Ο Λόλο Σάινθ στο SPORT 24
Ο Λόλο Σάινθ μιλάει στο SPORT 24 για την Ελλάδα, την Ισπανία και το Ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ
Κύριε Σάινθ πώς είδατε την Ισπανία στα παιχνίδια προετοιμασίας και σε τι κατάσταση πιστεύετε πως βρίσκεται για το Ολυμπιακό τουρνουά;
Η ομάδα φτάνει για μια ακόμα φορά σε μεγάλη διοργάνωση ευρισκόμενη στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η προετοιμασία έδειξε πως η Ισπανία είναι έτοιμη να διεκδικήσει μια θέση στο βάθρο, γιατί όχι και το χρυσό. Στα φιλικά κυριολεκτικά «καθάρισε» όλους τους αντιπάλους της και παρουσίασε τα γνωστά της στοιχεία: ταχύτητα, συγκέντρωση, σωστή ανάπτυξη και κυκλοφορία, βάθος στον πάγκο, ιδανικές επιλογές στην επίθεση και πλουραλισμό στο σκοράρισμα.
Τι καινούργιο έχει φέρει κατά τη γνώμη σας η παρουσία του Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας;
Ο Αΐτο πρόσθεσε το μοναδικό ίσως στοιχείο που χρειαζόταν η Ισπανία σε μεγαλύτερο βαθμό: μια πιο δυνατή άμυνα, όχι τόσο στις επιστροφές και τα ατομικά μαρκαρίσματα, όσο στην συνολική συνεργασία της ομάδας όταν αυτή αμύνεται, στις βοήθειες και στην αντιμετώπιση των επιθετικών τρικ των αντιπάλων.
Η Εθνική σας, σε αντίθεση με την Ελληνική, ήρθε στο Πεκίνο έχοντας δώσει μια σειρά παιχνιδιών με δυνατούς αντιπάλους. Η Ελλάδα μετά το Προολυμπιακό αντιμετώπισε μόνο την Κροατία μετά από τρεις εβδομάδες περίπου αγωνιστικής απραξίας. Θεωρείτε πως αυτό θα επηρεάσει την απόδοσή της;
Να σου πω την αλήθεια, μου φαίνεται αρκετά μεγάλο το χρονικό διάστημα. Τα φιλικά είναι πάντα απαραίτητα πριν από μια μεγάλη διοργάνωση. Όχι τόσο για την εμπέδωση της αγωνιστικής φιλοσοφίας, αυτή είναι δεδομένη σε τόσο δυνατά σύνολα, ειδικότερα όταν ο βασικός κορμός αλλά και η τεχνική ηγεσία δεν έχουν αλλάξει.
Όμως βοηθούν ψυχολογικά την ομάδα να χαλαρώσει, να «λυθεί» όπως λέμε. Να ξέρεις ότι οι παίκτες πάντα επιζητούν τα φιλικά, με αυτά απελευθερώνονται και διώχνουν από πάνω τους την πίεση πριν την κρίσιμη ώρα των επίσημων παιχνιδιών. Τώρα, αν αυτό θα επηρεάσει την απόδοση των Ελλήνων, θα το δούμε κυρίως στους πρώτους αγώνες.
Πώς χαρακτηρίζετε τους δυο ομίλους του Ολυμπιακού τουρνουά;
Αυτός στον οποίο μετέχει η Ισπανία, είναι σίγουρα ο όμιλος με τις καλύτερες ομάδες, με τα μεγάλα φαβορί. Οπωσδήποτε πιο δύσκολος από τον άλλο, πιο ανταγωνιστικός, πολύ πιο σκληρός. Εκτός από εμάς, υπάρχουν οι ΗΠΑ, η Ελλάδα αλλά και η Κίνα που παίζει στην έδρα της και κατά τη γνώμη μου θα είναι ένας δύσκολος αντίπαλος για όλους.
To πιθανότερο είναι ότι από αυτό το γκρουπ θα βγει ο χρυσός Ολυμπιονίκης. Στον άλλο όμιλο κυριαρχεί η ισορροπία και οι ισοδύναμες ομάδες. Η κάθε μια από αυτές – αν εξαιρέσουμε το Ιράν – μπορεί να κάνει τη ζημιά στην άλλη και πραγματικά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το ποια από τις πέντε θα κάνει παρέα στους Ιρανούς αποχαιρετώντας το τουρνουά μετά την πρώτη φάση.
Εγώ πάντως δεν θα ποντάριζα πουθενά τα λεφτά μου, αφού όλα τα παιχνίδια αυτού του γκρουπ προβλέπω πως θα είναι κλειστά και συναρπαστικά στην εξέλιξή τους.
Θεωρώντας δεδομένη την πρόκριση της Ισπανίας στην επόμενη φάση, ποια είναι η ομάδα που θα θέλατε να αποφύγετε στο «σταύρωμα»;
Χωρίς δεύτερη συζήτηση η Αργεντινή. Την αντιμετωπίσαμε δυο φορές στην προετοιμασία και την νικήσαμε και στα δυο παιχνίδια. Πρόσεξε τα σκορ: στο ένα ματς η διαφορά ήταν 26 πόντοι, στο άλλο όμως μόνο 2. Οι Αργεντίνοι έχουν πολύ «ψημένη» ομάδα και στη μέρα τους μπορούν να σε καταστρέψουν.
Διαθέτουν και μεγάλους παίκτες αλλά και εμπειρία τέτοιων διοργανώσεων. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως πρόκειται για τους χρυσούς Ολυμπιονίκες της Αθήνας.
Συμφωνείτε με όσους παρουσιάζουν την ομάδα των ΗΠΑ ως το ακλόνητο φαβορί για την πρώτη θέση;
Φαβορί ναι, ακλόνητο όχι. Η αλήθεια είναι πως οι Αμερικάνοι δείχνουν να έχουν σοβαρευτεί μετά τα συνεχόμενα στραπάτσα των τελευταίων χρόνων. Όμως αυτό πρέπει να φανεί και στο παρκέ, όπου – μην το ξεχνάτε – δεν θα παίζουν μόνοι τους. Αν πραγματικά έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι η καλύτερη ομάδα μέχρι να το αποδείξουν και παλέψουν για αυτό ξεδιπλώνοντας το ταλέντο τους, τότε μπορούν να φτάσουν στο χρυσό.
Αν συνεχίσουν με τα ίδια μυαλά του παρελθόντος, τότε μπορεί να το πληρώσουν - και παραπάνω από μία φορά. Η λογική πάντως λέει πως θα φτάσουν στο τελικό. Εκεί όμως – όποιον και να βρουν απέναντί τους – θα πρέπει να «φτύσουν αίμα» για να τον κερδίσουν. Για να είμαι ειλικρινής, αν βρεθούν στον τελικό, θα ήθελα την Ισπανία αντίπαλό τους.
Και μια και μιλάμε για την ομάδα των ΗΠΑ, πώς χαρακτηρίζετε τη «συμφωνία» μεταξύ των Αμερικάνων και της ΔΟΕ, έτσι ώστε να μην «ακουμπάει» η WADA τους παίκτες του ΝΒΑ;
Αυτό είναι κάτι τελείως απαράδεκτο. Ενοχλητικό, άδικο και αντίθετο με την δήθεν λογική του ολυμπιακού πνεύματος που ευαγγελίζεται η ΔΟΕ. Το έχω καταγγείλει άπειρες φορές, όχι μόνο σαν αθλητικός παράγοντας, αλλά και σε διεθνή φόρα, σε συνέδρια, παντού.
Αποτέλεσμα όμως μηδέν. Δυστυχώς υπερισχύει ο παραλογισμός της θυσίας του αυτονόητου στο βωμό του δήθεν «θεάματος» - λες και οι υπόλοιπες ομάδες δεν προσφέρουν θέαμα, λες και πρόκειται για αμερικανικό μονοπώλιο – με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται μια αδικία σε βάρος όλων των άλλων, στηριγμένη σε έναν ψυχρό εκβιασμό, τελείως άσχετο με οτιδήποτε θέλει να μας πείσει η ΔΟΕ ότι υπηρετεί, τελείως αντίθετο με τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Ποιες ομάδες κατά τη γνώμη σας θα παλέψουν για τα μετάλλια;
Να ξεκινήσουμε με το δεδομένο ότι το Ολυμπιακό τουρνουά είναι ίσως η πιο δύσκολη διοργάνωση υψηλού επίπέδου. Όλες οι διαφορετικές αγωνιστικές φιλοσοφίες συγκεντρωμένες σε 12 ομάδες και χωρίς να υπάρχει το περιθώριο για το παραμικρό λάθος. Δε φτάνει να παίξεις καλό και ουσιαστικό μπάσκετ, πρέπει να γνωρίζεις πώς να κατανείμεις τις δυνάμεις σου στις δυο εβδομάδες και να αποδώσεις πάνω απ’ όλα με εξυπνάδα και σταθερότητα.
