Η φαντασία του ανθρώπου είναι ανεξάντλητη. Κι όσο πιέζουν οι εποχές, γίνεται ακόμα πιο ελαστική, ανακαλύπτοντας πατέντες που έμειναν στην ιστορία.

Στην αυτοκίνηση, είναι αναρίθμητες εκείνες οι πατέντες που εξέλιξαν τον κλάδο, και που ουδείς γνωρίζει σε ποιο βαθμό θα τον φθάνουν οι επέμενες ευρεσιτεχνίες.

Σήμερα, θυμόμαστε μια εντυπωσιακή κατασκευή, που δεν κυκλοφόρησε στην αγορά, αλλά έγραψε ιστορία.

Αφορά τη Mazda, τον Ιάπωνα κατασκευαστή που έχει κατ’ επανάληψη πρωτοτυπήσει. Εχοντας κρδίσει τον παγκόσμιο θαυμασμό για το roadster MX-5, το 1991 θα κερδίσει τις 24 ώρες του Le Mans, όντας η μόνη κατασκευάστρια που διαθέτει στη γκάμα της μοντέλα με περιστροφικό κινητήρα. Την ίδια χρονιά, παρουσιάζει ένα υδρογονοκίνητο μοντέλο με περιστροφικό κινητήρα, που ονομάζεται Mazda HR-X.

Την ίδια εποχή, τα κεντρικά γραφεία της Χιροσίμα θέτουν σε υλοποίηση ξεχωριστές ιδέες, όπως το Fantasyard, έναν εσωτερικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1989 και 1991, όπου ομάδες από διαφορετικά τμήματα συναγωνίστηκαν να βρουν τις καλύτερες και πιο δημιουργικές ιδέες μετακίνησης. Σε κάποια φάση του διαγωνισμού θα αναδεικνύονταν ένας ιδιαίτερα έξυπνος, αν και κάπως περίεργος νικητής.

Η ιδέα που κυριάρχησε ήταν μια “βαλίτσα - αυτοκίνητο”, μια τρίτροχη ιδέα που υποτίθεται ότι εμπνεύστηκε από το όραμα της αποτελεσματικής μετακίνησης στα αεροδρόμια. Οι δημιουργοί του, μια ομάδα επτά μηχανικών από το τμήμα δοκιμών και έρευνας των χειροκίνητων κιβωτίων της Mazda, χρησιμοποίησε ένα μικρό προϋπολογισμό για να υλοποιήσει το όραμά της. Αφού αγόρασαν ένα ποδήλατο τσέπης και τη μεγαλύτερη βαλίτσα με σκληρό κέλυφος, που μπορούσαν να βρουν, στρώθηκαν στη δουλειά.

Το αποτέλεσμα ήταν απλό αλλά έξυπνο, και αποτελείτο από κομμάτια του ποδηλάτου τσέπης και έναν δίχρονο κινητήρα 34κ.εκ, που ενσωματώνονταν σε μία Samsonite 57εκ. x 75εκ. Χρειαζόταν μόλις ένα λεπτό για να το συναρμολογήσεις.

Περιστρέφεις τον μπροστινό τροχό στη όρθια θέση, μέσω ενός αφαιρούμενου τμήματος της βαλίτσας, τοποθετείς τους πίσω τροχούς, συνδέεις το κάθισμα πάνω από τον πίσω άξονα και φείγεις. Μάλιστα, ο ηλεκτροκινητήρας του 1,7 ίππου, είχε τη δυνατότητα να κινεί την κατασκευή με ταχύτητες έως και 30 χλμ./ώρα.

Η βαλίτσα προωθούσε με πολλούς τρόπους το DNA της Mazda. Δεν ήταν μόνο διασκεδαστικό να οδηγείς μία κατασκευή με τόσο χαμηλό κέντρο βάρους, όπως το MX-5, αντανακλούσε επίσης και το εφευρετικό πνεύμα του πρώτου οχήματος παραγωγής της εταιρείας, που δεν ήταν άλλο από το Mazda-Go, ένα δημοφιλές τρίτροχο μηχανοκίνητο όχημα που κυκλοφόρησε αρχικά το 1931.

Η “βαλίτσα – αυτοκίνητο” ζύγιζε 32 κιλά και η μαζική παραγωγή δεν τέθηκε ποτέ υπό εξέταση. Ομως, το «φορητό» τρίκυκλο θα γνώριζε εκτεταμένη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, εξυπηρετώντας τη Mazda ως κινητή διαφήμιση.

Η διοίκηση της εταιρείας έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή δύο ακόμη από αυτές τις βαλίτσες, για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, με την τελευταία να εκτίθεται στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 1991 μαζί με το Mazda 787B που κέρδισε το Le Mans. Σήμερα σώζεται μόνο το αμερικανικό μοντέλο, με το αρχικό να αναφέρεται ως «καταστροφή από ατύχημα», ενώ το ευρωπαϊκό αντίγραφο εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες.