Παρότι ο Άντριαν Νιούι δεν έχει συνεργαστεί ποτέ με τον Μίκαελ Σουμάχερ ή τον Φερνάντο Αλόνσο, κι ελάχιστα με τον Άιρτον Σένα, μόνο σοβαρά μπορεί να πάρει κανείς την εκτίμηση του Βρετανού αεροδυναμιστή ότι ο Μαξ Φερστάπεν είναι το άρτιο πρότυπο οδηγού της Formula 1.

Εξάλλου, ο Νιούι έχει κάνει πρωταθλητές με τα μονοθέσιά του οδηγούς όπως ο Νάιτζελ Μάνσελ, ο Αλέν Προστ, ο Ντέιμον Χιλ, ο Ζακ Βιλνέβ, ο Μίκα Χάκινεν και ο Σεμπάστιαν Φέτελ - και τώρα ο Μαξ Φερστάπεν. Και όλοι τους είχαν το δικό τους τρόπο.

Ο Μάνσελ εξέπεμπε την ασύλληπτη αυτοπεποίθησή του, ο Προστ είχε την πιο μεθοδική προσέγγιση, ο Χάκινεν δεν έλεγε πολλά αλλά όσα έλεγε «έπρεπε να τα προσέχεις καλά και να τα ερμηνεύσεις σωστά», ενώ ο Φέτελ σκεφτόταν τα πάντα διεξοδικά σε πολύωρες συζητήσεις τους μηχανικούς του.

«Ο Μαξ είναι κάπου στη μέση, ήταν όλοι τόσο φαινομενικοί οδηγοί, αλλά ο καθένας ξεχωριστός με τον δικό του τρόπο», είπε ο Νιούι σε συνέντευξή του στο ιταλικό δίκτυο Sky Sports. Και σε ερώτηση αν ο Φερστάπεν είναι ο τέλειος οδηγός, απάντησε «νομίζω πως είναι το πρώτυπο του τέλειου οδηγού. Έχει τρελό ταλέντο στον έλεγχο [του αυτοκινήτου], και πηγαίες οδηγικές ποιότητες».

Ο Νιούι γνώρισε τον Φερστάπεν το 2016, όταν -ανήλικος, ακόμη- έκανε το άλμα από την Toro Rosso στη μεγάλη ομάδα της Red Bull, έπειτα από 23 αγώνες. «Ήρθε στην ομάδα, ίσως έκανε κάποια λάθη αρχικά διότι πίεζε τόσο πολύ, αλλά τώρα είναι πολύ ομαλός οδηγώντας στο απόλυτο όριο του αυτοκινήτου. Αλλά την ίδια στιγμή είναι ικανός να σκέφτεται διεξοδικά».

Γιατί ο Νιούι δεν επέλεξε τη Ferrari

Ο Βρετανός αεροδυναμιστής, στο μεταξύ, αποκάλυψε ότι έφτασε δύο φορές κοντά στο Μαρανέλο τη δεκαετία του 1990, όταν από τη Williams εντέλει μετακόμισε στη McLaren, και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους δεν επέλεξε ποτέ να υπογράψει στη Ferrari.

Η πρώτη πρόταση της Scuderia του έγινε το 1993, όταν ο Νιούι είχε δημιουργήσει μαζί με τον Πάτρικ Χεντ την κυρίαρχη ομάδα της Williams-Renault, με τις περίφημες ανίκητες ενεργητικές (ηλεκτρονικά ελεγχόμενες) αναρτήσεις, που κέρδισε τους τίτλους του 1992 με τον Μάνσελ και του 1993 με τον Προστ διά περιπάτου. Ανάλογου του φετινού του Φερστάπεν.

Η τεράστια επιτυχία του προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Ferrari, τότε, καθώς η Scuderia ήταν ακόμα βυθισμένη στη βαθιά κρίση στην οποία είχε εισέλθει επί των ημερών του Τσέζαρε Φιόριο και του Αλέν Προστ, στις αρχές της ίδια δεκαετίας.

Ο Νιούι παραδέχθηκε ότι «ένιωσα τον πειρασμό να πάω εκεί, είναι μια θρυλική εταιρεία. Ήρθαν σε επαφή μαζί μου το 1993, και μετά νομίζω το 1997, όταν πήγα στη McLaren από τη Williams».Όμως ο Βρετανός απέρριψε και τις δύο προτάσεις των Ιταλών, εξηγώντας πως «ήταν μια δύσκολη απόφαση. Εκείνο τον καιρό τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά, και δεν ήθελα να αλλάξουν σχολείο. Ειλικρινά, αν ήμουν 20 χρόνια νεότερος...».

Τέλος, εξηγώντας πώς έκανε τις δύο τελευταίες Red Bull RB18 και RB19 ανίκητες στην κορυφή της Formula 1, τις πρώτες της μετάβασης του σπορ στους νέους τεχνικούς κανονισμούς του ground effect, ο Νιούι εξήγησε: «Όταν βγαίνουν νέοι κανονισμοί, όπως σε εκείνη την περίοδο μετάβασης μεταξύ των Turbo και των ατμοσφαιρικών κινητήρων, περνώ πολύ χρόνο σκεφτόμενος ποιές είναι οι ευκαιρίες που οι νέοι κανονισμοί σου προσφέρουν.

»Πάντοτε ψάχνω για παραθυράκια, περιπτώσεις στις οποίες οι κανονισμοί σου ζητούν να κάνεις κάτι αλλά δεν σε υποχρεώνουν, επιτρέποντάς σου να βρεις έναν πρωτότυπο τρόπο για να προχωρήσεις», κατέληξε ο Βρετανός - ο οποίος, πρόσφατα, υπέγραψε την πολυετή ανανέωση του συμβολαίου του με τη Red Bull Racing πέραν του τέλους της φετινής σεζόν.