Η ζωή του έχει γίνει βιβλίο ("Ο γιος του πολέμου"), έχει γίνει και ντοκιμαντέρ ("El viaje de Luka Modrić", δηλαδή το ταξίδι του Luka Modrić, παραγωγής του ισπανικού Canal Plus). Διαθέτει αυτό το μελόδραμα που κάνει μια ιστορία ενδιαφέρουσα. Απ' όταν έβαλε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις "εικόνες" της διαδρομής του στο χαρτί, δεν ξαναμίλησε για το παρελθόν του. Αρκέστηκε στο να θυμίζει -όταν τον ρωτούν σχετικά- πως "όταν πιστεύεις στον εαυτό σου, όλα γίνονται πιο εύκολα".

Το ταξίδι του στο ποδόσφαιρο είχε πολλές λακούβες. Επί της ουσίας, θα μπορούσατε να πείτε πως ήταν μια μάχη για επιβίωση" διαβεβαίωσε ο Bernard Paleka, εξ αυτών που ασχολήθηκαν με το ντοκιμαντέρ του Κροάτη, ο οποίος διασφάλισε το επιτυχημένο ξεκίνημα της Κροατίας στο Euro 2016 , με τον εξής τρόπο.

" Συχνά η αυτοπεποίθηση παίζει καθοριστικό ρόλο. Όταν νιώθεις πως πιστεύεις στον εαυτό σου, όλα γίνονται πιο εύκολα. Πίστευα στον εαυτό μου, ακόμα και όταν πήγα ως δανεικός στην Zrinjski από την Dinamo Zagreb (2003-04), αλλά και όταν με έστειλαν στην Inter Zaprešić (2004-05). Ήξερα πως το ποδόσφαιρο ήταν το μόνο που ήξερα να κάνω, το μόνο που αγαπούσα.

Η λατρεία μου παραμένει η ίδια ακόμα και σήμερα που πλέον διαχειρίζομαι πιο εύκολα την καθημερινότητα μου, την προσπάθεια που καταβάλω. Ξεκίνησα από το μηδέν έως εδώ που είμαι τώρα. Δεν προσπέρασα βήματα. Αυτό που έδωσε σταθερότητα και την ασφάλεια που νιώθω σήμερα, όταν παίζω σε ένα μεγάλο τουρνουά", είχε εξομολογηθεί στην jutarnji.hr.

Η δολοφονία του παππού του και η προσφυγιά

Ως παιδί χρειάστηκε να έλθει αντιμέτωπος με καταστάσεις που ήθελε, δεν ήθελε τον ωρίμασαν. Τον βοήθησαν να "χαλυβδώσει" το πνεύμα του, την προσωπικότητα του. Γεννήθηκε στις 9/9 του 1985 στο Modrici του Zaton Obrovački, ένα χωριό 45 χιλιόμετρα μακριά από το Zadar -στις παρυφές του Velebit-, στην τότε Κροατία. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του μηχανικού αεροπλάνων (και πρώην ποδοσφαιριστή), Stipe και υπαλλήλου σε βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας, Jasminka. Αργότερα απέκτησε δυο αδελφές, τη Jasmin και την Dior. Όταν ήταν μόλις 6 χρόνων, βρέθηκε στη δύνη του πολέμου για την ανεξαρτησία της Κροατίας.

Το χωριό του ένωνε τη Σερβία με την Κροατία και οι Σέρβοι εθνικιστές ήθελαν να "κόψουν" αυτήν την επικοινωνία. Η οικογένεια του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή, κυνηγημένη από τους Σέρβους αντάρτες. Όπως έφευγε, έβαλε φωτιά στο σπίτι. Ο πατέρας του έθεσε εαυτόν στις υπηρεσίες του κροατικού στρατού. Ο παππούς του, Luka -εργάτης στη συντήρηση της εθνικής οδού που ένωνε τη Δαλματία με τη Lika- εκτελέστηκε, μαζί με άλλους έξι ηλικιωμένους πολίτες, από τους Σέρβους, στις 18 Δεκεμβρίου του '91, στο Jesenice.

