Ισπανική... ανάλυση στο SPORT 24
Οι Ιμπρόδα, Σάινθ, Σκαριόλο και Αλφ. Ρέγιες αναλύουν στο SPORT 24 τον αγώνα Ισπανία-Ελλάδα
Αμέσως μετά τη λήξη του εναρκτήριου για την εθνική μας παιχνιδιού στο Ολυμπιακό τουρνουά, το SPORT 24 επικοινώνησε με τέσσερις ανθρώπους που γνωρίζουν και υπηρετούν το μπάσκετ στην Ιβηρική χερσόνησο με μεγάλη επιτυχία. Ζητήσαμε το σχόλιό τους σχετικά με το ματς που έφερε την τέταρτη συνεχόμενη ήττα της Ελλάδας σε μεγάλη διοργάνωση απέναντι στην Ισπανία και ιδού τι μας είπαν:
Λόλο Σάινθ (βετεράνος διεθνής παίκτης και προπονητής, πρώην εκλέκτορας της Εθνικής Ισπανίας από το 1993 έως το 2001):
"Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά τον αγώνα και ήταν αυτή που είχε ξεκάθαρες επιδιώξεις πάνω στο παρκέ, σοβαρότητα και ρυθμό. Όλα αυτά όμως δεν είχαν διάρκεια και κατά τη γνώμη μου υπήρξαν τρία σημεία – κλειδιά που άλλαξαν τη ροή του παιχνιδιού. Πρώτον, το απαράδεκτο για τέτοιου επιπέδου παίκτες ποσοστό στις ελεύθερες βολές. Επειδή στο εναρκτήριο ματς κάθε διοργάνωσης παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία, αν οι Έλληνες είχαν βάλει τις βολές, θα ήταν αυτοί που θα είχαν προηγηθεί στο ημίχρονο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεύτερον, η έλλειψη συγκέντρωσής τους στη β’ περίοδο, όταν οι Ισπανοί παίκτες έχαναν τη μια επίθεση πίσω από την άλλη, αλλά ανανέωναν τις προσπάθειές τους, αφού έπαιρναν με χαρακτηριστική ευκολία τα επιθετικά ριμπάουντ. Και τρίτον, τα συσσωρευμένα λάθη στην αρχή της τρίτης περιόδου στην επιθετική οργάνωση – κυρίως από τα πλέι μέικερ – που επέτρεψαν εύκολα κλεψίματα στους Ισπανούς και αιφνιδιασμούς, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί η διαφορά στους 18 πόντους και ουσιαστικά να λήξει το παιχνίδι.
Έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο Γιαννάκης άργησε χαρακτηριστικά να πάρει τάιμ άουτ για να σταματήσει το ισπανικό σερί και να ηρεμήσει τους δικούς του. Πάντως ήταν φανερό πως η απουσία φιλικών προετοιμασίας δεν επηρέασε την ελληνική ομάδα, αφού κάτι τέτοιο εκδηλώνεται πάντα στα πρώτα λεπτά, εκεί δηλαδή που οι Έλληνες και ρυθμό είχαν και πρωταγωνίστησαν στον έλεγχο του ματς. Η Ισπανία έπαιξε καλή άμυνα, η Ελλάδα όχι τόσο κακή, αλλά τα έχουμε ξαναπεί: όταν οι δικοί μας παίρνουν διαφορά, πολύ δύσκολα τη χάνουν.
Και οι δυο ομάδες ήταν μέτριες επιθετικά, χάνοντας αρκετά αμαρκάριστα σουτ. Θα ήθελα να τονίσω την κακή εμφάνιση του Πάου, ο οποίος σε όλο το παιχνίδι απλά παρακολουθούσε απαθής και θα έλεγα ότι οι καλές στιγμές της Ισπανίας ήρθαν όταν ο Γκασόλ καθόταν στον πάγκο. Καλός ο Καλντερόν, τον ακολούθησαν σε απόδοση οι Ναβάρο και Ρούντι, οι οποίοι απέδειξαν το φοβερό βάθος που διαθέτει η ισπανική ομάδα. Από τους Έλληνες ξεχώρισε ο ευρηματικός Σπανούλης, ένας παίκτης πραγματική ορχήστρα στην επίθεση. Και οι δυο ομάδες θα βελτιωθούν στη συνέχεια, αλλά χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την Ελλάδα, θεωρώ πως αυτή τη στιγμή δύσκολα "έχει" την Ισπανία".
