Η περίπτωση του Κώστα Κατσουράνη, αρχηγού της εθνικής μας ομάδας, είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο, σε μια σειρά καρατομήσεων μεγάλων παικτών που είτε αποτελούσαν σημαία της ομάδας είτε προέρχονταν από τα σπλάχνα της.

Τελικά τώρα πλήρωσε το μάρμαρο ο παίκτης σε μια περίοδο όμως που και η νέα διοίκηση χρειαζόταν μια κίνηση επίδειξης δύναμης, που αισιοδοξεί να λειτουργήσει ως ξυπνητήρι για τους παίκτες.

Δυστυχώς όμως όπως δείχνει η ιστορία αλλά καταμαρτυρούν συχνά πυκνά και οι παίκτες που έχουν φύγει, είναι ιδιαίτερα άκομψος ο τρόπος του διαζυγίου με τους «πράσινους» και αυτό είναι κάτι που δεν έχει αλλάξει στο «τριφύλλι» εδώ και δεκαετίες. Το SPORT24.gr θυμίζει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

ΔΟΜΑΖΟΣ

Αν αναλογιστεί κανείς πως έφυγε ο Μίμης Δομάζος με την περίφημη… δίκη των τριών (Αντωνιάδης, Δομάζος και Τζόρτζεβιτς) που είχαν πάει να καταθέσουν υπέρ του Μάνου Μαυροκουκουλάκη για μήνυση που είχε καταθέσει κατά της «Αθλητικής Ηχούς» για δημοσίευμα που ήθελε τους παίκτες να ξενυχτούν.

Η καθυστερημένη άφιξη στην προπόνηση, έκανε τον Κάζιμιρ Γκόρσκι να μην τους δεχτεί και αυτό ήταν το τέλος για τον «Στρατηγό» την περίοδο 1977-78 όπου είπε και το κλασσικό: " Με διώχνουν από το σπίτι μου".

Για δύο χρόνια έπαιξε στην ΑΕΚ που όμως δεν «έδεσε» ποτέ και με το που ανέλαβε η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ο «καπετάνιος» αποκατέστησε το ιστορικό αυτό σφάλμα φέρνοντας τον Μίμη Δομάζο και πάλι στη Λεωφόρο για να κλείσει την καριέρα του. Μάλιστα το πρώτο του γκολ το πέτυχε κόντρα στον Ολυμπιακό του Κάζιμιρ Γκόρσκι, του προπονητή που τον είχε «τελειώσει» πριν τον αγώνα με την Μπριζ. Πάντως ο Πολωνός τεχνικός χαμογέλασε τελευταίος οδηγώντας τότε τους «ερυθρόλευκους» στον τίτλο στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα (1979-80).

ΣΑΡΑΒΑΚΟΣ

Μια άλλη «σημαία» ο Δημήτρης Σαραβάκος, από τα αγαπημένα παιδιά του Γιώργου Βαρδινογιάννη βρήκε επίσης καταφύγιο στην ΑΕΚ όταν τα «έσπασε» με τους «πράσινους» και δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του το 1994.

Όπως είπαν οι εμπλεκόμενοι τότε, οι συζητήσεις και από τις δύο πλευρές δεν έγιναν την κατάλληλη στιγμή. Βεβαίως, μπορεί να μέτρησαν και οι συζητήσεις του Σαραβάκου με τον Γιώργο Κοσκωτά.

ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αν πάμε στα πιο σύγχρονα χρόνια, αυτό που θεωρείται όχι άδικα ως το μελανότερο σημείο της διοίκησης του Γιάννη Βαρδινογιάννη στο τριφύλλι είναι η αποψίλωση της ομάδας της Ριζούπολης (η βάση της εθνικής που κατέκτησε το EURO στην Πορτογαλία), μετά την ήττα με 3-0 από τον Ολυμπιακό που στοίχισε το πρωτάθλημα του 2003. Οι παίκτες ένιωσαν απροστάτευτοι στο γήπεδο (λόγω της απουσίας της διοίκησης) και από την ατμόσφαιρα που συνάντησαν έξω από αυτό.

Στην Παιανία οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πολιόρκησαν τις εγκαταστάσεις, έσπασαν αυτοκίνητα παικτών ενώ ο τότε πρόεδρος Άγγελος Φιλιππίδης έξαλλος ζητούσε από τους παίκτες εξηγήσεις. Αυτός που βρήκε το θάρρος και τον ρώτησε που…καθόταν στη Ριζούπολη ήταν ο Νίκος Λυμπερόπουλος (επίσης από τα αγαπημένα παιδιά του Καπετάνιου ο οποίος είχε δαπανήσει κοντά στα 600 εκατ. δραχμές το 1996, ασύλληπτο ποσό για την εποχή, για να τον φέρει από την Καλαμάτα) που ήταν και ο πρώτος που έφυγε.

