Ο πόλεμος στην Ουκρανία που ξέσπασε από τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου μετά από την άγρια ρωσική στρατιωτική εισβολή δεν έχει σημαδέψει μόνο τις ζωές των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί αλλά και ανθρώπους σε κάθε γωνιά του πλανήτη, πόσο μάλλον όταν λίγο καιρό πριν ζούσαν και εργάζονταν στη συγκεκριμένη χώρα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι, ο οποίος τον περασμένο φθινόπωρο έπαιρνε μέρος στο Champions League ως προπονητής της Σαχτάρ και ο οποίος τώρα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα από την πατρίδα του τις δραματικές εξελίξεις έχοντας φυγαδευτεί άρον-άρον από την Ουκρανία.

"Παρακολουθώ τα πάντα. Από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν μπορώ να δω κάτι άλλο, ούτε καν ποδοσφαιρικούς αγώνες. Έχω ένα μεγάλο κενό. Είμαι χειρότερα σε σύγκριση με τις ημέρες που είχαν προηγηθεί στο Κίεβο κάτω από τις βόμβες.

Εκεί υπήρχε κάτι να κάνουμε: να οργανώσουμε την απόδραση για εμάς και τους παίκτες, να μιλήσουμε με την πρεσβεία Εδώ δεν μπορώ να κάνω κάτι. Απλά παρακολουθώ και ακούω αυτούς που είναι ακόμα εκεί", δήλωσε αρχικά ο Ιταλός σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Gazzetta dello Sport, για να συνεχίσει:

"Με έψαξαν αρκετές ομάδες από το εξωτερικό, δεν ήθελα καν να μιλήσω. Ναι, λάβαμε μία επιστολή με την οποία μας γνωστοποιείται πως ο σύλλογος μάς έχει αφήσει ελεύθερους. Τώρα όμως δεν έχω ψυχή. Δεν μπορώ να σκέφτομαι μία άλλη ομάδα.

Ήμουν επτά μήνες σε μία χώρα, δεν μπορούν να διαγραφούν όλα αυτά σε δέκα ημέρες. Αν με κάποιον τρόπο ξαναρχίσει το ουκρανικό πρωτάθλημα, θα μου άρεσε να βρεθώ για έναν ακόμα χρόνο στον πάγκο της Σαχτάρ, εάν με θέλουν ακόμα.

Η Σαχτάρ είναι η απόλυτη προτεραιότητά μου, περιμένω μέχρι να υπάρχουν πιθανότητες επιστροφής. Όποια και αν είναι η ομάδα, ακόμα και χωρίς τους Βραζιλιάνους, θα ήταν σημαντικό για μένα.

Και αυτό γιατί μας ανάγκασαν να το σκάσουμε σαν κλέφτες, όμως εμείς δουλεύαμε. Οι κλέφτες, οι εγκληματίες είναι οι Ρώσοι που εισέβαλαν".