Σε θεωρητική βάση τα φαβορί για τα μετάλλια είναι καταρχήν τέσσερα: ΗΠΑ, Ισπανία, Ελλάδα και Αργεντινή. Υπάρχουν όμως και άλλες ομάδες που θα διεκδικήσουν την έκπληξη και το βάθρο. Για να βγάλουμε και πρακτικά συμπεράσματα, θα πρέπει να δούμε τις πρώτες αγωνιστικές της φάσης των ομίλων.
Ας έρθουμε και στο παιχνίδι της Εθνικής Ελλάδας με την Ισπανία. Τι προβλέπετε;
Τα ματς της πρεμιέρας έχουν πάντα την πρόσθετη δυσκολία της ψυχολογικής πίεσης. Η συνάντηση θα είναι μια από τα ίδια: ένα κλασικό ευρωπαϊκό ντέρμπι ανάμεσα σε δυο πολύ καλές ομάδες με το αποτέλεσμα ανοιχτό σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τον ρυθμό και την άμυνα. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Ισπανία φεύγει νικήτρια από το γήπεδο, δεν λέει απολύτως τίποτα. Και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Αΐτο επαναλαμβάνει συνεχώς στους παίκτες του τις τελευταίες μέρες πως το ματς με την Ελλάδα θα είναι από τα πιο δύσκολα που θα κληθούν να δώσουν σε ολόκληρο το Ολυμπιακό τουρνουά.
Κατά τα άλλα, οι δυο προπονητές γνωρίζουν άριστα τα όπλα, τα ατού και τις αδυναμίες των αντιπάλων τους, όπως επίσης και οι παίκτες δεν έχουν να λύσουν κάποιο γρίφο: όποιος παίξει καλύτερο και πιο έξυπνο μπάσκετ, αυτός θα νικήσει.
Ποιον Έλληνα παίκτη θα θέλατε στη «φούρια ρόχα»;
Αυτό πια είναι γνωστό και από προηγούμενες φορές που έχουμε μιλήσει. Η ελληνική ομάδα διαθέτει πολλούς και καλούς παίκτες, όμως εμένα η αδυναμία μου είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Αυτός είναι το βαρόμετρο, αυτός μπορεί, αν βρεθεί σε καλή μέρα, να εκμεταλλευτεί τις αρετές των συμπαικτών του και τα λάθη των αντιπάλων του. Πιστεύω ότι η μέτρια απόδοσή του στο περασμένο Ευρωμπάσκετ ήταν απλά μια κακή παρένθεση και ελπίζω στο Πεκίνο να θαυμάσουμε πάλι την μπασκετική του ευφυΐα.
Η ομάδα φτάνει για μια ακόμα φορά σε μεγάλη διοργάνωση ευρισκόμενη στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η προετοιμασία έδειξε πως η Ισπανία είναι έτοιμη να διεκδικήσει μια θέση στο βάθρο, γιατί όχι και το χρυσό. Στα φιλικά κυριολεκτικά «καθάρισε» όλους τους αντιπάλους της και παρουσίασε τα γνωστά της στοιχεία: ταχύτητα, συγκέντρωση, σωστή ανάπτυξη και κυκλοφορία, βάθος στον πάγκο, ιδανικές επιλογές στην επίθεση και πλουραλισμό στο σκοράρισμα.
Τι καινούργιο έχει φέρει κατά τη γνώμη σας η παρουσία του Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες στην αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας;
Ο Αΐτο πρόσθεσε το μοναδικό ίσως στοιχείο που χρειαζόταν η Ισπανία σε μεγαλύτερο βαθμό: μια πιο δυνατή άμυνα, όχι τόσο στις επιστροφές και τα ατομικά μαρκαρίσματα, όσο στην συνολική συνεργασία της ομάδας όταν αυτή αμύνεται, στις βοήθειες και στην αντιμετώπιση των επιθετικών τρικ των αντιπάλων.
Η Εθνική σας, σε αντίθεση με την Ελληνική, ήρθε στο Πεκίνο έχοντας δώσει μια σειρά παιχνιδιών με δυνατούς αντιπάλους. Η Ελλάδα μετά το Προολυμπιακό αντιμετώπισε μόνο την Κροατία μετά από τρεις εβδομάδες περίπου αγωνιστικής απραξίας. Θεωρείτε πως αυτό θα επηρεάσει την απόδοσή της;
Να σου πω την αλήθεια, μου φαίνεται αρκετά μεγάλο το χρονικό διάστημα. Τα φιλικά είναι πάντα απαραίτητα πριν από μια μεγάλη διοργάνωση. Όχι τόσο για την εμπέδωση της αγωνιστικής φιλοσοφίας, αυτή είναι δεδομένη σε τόσο δυνατά σύνολα, ειδικότερα όταν ο βασικός κορμός αλλά και η τεχνική ηγεσία δεν έχουν αλλάξει.
