Άλλωστε, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, παίκτες από τις συγκεκριμένες ομάδες απαρτίζουν κατά βάση την καλύτερη ενδεκάδα της φάσης των ομίλων, όπως την παρουσίασε η ιστοσελίδα goal.com.
Συγκεκριμένα, αποτελείται από τρεις Ολλανδούς, δύο Κροάτες, δύο Ισπανούς, αλλά και δύο Πορτογάλους, ενώ την ενδεκάδα συμπληρώνουν ένας Ιταλός κι ένας Γερμανός.

Τερματοφύλακας: Τζανλουίτζι Μπουφόν (Ιταλία)

Παρά το αρνητικό ρεκόρ των τεσσάρων γκολ σε τρεις αγώνες, τα διπλάσια σε σχέση με όσα είχε δεχθεί σε ολόκληρο το Μουντιάλ του 2006, ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν πως ο Μπουφόν είναι μέχρι στιγμής ο τερματοφύλακας που ξεχωρίζει. Η εξαιρετική απόκρουση στο πέναλτι του Μούτου, αλλά και η απίστευτη εκτίναξή του στο σουτ του Μπενζεμά αποτελούν δείγματα της διαφοράς του σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ο Άρτουρ Μπόρουτς της Πολωνίας είναι ίσως αυτός που θα μπορούσε να τον ακολουθήσει στη δεύτερη θέση, καθώς παρά την κακή αμυντική γραμμή της ομάδας του, κατάφερε να γλιτώσει από πολλά γκολ τους Πολωνούς με τις καίριες επεμβάσεις του.

Δεξί μπακ: Φίλιπ Λαμ (Γερμανία)

Μπορεί η γερμανική άμυνα να μην εμπνέει σιγουριά, αλλά ο βραχύσωμος αμυντικός της Μπάγερν Μονάχου, είτε αγωνιζόμενος από δεξιά, είτε από αριστερά, υπήρξε ιδιαίτερα σταθερός τόσο στα αμυντικά, όσο και στα επιθετικά του καθήκοντα. Μόνο ο Ζοσέ Μποσίνγκουα της Πορτογαλίας και ο Βέντραν Τσορλούκα της Κροατίας θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν τα πρωτεία του.

Στόπερ: Καλίντ Μπουλαρούζ (Ολλανδία)

Αγωνίστηκε από σπόντα, καθώς κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Ράιαν Μπάμπελ, όταν ο επιθετικός της Λίβερπουλ τραυματίστηκε. Τελικά ο Φαν Μπάστεν τον εμπιστεύθηκε και ο αμυντικός της Τσέλσι δεν τον απογοήτευσε. Πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στους Γάλλους και είναι από τους βασικούς συντελεστές στη σταθερότητα της άμυνας των "οράνιε".

Στόπερ: Ρόμπερτ Κόβατς (Κροατία)

Η εμπειρία σε τέτοιες διοργανώσεις είναι από τους βασικότερους παράγοντες, ώστε μία ομάδα να μπορέσει να φτάσει μακριά. Και ο Ρόμπερτ Κόβατς είναι σαφέστατα πολύ έμπειρος. "Μαέστρος" στην κροατική άμυνα, που έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ στη διοργάνωση. Ο παρτενέρ του, Γιόζιπ Σίμουνιτς, θα μπορούσε να χωρέσει σε αυτήν την ενδεκάδα, αλλά ο Κόβατς, ως πιο "παλιός", παίρνει δικαιωματικά τη θέση.

Αριστερό μπακ: Χοάν Καπντεβίλα (Ισπανία)

Η θέση του αριστερού μπακ στους "φούριας ρόχας" άνοιξε για τον Καπντεβίλα μετά το θάνατο του Αντόνιο Πουέρτα πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά ο αμυντικός της Βιγιαρεάλ απέδειξε πως μόνο τυχαία δεν αποτελεί μία από τις βασικές επιλογές του Λουίς Αραγονές. Μοναδικό "ψεγάδι" του στη μέχρι τώρα παρουσία του στο Euro, η αδράνειά του στο γκολ της Ρωσίας, με το οποίο ισοφαρίστηκε προσωρινά η Ισπανία. Κερδίζει στα "σημεία" τους Γιούρι Ζιρκόφ της Ρωσίας και Φάμπιο Γκρόσο της Ιταλίας.

