Το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ φωτογραφίζει την σεζόν που παρακολουθούμε. Η ομάδα του Μαρτίνς, δεν είχε ρυθμό, δεν ήταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση, όμως ο αντίπαλός της, δεν κατάφερε να το αναδείξει και να το εκμεταλλευτεί. Η Ένωση είχε τον έλεγχο του αγώνα, έδειχνε πως είναι πιο κοντά στο να απειλήσει, στο τέλος όμως κατάφερε να φύγει ηττημένη.

Κανένας δεν κατηγορεί τον Αργύρη Γιαννίκη για την εικόνα που έδειξε η ομάδα του στα δύο παιχνίδια με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Η κριτική και η πίεση που νιώθει δεν αφορά, τους συγκεκριμένους αγώνες, αλλά όσα έχουν προηγηθεί.

Οι εντυπώσεις δεν φτάνουν

Είναι πολύ βαρύ να είσαι προπονητής της ΑΕΚ και να χάνεις τρία συνεχόμενα παιχνίδια στο γήπεδο σου, με τον ΟΦΗ, τον Παναιτωλικό και τον Βόλο. Από την στιγμή, που πήγε στην ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με αυτήν την πραγματικότητα, χρειαζόταν μόνο αποτελέσματα για να μπορέσει να κερδίσει χρόνο, για να γυρίσει την κατάσταση. Οι εντυπώσεις δεν φτάνουν. Και ο λόγος που δεν φτάνουν, είναι πως ο Γιαννίκης απέτυχε να δημιουργήσει σύνολο ικανό να κερδίσει με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας ακόμα και κατώτερες ομάδες.

Δεν πληροί καμία προϋπόθεση παραμονής

Μετά από τις νίκες με Άρη και Παναθηναϊκό είχα γράψει πως δεν γίνεται να κρατήσει την θέση του, αν δεν καταφέρει να βελτιώσει την εικόνα της ομάδας του. Δεν ήταν εύκολο με το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ΑΕΚ να συνεχίσει να κερδίζει και όταν τα αποτελέσματα στραβώσουν ο ίδιος δεν θα έχει δημιουργήσει συνθήκε, για να μπορέσει να κρατήσει την θέση του.

Για να δικαιούται ένας προπονητής να συνεχίσει και την νέα σεζόν στην ομάδα του, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον ένα από τα δύο στοιχεία. Είτε να έχει πετύχει τους αγωνιστικούς στόχους που του είχαν ανατεθεί ή το ποδόσφαιρο που εφαρμόζει να είναι ελκυστικό και να δημιουργεί προοπτική για το μέλλον. Ο Αργύρης Γιαννίκης δεν πέτυχε, κανένα από τα δύο και γνωρίζει κι ο ίδιος πως εξαντλήθηκαν οι πιθανότητες του, να επιτύχει σαν προπονητής της ΑΕΚ.

Αμύνθηκε καλύτερα, δεν έβγαλε ευκαιρίες από επιθέσεις στον χώρο

Πράγματι στα δύο πρόσφατα παιχνίδια, η ΑΕΚ ήταν σουλουπωμένη και θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη. Τι είδαμε όμως. Είδαμε μία ομάδα, να αποφασίζει να παίξει ποδόσφαιρο χώρου. Ο Γιαννίκης χρησιμοποίησε ταυτόχρονα τους Τσούμπερ, Αμραμπάτ, Γκαρσία πίσω από τον σέντερ φορ. Αποφάσισε να ξεκινά η άμυνα στο μεσαίο μπλοκ και να αμύνεται με 4-4-2, φέρνοντας τον Ανσαριφάντ δίπλα στον φορ και δίνοντας εντολή να είναι κοντά μεταξύ τους οι γραμμές.

Έψαχνε, λοιπόν, μέσα από αυτήν την λογική ποδοσφαίρου να βελτιώσει την αμυντική συμπεριφορά της ομάδας του, κάτι που το κατάφερε, επιθετικά έπρεπε να μπορέσει να αναδείξει το ταλέντο των τεσσάρων ποδοσφαιριστών που παίζουν ψηλά. Παρότι η ΑΕΚ, δεν ήταν κακή σε κανένα από τα δύο παιχνίδια, δεν μπορεί να πει κανείς ότι πέτυχε τον επιθετικό της στόχο.

Για την ακρίβεια, σε δύο αγώνες που η τακτική λειτούργησε και η ΑΕΚ, αμύνθηκε καλύτερα από ότι μας έχει συνηθίσει, ευκαιρίες από επιθέσεις στον χώρο δεν κατάφερε να δημιουργήσει. Δεν έβγαλε αντεπιθέσεις, παρότι και στα δύο παιχνίδια, είχε μία γρήγορη τριάδα πίσω από τον φορ και ειδικά στο Καραϊσκάκης συνθήκες για να το πετύχει.

Έλειπε από το γήπεδο παίκτης ικανός να περάσει κάθετη από τον άξονα

Σε αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο πως από την συγκεκριμένη ποδοσφαιρική προσέγγιση λείπει ο ποδοσφαιριστής με την καλή μεταβίβαση. Ο Γιαννίκης στην πράξη πήγε σε σχήμα με τρεις εξτρέμ, χωρίς επιτελικό χαφ. Η επίθεση που έψαχνε λοιπόν, μπορούσε να έρθει μέσα από κλέψιμο ψηλά και επίθεση ενός ποδοσφαιριστή, η ΑΕΚ όμως δεν πίεζε ψηλά τον αντίπαλο, έμενε στο χώρο του κέντρου, για να έχει κοντά τις γραμμές.