Έγινε πρόσφυγας και το κράτος τους έστειλε σε ένα ξενοδοχείο στο Zadar. " Δεν είχα συναίσθηση του τι γινόταν. Όταν είσαι παιδί, δεν σκέφτεσαι τον πόλεμο, τα προβλήματα, τις κακουχίες. Μπορώ να πω ότι είχα καλά παιδικά χρόνια, μολονότι τα πέρασα σε ξενοδοχεία. Από την ημέρα που φτάσαμε στο ξενοδοχείο στο Kolovare, έκανα φίλους, που έχω ακόμα και σήμερα στη ζωή μου. Παιδιά οικογενειών που επίσης, είχαν εκδιωχθεί, και παίζαμε όλοι μαζί, ποδόσφαιρο. Αν με βλέπατε στα παιδικά μου χρόνια, θα διαπιστώνατε πως είχα πάντα μια μπάλα στα πόδια. Έπαιζα στους δρόμους με τους φίλους μου, ώσπου ο πατέρας μου με βοήθησε να πάρω το παιχνίδι πιο σοβαρά. Με πήγε στην τοπική ομάδα, όταν ήμουν 7 χρόνων".

Αυτό που αποκάλυψε χρόνια μετά, ήταν πως για να γραφτεί σε αυτήν την ακαδημία (της ΝΚ Zadar, το 1996) οι γονείς του έδωσαν τα τελευταία χρήματα που είχαν. " Δεν με άφησαν να καταλάβω πόσο δύσκολα περνούσαν τότε. Παρ' όλα αυτά, καταλάβαινα πως θυσιάζονται για τα παιδιά τους, για να κάνω εγώ καριέρα. Το πάθος μου για το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος μου. Η παρέα μου. Μετά το σχολείο, έμενα αργά με τους φίλους μου και παίζαμε στους δρόμους και οι γονείς μου ήξεραν πάντα πού θα με βρουν".

Ο πρόεδρος της NK Zadar, Josip Bajlo θυμάται " ένα πολύ αδύνατο και μικρόσωμο παιδάκι που μπορούσες να δεις στα μάτια του ότι είναι αποφασισμένο να τα καταφέρει. Βέβαια, ομολογώ πως κανείς μας δεν είχε φανταστεί το πού θα φτάσει".

Ο πρώτος του προπονητής ήταν ο Davorin Matosevic. " Ήταν ένα αδύνατο, μικρό, φοβισμένο παιδί, αλλά από την πρώτη στιγμή μπορούσες να δεις ότι έχει καλά πόδια. Διαρκώς συζητούσαμε αν και πόσο θα αναπτυχθεί. Κανείς δεν μπορούσε να πει τότε ότι θα μπορούσε να γίνει καλός παίκτης. Το βέβαιο ήταν πως είχε την πρώτη ύλη και μεγάλη διάθεση να δουλέψει".

Ο άνθρωπος που θα άλλαζε -με πολλούς τρόπους- τη ζωή του Luka ήταν ο Tomislav Basic. έγινε ο δεύτερος πατέρας για τον Modrić, εκείνος που τον καθοδήγησε εν μέσω των πολύ δύσκολων προκλήσεων που συνάντησε στο διάβα του, ως έφηβος. "Κάθε μέρα φοβόμασταν για τη ζωή μας. Αυτό θυμάμαι περισσότερο από εκείνη την περίοδο. Κάθε ημέρα έπεφταν εκατοντάδες βόμβες, πυροβολισμοί και όλοι τρέχαμε στα καταφύγια. Για όλους μας το ποδόσφαιρο ήταν διέξοδος. Τα παιδιά μας συγκέντρωναν το ενδιαφέρον πολλών άλλων ομάδων. Ο Luka δεν είχε μεγάλη ζήτηση, γιατί όλοι στέκονταν στο πόσο μικροσκοπικός ήταν. Βέβαια, τους διέψευσε".

