Παναθηναϊκός: Δεν φτάνει μόνο το "θέλω" όταν δεν έχεις πόιντ γκαρντ
Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Ούνικς Καζάν σε εντός έδρας παιχνίδι που δέχθηκε μόλις 74 πόντους. Είχε για 5η φορά φέτος λιγότερες ή ίδιες ασίστ με λάθη. Και αυτές οι δύο προτάσεις τα λένε λίγο-πολύ όλα.
Η άμυνα ήταν εκεί, έστω με λίγες εξαιρέσεις. Το “ξύλο” έπεφτε άφθονο. Η θέληση υπήρχε. Ο Παναθηναϊκός όμως στο τέλος ηττήθηκε από μία μέτρια Ούνικς με 72-74 στο ΟΑΚΑ, μένοντας μόνος του στην 17η θέση της EuroLeague με ρεκόρ 2-7.
Σε ένα παιχνίδι από αυτά που – ακόμα και ο φετινός Παναθηναϊκός του χαμηλού μπάτζετ και απαιτήσεων – είχε κυκλωθεί ως “νίκη” πριν την έναρξη της σεζόν, οι “πράσινοι” ηττήθηκαν. Θα μπορούσαν να είχαν πάρει την νίκη αν ο Ιωάννης Παπαπέτρου είχε ευστοχήσει στο τραβηγμένο σουτ που πήρε στο φινάλε. Αυτό δεν θα άλλαζε όμως την εικόνα της ομάδας του Δημήτρη Πρίφτη, που αποδείχθηκε ότι δεν είχε την δύναμη να πάρει την νίκη, όσο και αν την ήθελε.
Περισσότερα λάθη από ασίστ για ακόμα ένα βράδυ
Έπειτα από 9 αγωνιστικές στην EuroLeague ο Παναθηναϊκός έχει 121 λάθη για 117 ασίστ. Τελειώνει δηλαδή κάθε παιχνίδι με 13.4 λάθη για 13 ασίστ που μοιράζει. Κόντρα στην Ούνικς είχε 13 λάθη για 12 ασίστ. Και ήταν η 5η φορά φέτος που είχε είτε λιγότερες (4 φορές) είτε ίδιες ασίστ με λάθη. Πέντε φορές σε εννέα αγώνες. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει ότι αυτό δεν είναι καλό.
Σύμφωνα με το InStat Scout, ο Παναθηναϊκός παίζει στο 3ο πιο γρήγορο τέμπο στην φετινή EuroLeague, με 82 κατοχές ανά αγώνα. Την ίδια στιγμή όμως σημειώνει μόλις 0.9 πόντους ανά κατοχή (13ος στην διοργάνωση). Μία από τις 5 ομάδες που είναι χειρότερες των "πράσινων" σε αυτό το κομμάτι είναι... η Ούνικς (0.86 πόντοι ανά κατοχή). Και μόλις τον νίκησε στο ΟΑΚΑ, σε παιχνίδι που σημείωσε 74 πόντους.
Η απουσία πόιντ γκαρντ φάνηκε ξανά
Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για την θέση του πόιντ γκαρντ στον Παναθηναϊκό και το κενό που υπάρχει σε αυτή την θέση. Κόντρα στην Ούνικς, μία μέτρια ομάδα που όμως είχε έναν καλό οργανωτή (Λορέντζο Μπράουν) φάνηκε για ακόμα μία φορά το πρόβλημα. Και ο λόγος δεν ήταν τόσο τα 13 λάθη για τις 12 ασίστ, όσο ότι οι γκαρντ του Παναθηναϊκού αδυνατούσαν να διαβάσουν το παιχνίδι.
Με την Ούνικς να επιλέγει όλο το βράδυ να παίξει άμυνα με αλλαγές στο Πικ εν Ρολ, χάρη στην παρουσία του πιθανότατα καλύτερου ψηλού στην Ευρώπη σε αυτό το κομμάτι Τζον Μπράουν, οι “πράσινοι” δεν χτύπησαν ούτε μία φορά τα μις-ματς κοντά στο καλάθι. Σε όλες τις περιπτώσεις οι χειριστές της μπάλας επιτέθηκαν στους ψηλούς της Ούνικς, αδυνατώντας να περάσουν την μπάλα στον Γιώργο Παπαγιάννη (είτε γιατί δεν μπορούν να το κάνουν, είτε γιατί οι αποστάσεις ήταν άσχημες λόγω κακών αποστάσεων εξαιτίας της απουσίας σουτέρ από το ρόστερ), σε μία βραδιά που ο διεθνής σέντερ έκανε δύο ρεκόρ καριέρας.
Ο Παναθηναϊκός δοκίμασε πράγματα, προσαρμόστηκε. Χρησιμοποίησε στο Πικ εν Ρολ ως σκρινέρ τον Ιωάννη Παπαπέτρου για να του δώσει την μπάλα στο post (χωρίς επιτυχία). Πόσταρε τον Λεωνίδα Κασελάκη μία φορά στις αλλαγές. Γενικά όμως οι γκαρντ δεν μπορούσαν να βρουν τον Παπαγιάννη, με εξαίρεση κυρίως τον Ντάριλ Μέικον, που έδωσε μαζεμένες ασίστ στον Έλληνα ψηλό κοντά στο καλάθι έπειτα από drive που έκανε.
