OPINIONS

Και όμως (αυτή) η Αγγλία μπορεί να φτάσει ψηλά

Και όμως (αυτή) η Αγγλία μπορεί να φτάσει ψηλά

Ο Πάνος Βόγλης γράφει τις σκέψεις του μετά το Αγγλία-Ρωσία: Η σφραγίδα του Ρούνεϊ, ο ακούραστος Ντάιερ και τα γκολ που θα έρθουν αν συνεχίσει να παίζει έτσι.

Ναι, η κατάρα δεν έσπασε ούτε χθες. Η Αγγλία δεν μπόρεσε στην ένατη πρεμιέρα της σε Euro, να φτάσει στη νίκη. Έφτασε τις 5 ισοπαλίες και τις 4 ήττες. Ναι, η απογοήτευση θα κυριαρχεί σήμερα στις τάξεις της ομάδας, των οπαδών και σίγουρα των απαιτητικών δημοσιογράφων. Όμως εμείς το γράφουμε τώρα, που ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία, μετά από αποτυχία. Αυτή η Αγγλία μπορεί να κάνει το φυσιολογικό (αρχικά να περάσει στους «16») και μετά να φτάσει πολύ ψηλότερα. Και ούτε οπαδοί της είμαστε, ούτε τίποτα φιλο-αγγλικό μας διακατέχει.

Το αποτέλεσμα αδικεί ΞΕΚΑΘΑΡΑ το συγκρότημα του Χόντγκσον. Έπαιξε ωραία μπάλα, με νεανικό σύνολο και πλουραλισμό στην επίθεση. Ναι, για την Αγγλία μιλάμε και όχι για την Ισπανία, την Γερμανία κτλ. Αυτή η Αγγλία μπορεί να φτάσει πολύ μακριά, αν καταφέρει να δείξει μεγαλύτερη ωριμότητα ή έστω ισάξια με το ταλέντο της. Και αν δεν παρασυρθεί από την κλασική παρορμητική προσέγγιση των αγώνων της από τα ΜΜΕ και φυσικά τους οπαδούς της, που λογικά θα την ξεσκίσουν σήμερα. Στην καλύτερη θα γράφουν για τραγωδίες κτλ.

Στο πρώτο ημίχρονο η Αγγλία είχε πάρει παραμάζωμα την Ρωσία. Με 4-5 ευκαιρίες για γκολ, κλασικές του Λαλάνα και του Ρούνεϊ, κατοχή μπάλας συντριπτικά υπέρ της και με ένα καινούριο στοιχείο στο παιχνίδι της, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ανάπτυξη από παντού με τη μπάλα κάτω. Και από τις πτέρυγες και από το κέντρο, χωρίς υπερβολές, με πολύ σωστή κίνηση στο χώρο από όλους τους παίκτες. Νομίζω πως ήταν η καλύτερη ομάδα που έχουμε δει στα πρώτα τέσσερα ματς του Euro 2016. Θα έπρεπε να είχε προηγηθεί από το πρώτο ημίχρονο. Με εννέα φάσεις για γκολ, τις περισσότερες σε πρώτο ημίχρονο σε Euro για την Αγγλία από το 2004, που έκανε 11 με την Κροατία.

Τι βοηθάει πολύ την Αγγλία; Η ομοιογένεια που δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός πως όλοι οι παίκτες της αγωνίζονται στην Πρέμιερ Λιγκ και σε κλαμπ που κάνουν πρωταθλητισμό. Αυτό συνέβαινε και παλαιότερα και ίσως με πιο ποιοτικούς παίκτες κυρίως στη μεσαία γραμμή. Τώρα Γιουνάιτεντ, Σίτι, Λίβερπουλ, Τότεναμ, Τσέλσι, τροφοδοτούν το εθνικό συγκρότημα με σούπερ ταλαντούχες και φρέσκες μονάδες που ξέρουν πολύ καλά το πώς παίζει ο συμπαίκτης τους και ο καθένας έχει το ρόλο του. Δεν κουτουλάνε μεταξύ τους, έχουν άλλα χαρακτηριστικά και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Άλλα τα χαρακτηριστικά του Κέιν, άλλα του Λαλάνα, άλλα του Στέρλινγκ για να μιλήσουμε μόνο για την επίθεση.

Η σφραγίδα του Ρούνεϊ

Τι τη βοηθάει περισσότερο; Ο καταπληκτικός Ρούνεϊ. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Κόβει, μοιράζει, οργανώνει, καλύπτει κάθε σπιθαμή του γηπέδου, εμψυχώνει και όλα αυτά μέσα από ένα σχέδιο, όχι στα κουτουρού. Στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του, παίζει στη μεσαία γραμμή όπως άλλωστε και στη Γιουνάιτεντ, πατάει και τις δύο περιοχές με άνεση και φυσικά δεν παραλείπει να απειλήσει στην αντίπαλη περιοχή.