Ήταν οπαδός της Chelsea και της Βarcelona

Η πρώτη ομάδα που ζήτησε αυτό το ξανθό, αδύνατο παιδί (είχε ήδη προσδιορίσει ως αγαπημένες του ομάδες την Chelsea και τη Barcelona) για δοκιμαστικές προπονήσεις, ήταν η Ηajduk Split. Ο πατέρας του Modrić κανόνισε να πάει σε κάποια τουρνουά στην Ιταλία " όπου όχι μόνο δεν κατάλαβαν την ποιότητα του, αλλά του είπαν πως δεν θα πάει πουθενά, γιατί ήταν πολύ εύθραστος!" είχε εξηγήσει ο Basic, προσθέτοντας πως "η ομάδα είχε πλήρη άγνοια για αυτό το ταξίδι. Τα είχε κανονίσει όλα ο πατέρας του", ο οποίος επειδή δεν είχε χρήματα να του αγοράσει επικαλαμίδες, του είχε φτιάξει ένα ζευγάρι από ξύλο. Κάτι που ο παίκτης διέψευσε -χρόνια μετά-, εξηγώντας πως "τ ο πρώτο μου ζευγάρι είχε επάνω τον Ronaldo". τον Βραζιλιάνο.

" Η φτώχεια που περνούσε η οικογένεια ήταν τέτοια που πίστευα ότι θα γίνει το κατ' αρχάς κίνητρο του νεαρού για να επιτύχει ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής", είχε εξηγήσει το 2007 ο Basic. Ένα χρόνο μετά, τον επιβεβαίωσε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, εξηγώντας ότι " όσα πέρασα με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Νιώθω πως είμαι έτοιμος για όλα και ότι δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να με εκπλήξει. Έχω προετοιμαστεί να αντιμετωπίσω ότι συναντήσω στη ζωή". Ήταν τη χρονιά που πήγε στην Tottenham και... χρειαζόταν μεταφραστή για να συνεννοηθεί. Θα φτάσω κι εκεί. Μη βιάζεσαι.

"Όποιος παίξει στη Βοσνία, μπορεί να παίξει παντού"

Συνέχισε να παίζει σε τουρνουά της ηλικίας του και το 1996 άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τον εντόπισε ο Zdravko Mamić, πρόεδρος της Dinamo Zagreb, ο οποίος είχε ζητήσει από τους προπονητές του και τους "κατασκόπους" να παρακολουθούν αυτό το παιδάκι. Εκείνος του έδωσε και το παρατσούκλι "ο αόρατος". Η προσοχή που του έδειξε ήταν τέτοια που... ενεργοποίησε τη Ηajduk, σε βαθμό που να διεκδικεί και εκείνη τον Modrić. Τελικά, συμφώνησε με τη Dinamo -μεσολάβησε η προσωπική συμφωνία του Basic με τον Zdravko Mamic... του γνωστού ισχυρού άνδρα στο κροατικό ποδόσφαιρο- και υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο, στα 15 (2000).

Σημείωση: μετά το τέλος του πολέμου, η οικογένεια του είχε τη δυνατότητα να επιστρέψει στο χωριό της. Δεν το έκανε. Πήγε σε ένα άλλο ξενοδοχείο προσφύγων, στο Zadar, όπου έζησε σε δυο μικρά δωμάτια, για να στηρίξει το όνειρο του Luka. Η Dinamo δεν τον πίστεψε ακριβώς. " Την πρώτη μου χρονιά ήμουν στους εφήβους. Μετά, μαζί με άλλα δυο παιδιά από τη Dinamo πήγαμε στη Zrinjski Mostar, που έπαιζε στην πρώτη κατηγορία της Βοσνίας. Προσαρμόστηκα εύκολα, γιατί δεν ήμουν μόνος. Είχα δυο φίλους μαζί μου. Και ναι, το πρωτάθλημα δεν είχε εξαιρετική ποιότητα, αλλά ήταν πολύ σκληρό. Υπήρχαν καθαρά χτυπήματα, αλλά οι διαιτητές αδιαφορούσαν. Όποιος μπορεί να παίξει εκεί, μπορεί να παίξει παντού. Με βοήθησε πολύ αυτή η εμπειρία. Ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα, για την εξέλιξη της καριέρας μου".

Ο συγκάτοικος του, στις αποστολές, Jasmin Agic είχε ενημερώσει ότι " είναι ο ιδανικός τύπος για να κάνεις παρέα. Δεν βγαίνει, δεν κάνει οτιδήποτε άλλο, πέραν προπόνησης". Παρεμπιπτόντως, πήραν το πρωτάθλημα, ενώ είχε γίνει διεθνής με την U15 το 2001, χρονιά που έπαιξε και στην U17, για να ακολουθήσει το 2003 η U18, με την U19. Γενικά, θα έλεγες πως είχε δουλειές.

