Η ΑΕΚ έδειξε να έχει σφυγμό. Έπειτα από μερικές εβδομάδες που πέρασε κρίση ταυτότητας, έκανε ένα μικρό restart, επικρατώντας έπειτα από ένα δύσκολο παιχνίδι με 62-51 της Αντβέρπ.

Η ΑΕΚ δεν εντυπωσίασε. Το μπάσκετ που έπαιξε δεν ήταν όμορφο. Αυτή τη στιγμή όμως, ενώ περιμένει να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις στην θέση του ποίντ γκαρντ και του σέντερ, θα δεχθεί ευχάριστα κάθε θετικό αποτέλεσμα. Το βασικό εξάλλου ήταν να πάρει τη νίκη με κάποιο τρόπο για να αρχίσει να γυρίζει η ψυχολογία και τα υπόλοιπα θα τα βρει στην συνέχεια.

Η “Ένωση” θέλησε να προσεγγίσει το παιχνίδι διαφορετικά. Από μία πλήρως επιθετική ομάδα, εστίασε στην άμυνα, παίρνοντας πράγματα που της έλειψαν για καιρό. Έβγαλε ένταση, έβγαλε σκληράδα, έβγαλε ενέργεια. Και όλα αυτά στηρίχθηκαν σε μερικούς βασικούς άξονες.

Ο ΣΛΟΤΕΡ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΕΙ

Είναι σαφές ότι η ΑΕΚ έχει χτίσει όλη την αμυντική της φιλοσοφία πάνω στον Μάρκους Σλότερ. Στα 34 του χρόνια ο Αμερικανός σέντερ δεν είναι ο παίκτης που ήταν κάποτε, ωστόσο εξακολουθεί να μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα σε αυτό το επίπεδο. Κάτι που έγινε σαφές κόντρα στην Αντβέρπ, ειδικά στην τρίτη περίοδο, όταν το επιμέρους σκορ ήταν 14-3 υπέρ της ΑΕΚ.

Ο Σλότερ, ακόμα και αυτή η έκδοσή του όπου δεν έχει ανάσες επειδή προέρχεται από τραυματισμό, έκλεισε όλους τους διαδρόμους και κατέστρεψε κάθε προσπάθεια της Αντβέρπ να παίξει Πικ εν Ρολ σχεδόν για 10 λεπτά. Ο Αμερικανός θωράκισε το καλάθι, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στους γκαρντ της ομάδας να πιέσουν περισσότερο πάνω στην μπάλα και στον Χάουαρντ Σαντ-Ρος να παίξει μέχρι και ρόλο... λίμπερο ερχόμενος από την αδύνατη πλευρά για να βοηθήσει.

Ο Σλότερ δεν είναι ακόμα έτοιμος. Όταν κουράζεται η “Ένωση” έχει πρόβλημα, το οποίο όμως μεγιστοποιείται όταν περνάει στον πάγκο. Έδειξε ωστόσο για ακόμα μία φορά ότι είναι απαραίτητος στην “Ένωση”, βοηθώντας χάρη στην αμυντική της προσήλωση να βρει ευκαιρίες να τρέξει και να σκοράρει εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό, κάτι απαραίτητο για ένα παιχνίδι που παίχτηκε κοντά στους 60 πόντους.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ

Ένα άλλο πράγμα πάντως που φάνηκε να αλλάζει στην ΑΕΚ είναι ότι σταμάτησαν οι... γεωτρήσεις. Οι πολλές ντρίμπλες των περιφερειακών δηλαδή που έμοιαζαν να ψάχνουν πετρέλαιο στην γη πριν σουτάρουν, με αποτέλεσμα η επίθεση της ομάδας να είναι στάσιμη. Υπήρξαν και πάλι βέβαια κάποιες τέτοιες στιγμές, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο όταν ο Κιθ Λάνγκφορντ δημιουργούσε από την κορυφή, αλλά ήταν σαφώς λιγότερες.

Η ΑΕΚ ξεκίνησε το παιχνίδι προσπαθώντας να περάσει την μπάλα στο “ζωγραφιστό” στον Μαυροειδή και τον Χρυσικόπουλο, παίζοντας Πικ εν Ρολ με τον πρώτο και ποστάροντας τον δεύτερο. Ακολούθως, προσπάθησε να “ταΐσει” τον Σλότερ σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ, ενώ δεν δίστασε να περάσει μπάλες και στον Δημήτρη Κακλαμανάκη, που έδειξε να πατάει καλύτερα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.

