίνητο που προοριζόταν για cabrio και απλά κόψαμε το παρμπρίζ”.

Το 1969 όλα έδειχναν ότι ένα όνειρο θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα για τους λάτρεις των cabrio, όταν η Opel παρουσίασε το Aero GT convertible με ηλεκτρικό, αναδιπλούμενο πίσω παρμπρίζ και αφαιρούμενη οροφή στο IAA. Δυστυχώς, το αυτοκίνητο παρέμεινε σε στάδιο σχεδιαστικής μελέτης.

Το GT παραγωγής από την άλλη παρέμεινε δημοφιλές μέχρι το τέλος της παραγωγής του, το 1973. Η συνολική παραγωγή έφτασε τα 103.463 αυτοκίνητα μέσα σε πέντε μόλις χρόνια. Όχι μόνο οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Βορειοαμερικανοί πελάτες αγάπησαν το επαναστατικό, σπορ αυτοκίνητο της Opel, που εξακολουθεί να έχει ακόμα και σήμερα πολλούς οπαδούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Όσο για το διαφημιστικό σλόγκαν της Opel, ο ηθοποιός και οδηγός του GT, Κεν Ντάκεν διαφωνεί: “Η διαφήμιση ήταν λάθος, το να πετάς δεν είναι καλύτερο”!