Το καλοκαίρι του 2004 κλήθηκε και στην U21 της Κροατίας, όπου αυτή τη φορά έπαιξε σε 15 παιχνίδια και μετά επέστρεψε στο Zagreb, χωρίς να 'χει συμβόλαιο. Σκεφτόταν να επιστρέψει στη Βοσνία, ώσπου τον κάλεσε η Dinamo για να του δώσει νέα συνεργασία και να τον ενημερώσει ότι θα φεύγει ξανά, με προορισμό το Zaprešić, προάστιο της πρωτεύουσας και έδρα ομάδας Inter Zaprešić. Η επιρροή που είχε στο παιχνίδι της νέας του παρέας ήταν τέτοια, που η Dinamo τον ζήτησε πίσω, πριν το τέλος της σεζόν.

Είχε βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας και να πάρει μια θέση στα προκριματικά του UEFA Cup. Εκείνος πήρε το βραβείο της "ελπίδας της χρονιάς". " Δεν Δεν ένιωθα πίεση. Πίστευα στις ικανότητες μου και τον εαυτό μου. Σε όσα μπορώ να κάνω", είχε σχολιάσει. Η Dinamo του έδωσε νέο, δεκαετές συμβόλαιο, εκείνος έγινε βασικός και έδωσε 7 γκολ σε 31 ματς όπως η ομάδα του κατακτούσε το τρόπαιο.

Τη σεζόν 2006-07, στο back to back είχε ανάλογη προσφορά, έχοντας ταιριάξει απόλυτα με τον Eduardo da Silva. Οι παίκτες γνωρίζονταν, από όταν ήταν παιδιά (στις μικρές εθνικές της Κροατίας και την Inter) και είχαν αναπτύξει... τηλεπαθητική επικοινωνία. "Εκτός γηπέδων, ο Luka είναι ένας ειλικρινής, αυθεντικός, ευγενικός τύπος. Εντός των τεσσάρων γραμμών, είναι από τους καλύτερους παίκτες στην Κροατία. Κατ' εμέ, μπορεί να παίξει σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες", είχε πει από τότε ο da Silva. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν φήμες που ήθελαν την Bayern Munich να τον έχει ζητήσει. Ο Modrić θύμισε πως είχε συμβόλαιο με την ομάδα του Zagreb έως το 2014. " Φυσικά και χαίρομαι για αυτά που συμβαίνουν και με αφορούν, αλλά δεν παρασύρομαι. Επικεντρώνομαι στο παιχνίδι μου και στο πώς μπορώ να γίνω καλύτερος. Πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω, όσο πιο σκληρά μπορώ", είχε προσθέσει.

Σημειωτέον, είχε κάνει και ντεμπούτο με την εθνική ανδρών, την 1η Μαρτίου του 2006, σε ματς με την Αργεντινή, στη Βασιλεία της Ελβετίας. Οι Κροάτες νίκησαν 3-2, εκείνος πρόσφερε ένα από τα γκολ και ο προπονητής του στην Dinamo, Branko Ivankovic είχε πει " είναι εξαιρετικός δημιουργός και ξέρει πώς να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του. Μολονότι στερείται ύψους, έχει εκπληκτικές ικανότητες. Είναι η μηχανή της ομάδας μας". Το 2006 κλήθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας. " Ήμουν ευτυχισμένος! Μολονότι πέρασα το τουρνουά κυρίως καθήμενος στον πάγκο, είχα τη δυνατότητα να βλέπω live, τεράστιους παίκτες όπως ο Ronaldinho και ο Ronaldo. Ήταν απίστευτη εμπειρία". Οι προσδοκίες που δημιούργησε η Κροατία, όταν τερμάτισε πίσω από την Βραζιλία, δεν επαληθεύτηκαν, αλλά... η ζωή συνεχίστηκε και εκείνος έγινε από τα βασικά στελέχη της εθνικής, από τα προκριματικά του Euro 2008.

