Πριν από μια εβδομάδα, η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας της με τον Ντάρκο Κοβάτσεβιτς , ο οποίος καταλάμβανε τη θέση του τεχνικού διευθυντή. Μια θέση που την έχουν τιμήσει (;), τρεις άνθρωποι στον Ολυμπιακό και ουδείς κατάφερε να πετύχει (απόλυτα). Γι' αυτό και δεν έμεινε...

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, δεν έχει κάποιον τεχνικό διευθυντή αυτή τη στιγμή και είναι πολύ πιθανόν, αυτό το κενό να μην καλυφθεί από την "ερυθρόλευκη" ΠΑΕ. Άλλωστε υπάρχει και ο Χουάνχο Λορένθο για τις μεταγραφές.

Η απόφαση δεν έχει παρθεί ακόμα για να το αν θα υπάρξει αντι-Κοβάτσεβιτς τη νέα σεζόν, όμως οι μέχρι τώρα εμπειρίες των ανθρώπων του Ολυμπιακού από τεχνικούς διευθυντές δεν είναι και οι καλύτερες.

Για να μην παρεξηγηθούμε... Πέραν του Εντουάρντο Μαθία, ο οποίος πέρασε και δεν ακούμπησε, οι άλλοι δύο Σέρβοι (Ίβιτς-Κοβάσεβιτς) είχαν προσφέρει αρκετά στην ομάδα του Πειραιά, όμως αποχώρησαν είτε γιατί υπήρχαν διαφωνίες (στην περίπτωση του Ίβιτς), είτε γιατί δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα στις μεταγραφές (στην περίπτωση του Κοβάτσεβιτς).

Ας δούμε όμως αναλυτικά το έργο των τριών τεχνικών διευθυντών που πέρασαν από το Λιμάνι:

Ίλια Ίβιτς

Το καλοκαίρι του 2007 ο Ολυμπιακός προχώρησε σε αρκετές αλλαγές στο διοικητικό κομμάτι. Ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να μπει για λίγο στην άκρη και έδωσε τα... κλειδιά στον γιό του, Πέτρο Κόκκαλη. Εκείνος με τη σειρά του, είχε ως πρώτη προτεραιότητα του να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της "ερυθρόλευκης" ΠΑΕ και αποφάσισε να φέρει τεχνικό διευθυντή. Το "hot" όνομα εκείνης της χρονιάς ήταν ο Ίλια Ίβιτς, ο οποίος είχε αποχωρήσει λίγους μήνες νωρίτερα από την ΑΕΚ και αποδέχτηκε την πρόταση της ομάδας του Πειραιά.

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του 2007 είχε πλάνο και σχέδιο, με τους Πέτρο Κόκκαλη, Ίλια Ίβιτς και Τάκη Λεμονή, να χτίζουν τον Ολυμπιακό της νέας εποχής. Έναν Ολυμπιακό που δεν στηριζόταν σε έναν ποδοσφαιριστή (όπως τον Ριβάλντο, που έφυγε εκείνο το καλοκαίρι), αλλά θα ήταν ομάδα συνόλου.

Μεταγραφές έγιναν και μάλιστα καλές! Ο Ραούλ Μπράβο από την Ρεάλ Μαδρίτης, ο Κριστιάν Λεντέσμα της Σαν Λορέντσο, ο Λουτσιάνο Γκαλκέτι της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς της Ρεάλ Σοσιεδάδ, ο Λιονέλ Νούνιες από την Αρχεντίνος Τζούνιορς, ο Ροντρίγκο Αρτσούμπι της Λανούς και ο Λομανά Λούα Λούα της Πόρτσμουθ, μετακόμισαν στον Ολυμπιακό.

Οι περισσότεροι από τους παίκτες που έφερε ο Ίβιτς και σας προαναφέραμε, ήταν βασικοί και είχαν καλή απόδοση (με εξαίρεση τον Αρτσούμπι, αλλά και τον Νούνιες που είχε τα προσόντα αλλά δεν... έβγαλε τα χρήματα της μεταγραφής του), όμως η χρονιά είχε σκαμπανεβάσματα. Οι Πειραιώτες κατάφεραν να νικήσουν εκτός έδρας στο Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία τους, ενώ την ίδια σεζόν πήραν "διπλό" στην έδρα της Βέρντερ Βρέμης και της Λάτσιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να περάσουν στους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως οι μέτριες εμφανίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα, έφεραν την απόλυση του Τάκη Λεμονή.