Χαβιέρ Ιμπρόντα (πρώην προπονητής της εθνικής Ισπανίας σε 130 παιχνίδια από το 2000 έως το 2003):
"Το πρώτο ημίχρονο ήταν όπως το περίμενα. Δυνατό παιχνίδι με προσοχή στις άμυνες και καλή σε γενικές γραμμές κυκλοφορία της μπάλας. Θα έλεγα μάλιστα ότι το σκορ του ημιχρόνου ήταν κατά κάποιο τρόπο «άδικο» για την Ελλάδα, αφού αν είχε απλά ένα ανεκτό ποσοστό ευστοχίας στις βολές, θα ήταν αυτή που θα είχε πάει με πλεονέκτημα στα αποδυτήρια.
Η αρχή της τρίτης περιόδου ήταν καταστροφική για τους Έλληνες. Πολλά λάθη, νευρικότητα, απώλεια του καλού ρυθμού του πρώτου ημιχρόνου και κατ’ επέκταση απώλεια του ελέγχου του ματς. Από τη στιγμή που η διαφορά έγινε διψήφια, η ελληνική ομάδα δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε καμία στιγμή, αφού είχε «παραδώσει» στους Ισπανούς το πλεονέκτημα να παίζουν με ηρεμία και χωρίς άγχος. Ακούω κριτική για την έλλειψη σοβαρών παιχνιδιών προετοιμασίας, όμως αυτό δεν φάνηκε καθόλου σήμερα, αφού είναι κάτι που το καταλαβαίνεις από τις πρώτες επιθέσεις. Η Ελλάδα είχε ρυθμό και καλή κυκλοφορία, όμως δεν είχε διάρκεια.
Είμαι σίγουρος πως η ελληνική ομάδα θα αφήσει γρήγορα πίσω της αυτή την ήττα και θα συνεχίσει με πολύ καλύτερο πρόσωπο στο τουρνουά. Εγώ τουλάχιστον συνεχίζω να τη θεωρώ ένα από τα μεγάλα φαβορί για το βάθρο. Ίσως της λείπει η εμπειρία στους παίκτες του πάγκου, η γνώμη μου είναι πως θα της ήταν πολύ χρήσιμος ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Γκαρμπαχόσα. Σήμερα ξεχώρισε μόνο ο Σπανούλης, αλλά όταν ανέβουν και οι υπόλοιποι, η Ελλάδα μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο".
Σέρχιο Σκαριόλο (Ιταλός προπονητής με μεγάλη καριέρα στην Ισπανία – Ταού, Ρεάλ, Ουνικάχα):
"Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά το ματς. Ήταν αυτή που ήξερε τι ζητούσε στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το καταφέρει. Επειδή όμως σε ένα ντέρμπι κορυφής παίζουν ρόλο τα πάντα, πρέπει να σταθούμε στο πολύ κακό ποσοστό που είχαν οι παίκτες της στις βολές. Αν εκεί ήταν καλύτεροι, θα είχαν καταφέρει να μετουσιώσουν την ανωτερότητά τους στο πρώτο ημίχρονο σε μια μικρή διαφορά, η οποία σίγουρα θα τους έδινε καλύτερη ψυχολογία.
Αντί να συμβεί αυτό, ήταν οι Ισπανοί που πήραν αυτό το προβάδισμα. Όταν μάλιστα ο Αΐτο επέλεξε να αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο με χαμηλές πεντάδες, αποφεύγοντας τα δίδυμα με τους δυο Γκασόλ ή τον Ρέγιες, τότε όλα έγιναν πιο εύκολα για την ισπανική ομάδα, η οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα πολλά λάθη των Ελλήνων γκαρντ και εκτόξευσε τη διαφορά σε διψήφιους αριθμούς.