Η ΑΕΚ βέβαια δεν πρόκειται να αλλάξει προσέγγιση, τουλάχιστον όχι μέχρι να αποκτηθεί ακόμα ένας σέντερ με ικανότητα να ποστάρει. Θα είναι πάντα μία ομάδα που στηρίζεται στην δημιουργία των περιφερειακών της και στις καλές αποστάσεις. Ήταν μία ευχάριστη αλλαγή ωστόσο ότι φάνηκε να έχει ανά διαστήματα περισσότερη κίνηση και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, ενίοτε και από μέσα προς τα έξω, κάτι που έλειψε στα προηγούμενα παιχνίδια. Όταν μάλιστα βρει ρυθμό και ο Ματσιούλις – ο οποίος είναι εμφανώς σε μέτρια κατάσταση και αποφεύγει να παίξει με πλάτη – τότε θα επέλθει μία καλύτερη ισορροπία.

Ο ΣΑΝΤ-ΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΕΪ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΝΤ ΓΚΑΡΝΤ

Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην γίνει αναφορά στον άνθρωπο που δείχνει να έχει κρατήσει την ΑΕΚ μέχρι τώρα: Τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος, ο οποίος είναι με διαφορά αυτή τη στιγμή ο πιο σημαντικός παίκτης της ομάδας. Ναι, ακόμα και από τον σκόρερ που λέγεται Κιθ Λάνγκφορντ.

Ο Κουβανός γκαρντ/φόργουορντ έβγαλε ακόμα έναν... μαραθώνιο. Μετά τα 40 λεπτά κόντρα στην Χάποελ την προηγούμενη εβδομάδα, έπαιξε 39 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα κόντρα στην Αντβερπ. Ήταν πάλι αυτός που πίεζε πρώτος στη μπάλα τον αντίπαλο πόιντ γκαρντ, αυτός που βοηθούσε από την αδύνατη πλευρά στην άμυνα και έπαιρνε ριμπάουντ, αυτός που έτρεχε στον αιφνιδιασμό και – στην τέταρτη περίοδο – αυτός που ανέλαβε ρόλο οργανωτή, για να παίξουν μακριά από την μπάλα ο Λάνγκφορντ και ο Ρέι. Κάτι που οδήγησε και στην έκρηξη του δεύτερου.

Ο Ρέι πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του με την φανέλα της ΑΕΚ. Ήταν – για τα δικά του δεδομένα – μετρημένος στις επιλογές του, διάβασε το παιχνίδι και ολοκλήρωσε τον αγώνα με 18 πόντους με 5/6 δίποντα, 2/5 τρίποντα και 1 ασίστ. Το σουτ του μετά από ντρίμπλα είναι το όπλο του και το εκμεταλλεύτηκε, είτε βγαίνοντας από σκριν, είτε στήνοντας ένα σκριν στην κορυφή, για να σουτάρει.

Κοινώς παρονομαστής όλων αυτών βέβαια είναι πως αυτά είναι στοιχεία ενός... σούτινγκ γκαρντ και όχι ενός πόιντ γκαρντ. Γιατί ο Ρέι δεν είναι πόιντ γκαρντ και το γεγονός ότι η ΑΕΚ τον χρησιμοποίησε σε δύο διαφορετικά σημεία του παιχνιδιού μαζί με τον Νίκο Γκίκα και στην τέταρτη περίοδο έδωσε τον ρόλο του οργανωτή στον Σαντ-Ρος δείχνει σιγά-σιγά ότι το αποδέχεται και η ίδια, για αυτό εξάλλου και κοιτάζει στην αγορά για πόιντ γκαρντ.

ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ

Μία νίκη είναι πάντα μία νίκη, όπως και αν ήρθε. Η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ δεν έγινε σοφότερη από αυτό το αποτέλεσμα. Δεν έμαθε κάτι καινούριο σχετικά με τα ψεγάδια της. Σίγουρα ωστόσο είδε ότι μπορεί αν θέλει να παίξει ένα άλλο μπάσκετ.

Η “Ένωση” έχει πολύ δρόμο μπροστά της μέχρι να βρει ρυθμό και χημεία και σίγουρα θα χρειαστεί ακόμα περισσότερο όταν θα κληθεί να εντάξει στο ρόστερ της δύο ακόμα παίκτες και μάλιστα στις δύο κομβικές θέσεις (πόιντ γκαρντ και σέντερ). Είναι σίγουρα όμως καλό ότι έπειτα από καιρό έδειξε να έχει σφυγμό. Η συνέχεια, στο παρκέ.