Στο τέλος της ημέρας όμως, όλα αυτά αποδείχθηκε μάταια. Η απόφαση του Δημήτρη Πρίφτη να ξεκινήσει με τον Λευτέρη Μποχωρίδη και να αφήσει για 40 λεπτά στον πάγκο τον Γιόγκι Φέρελ (που θεωρητικά θα έλυνε το πρόβλημα) ακόμα και όταν η Ούνικς έπαιζε με τρία γκαρντ λέει πολλά.
Όπως πολλά λέει ότι έφτασε στο 36ο λεπτό για να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα δύο βραχύσωμα γκαρντ (Μέικον, Πέρι), σε ένα σχήμα που διατήρησε μόνο και μόνο επειδή ο Πέρι ευστόχησε σε δύο τρίποντα, αφού διαφορετικά θα χρησιμοποιούσε λογικά τον Σαντ-Ρος σε θέση σούτινγκ γκαρντ, όπως σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού.
Κλείνοντας το ζήτημα, μπορεί κάποιος να πει ξεκάθαρα ότι η απουσία ενός παίκτη με καθαρό μυαλό φάνηκε ακόμα και στην τελευταία επίθεση των “πράσινων”. Εκεί όπου, σύμφωνα με τον ίδιο τον Δημήτρη Πρίφτη, είχε σχεδιαστεί επίθεση για τον – καλύτερο παίκτη του Παναθηναϊκού σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός – Ντάριλ Μέικον, αλλά αυτό το σύστημα δεν εκτελέστηκε ποτέ. Και πάλι, ο καθένας μπορεί να πει ότι αν το σουτ του Παπαπέτρου έμπαινε θα ήταν διαφορετική η συζήτηση, θα μιλούσαν όλη για την προσωπικότητα του αρχηγού της ομάδας και θα υπήρχαν πανηγυρισμοί. Η επίθεση όμως εκτελέστηκε με λάθος τρόπο και αυτό δεν αλλάζει.
Παπαπέτρου και Χεζόνια απέδειξαν ότι δεν χωρούσαν στην ίδια ομάδα
Αν υπάρχει βέβαια ένα ακόμα πράγμα που φάνηκε ξεκάθαρα στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αν και αυτό είχε φανεί και από την περσινή τους συνύπαρξη, είναι ότι οι Παπαπέτρου και Χεζόνια δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν στην ίδια πεντάδα. Και ο λόγος δεν είναι ότι ο μεν Παπαπέτρου τελείωσε τον αγώνα με 10 πόντους με 4/15 σουτ, ο δε Χεζόνια με 9 πόντους με 2/7 σουτ. Ο λόγος είναι ότι – πολύ απλά – οι δυο τους θα τράκαραν μέσα στο παρκέ.
Παρακολουθώντας κάποιος τους δύο υψηλόσωμους φόργουορντ να προσπαθούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ παίζοντας σε δύο ομάδες με κάκιστες αποστάσεις στην επίθεση λόγω απουσίας αρκετών σουτέρ στο πλευρό τους, αυτό έγινε πιο σαφές από ποτέ. Η σκέψη ότι θα έπρεπε να συνυπάρξουν για μία ολόκληρη σεζόν είναι μάλλον ουτοπική, τουλάχιστον με την σύσταση που έχει το ρόστερ των “πράσινων”.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν αναφέρεται για να δικαιολογηθεί η απόφαση του Παναθηναϊκού να μην διατηρήσει τον Χεζόνια στο ρόστερ του. Απλώς παρακολουθώντας κάποιος δύο παίκτες που πέρυσι δεν ταίριαξαν μεταξύ τους να μην μπορούν να δημιουργήσουν καταστάσεις παίζοντας σε ρόστερ που έχουν στηθεί με παρόμοιο στυλ στην περιφέρεια, είναι λογικό να βγάλει αυτό το συμπέρασμα.
Η ανηφόρα διευρύνεται ακόμα περισσότερο
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Η ήττα από την Ούνικς εντός έδρας απλώς έκανε ακόμα χειρότερα τα πράγματα, για μία ομάδα που δείχνει ακόμα να ψάχνεται και – κυρίως – να ψάχνει για τον παίκτη που θα του δώσει ισορροπία. Έναν παίκτη που ακόμα δεν έχει βρεθεί.
Η απουσία ενός καθαρού πόιντ γκαρντ, τα μέσα-έξω του (αρνητικού στα 3.5 λεπτά που αγωνίστηκε με την Ούνικς) ευπαθή στους τραυματισμούς Νέντοβιτς, η προσπάθεια του Παπαπέτρου να αποκτήσει ηγετικό ρόλο δοκιμάζοντας περισσότερα πράγματα από όσα πρέπει (και μπορεί), η απουσία αρκετών καλών σουτέρ για να ανοίξουν το γήπεδο, η μοναξιά του Παπαγιάννη, όλα αυτά είναι πράγματα που έχουν φανεί πλέον και ζητούν λύση. Το θέμα όμως είναι ότι πλέον είναι Νοέμβριος και ο Παναθηναϊκός δεν έχει ακόμα ταυτότητα.
Η σεζόν έχει δρόμο ακόμα. Απομένουν 25 αγώνες στην EuroLeague. Η εικόνα του Παναθηναϊκού όμως προβληματίζει. Η Ούνικς έδειξε (και αυτή) τα προβλήματα που υπάρχουν. Η ανηφόρα για τους “πράσινους” διευρύνεται. Η συνέχεια ενδεχομένως να είναι ακόμα δυσκολότερη. Ειδικά αν την επόμενη εβδομάδα οι “πράσινοι” ηττηθούν στην Λιθουανία από την Ζάλγκιρις, την χειρότερη ομάδα της φετινής EuroLeague.