Η ελληνική ομάδα θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να μεγαλώσει την ποικιλία της στην επίθεση, να βελτιώσει τα ποσοστά της στα τρίποντα και να σταματήσει να κυνηγάει συνεχώς το πικ εν ρολ από το κέντρο, ειδικά όταν αντιμετωπίζει στατικές άμυνες. Σήμερα άρχισε καλά, αλλά δεν είχε διάρκεια στην απόδοσή της και όταν εγκλωβίστηκε επιθετικά, έδειξε πως δεν διαθέτει το απαραίτητο βάθος στον πάγκο της για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός παιχνιδιού που γύρισε μέσα σε πέντε λεπτά. Είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες θα προκριθούν από τον όμιλο, πρέπει όμως να λύσουν γρήγορα το πρόβλημα του πλουραλισμού στο σκοράρισμα, αφού ο Σπανούλης μπορεί να είναι ένας προικισμένος παίκτης με τεράστιο ταλέντο, χρειάζεται όμως σαφώς βοήθειες.
Οι Ισπανοί απέδειξαν πως έχουν μια πολύ δουλεμένη ομάδα με τρομερό βάθος στον πάγκο τους. Στο 13ο λεπτό της συνάντησης είχαν περάσει και οι 12 στον αγωνιστικό χώρο, ενώ το γεγονός ότι ο Ναβάρο μπήκε ως 11ος παίκτης και ο Ρούβιο ως 12ος, αποδεικνύει του λόγου το αληθές"
Αλφόνσο Ρέγιες (βετεράνος διεθνής φόργουορντ – Ουνικάχα, Εστουδιάντες, Ρεάλ Μαδρίτης - αδερφός του Φελίπε Ρέγιες):
"Το ματς άρχισε εντυπωσιακά από την πλευρά της Ελλάδας. Δεν είχε καθόλου άδικο ο Αΐτο που ολόκληρη την εβδομάδα έλεγε και ξανάλεγε στους παίκτες του ότι οι Έλληνες διαθέτουν τα πάντα: ταλέντο, δύναμη, φιλοδοξία. Οι παίκτες του Γιαννάκη επέβαλλαν το ρυθμό τους, έπαιξαν όμορφο μπάσκετ και δυσκόλεψαν πολύ τη δική μας ομάδα, η οποία άργησε κάπως να μπει στο πνεύμα του αγώνα. Η Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να πάει στα αποδυτήρια με προβάδισμα στο σκορ, αλλά το ποσοστό της στις βολές ήταν καταστροφικό.
Και ενώ εγώ προσωπικά περίμενα ένα πραγματικό ντέρμπι στο δεύτερο ημίχρονο, ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω. Η μεγάλη δύναμη της ελληνικής ομάδας, οι περιφερειακοί της παίκτες, υπέπεσαν σε διαδοχικά λάθη – σίγουρα βοήθησε σε αυτό και η επιλογή του Ρενέσες να κοντύνει το σχήμα και να πιέσει πολύ τις επαναφορές – τα οποία εκμεταλλεύθηκαν στο 100% οι Ισπανοί και με διαδοχικούς αιφνιδιασμούς πήραν μια διαφορά ασφαλείας, την οποία και συντήρησαν μέχρι το τέλος.
Ο Καλντερόν και ο Ρούντι ήταν οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου από την ισπανική ομάδα, η οποία έδειξε ότι είναι ένα πολύ δυνατό σύνολο. Το γεγονός ότι οι Ισπανοί, χωρίς να πιάσουν φοβερή απόδοση, κέρδισαν σχετικά εύκολα ένα τέτοιο παιχνίδι, επιβεβαιώνει απόλυτα τον τίτλο του φαβορί που ακολουθεί αυτή την ομάδα. Οι Έλληνες σίγουρα θα βελτιωθούν, όχι τόσο στην απόδοση, όσο στη διάρκεια και θα πάνε καλύτερα στη συνέχεια. Ο Σπανούλης υπήρχαν στιγμές που ήταν πραγματικά σούπερ, χρειάζεται όμως βοήθειες και ανάσες. Θεωρώ ότι ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και ο Φώτσης κατά κύριο λόγο θα πρέπει να τον πλαισιώσουν επιθετικά, αφού είναι σίγουρο ότι αμυντικά η ομάδα δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα".
