Οι Ρόκετς θεωρούνται εδώ και χρόνια ένας από τους πιο “έξυπνους” οργανισμούς στο ΝΒΑ. Ο τρόπος που χτίζεται η ομάδα με βάση τα στατιστικά, η απόκτηση σταρ όπως ο Χάρντεν και ο Πολ, το στοίχημα και η εκτόξευση του Καπέλα, η ανάδειξη ρολιστών έχουν παίξει ρόλο σε αυτό τον χαρακτηρισμό. Στην περίπτωση του Καρμέλο Άντονι ωστόσο, όλοι στο Χιούστον πιάστηκαν – περιέργως για τα δεδομένα τους – αδιάβαστοι, βάζοντας απότομα τέλος σε μία σχέση που έμοιαζε καταδικασμένη από την αρχή .

Το Χιούστον έχει γράψει ιστορία τα τελευταία χρόνια επειδή χάρη στην χρήση των στατιστικών και των μαθηματικών υπό την ηγεσία του τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας, Ντάριλ Μόρεϊ. Οι Ρόκετς έμοιαζε να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τον ανταγωνισμό, βρίσκοντας “διαμάντια” εκεί που δεν το περίμενε κανείς.

Το σύστημά τους δεν ήταν τέλειο, κάτι που αποδείχθηκε στις περιπτώσεις των Ντουάιτ Χάουαρντ, Τζέρεμι Λιν που δεν “έπιασαν” στην ομάδα, αλλά και σε αυτή του Ρόμπερτ Κόβινγκτον, τον οποίο άφησαν να ελεύθερο το 2014 και ακολούθως έγινε ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στο ΝΒΑ. Ήταν όμως ένα σύστημα αποδοτικό, που πέρυσι τους έφτασε μία ανάσα (ή αλλιώς, μία θλάση του Κρις Πολ) από τους Τελικούς του ΝΒΑ.

Το γεγονός ότι ήταν τόσο αποδοτικό αυτό το σύστημα είναι που είχε ως αποτέλεσμα πολύς κόσμος να παραξενευτεί όταν οι Ρόκετς ανακοίνωσαν την απόκτηση του Καρμέλο Άντονι, σε μία απόφαση που έμοιαζε να πηγαίνει κόντρα στην λογική τους. Μόλις 10 αγώνες αργότερα, αποδείχθηκε περίτρανα ότι το Χιούστον είχε πάει πράγματι κόντρα στην φύση του και υποχρεώθηκε να επιστρέψει στις... ρίζες, αφήνοντας ελεύθερο τον Άντονι.

ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕ

Ο Καρμέλο Άντονι υπήρξε σπουδαίος παίκτης στα νιάτα του. Ακόμα και τώρα, στα 34 του χρόνια, παραμένει ένας εξαιρετικά ταλαντούχος παίκτης, που μπορεί να προσφέρει αν βρεθεί σε ένα σύνολο που να του ταιριάζει. Οι Ρόκετς όμως ποτέ δεν θα μπορούσαν να είναι αυτό το σύνολο κι ας έμοιαζε ο “Μέλο” πιο διατεθειμένος από ποτέ να βάλει νερό στο κρασί του σχετικά με τον ρόλο του.

Οι Ρόκετς είναι μία ομάδα που στηρίζεται στην δημιουργία των Τζέιμς Χάρντεν και Κρις Πολ. Βασικός άξονας της φιλοσοφίας είναι η ικανότητα των δύο γκαρντ σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, όσο και Pick and Roll (με κύριο σκρινέρ τον Κλιντ Καπέλα) με την ταυτόχρονη παρουσία δύο ακόμα σουτέρ στο παρκέ για καλύτερες αποστάσεις. Στην άμυνα, η τριάδα των Πολ, Τάκερ, Καπέλα είναι στην πρώτη γραμμή, με τον Χάρντεν να (δείχνει ότι) προσπαθεί και το 5ο μέλος της πεντάδας (πλέον ο Τζέιμς Ένις) να είναι πάνω από το μέσο όρο σε αυτό τον τομέα. Μέσα σε αυτή την ομάδα λοιπόν, ο Μάικ Ντ' Αντόνι προσπάθησε να “χωρέσει” τον Καρμέλο, σε ένα πείραμα που έμοιαζε να έχει προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.

