Ο Χάμιλτον ελπίζει ότι η νέα Ferrari του 2026 θα ταιριάζει καλύτερα στο οδηγικό του στιλ
Ο 40χρονος επτάκις πρωταθλητής της Formula 1 επιβεβαίωσε τις πληροφορίες ότι η Ferrari SF-25, που τόσο τον έχει δυσκολέψει στην πρώτη του σεζόν με τη Scuderia, δεν ταιριάζει στον τρόπο οδήγησής του – καθώς και τις ελπίδες του ότι αυτό θα αλλάξει με το ριζικό ανασχεδιασμό των μονοθεσίων της F1 το 2026.
Με την εξαίρεση της νίκης του στο Sprint της Κίνας, ο Λιούις Χάμιλτον βιώνει μια δύσκολη αγωνιστική εμπειρία με τη Ferrari στην πρώτη του σεζόν με το cavallino, ψάχνοντας σε κάθε τριήμερο τον τρόπο να φέρει στα οδηγικά του μέτρα και σταθμά μία SF-25 που και ο ίδιος πλέον παραδέχεται ότι δεν ταιριάζει στις εγγενείς προδιαγραφές του.
Παράλληλα και το ίδιο το φετινό ιταλικό μονοθέσιο έχει δομικά σχεδιαστικά σφάλματα -με κυριότερο της πίσω ανάρτησης, μέχρι την αλλαγή της στο GP Βελγίου τον Ιούλιο- που κρατούν τα “χαλινάρια” του cavallino κρύβοντας στην πίστα την αληθινή του δυναμική.
Έτσι, ο Χάμιλτον σε κάθε τριήμερο πασχίζει με βρει τους τρόπους να βελτιώσει της πρόσφυση της ουράς της SF-25, την ώρα που ο Σαρλ Λεκλέρ -στον οποίο ταιριάζει πιο πολύ με το οδηγικό του στιλ η απόλυτη πρόσφυση του εμπρός άξονα του ιταλικού μονοθεσίου- αξιοποιεί καλύτερα την εμπειρία του με τις Ferrari του ground effect (των τριών προηγούμενων ετών) και ανταποκρίνεται πιο αποτελεσματικά.
“Για μένα είναι ξεκάθαρο, το γνωρίζω γιατί οδηγώ αυτό το μονοθέσιο όλη τη χρονιά”, εξήγησε σχετικά ο Χάμιλτον. “Τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα όπου το αυτοκίνητο εξελισσόταν συνεχώς. Ένιωθα άνετα και ήξερα τέλεια το στυλ οδήγησης.
Φέτος όμως φτάνω στην πίστα και πρέπει να προσαρμόζομαι σε ένα νέο στυλ, το οποίο ακόμα μοιάζει ξένο και όχι φυσικό για το αυτοκίνητο. Έτσι πρέπει να λειτουργεί όμως.
Στον αγώνα βελτιώνομαι συνεχώς, γίνομαι πιο γρήγορος και αποκτώ την αυτοπεποίθηση που μου έλειπε στην αρχή του τριημέρου”, πρόσθεσε ο Βρετανός.
Και κατέληξε: “Ελπίζω του χρόνου αυτό το στυλ οδήγησης να μη μου φαίνεται τόσο αφύσικο και να μπορέσουμε να επιστρέψουμε σε κάτι που γνωρίζω καλύτερα”.
Βάσει των παραπάνω, πρόσφατα ο Φρεντ Βασέρ, διευθυντής της Scuderia, παραδέχθηκε ότι τόσο η ομάδα όσο και ο Λιούις μπορεί να υποτίμησαν την πρόκληση που έκρυβε η τεράστια αλλαγή της μετάβασης του 40χρονου από τη Mercedes στη Ferrari φέτος.
Όμως, ο πρώην οδηγός της Scuderia, Έντι Ιρβάιν, μιλώντας στο Sky Sports F1 εντόπισε μια διαφορετική αιτία για την προβληματική προσαρμογή του Λιούις στην ιταλική ομάδα.
“Το πρόβλημα με τον Λιούις είναι ότι πήγε [στη Ferrari] λίγο αργά στην καριέρα του. Βέβαια, έχει κατακτήσει επτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα, οπότε πάντα υπάρχει ένα τίμημα”, σχολίασε ο Ιρλανδός.
Και συνέχισε: “Είναι πολύ δύσκολο, γιατί η Ferrari είναι μόνη της στην Ιταλία. Οι βρετανικές ομάδες βρίσκονται όλες κοντά, με αποτέλεσμα να υπάρχει ‘διασταύρωση ιδεών’ και προσωπικού.
Στο Μαρανέλο είναι διαφορετικά, πιο δύσκολα. Έχουν την εικόνα, την ιστορία, τα πάντα, εκτός από αυτή τη διαρκή ανταλλαγή γνώσης, κι αυτό είναι πραγματικά δύσκολο.
Στις μέρες μου ήρθε ο Μίκαελ [Σουμάχερ], που θεωρούνταν ο πιο γρήγορος οδηγός. Χάρη σε αυτόν ακολούθησαν ο Ρόρι Μπερν, ο Ρος Μπρον και στήθηκε μια ολόκληρη ομάδα γύρω του.
Ο Σουμάχερ θυσίασε δύο ή τρία -ίσως και περισσότερα- πρωταθλήματα αφήνοντας την Benetton για να πάει στη Ferrari. Οι πρώτες χρονιές ήταν δραματικές, κανείς δεν φαντάζεται πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα.
Αλλά εκείνος ήξερε ότι δεν είχε νόημα να μείνει [στη Benetton], ήταν πολύ καλύτερος από όλους τους άλλους και είπε ‘θα πάω εκεί, να δω τι μπορώ να καταφέρω’. Και τελικά τα κατάφερε, αν και χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να φτάσει στην κορυφή.
Θα ήθελα πολύ να δω τον Φερστάπεν στη Ferrari. Πιστεύω πως μαζί θα ήταν απίστευτοι. Ελπίζω μόνο να μη το αφήσει πολύ αργά, όπως έκανε ο Λιούις”, κατέληξε ο Έντι Ιρβάιν.