Λόλο Σάινθ (βετεράνος διεθνής παίκτης και προπονητής, πρώην εκλέκτορας της Εθνικής Ισπανίας από το 1993 έως το 2001):
"Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά τον αγώνα και ήταν αυτή που είχε ξεκάθαρες επιδιώξεις πάνω στο παρκέ, σοβαρότητα και ρυθμό. Όλα αυτά όμως δεν είχαν διάρκεια και κατά τη γνώμη μου υπήρξαν τρία σημεία – κλειδιά που άλλαξαν τη ροή του παιχνιδιού. Πρώτον, το απαράδεκτο για τέτοιου επιπέδου παίκτες ποσοστό στις ελεύθερες βολές. Επειδή στο εναρκτήριο ματς κάθε διοργάνωσης παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία, αν οι Έλληνες είχαν βάλει τις βολές, θα ήταν αυτοί που θα είχαν προηγηθεί στο ημίχρονο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεύτερον, η έλλειψη συγκέντρωσής τους στη β’ περίοδο, όταν οι Ισπανοί παίκτες έχαναν τη μια επίθεση πίσω από την άλλη, αλλά ανανέωναν τις προσπάθειές τους, αφού έπαιρναν με χαρακτηριστική ευκολία τα επιθετικά ριμπάουντ. Και τρίτον, τα συσσωρευμένα λάθη στην αρχή της τρίτης περιόδου στην επιθετική οργάνωση – κυρίως από τα πλέι μέικερ – που επέτρεψαν εύκολα κλεψίματα στους Ισπανούς και αιφνιδιασμούς, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί η διαφορά στους 18 πόντους και ουσιαστικά να λήξει το παιχνίδι.
Έκπληξη μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο Γιαννάκης άργησε χαρακτηριστικά να πάρει τάιμ άουτ για να σταματήσει το ισπανικό σερί και να ηρεμήσει τους δικούς του. Πάντως ήταν φανερό πως η απουσία φιλικών προετοιμασίας δεν επηρέασε την ελληνική ομάδα, αφού κάτι τέτοιο εκδηλώνεται πάντα στα πρώτα λεπτά, εκεί δηλαδή που οι Έλληνες και ρυθμό είχαν και πρωταγωνίστησαν στον έλεγχο του ματς. Η Ισπανία έπαιξε καλή άμυνα, η Ελλάδα όχι τόσο κακή, αλλά τα έχουμε ξαναπεί: όταν οι δικοί μας παίρνουν διαφορά, πολύ δύσκολα τη χάνουν.
Και οι δυο ομάδες ήταν μέτριες επιθετικά, χάνοντας αρκετά αμαρκάριστα σουτ. Θα ήθελα να τονίσω την κακή εμφάνιση του Πάου, ο οποίος σε όλο το παιχνίδι απλά παρακολουθούσε απαθής και θα έλεγα ότι οι καλές στιγμές της Ισπανίας ήρθαν όταν ο Γκασόλ καθόταν στον πάγκο. Καλός ο Καλντερόν, τον ακολούθησαν σε απόδοση οι Ναβάρο και Ρούντι, οι οποίοι απέδειξαν το φοβερό βάθος που διαθέτει η ισπανική ομάδα. Από τους Έλληνες ξεχώρισε ο ευρηματικός Σπανούλης, ένας παίκτης πραγματική ορχήστρα στην επίθεση. Και οι δυο ομάδες θα βελτιωθούν στη συνέχεια, αλλά χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την Ελλάδα, θεωρώ πως αυτή τη στιγμή δύσκολα "έχει" την Ισπανία".