Ο Άντονι πάντα ήταν σκόρερ που λάτρευε στο σουτ από μέση απόσταση (το οποίο σχεδόν απαγορεύεται στους Ρόκετς), που ήθελε την μπάλα στα χέρια του για να είναι αποδοτικός (γεγονός που αποτελεί προνόμιο των Πολ, Χάρντεν και σε δεύτερο ρόλο του έκτου παίκτη της ομάδας, Έρικ Γκόρντον) και μέτριος έως κακός αμυντικός (ότι είναι και ο Χάρντεν δηλαδή, μόνο που σε μία πεντάδα δεν χωράνε πλέον δύο κακοί αμυντικοί).

Με λίγα λόγια: Ο Άντονι είναι ένας παίκτης με φιλοσοφία κάθετα αντίθετη με αυτή των Ρόκετς. Ένας παίκτης που δεν μπορούσε ποτέ να είναι αποδοτικός απλώς με το να κάθεται σε μία γωνία για να σουτάρει, κάτι που αποδείχθηκε και από το περσινό πέρασμά του από τους Θάντερ. Κοινώς, απλώς δεν ταίριαζε σε αυτή την ομάδα, όχι μόνο όπως είναι τώρα στα 34 του, αλλά ίσως ακόμα και όταν βρισκόταν στα ντουζένια του.

ΜΠΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ Η... ΛΟΓΙΚΗ

Οι Ρόκετς πήγαν κόντρα στην φιλοσοφία τους, αποκτώντας τον Άντονι βάζοντας μπροστά το συναίσθημα και όχι την λογική. Έχοντας αποκλειστεί από τους Γουόριορς των τεσσάρων σταρ και στηριζόμενοι στην εξαιρετική σχέση του Πολ με τον Άντονι, παρέβλεψαν όλα τα ψεγάδια του άλλοτε All Star φόργουορντ και “στρογγύλεψαν” τις γωνίες εστιάζοντας σε ανά μέρους πλεονεκτήματά του για να δικαιολογήσουν την απόκτησή του, όπως η ικανότητά του σε καταστάσεις Catch and Shoot, με το δείγμα όμως να μην είναι ασφαλές. Στο τέλος, όμως, επικράτησε η... λογική των μαθηματικών και της στατιστικής.

Όσο ψυχρό και αν ακούγεται αυτό, οι αριθμοί δεν λένε ψέματα. Μπορεί να μην μπορούν να μετρήσουν πράγματα όπως το δέσιμο των παικτών ή την χημεία μεταξύ τους – αν και το τελευταίο πλέον μπορεί σε έναν βαθμό να φανεί στην στατιστική – αλλά υπάρχουν στιγμές που είναι αδίστακτοι. Μία από αυτές ήταν η περίπτωση του “γάμου” του Άντονι με τους Ρόκετς, με τους αριθμούς να λένε ότι ίσως θα ήταν προτιμότερο για τους Ρόκετς να έβρισκαν έναν τρόπο να διατηρήσουν στις τάξεις τους το δίδυμο των - λιγότερο ταλαντούχων - Τρέβορ Αρίζα και Λουκ Μπα α Μούτε (ασχέτως αν για οικονομικούς λόγους ήταν δύσκολο) παρά να ψάξουν για ακόμα έναν σταρ. Το γεγονός ότι μετά την αποχώρηση του Άντονι και την αναβάθμιση του ρόλου των Τζέιμς Ένις και Γκάρι Κλαρκ έχει οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα το αποδεικνύει .

Ο Καρμέλο Άντονι πήγε στο Χιούστον για να δώσει το κάτι παραπάνω και έμοιαζε διατεθειμένος να κάνει θυσίες για αυτό. Να πάει κόντρα στην φύση του. Τελικά όμως αποδείχθηκε πως κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο. Δεν ήταν θέμα θέλησης. Απλώς κάποιες στιγμές, ό,τι και να κάνεις, απλώς μία κατάσταση δεν σου ταιριάζει.

AP Photo/Butch Dill