Στην τετραετία που είχε συμπληρώσει τότε στη Dinamo, είχε δώσει 31 γκολ και 29 ασίστ, με highlight τη σεζόν 2007-08 οπότε η ομάδα του έκανε το double -είχε πάρει το πρωτάθλημα με 28 βαθμούς διαφορά! Η Barcelona και η Arsenal είχαν ήδη τρέξει στο κατόπι του, με τον κόσμο να αναγνωρίζει πως δεν θα έμενε για πολύ καιρό ακόμα κοντά τους, εξ ου και στο τελευταίο παιχνίδι στο Maksimir Stadium 20.000 φαν του πρόσφεραν ένα standing ovation και πλήθος ευχαριστήριων πανό. Παρεμπιπτόντως, μια εβδομάδα πριν το "αντίο" το διαδίκτυο είχε "γεμίσει" με δημοσιεύματα που τον ήθελαν να ανήκει πια στην Tottenham.

Έγινε η μεγαλύτερη επένδυση των Spurs

Οι Άγγλοι είχαν κάνει επένδυση 20.700.000 ευρώ, για να ισοφαρίσουν το μεγαλύτερο ποσό που είχαν δώσει ποτέ για παίκτη -μετά τον Darren Bent, ο οποίος άφησε την Charlton για την Tottenham τον Ιούνιο του 2007, για τα ίδια χρήματα. Η διάρκεια του συμβολαίου ήταν εξαετής. Μόνο που ο προπονητής που τον είχε επιλέξει, ο Juande Ramos απολύθηκε κακήν κακώς και αυτό σήμαινε πως έπρεπε να πείσει τον Harry Redknapp, ότι αξίζει μια θέση. " Συνέχισα να πιστεύω στις δυνατότητες μου και τη θέληση που είχα να ανταποκριθώ στις προσδοκίες. Ομολογώ ότι δεν ανησύχησα".

Σκόραρε το πρώτο του γκολ στο UEFA Cup, με τη Spartak Moscow, το Δεκέμβριο, έχοντας ήδη παίξει καθοριστικό ρόλο στη νίκη επί της West Ham. " Ήταν φανταστικό το συναίσθημα. Περίμενα καιρό για αυτό και ελπίζω πως στο εξής θα σκοράρω πιο συχνά. Δεν ήταν εύκολο να προσαρμοστώ στη ζωή, στην Αγγλία και δεν βοήθησε το γεγονός ότι δεν παίρναμε τα αποτελέσματα που θέλαμε. Ξέρω πως όλοι περιμένουν πολλά από εμένα και ότι η ομάδα έδωσε πάρα πολλά χρήματα, για να με αποκτήσει. Ομολογώ πως πια νιώθω πιο δυνατός". Και είχε να ευχαριστήσει και τον Vedran Corluka για αυτό -ιδιαίτερα για τον εγκλιματισμό του." Ρώτησα και τον Eduardo και τον Nico Kranjar πώς είναι το ποδόσφαιρο στην Αγγλία, πριν έλθω. Κατάλαβα πως αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις. Είναι πιο δυνατό, πιο γρήγορο και έχει μικρότερες αποστάσεις. Σιγά σιγά όμως, μαθαίνω". Έλεγε αλήθειες.

Πέρασε τέσσερα χρόνια εκεί " και έχω πολύ καλές αναμνήσεις, πολλά συναισθήματα που συνόδευσαν αυτές τις σεζόν. Εισέπραξα πολύ αγάπη από το σύλλογο και τους φιλάθλους". Τι έδωσε; Έπαιξε σε 127 ματς και σκόραρε 13 γκολ, πήγε από το κέντρο στο αριστερό "φτερό" και... ξανά στο κέντρο, έγινε καλύτερος από τη συνύπαρξη του με τον Gareth Bale και τον Rafael van der Vaart. Να σου πω βέβαια, ότι είχε και έναν τραυματισμό στο γόνατο, με τα ΜΜΕ να γράφουν πως είναι "soft" και να αμφισβητούν... την ύπαρξη του. Εκείνος ξεκαθάρισε ότι " στον κόσμο αρέσει να ασκεί κριτική και να καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα. Ποτέ δεν με ένοιαζε τι γράφουν ή τι λένε για εμένα. Είχα τους στόχους μου και δεν σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ να τους υλοποιήσω. Τέτοιου είδους κριτικές σε ωθούν να αποδείξεις πως είναι λάθος. Ναι, είμαι "ελαφρύς", αλλά σωματικά και πνευματικά είμαι πολύ δυνατός".