Επίσης η κάθετη θα μπορούσε βάσει ενδεκάδας να βγει από το δίδυμο των Σιμόες, Σιμάνσκι, δεν φημίζονται όμως αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές για την ικανότητα τους στην κάθετη μεταβίβαση. Ειδικά στο Καραϊσκάκης, ο Σιμάνσκι είχε πολλές λανθασμένες πάσες.

Κάθε κίνηση του Μαρτίνς έκανε τον Ολυμπιακό χειρότερο

Η πρόκριση με τον ΠΑΟΚ και το παιχνίδι στο Καραϊσκάκης χάθηκαν στις λεπτομέρειες. Με τον ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ είχε πάρει προβάδισμα πρόκρισης, θα μπορούσε να το κρατήσει, αλλά δεν βοήθησαν οι αλλαγές του Γιαννίκη και έβαλε και ο Κούρτιτς, ένα προσωπικό γκολ πάνω σε οργανωμένη άμυνα. Με τον Ολυμπιακό το παιχνίδι χάθηκε πολύ απλά γιατί η ΑΕΚ επιθετικά δεν μπορούσε να αξιοποιήσει το δικαίωμα που της έδινε το παιχνίδι για να κερδίσει. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλά, ο Μαρτίνς δεν ήταν σε καλή ημέρα, έμοιαζε σαν η κάθε κίνηση που έκανε να χάλαγε σταδιακά την εικόνα της ομάδας του.

Ξεκίνησε με ένα 4-3-3, με τον Αγκιμπού αριστερά, τον Μασούρα δεξιά, το οποίο έδειχνε να λειτουργεί. Ο Ολυμπιακός μπήκε καλά στο παιχνίδι, ο Πορτογάλος όμως αποφάσισε να μην αφήσει το αρχικό του πλάνο να δουλέψει. Το χάλασε νωρίς και δεν βγήκε καμία από τις υπόλοιπες επιλογές που πήρε.

Πέρασε τον Μασούρα δεύτερο επιθετικό και τον Αγκιμπού πίσω του, στην συνέχεια τον Καμαρά στα δεξιά. Στο ημίχρονο τον άλλαξε με τον Ονιεκούρου και πήγε σε ένα καθαρό 4-2-3-1, τίποτα από όλα αυτά, δεν έκανε καλύτερο τον Ολυμπιακό. Ακόμα και η απόφαση του να βγάλει τον Μασούρα και όχι τον Αγκιμπού για να περάσει τον Βαλμπουενά, έμοιαζε περίεργη.

Η απόφαση του Γιαννίκη που σταμάτησε επιθετικά την ΑΕΚ

Δημιουργήθηκε και ένα διάστημα που ο Ολυμπιακός δεν είχε καθόλου επιστροφές. Στο ίδιο διάστημα, ο Αμραμπάτ κυριολεκτικά πετούσε. Έπαιζε με πλάτη ανάμεσα στους χαφ και το αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού έπαιρνε την πρώτη μπάλα, γύριζε το κορμί του, άρχιζε επικίνδυνες επιθέσεις. Έμοιαζε σαν να χρειάζεται μία ποιοτική απόφαση ενός συμπαίκτη του για να βγει μία συνεργασία και να έρθει η μεγάλη ευκαιρία για γκολ. Η ΑΕΚ έχασε γιατί αυτή η μεγάλη ευκαιρία δεν ήρθε, δεν την δημιούργησε ποτέ.

Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι επιθετικά για την ΑΕΚ τελείωσε, όταν πήρε την απόφαση ο προπονητής της να βγάλει από τον χώρο που οργίαζε τον Αμραμπάτ και να τον περάσει φορ. Στην πράξη τον έβγαλε και από το παιχνίδι. Η μπάλα δεν ξαναπήγε ποτέ σε αυτόν και δόθηκε το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να προσπαθήσει για κάτι που το υπόλοιπο παιχνίδι του έδειχνε πως δεν μπορεί να πετύχει. Να ψάξει το γκολ που θα του δώσει το ματς. Συνέβη στην εκτέλεση κόρνερ του Βαλμπουενά, δεν αντέδρασε σωστά η άμυνα της ΑΕΚ, την άφησαν οι Τσούμπερ, Τζαβέλλας να περάσει ανάμεσα τους, ο Τσιτώντας δεν μπλόκαρε το αδύναμο σουτ του Εμβιλά και ο Ολυμπιακός, πήρε ακόμα ένα μεγάλο αποτέλεσμα χωρίς να είναι καλός.

Είναι απίθανος ο τρόπος που καταφέρνει να παίρνει ό,τι ακριβώς χρειάζεται σε κάθε αγώνα, δίχως να βρίσκει ρυθμό στο παιχνίδι του, έχοντας περιορισμένη επιθετικότητα. Παίζει ρόλο η δική του ικανότητα, παίζει ρόλο και η ανικανότητα των αντιπάλων του, κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δύο πραγματικότητες βρίσκεται η αλήθεια.

Το σίγουρο είναι πως ο Γιαννίκης δεν κατάφερε στην τελευταία ευκαιρία που είχε, να κερδίσει το δικαίωμα να πολεμήσει για να γυρίσει την κατάσταση. Δεν κρίνεται για τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ, ούτε για την ήττα στο Καραϊσκάκης, αλλά για την εικόνα της ομάδας του, μέχρι να έρθουν αυτά τα δύο παιχνίδια.

Στην Game Night της Κυριακής, ο Παντελής Βλαχόπουλος μαζί με τους Θέμη Καίσαρη και Τσάρλυ ανέλυσαν το μεγάλο ντέρμπι μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, ενώ ο Παντελής Διαμαντόπουλος μετέφερε όλες τις εξελίξεις από το "Γ. Καραϊσκάκης".