Οι Γουόριορς είχαν όλες τις δικαιολογίες με το μέρος τους στο Game 5. Ο Ντουράντ είχε τραυματιστεί . Ο Λούνι τον ακολούθησε λίγο αργότερα. Οι Ράπτορς ήταν μπροστά στο σκορ με 103-97 με 3.5 λεπτά να μένουν για το φινάλε. Τα πράγματα απλώς δεν μπορούσαν να πάνε χειρότερα.

Υπάρχουν στιγμές που κάθε ομάδα καλείται να δείξει από τι υλικό είναι φτιαγμένη. Είναι η στιγμή που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και όλα είναι εναντίον της. Πολλές ομάδες έχουν καταρρεύσει όταν βρίσκουν τα δύσκολα. Οι Γουόριορς όμως δεν είναι μία από αυτές τις ομάδες. Το Game 5 κόντρα στους Ράπτορς ήταν η τελευταία απόδειξη για αυτό.

Κόντρα στους τραυματισμούς, την ατυχία τους, την αστοχία τους, το μομέντουμ του αγώνα – αφού ο Καγουάι Λέοναρντ είχε μόλις σημειώσει 10 σερί πόντους φέρνοντας τούμπα το ματς – και ένα εχθρικό κοινό, οι Γουόριορς έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα: Έδωσαν απαντήσεις.

να πάρει μία απίστευτη νίκη στο Game 5 με 106-105 και να μειώσει σε 3-2 νίκες. Ήταν μία νίκη καρδιάς. Ήταν μία νίκη μίας μεγάλης ομάδας. Μίας εκ των καλύτερων ομάδων όλων των εποχών.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΡΘΕ ΕΥΚΟΛΑ

Πολύς κόσμος δείχνει να το ξεχνάει όταν παρακολουθεί τους Γουόριορς. Θεωρεί ότι με την έλευση του Κέβιν Ντουράντ όλα τους ήρθαν εύκολα. Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι η προσθήκη ενός εκ των καλύτερων παικτών στον κόσμο άλλαξε τα δεδομένα στο ΝΒΑ. Η άποψη ωστόσο ότι όλα ήρθαν εύκολα για τους Γουόριορς είναι απίστευτα άδικη και υποτιμητική για τους παίκτες που έχτισαν αυτή την φιλοσοφία στο Γκόλντεν Στέιτ.

κάποτε δεν ήξερε αν θα ξαναπαίξει μπάσκετ και χρειάστηκε να αλλάξει τον τρόπο που περπατάει και ανασαίνει . Ο Κλέι Τόμπσον χρειάστηκε να προσπαθήσει να πείσει τον κόσμο ότι δεν είναι απλώς ένας σουτέρ. Ο Ντρέιμοντ Γκριν μπήκε στο ΝΒΑ από τον δεύτερο γύρο του ΝΒΑ Draft και έφτασε βήμα-βήμα να γίνει All Star. Ο Αντρέ Ιγκουοντάλα είχε βαρεθεί να τον αποκαλούν υπερτιμημένο μέχρι να βρει στο Γκολντέν Στέιτ την ηρεμία του, θυσιάζοντας τα στατιστικά του. Ο Κεβόν Λούνι έπαιξε δύο αγώνες με σπασμένα πλευρά μέχρι να “λυγίσει” στο Game 5. Ακόμα και ο ΝτεΜάρκους Κάζινς δείχνει σε αυτούς τους τελικούς πόσο θέλει ένα πρωτάθλημα, αφού είναι εμφανές πως δεν βρίσκεται στο 100% μετά τον τραυματισμό του, αλλά θέλει να παίζει.

Στα μάτια του κόσμου οι Γουόριορς είναι πλέον οι “κακοί” του ΝΒΑ. Δεν έχουν περάσει όμως παρά μόλις μερικά χρόνια από τότε που ήταν η πιο συμπαθής ομάδα στην λίγκα, μία ομάδα που όλοι χαιρόντουσαν να την βλέπουν να παίζει. Είναι λες και η προσθήκη του Κέβιν Ντουράντ ξαφνικά έσβησε όσα είχαν πετύχει, απλώς και μόνο επειδή έκαναν το "λάθος" να θελήσουν να γίνουν καλύτεροι.

Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τον Ντουράντ οι Γουόριορς μοιάζουν θνητοί. Η σειρά με τους εξαιρετικούς Ράπτορς το δείχνει αυτό, με το Τορόντο να χτυπάει κάθε αδυναμία του Γκόλντεν Στέιτ με χειρουργική ακρίβεια. Αυτό όμως που πρέπει να θυμάται ο κόσμος είναι το εξής: Οι Γουόριορς μία ομάδα που μπορεί ακόμα και χωρίς τον Ντουράντ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το έχει ξανακάνει, το 2015, και μπορεί να το ξανακάνει.

ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ ΘΗΡΙΟ

Οι Γουόριορς γλύφουν τις πληγές τους εδώ και καιρό. Μόλις στον δεύτερο αγώνα των playoffs έχασαν τον ΝτεΜάρκους Κάζινς, ο οποίος επέστρεψε πιο γρήγορα από το αναμενόμενο και παλεύει να βοηθήσει. Χρειάστηκε να διαχειριστούν σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις την απώλεια του Κέβιν Ντουράντ (στα μέσα του Game 5 του δεύτερου γύρου με τους Ρόκετς και στο ξεκίνημα του Game 5 με τους Ράπτορς), αλλά βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να πάρουν νίκες. Ο Αντρέ Ιγκουοντάλα αγωνίζεται με πρόβλημα στην γάμπα και τη μέση. Ο Κλέι Τόμπσον έχασε το Game 3 των τελικών λόγω τραβήγματος στον δικέφαλο του ποδιού του και δεν είναι απολύτως υγιής. Ο Κεβόν Λούνι έπαιξε δύο αγώνες με σπασμένα πλευρά. Παρόλα αυτά, το Γκόλντεν Στέιτ είναι ακόμα εδώ, κόντρα σε ένα πεινασμένο Τορόντο, που παίζει το καλύτερο μπάσκετ της ιστορίας του.

Οι Γουόριορς μοιάζουν θνητοί. Οι τραυματισμοί κοντεύουν να τους λυγίσουν. Παραμένουν ζωντανοί όμως. Παραμένουν οι πρωταθλητές του ΝΒΑ. Παραμένουν οι... Γουόριορς. Μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Με ή χωρίς τον Κέβιν Ντουράντ.

AP Photo/Jeff Chiu, AP Photo/Ben Margot