Όμως βοηθούν ψυχολογικά την ομάδα να χαλαρώσει, να «λυθεί» όπως λέμε. Να ξέρεις ότι οι παίκτες πάντα επιζητούν τα φιλικά, με αυτά απελευθερώνονται και διώχνουν από πάνω τους την πίεση πριν την κρίσιμη ώρα των επίσημων παιχνιδιών. Τώρα, αν αυτό θα επηρεάσει την απόδοση των Ελλήνων, θα το δούμε κυρίως στους πρώτους αγώνες.
Πώς χαρακτηρίζετε τους δυο ομίλους του Ολυμπιακού τουρνουά;
Αυτός στον οποίο μετέχει η Ισπανία, είναι σίγουρα ο όμιλος με τις καλύτερες ομάδες, με τα μεγάλα φαβορί. Οπωσδήποτε πιο δύσκολος από τον άλλο, πιο ανταγωνιστικός, πολύ πιο σκληρός. Εκτός από εμάς, υπάρχουν οι ΗΠΑ, η Ελλάδα αλλά και η Κίνα που παίζει στην έδρα της και κατά τη γνώμη μου θα είναι ένας δύσκολος αντίπαλος για όλους.
To πιθανότερο είναι ότι από αυτό το γκρουπ θα βγει ο χρυσός Ολυμπιονίκης. Στον άλλο όμιλο κυριαρχεί η ισορροπία και οι ισοδύναμες ομάδες. Η κάθε μια από αυτές – αν εξαιρέσουμε το Ιράν – μπορεί να κάνει τη ζημιά στην άλλη και πραγματικά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το ποια από τις πέντε θα κάνει παρέα στους Ιρανούς αποχαιρετώντας το τουρνουά μετά την πρώτη φάση.
Εγώ πάντως δεν θα ποντάριζα πουθενά τα λεφτά μου, αφού όλα τα παιχνίδια αυτού του γκρουπ προβλέπω πως θα είναι κλειστά και συναρπαστικά στην εξέλιξή τους.
Θεωρώντας δεδομένη την πρόκριση της Ισπανίας στην επόμενη φάση, ποια είναι η ομάδα που θα θέλατε να αποφύγετε στο «σταύρωμα»;
Χωρίς δεύτερη συζήτηση η Αργεντινή. Την αντιμετωπίσαμε δυο φορές στην προετοιμασία και την νικήσαμε και στα δυο παιχνίδια. Πρόσεξε τα σκορ: στο ένα ματς η διαφορά ήταν 26 πόντοι, στο άλλο όμως μόνο 2. Οι Αργεντίνοι έχουν πολύ «ψημένη» ομάδα και στη μέρα τους μπορούν να σε καταστρέψουν.
Διαθέτουν και μεγάλους παίκτες αλλά και εμπειρία τέτοιων διοργανώσεων. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως πρόκειται για τους χρυσούς Ολυμπιονίκες της Αθήνας.
Συμφωνείτε με όσους παρουσιάζουν την ομάδα των ΗΠΑ ως το ακλόνητο φαβορί για την πρώτη θέση;
Φαβορί ναι, ακλόνητο όχι. Η αλήθεια είναι πως οι Αμερικάνοι δείχνουν να έχουν σοβαρευτεί μετά τα συνεχόμενα στραπάτσα των τελευταίων χρόνων. Όμως αυτό πρέπει να φανεί και στο παρκέ, όπου – μην το ξεχνάτε – δεν θα παίζουν μόνοι τους. Αν πραγματικά έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι η καλύτερη ομάδα μέχρι να το αποδείξουν και παλέψουν για αυτό ξεδιπλώνοντας το ταλέντο τους, τότε μπορούν να φτάσουν στο χρυσό.
Αν συνεχίσουν με τα ίδια μυαλά του παρελθόντος, τότε μπορεί να το πληρώσουν - και παραπάνω από μία φορά. Η λογική πάντως λέει πως θα φτάσουν στο τελικό. Εκεί όμως – όποιον και να βρουν απέναντί τους – θα πρέπει να «φτύσουν αίμα» για να τον κερδίσουν. Για να είμαι ειλικρινής, αν βρεθούν στον τελικό, θα ήθελα την Ισπανία αντίπαλό τους.