ΝΙΚΟΠΟΛΙΔΗΣ

Στον… πάγο μπήκε και ο Αντώνης Νικοπολίδης αργότερα προ το τέλος της περιόδου 2003-04 όπου οι «πράσινοι» έφτασαν στη γη της επαγγελίας (νταμπλ) με τον τερματοφύλακα τους να βλέπει τα τελευταία παιχνίδια από την εξέδρα και να μην αποδέχεται την πρόταση για ανανέωση που του έκανε ο Παναθηναϊκός, όπου όπως έγραψε στην αυτοβιογραφία του, δεν τον τιμούσε και μετακόμισε στο λιμάνι και τον Ολυμπιακό.

ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ

Σημαία ήταν και ο Γιώργος Καραγκούνης, που έφυγε το καλοκαίρι αφού δεν τον υπολόγιζε ο Φερέιρα με το διεθνή άσο να αφήνει «μπηχτές» για τον Πορτογάλο τεχνικό και γενικά να φεύγει με πίκρα από την ομάδα που λάτρεψε.

ΜΠΑΣΙΝΑΣ

Ο Αγγελος Μπασινάς… επιβίωσε της Ριζούπολης και μάλιστα σήκωσε πανηγυρικά το νταμπλ ένα χρόνο αργότερα (2004).

Όμως στην αμέσως επόμενη αστοχία της ομάδας (χαμένο πρωτάθλημα του 2005) συγκέντρωσε πάνω του τα περισσότερα πυρά («Πάλι φταίει για όλα ο Μπασινάς» ήταν η ατάκα του που είχε αφήσει εποχή) και αποχώρησε το καλοκαίρι του 2005.

ΦΥΣΣΑΣ

Δυσαρεστημένος έφυγε και ο Τάκης Φύσσας τον Δεκέμβριο του 2003 αφού δεν του έγινε καν πρόταση ανανέωσης. Βρήκε καταφύγιο στη Λισαβόνα και τη Μπενφίκα, αλλά οι πράσινοι τουλάχιστον δεν ξέχασαν τη συμβολή του για κάποιους μήνες στο νταμπλ και τον κάλεσαν στη φιέστα το Μάιο του 2004. Το καλοκαίρι του 2007 επέστρεψε, αλλά δεν τον υπολόγιζε ο Πεσέιρο.

ΚΥΡΓΙΑΚΟΣ

Πιο έντονη ήταν η αποχώρηση του Σωτήρη Κυργιάκου που είχε μπει στον «πάγο» μετά από ένα παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ που δεν έπαιξε. Το γεγονός ότι προσπάθησε να πάει στη Σκωτία και την Ρέιντζερς το 2005 ως ελεύθερος, έφερε τις δύο πλευρές (ΠΑΟ-παίκτης) στα δικαστήρια. Γι’ αυτό και η διοίκηση ήταν ανένδοτη, όταν το 2008 έγινε μια κρούση για επιστροφή.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το χαμένο πέναλτι στο «Καραϊσκάκης» που μπλόκαρε ο παλιόφιλος του Αντώνης Νικοπολίδης ήταν η αρχή του τέλους για τον Δημήτρη Παπαδόπουλο που πέρασε σχεδόν όλο το πρώτο μισό του 2008 ως «κόκκινο πανί» και από τους οπαδούς της ομάδας.

Ο τρόπος που πανηγύρισε πρόσφατα στη Θράκη το γκολ που έβαλε στον Παναθηναϊκό με τον Πανθρακικό έδειξε ξεκάθαρα το πόσο πικραμένος ήταν με την συμπεριφορά κάποιων.

ΓΚΟΥΜΑΣ

Ένας ακόμα παίκτης που «γεννήθηκε» στις περίφημες εγκαταστάσεις της Παιανίας, επί εποχής Μπασινά και Καραγκούνη και για 16 χρόνια αποτέλεσε παίκτη-πρότυπο που τα έδινε όλα στο γήπεδο. Ο Ολλανδός Χενκ Τεν Κάτε δεν τον υπολόγιζε και είχαν τυπικές σχέσεις. Όταν δεν τον δέχτηκε καν στην πρώτη προπόνηση της σεζόν τον Ιούνιο του 2009 όλα τελείωσαν για τον Γιάννη Γκούμα.

ΓΚΕΚΑΣ

Με το… καλημέρα (πήγε από την Καλλιθέα στα μέσα της περιόδου 2004-05) ο Φάνης Γκέκας έγινε βασικός στον Παναθηναϊκό και μάλιστα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της σεζόν με 18 γκολ (τα 10 ήταν με την Καλλιθέα) ! Την επόμενη σεζόν δεν πήγε τόσο καλά και οι «πράσινοι» ήθελαν να τον δώσουν στον ΠΑΟΚ. Ο ίδιος αρνήθηκε έφυγε πικραμένος και έκανε την τύχη του στη Γερμανία.