Η "κωλοτούμπα" του Redknapp

Πριν την εκκίνηση της αγωνιστικής περιόδου 2009-10, ο Redknapp δήλωσε δημοσίως ότι " ομολογώ πως στην αρχή πίστευα πως είναι ένας Eyeal Berkovic: εκπληκτικός όταν έχει την μπάλα, αλλά πολύ διαφορετικός χωρίς αυτή. Κατάλαβα ότι είναι θαρραλέος σαν λιοντάρι. Ε ίναι ένας εξαιρετικός παίκτης, το όνειρο κάθε προπονητή. Προπονείται σαν τρελός, δεν διαμαρτύρεται ποτέ, δεν τον νοιάζει πόσο θα παίξει, είναι πολύ καλός με ή χωρίς την μπάλα και μπορεί να νικήσει όλους τους αμυντικούς. Όποιον και αν έχει απέναντι του, μπορεί να τον νικήσει. Επίσης, μπορεί να πάρει την μπάλα από οποιονδήποτε και όχι μόνο να μη τη χάσει, αλλά να δημιουργήσει και κάτι εξαιρετικό. Θα μπορούσε να παίξει στις κορυφαίες ομάδες της Premier League και σας ενημερώνω ότι θα γίνει καλύτερος".

Έγινε, όπως παράλληλα είχε διάφορους τραυματισμούς. Πείστηκαν όλοι για το ποιόν του, όταν στις 28/12 σκόραρε με το (δεξί) πόδι στο οποίο είχε πάθει κάταγμα τον Σεπτέμβριο! Το καλοκαίρι του 2010 του έδωσαν νέο εξαετές (έως το 2016) και εκείνος είπε " δεν θέλω να πάω κάπου αλλού. Θέλω να μείνω εδώ και να βελτιωθώ". Τη σεζόν 2010-11 έκανε θραύση και στο Champions League, έγινε ο master στον έλεγχο του ρυθμού, δημιουργούσε, έδινε ασίστ, σκόραρε και γενικά είχε εμπλοκή στο 65.5% των προσπαθειών της ομάδας του.

Η Manchester United είχε ήδη ενδιαφερθεί, ενώ κάπου στα μέσα του 2011, άρχισε να τον διεκδικεί με τρέλα η Chelsea, που είχε κάνει πρόταση 25 εκατ. ευρώ, την οποία απέρριψε η Tottenham. Εκείνος ήθελε να φύγει, εκνευρίστηκε από την άρνηση, αρνήθηκε να παίξει στην πρεμιέρα της περιόδου 2011-12 με τη Manchester United. Συνέχισε να πιέζει ώστε να τον αφήσουν να αποχωρήσει, η Chelsea επανήλθε με νέα προσφορά (50 εκατ. ευρώ), με τον πρόεδρο Daniel Levy να παραμένει ανένδοτος. Ο Redknapp τον κάλεσε να μιλήσουν. Του είπε πως θα ήταν χρήσιμο να επικεντρωθεί στο παιχνίδι του, να μην καταστρέψει ό,τι είχε ήδη "χτίσει" με κόπο. Εκείνος απάντησε, με γκολ από τα 23 μέτρα.

Δείτε από το 00.50 έως το 01.05.

Για την ιστορία, το τελευταίο του γκολ με τους Spurs ήταν από τα 23 μέτρα και πάλι, εναντίον της Bolton, στις 2/5. Είχε και 56 τάκλιν, περισσότερα από τους νέους συμπαίκτες του -βασικά, περισσότερα από όσους έπαιζαν τότε στην Ισπανία. Μετά έφυγε για κάπου καλύτερα. Όπως είπε " υπάρχει κάποια στιγμή που χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα προς τα εμπρός. Να αλλάξεις επίπεδο". Ήθελε να παίζει στο Champions League, μεταξύ των κορυφαίων. Έκανε αυτήν την αλλαγή, στη Real Madrid, για ποσό που ξεπέρασε τα 37 εκατ. ευρώ. Ευχαρίστησε την Tottenham " γιατί εκείνη με έσπρωξε στο επίπεδο που είμαι σήμερα. Θα είμαι για πάντα οπαδός της" και μετά... επικέντρωσε στη "βασίλισσα".

" Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στη Μαδρίτη, από την παρουσίαση μου, την βόλτα στο μουσείο, στο γήπεδο, οι φωτογραφίες των θρύλων αυτού του συλλόγου κατάλαβα ακριβώς πού βρίσκομαι. Το συναίσθημα είναι μοναδικό και ένιωσα υπερήφανος. Το μόνο που ονειρεύτηκα στη ζωή μου, ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής και να παίξω σε μια ομάδα όπως είναι η Real -η πιο διάσημη και η καλύτερη, στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας μου και ήμουν βέβαιος πως θα πετύχω. Είχα ό,τι χρειάζομαι εδώ: τον καλύτερο προπονητή στον κόσμο, τους καλύτερους παίκτες.

Kαι εκεί βέβαια, είχα κάποια θέματα, στην αρχή. Δεν είχα κάνει ολοκληρωμένη προετοιμασία, έκανα προπονήσεις μόνος μου στο Λονδίνο και ενσωματώθηκα αργότερα. Χρειάστηκα λοιπόν, το χρόνο μου να συνηθίσω, να βρω τα πατήματα μου". Η Marca είχε ζητήσει από τους τους αναγνώστες της να αποφασίσουν αν είναι η χειρότερη μεταγραφή της σεζόν. " Δεν με ένοιαζε. Ήξερα πως αργά ή γρήγορα θα δείξω την ποιότητα μου". Βοήθησε και κάτι άλλο.

Ο πρώτος προπονητής του εκεί, ήταν ο Mourinho. " Με στήριξε πολύ, έκανε τα πάντα για να με φέρει στη Real και του είμαι ευγνώμων, ενώ με βοήθησε και με την προσαρμογή μου. Όταν βρήκα τη φόρμα μου, έπαιζα όλο και καλύτερα. Οι τακτικές του δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για εμένα". Ακολούθησαν οι Ancelloti, Benitez και Zidane. "Είχα εκπληκτική σχέση με όλους. Όλοι με βοήθησαν να βελτιωθώ. Αν πρέπει όμως, να διαλέξω έναν, θα πω τον κύριο Ancelloti. Είίχαμε πολύ καλή σχέση, ακόμα έχουμε. Για αυτό και τον διαλέγω (γελάει)". Είχε μεγάλη στήριξη και από τον Ιταλό. " Μου είχε εξηγήσει από την αρχή πόσο σημαντικός είμαι για την ομάδα και τι ήθελε από εμένα. Έκανα καλά παιχνίδια, αλλά δεν είχαμε καλά αποτελέσματα. Την επόμενη χρονιά, άλλαξαν όλα". Μέχρι τώρα, έχει πάρει δυο Champions League (2014, 2016, χρονιές που μπήκε και στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης), ένα UEFA Super Cup (2014), ένα Copa del Rey (2014), ένα Supercopa (2012)... και συνεχίζει.

Ο Ζidane του είπε να σουτάρει περισσότερο

Στην ίδια συνέντευξη, το χειμώνα του 2016 είχε προβλέψει πως " ο Zidane θα κάνει εξαιρετική καριέρα, ως προπονητής. Θα δώσει στη Real νίκες και τρόπαια". ΟΚ, δεν τον λες και Πυθία. Αλλά να σου πω και τι άλλο είπε. " Όλοι ξέρουμε πως είναι ένας εκ των καλύτερων, όλων των εποχών. Μπορείς να μάθεις πολλά από εκείνον. Ξέρει τι ακριβώς θέλει, δεν μιλάει πολύ, εξηγεί τι περιμένει από εμάς. Έως τώρα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι με τον τρόπο που μας προσεγγίζει, με τις προπονήσεις που κάνει. Είναι ενδιαφέρουσες και έντονες. Ό,τι χρειαζόμαστε". Η αλήθεια είναι πως υπό τις οδηγίες του Γάλλου ήταν που ο Modrić έγινε από "αόρατος"... καθ' όλα ορατός. Από την πρώτη ημέρα, ο Zidane του είπε πως " πρέπει να σουτάρεις περισσότερο". Η βραδιά που... έσπασε η γκίνια, όπως λέει ο ίδιος, ήταν στο ματς με τη Manchester United, για τους "16" του Champions League, το 2013.