Και μια και μιλάμε για την ομάδα των ΗΠΑ, πώς χαρακτηρίζετε τη «συμφωνία» μεταξύ των Αμερικάνων και της ΔΟΕ, έτσι ώστε να μην «ακουμπάει» η WADA τους παίκτες του ΝΒΑ;
Αυτό είναι κάτι τελείως απαράδεκτο. Ενοχλητικό, άδικο και αντίθετο με την δήθεν λογική του ολυμπιακού πνεύματος που ευαγγελίζεται η ΔΟΕ. Το έχω καταγγείλει άπειρες φορές, όχι μόνο σαν αθλητικός παράγοντας, αλλά και σε διεθνή φόρα, σε συνέδρια, παντού.
Αποτέλεσμα όμως μηδέν. Δυστυχώς υπερισχύει ο παραλογισμός της θυσίας του αυτονόητου στο βωμό του δήθεν «θεάματος» - λες και οι υπόλοιπες ομάδες δεν προσφέρουν θέαμα, λες και πρόκειται για αμερικανικό μονοπώλιο – με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται μια αδικία σε βάρος όλων των άλλων, στηριγμένη σε έναν ψυχρό εκβιασμό, τελείως άσχετο με οτιδήποτε θέλει να μας πείσει η ΔΟΕ ότι υπηρετεί, τελείως αντίθετο με τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Ποιες ομάδες κατά τη γνώμη σας θα παλέψουν για τα μετάλλια;
Να ξεκινήσουμε με το δεδομένο ότι το Ολυμπιακό τουρνουά είναι ίσως η πιο δύσκολη διοργάνωση υψηλού επίπέδου. Όλες οι διαφορετικές αγωνιστικές φιλοσοφίες συγκεντρωμένες σε 12 ομάδες και χωρίς να υπάρχει το περιθώριο για το παραμικρό λάθος. Δε φτάνει να παίξεις καλό και ουσιαστικό μπάσκετ, πρέπει να γνωρίζεις πώς να κατανείμεις τις δυνάμεις σου στις δυο εβδομάδες και να αποδώσεις πάνω απ’ όλα με εξυπνάδα και σταθερότητα.
Σε θεωρητική βάση τα φαβορί για τα μετάλλια είναι καταρχήν τέσσερα: ΗΠΑ, Ισπανία, Ελλάδα και Αργεντινή. Υπάρχουν όμως και άλλες ομάδες που θα διεκδικήσουν την έκπληξη και το βάθρο. Για να βγάλουμε και πρακτικά συμπεράσματα, θα πρέπει να δούμε τις πρώτες αγωνιστικές της φάσης των ομίλων.
Ας έρθουμε και στο παιχνίδι της Εθνικής Ελλάδας με την Ισπανία. Τι προβλέπετε;
Τα ματς της πρεμιέρας έχουν πάντα την πρόσθετη δυσκολία της ψυχολογικής πίεσης. Η συνάντηση θα είναι μια από τα ίδια: ένα κλασικό ευρωπαϊκό ντέρμπι ανάμεσα σε δυο πολύ καλές ομάδες με το αποτέλεσμα ανοιχτό σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τον ρυθμό και την άμυνα. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η Ισπανία φεύγει νικήτρια από το γήπεδο, δεν λέει απολύτως τίποτα. Και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Αΐτο επαναλαμβάνει συνεχώς στους παίκτες του τις τελευταίες μέρες πως το ματς με την Ελλάδα θα είναι από τα πιο δύσκολα που θα κληθούν να δώσουν σε ολόκληρο το Ολυμπιακό τουρνουά.
Κατά τα άλλα, οι δυο προπονητές γνωρίζουν άριστα τα όπλα, τα ατού και τις αδυναμίες των αντιπάλων τους, όπως επίσης και οι παίκτες δεν έχουν να λύσουν κάποιο γρίφο: όποιος παίξει καλύτερο και πιο έξυπνο μπάσκετ, αυτός θα νικήσει.
Ποιον Έλληνα παίκτη θα θέλατε στη «φούρια ρόχα»;
Αυτό πια είναι γνωστό και από προηγούμενες φορές που έχουμε μιλήσει. Η ελληνική ομάδα διαθέτει πολλούς και καλούς παίκτες, όμως εμένα η αδυναμία μου είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Αυτός είναι το βαρόμετρο, αυτός μπορεί, αν βρεθεί σε καλή μέρα, να εκμεταλλευτεί τις αρετές των συμπαικτών του και τα λάθη των αντιπάλων του. Πιστεύω ότι η μέτρια απόδοσή του στο περασμένο Ευρωμπάσκετ ήταν απλά μια κακή παρένθεση και ελπίζω στο Πεκίνο να θαυμάσουμε πάλι την μπασκετική του ευφυΐα.
