Υπάρχουν ελληνικά επώνυμα περίεργα, υπάρχουν επίσης επώνυμα... σιδηρόδρομοι, που δύσκολα προφέρονται και για όλα αυτά υπάρχει όμως μια λύση. Το λεγόμενο τσεκούρωμα...

Αυτό που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια είναι πως όλο και περισσότεροι Έλληνες ποδοσφαιριστές "κόβουν" το επώνυμό τους είτε γιατί είναι μεγάλο, είτε για το στυλ. Στη θέση τους μπαίνει πλέον το μικρό όνομα του παίκτη ή το ψευδώνυμό του.

Το συγκεκριμένο φαινόμενο δεν είναι ελληνικό και υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Όταν στην Ισπανία ή στην Λατινική Αμερική υπάρχουν ποδοσφαιριστές με 15 ονόματα είναι λογικό να κρατούν το ένα ή να βάζουν στη θέση τους ένα ψευδώνυμο.

Στην Ελλάδα βέβαια έχουμε ένα όνομα και ένα επώνυμο, όμως αν το επώνυμο έχει 10+ γράμματα, που να χωρέσει στη φανέλα; Πως να το προφέρει ο ξένος; Πως να το γράψει ένας ξένος διαιτητής στο μπλοκάκι του; Θα χρειαστεί ιδιαίτερα μαθήματα...

Κάπως έτσι αυτό το φαινόμενο ήρθε στην Ελλάδα. Ποιος θα ξεχάσει τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, που όταν πήρε μεταγραφή στην Αγγλία και την Μπόλτον, έκοψε το επώνυμό του και στην φανέλα του έγραφε "Stelios". Έτσι τον αποκαλούσαν οι Άγγλοι δημοσιογράφοι, έτσι τον ήξεραν όλοι στο "Νησί", έτσι και έμεινε.

Το παράδειγμά του το ακολούθησαν κι άλλοι, ενώ όσο περνούν τα χρόνια αυτή η συνήθεια αποκτά όλου και περισσότερους θαυμαστές. Ας δούμε λοιπόν, κάποιους από τους συμπατριώτες μας ποδοσφαιριστές που δεν έχουν ολόκληρο το επώνυμό τους στο πίσω μέρος της φανέλας.

Στέφανος Αθανασιάδης: Κλάους

Δημήτρης Σαλπιγγίδης: Σάλπι

Αβραάμ Παπαδόπουλος: Αβραάμ

Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος: Λάζαρος

Γιώργος Νικλητσιώτης: Νίκλη

Χρήστος Πατσατζόγλου: Πάτσα

Κώστας Καπετάνος: Κάπε

Φανούρης Γουνδουλάκης: Φανούρης