Χαβιέρ Ιμπρόντα (πρώην προπονητής της εθνικής Ισπανίας σε 130 παιχνίδια από το 2000 έως το 2003):
"Το πρώτο ημίχρονο ήταν όπως το περίμενα. Δυνατό παιχνίδι με προσοχή στις άμυνες και καλή σε γενικές γραμμές κυκλοφορία της μπάλας. Θα έλεγα μάλιστα ότι το σκορ του ημιχρόνου ήταν κατά κάποιο τρόπο «άδικο» για την Ελλάδα, αφού αν είχε απλά ένα ανεκτό ποσοστό ευστοχίας στις βολές, θα ήταν αυτή που θα είχε πάει με πλεονέκτημα στα αποδυτήρια.
Η αρχή της τρίτης περιόδου ήταν καταστροφική για τους Έλληνες. Πολλά λάθη, νευρικότητα, απώλεια του καλού ρυθμού του πρώτου ημιχρόνου και κατ’ επέκταση απώλεια του ελέγχου του ματς. Από τη στιγμή που η διαφορά έγινε διψήφια, η ελληνική ομάδα δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε καμία στιγμή, αφού είχε «παραδώσει» στους Ισπανούς το πλεονέκτημα να παίζουν με ηρεμία και χωρίς άγχος. Ακούω κριτική για την έλλειψη σοβαρών παιχνιδιών προετοιμασίας, όμως αυτό δεν φάνηκε καθόλου σήμερα, αφού είναι κάτι που το καταλαβαίνεις από τις πρώτες επιθέσεις. Η Ελλάδα είχε ρυθμό και καλή κυκλοφορία, όμως δεν είχε διάρκεια.
Είμαι σίγουρος πως η ελληνική ομάδα θα αφήσει γρήγορα πίσω της αυτή την ήττα και θα συνεχίσει με πολύ καλύτερο πρόσωπο στο τουρνουά. Εγώ τουλάχιστον συνεχίζω να τη θεωρώ ένα από τα μεγάλα φαβορί για το βάθρο. Ίσως της λείπει η εμπειρία στους παίκτες του πάγκου, η γνώμη μου είναι πως θα της ήταν πολύ χρήσιμος ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Γκαρμπαχόσα. Σήμερα ξεχώρισε μόνο ο Σπανούλης, αλλά όταν ανέβουν και οι υπόλοιποι, η Ελλάδα μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο".
Σέρχιο Σκαριόλο (Ιταλός προπονητής με μεγάλη καριέρα στην Ισπανία – Ταού, Ρεάλ, Ουνικάχα):
"Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε πολύ καλά το ματς. Ήταν αυτή που ήξερε τι ζητούσε στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το καταφέρει. Επειδή όμως σε ένα ντέρμπι κορυφής παίζουν ρόλο τα πάντα, πρέπει να σταθούμε στο πολύ κακό ποσοστό που είχαν οι παίκτες της στις βολές. Αν εκεί ήταν καλύτεροι, θα είχαν καταφέρει να μετουσιώσουν την ανωτερότητά τους στο πρώτο ημίχρονο σε μια μικρή διαφορά, η οποία σίγουρα θα τους έδινε καλύτερη ψυχολογία.
Αντί να συμβεί αυτό, ήταν οι Ισπανοί που πήραν αυτό το προβάδισμα. Όταν μάλιστα ο Αΐτο επέλεξε να αρχίσει το δεύτερο ημίχρονο με χαμηλές πεντάδες, αποφεύγοντας τα δίδυμα με τους δυο Γκασόλ ή τον Ρέγιες, τότε όλα έγιναν πιο εύκολα για την ισπανική ομάδα, η οποία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα πολλά λάθη των Ελλήνων γκαρντ και εκτόξευσε τη διαφορά σε διψήφιους αριθμούς.