Δεξί χαφ: Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία)

Συμμετείχε σε όλα τα γκολ της Πορτογαλίας μέχρι στιγμής και αυτό τα λέει όλα. Ίσως ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου για τη φετινή περίοδο, αποδεικνύει πως, παρά τη γεμάτη σεζόν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μπορεί να κουβαλήσει και τους Ίβηρες στις πλάτες του. Έχει πετύχει ήδη ένα εξαιρετικό γκολ και, χωρίς αμφιβολία, η θέση του δεξιού χαφ γράφει το όνομά του.

Χαφ: Ράφαελ φαν ντερ Φαρτ (Ολλανδία)

Είναι ο δημιουργός των περισσότερων ευκαιριών των "οράνιε" και παρά την πληθώρα σπουδαίων παικτών στη front line των Ολλανδών, ο μέσος του Αμβούργου ξεχωρίζει. Άφησε εκτός ενδεκάδας τον Γερμανό Μίχαελ Μπάλακ.

Αμυντικό χαφ: Νίκο Κόβατς (Κροατία)

Μπορεί στην "αρμάδα" του Σλάβεν Μπίλιτς να ξεχωρίζουν οι πιο δημιουργικοί Λούκα Μόντριτς, Ιβάν Ράκιτιτς και Νίκο Κράνιτσαρ, αλλά όλη η δουλειά γίνεται πιο πίσω, από τον αρχηγό Νίκο Κόβατς. Δεν περνάει τίποτα από τον μεγαλύτερο εκ των αδερφών Κόβατς, ο οποίος επικρατεί του Ντανιέλε Ντε Ρόσι στο "φώτο φίνις".

Χαφ: Ντέκο (Πορτογαλία)

Ο μικροκαμωμένος Βραζιλιάνος αποτελεί το "μηχανάκι" των Πορτογάλων, ενώ πέτυχε και το πρώτο γκολ της ομάδας του απέναντι στην Τσεχία. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως όλη τη σεζόν αγωνίστηκε ελάχιστα στην Μπαρτσελόνα, αλλά η μπάλα φαίνεται πως δεν ξεχνιέται εύκολα από παίκτες του επιπέδου του.

Αριστερό χαφ: Γουέσλι Σνέιντερ (Ολλανδία)

Ο καλύτερος παίκτης της καλύτερης ομάδας μέχρι τώρα στη διοργάνωση. MVP και στα δύο ματς που αγωνίστηκε και μάλιστα με αντιπάλους, όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Έχει σημειώσει δύο υπέροχα γκολ, ένα σε κάθε αγώνα, ενώ βγάζει ταχύτατα τους "οράνιε" στις αντεπιθέσεις. Σημαντική βοήθεια για τον Τζοβάνι Φαν Μπρόνκχορστ στην "αναχαίτηση" του Σιντνί Γκοβού στο παιχνίδι με τους "τρικολόρ".

Στράικερ: Νταβίδ Βίγια (Ισπανία)

Φυσικά η θέση ανήκει στον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης, που δεν είναι άλλος από τον επιθετικό της Βαλένθια. Χατ-τρικ στον πρώτο αγώνα με τη Ρωσία και ο "λυτρωτής" των Ισπανών στην αναμέτρηση με τη Σουηδία, με το γκολ που πέτυχε στην εκπνοή. Ακολουθούν ο Ρουντ Φαν Νίστελροϊ της Ολλανδίας και ο Λούκας Ποντόλσκι της Γερμανίας, αλλά κανείς τους δεν έχει τέσσερα γκολ, ώστε να απειλεί τον Βίγια.