Μπορεί η νίκη να ήρθε πιο δύσκολα από ότι προδίκαζε ενδεχομένως η εξαιρετική παρουσία μας στο πρώτο ημίχρονο, αλλά το δεδομένο είναι ότι χωρίς εξαιρέσεις παίζουν οι πιο φορμαρισμένοι παίκτες την δεδομένη στιγμή.

Είτε είναι κάποιας προχωρημένης ηλικίας, όπως ο αειθαλής Παντελής Καφές, που έδωσε ρεσιτάλ χθες με τις ασίστ και το μεστό παιχνίδι του.

Είτε πρόκειται για τα ατίθασα νιάτα του 20χρονου Γιάννη Φετφατζίδη που ο Πορτογάλος δεν περίμενε καν να ακουστεί το όνομα του νεαρού από την εξέδρα και τον είχε ήδη ρίξει στον αγώνα, στην αναγκαστική (λόγω τραυματισμού) αλλαγή του Σωτήρη Νίνη.

Δεν ξέρουμε αν έχει διαβάσει ελληνική ιστορία των αρχαίων χρόνων (περί Αριστείδη κ.λπ.), αλλά ήδη το προσωνύμιο που μπορεί να δώσει κανείς στον ομοσπονδιακό μας εκλέκτορα, είναι «Φερνάντο ο δίκαιος».

Αυτό δημιουργεί αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες παίκτες (ακόμα και στη β’ εθνική σε κάποιες περιπτώσεις, αφού δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να καλέσει και από αυτή την κατηγορία παίκτη) που νοιώθουν δικαιωμένοι με μια κλήση στην εθνική όταν διανύουν παρατεταμένη περίοδο φόρμας. Και μάλιστα δεν τους καλεί απλά, αλλά παίζουν κιόλας.

Από εκεί και έπειτα το χθεσινό πρώτο ημίχρονο μετά το πρώτο τέταρτο αποτέλεσε ρεσιτάλ ομαδικότητας, αλλά και θεαματικού ποδοσφαίρου. Με τον Σαλπιγγίδη να φλερτάρει με την κλήση για υπερβολική ταχύτητα, τον Καφέ να μοιράζει ασίστ και γενικά πολύ καλή κυκλοφορία από το κέντρο προς την επίθεση με εξαιρετικό τον Καραγκούνη.

Σαφώς στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοση μας έπεσε αισθητά (υπήρξε και φυσιολογική κούραση αρκετών παικτών μετά το 60 λεπτό) αλλά ήταν πολύ σημαντικό ότι αντιδράσαμε άμεσα στην ψυχρολουσία της ισοφάρισης των φιλοξενουμένων και πήραμε τη νίκη με το μοναδικό (από τα τρία συνολικά που έγιναν) πέναλτι που σφύριξε ο Σουηδός Μάρτιν Χάνσον.

Ο Λουίς Φερναντέζ δικαιούται να ζητάει δύο πέναλτι για την ομάδα του από τον ρέφερι που είχε στείλει πάντως τη χώρα του (Γαλλία) στο μουντιάλ αφήνοντας τον Ανρί να παίξει βόλεϊ πριν πασάρει στον Γκαλάς για την ισοφάριση στο μπαράζ με τους Ιρλανδούς. Προφανώς ο Σουηδός έχει...πρεσβυωπία, αν και η φάση του πέναλτι του Κατσουράνη ήταν εξαιρετικά δύσκολη για να έχει ξεκάθαρη άποψη.

Το σημαντικό είναι ότι η εθνική κέρδισε πολύτιμο χρόνο μέχρι τον Μάρτιο, για να περάσει ακόμα περισσότερα στοιχεία της φιλοσοφίας του ο Πορτογάλος και να παρουσιάσει ακόμα καλύτερη την εθνική ομάδα.