Η ελληνική ομάδα θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να μεγαλώσει την ποικιλία της στην επίθεση, να βελτιώσει τα ποσοστά της στα τρίποντα και να σταματήσει να κυνηγάει συνεχώς το πικ εν ρολ από το κέντρο, ειδικά όταν αντιμετωπίζει στατικές άμυνες. Σήμερα άρχισε καλά, αλλά δεν είχε διάρκεια στην απόδοσή της και όταν εγκλωβίστηκε επιθετικά, έδειξε πως δεν διαθέτει το απαραίτητο βάθος στον πάγκο της για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός παιχνιδιού που γύρισε μέσα σε πέντε λεπτά. Είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες θα προκριθούν από τον όμιλο, πρέπει όμως να λύσουν γρήγορα το πρόβλημα του πλουραλισμού στο σκοράρισμα, αφού ο Σπανούλης μπορεί να είναι ένας προικισμένος παίκτης με τεράστιο ταλέντο, χρειάζεται όμως σαφώς βοήθειες.
Οι Ισπανοί απέδειξαν πως έχουν μια πολύ δουλεμένη ομάδα με τρομερό βάθος στον πάγκο τους. Στο 13ο λεπτό της συνάντησης είχαν περάσει και οι 12 στον αγωνιστικό χώρο, ενώ το γεγονός ότι ο Ναβάρο μπήκε ως 11ος παίκτης και ο Ρούβιο ως 12ος, αποδεικνύει του λόγου το αληθές"
Αλφόνσο Ρέγιες (βετεράνος διεθνής φόργουορντ – Ουνικάχα, Εστουδιάντες, Ρεάλ Μαδρίτης - αδερφός του Φελίπε Ρέγιες):
"Το ματς άρχισε εντυπωσιακά από την πλευρά της Ελλάδας. Δεν είχε καθόλου άδικο ο Αΐτο που ολόκληρη την εβδομάδα έλεγε και ξανάλεγε στους παίκτες του ότι οι Έλληνες διαθέτουν τα πάντα: ταλέντο, δύναμη, φιλοδοξία. Οι παίκτες του Γιαννάκη επέβαλλαν το ρυθμό τους, έπαιξαν όμορφο μπάσκετ και δυσκόλεψαν πολύ τη δική μας ομάδα, η οποία άργησε κάπως να μπει στο πνεύμα του αγώνα. Η Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να πάει στα αποδυτήρια με προβάδισμα στο σκορ, αλλά το ποσοστό της στις βολές ήταν καταστροφικό.
Και ενώ εγώ προσωπικά περίμενα ένα πραγματικό ντέρμπι στο δεύτερο ημίχρονο, ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω. Η μεγάλη δύναμη της ελληνικής ομάδας, οι περιφερειακοί της παίκτες, υπέπεσαν σε διαδοχικά λάθη – σίγουρα βοήθησε σε αυτό και η επιλογή του Ρενέσες να κοντύνει το σχήμα και να πιέσει πολύ τις επαναφορές – τα οποία εκμεταλλεύθηκαν στο 100% οι Ισπανοί και με διαδοχικούς αιφνιδιασμούς πήραν μια διαφορά ασφαλείας, την οποία και συντήρησαν μέχρι το τέλος.
Ο Καλντερόν και ο Ρούντι ήταν οι καλύτεροι κατά τη γνώμη μου από την ισπανική ομάδα, η οποία έδειξε ότι είναι ένα πολύ δυνατό σύνολο. Το γεγονός ότι οι Ισπανοί, χωρίς να πιάσουν φοβερή απόδοση, κέρδισαν σχετικά εύκολα ένα τέτοιο παιχνίδι, επιβεβαιώνει απόλυτα τον τίτλο του φαβορί που ακολουθεί αυτή την ομάδα. Οι Έλληνες σίγουρα θα βελτιωθούν, όχι τόσο στην απόδοση, όσο στη διάρκεια και θα πάνε καλύτερα στη συνέχεια. Ο Σπανούλης υπήρχαν στιγμές που ήταν πραγματικά σούπερ, χρειάζεται όμως βοήθειες και ανάσες. Θεωρώ ότι ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και ο Φώτσης κατά κύριο λόγο θα πρέπει να τον πλαισιώσουν επιθετικά, αφού είναι σίγουρο ότι αμυντικά η ομάδα δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα".