Ένας φουλ επιθετικός που έγινε χαφ πολυτελείας τα τελευταία δύο χρόνια και ανταποκρίνεται σε κάθε ρόλο με επιτυχία και κυρίως με απίστευτη προσαρμοστικότητα. Ο άσος της Γιουνάιτεντ και αρχηγός της Εθνικής, δίνει στον Χόντγκσον την επιλογή να τον βάλει μερικά μέτρα πιο πίσω όταν θέλει να παίξει άμυνα ή πιο μπροστά αν αποφασίσει να πιέσει τον αντίπαλο. Χωρίς να χάνει τη συνοχή του το κέντρο. Προνόμιο. Ένας (κάτι σαν) Ινιέστα, καθώς παίζει και αριστερά στο 4-3-3 του προπονητή. Αλλά μπορεί να παίξει και δεξιά. Πάλι χωρίς πρόβλημα. Για 70-75 λεπτά; Για τόσο, δεν είναι και λίγα. Λογικά δεν αντέχει παραπάνω και ο Χόντγκσον περίμενε να προηγηθεί η ομάδα του για να του δώσει ανάσες. Ίσως να έλειψε ο ηγέτης στα κρίσιμα τελευταία λεπτά με το καθαρό μυαλό και τη μεγάλη πείρα.

Ο ακούραστος Ντάιερ

Μεγάλη υπόθεση να έχεις χαφ σαν τον Ντάιερ. Με παραστάσεις από την πορτογαλική Λίγκα, πήγε έτοιμος στην Τότεναμ και εκεί φυσικά μεγαλουργεί. Με ύψος 1,88 δεν ξέρω πόσοι αμυντικοί χαφ του επιπέδου του υπάρχουν στην Ευρώπη. Επιβράβευση της προσπάθειας του, το πολύ ωραίο γκολ-φάουλ στο 73’. Και για όσους νομίζουν πως ο 22χρονος χαφ εκτελεί και σκοράρει πολύ από φάουλ, να σας πληροφορήσουμε πως σε 65 ματς στην Πρέμιερ Λιγκ δεν έχει δοκιμάσει ούτε μία φορά να χτυπήσει φάουλ. Ούτε μία.

Και όμως δε νίκησε

Και παρά το γεγονός πως ισχύουν όλα τα παραπάνω, η Αγγλία δε νίκησε. Γιατί; Γιατί άργησε να κάνει το 1-0, άρα δεν είχε χρόνο να κλειδώσει το ματς με δεύτερο τέρμα. Και βέβαια διότι όλες οι νεανικές ομάδες, στα τελευταία λεπτά, λες και τους πιάνει ένας πανικός, κλείνονται από μόνες τους στην περιοχή τους και περιμένουν το μοιραίο. Το οποίο συνήθως έρχεται.

Τα προηγούμενα χρόνια και σε άλλες διοργανώσεις, δεν καταλαβαίναμε τον ενθουσιασμό των φιλο-Άγγλων και τις δηλώσεις περί διάκρισης και πορείας ως τα ημιτελικά το λιγότερο. Τώρα ναι, έχει λογική. Και ας μην πήρε το τρίποντο και ας ήταν οδυνηρός ο τρόπος που χάθηκε. Ακόμη και αν δεν επαληθευθούν τα προγνωστικά και οι εκτιμήσεις των ειδικών, ομολογούμε πως σε πείθει αυτή η νεανική ομάδα ότι μπορεί επιτέλους να παρουσιάσει κάτι καλό (ποδοσφαιρικά) σε μία μεγάλη διοργάνωση. Το Euro θέλει και τύχη και από…τέτοια δεν είχε το βράδυ του Σαββάτου η Αγγλία. Αν δεν την πάρει από κάτω και ξεχάσει…χθες το ματς με τους Ρώσους, τότε μπορεί να φτάσει εκεί που νομίζουμε πως αξίζει εφέτος.

Τα γκολ θα έρθουν αν συνεχίσει να παίζει έτσι. Αν την πιάσει…θάλασσα και αρχίσει τις σέντρες και τα γνωστά βρετανικά, τότε αντίο ζωή.

ΥΓ Η ενδεκάδα των Άγγλων είχε Μ.Ο. ηλικίας τα 25 χρόνια και 293 ημέρες. Η δεύτερη νεότερη στην ιστορία της ομάδας από το Μουντιάλ του 2002 και ένα ματς κόντρα στη Σουηδία. Επίτευγμα.

ΥΓ 2 Για τη Ρωσία θα γράψουμε περισσότερα κατά τη διάρκεια του τουρνουά, αν καταλάβουμε τι θέλει και φυσικά τι μπορεί να κάνει. Να παίξει άμυνα, να επιτεθεί, να ψάξει την αντεπίθεση, να κρατήσει μπάλα στα πόδια της; Μας μπέρδεψε χθες. Πάντως το αποτέλεσμα το πήρε και μόνο για αυτό της αξίζουν συγχαρητήρια. Εντελώς χαμένο παιχνίδι, απλά δεν το έχασε. Δεν είναι και λίγο σε τουρνουά ελάχιστων παιχνιδιών.

ΥΓ 3 Ξέρω πως τα φώτα πέφτουν πάνω σε εκείνον που κλέβει το ματς, δηλαδή τη Ρωσία, αλλά σόρυ, εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο. Και ποδόσφαιρο έπαιξε η Αγγλία. Η Ρωσία έπαιξε με την τύχη της και τελικά τη βρήκε στο 90+2’.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ EURO 2016:

Το πανόραμα του Euro 2016

BREAKING: England have done an England

Ρώσοι καταδίωξαν Άγγλους στο Βελοντρόμ

EURO 2016: Oι εθνικές ομάδες παίζουν μπάλα και στα footshirts!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