" Άλλαξα το ρυθμό του παιχνιδιού, σκόραρα και τελικά νικήσαμε. Ήταν το σημείο που άλλαξε την καριέρα μου στη Real. Από εκείνο το παιχνίδι, ο κόσμος άρχισε να καταλαβαίνει γιατί με πήραν σε αυτήν την ομάδα, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν". Η Man United τον διεκδίκησε εκ νέου, στο τέλος εκείνης της σεζόν, όπως και η Chelsea, αλλά το παιδί ήταν απασχολημένο. Σε κάθε περίπτωση, όπως αποκάλυψε το Football Leaks, οι Μαδριλένοι είχαν ορίσει ως buy-out το ποσό των 486 εκατ. ευρώ! Ο μισθός του για τον πρώτο χρόνο, ήταν 4.6 εκατ. ευρώ. Μάλλον τον δικαιολόγησε με το ποσοστό ακρίβειας στις πάσες του, το 90%.

Tι είναι αυτό που κάνει πια, τόσο καλά;

Οι καθ' ύλην αρμόδιοι, τον έχουν περιγράψει ως δημιουργικό playmaker, ο οποίος διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι και έχει την ικανότητα να αλλάξει το ρου, με μια πάσα απ' όπου και αν βρίσκεται ή με ατομική ενέργεια ή με μακρινό σουτ. Είναι το ίδιο ικανός και με τα δυο πόδια, μπορεί και αλλάζει με χαρακτηριστική άνεση κατεύθυνση και κινείται επιθετικά, χωρίς την μπάλα. Ο Tom Huddlestone είχε πει πως "αυτό που τον κάνει να διαφέρει από τους περισσότερους παίκτες που παίζουν στη θέση του, είναι η ικανότητα του να σουτάρει με το εξωτερικό μέρος του παπουτσιού.

Επίσης, κοντρολάρει εξαιρετικά την μπάλα, από την πρώτη επαφή και μπορεί να την κρατά υπό τις όποιες συνθήκες". Τυπικά είναι ανασταλτικός μέσος, αλλά έχει υιοθετήσει συνήθειες μέσου αμυντικού στη γενικότερη ικανότητα του να "φτιάχνει" παιχνίδι. Είναι μετρ στην ανάκτηση και την αντεπίθεση και για όλα αυτά ουδείς ξέρει... ποιο νούμερο τελικά εκπροσωπεί. Στη Real είναι 6αρι, 8αρι και 10αρι, ανάλογα με τις τακτικές που έχει ετοιμάσει ο εκάστοτε προπονητής. Ο ρόλος του έχει περιγραφεί ως δεύτερος playmaker που κινείται χαμηλά, διότι διαθέτει τη δημιουργία που απαιτείται για να "ανοίγει" τις αντίπαλες άμυνες. Όσο μεγαλύτερη είναι η ελευθερία που του δίνει ο προπονητής του, τόσο καλύτερος γίνεται. Δεν το λέω εγώ. Ο Johan Cruyff το είπε!

Στη Real Madrid όπου υπήρχαν πολλά "μασκαρεμένα" 10αρια ως κεντρικοί μέσοι, εκείνος είναι εξαιρετικός all-round κεντρικός. Υπό τις οδηγίες του Zinedine Zidane είναι σύνηθες να βλέπεις τον 30χρονο να εμφανίζεται για να πάρει την κατοχή στην άκρη της αντίπαλης περιοχής, όπως και να τον βλέπεις να φτάνει τόσο χαμηλά ανάμεσα στα center backs της ομάδας του, για να παρέχει μια καθαρή ανάπτυξη κοντά στη μεγάλη περιοχή. Οι συμπαίκτες του ξέρουν ότι ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται, μπορούν να τον εμπιστευτούν με την μπάλα.

Το γκολ με την Τουρκία ήταν το υπ' αριθμόν 11, στις 91 εμφανίσεις του ως διεθνής. Δεν ξέρω κατά πόσο θα σου φανεί χρήσιμη και η επόμενη πληροφορία, αλλά το συμβόλαιο του (αυτό που υπέγραψε το 2014) λήγει το 2018. Μάλλον όμως, δεν θα πάει κάπου αλλού. Α, δεν σου είπα. Ξαναενδιαφέρθηκε (φέτος) η Manchester United...