Οι φήμες έλεγαν πως ο Ίλια Ίβιτς δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις με τον Τάκη Λεμονή, όμως μετά τον Έλληνα προπονητή, από τον Ολυμπιακό έφυγε και ο Σέρβος τεχνικός διευθυντής. Ο Ίβιτς συναντήθηκε με τον Σωκράτη Κόκκαλη και την υπόλοιπη διοίκηση (Πέτρο Κόκκαλη, Γιάννη Χρυσικόπουλο) και αφού διαπιστώθηκε διάσταση απόψεων, οι δύο πλευρές αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο τον Μάιο του 2008.

Αξίζει να πούμε πως δύο ακόμη ποδοσφαιριστές που ήρθαν στον Ολυμπιακό επί εποχής Ίλια Ίβιτς (τον Γενάρη του 2008), ήταν ο Φερνάντο Μπελούτσι, αλλά και ο Λεονάρντο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τίναξε την μπάνκα στον αέρα και έντυσε στα ερυθρόλευκα, τον αρχηγό της Ρίβερ Πλέιτ, ενώ ο Βραζιλιάνος αριστεροπόδαρος έδειξε καλά στοιχεία τους πρώτους μήνες.

Εντουάρντο Μαθία

Δεν έχουμε και πολλά να γράψουμε για τον Εντουάρντο Μαθία... Ο Ισπανός που είχε θητεία στην Λίβερπουλ, ήρθε στον Ολυμπιακό και δημιούργησε πολλές προσδοκίες, όμως ήταν ο πιο αόρατος τεχνικός διευθυντής που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Δεν είναι λίγο πως σε καμία από τις 12 μεταγραφές (Χαβίτο, Φέισα, Κατάι, Κοστάνσο, Μαρκάνο, Γκρμπιτς, Γέστε, Δασκαλάκης, Ορμπάιθ, Αμπντούν,Μακούν, Τάτος) που έκαναν οι Πειραιώτες το καλοκαίρι του 2011, δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο. Στην μόνη που έχει ενεργή συμμετοχή ήταν του Φράνκο Κοστάνσο, όμως και εκεί, παραλίγο να τα κάνει μούσκεμα και επενέβη ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς.

Γενικότερα είχε πολλές αποτυχίες, αφού έκανε ταξίδια σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να φέρει κάποιον ποδοσφαιριστή. Απέτυχε να φέρει τον Ούτσε, απέτυχε να φέρει τον Σάντσες, απέτυχε να φέρει τον Πισάρο και γενικά ΑΠΕΤΥΧΕ. Ακόμα και στις διαπραγματεύσεις με παίκτες που έπρεπε να φύγουν ή να βρουν ομάδα, ήταν αναποτελεσματικός.

Όπως ήταν λογικό, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού έδιωξαν τον Μαθία, μετά από περίπου 4 μήνες συνύπαρξης. Τέσσερις μήνες και πολλοί ήταν για ένα... φάντασμα.

Ντάρκο Κοβάτσεβιτς

Μετά την απόλυση του Μαθία, οι διοικούντες του Ολυμπιακού αποφάσισαν να δώσουν το πόστο του τεχνικού διευθυντή στον Ντάρκο Κοβάτσεβιτς. Ο Ντάρκο έγινε ο δεύτερος Σέρβος που αναλάμβανε τη συγκεκριμένη θέση στην ομάδα του Πειραιά, όμως τα δεδομένα της εποχής δεν ήταν ίδια.

Έμεινε ως τεχνικός διευθυντής για περίπου δύο χρόνια και ο απολογισμός του δεν ήταν ικανοποιητικός, καθώς έφερε αρκετούς παίκτες, όμως οι περισσότεροι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Από την πατρίδα του ήρθαν τρεις παίκτες ως ταλέντα (Φέισα, Κατάι, Γκρμπιτς), αλλά μονάχα ο ένας κατάφερε να σηκώσει το βάρος της φανέλας του Ολυμπιακού και έδειξε πως αξίζει να παίζει στην ομάδα του Πειραιά. Ο λόγος για τον Φέισα φυσικά...

Ντιελνά, Μασάντο και Κοντρέρας είναι επίσης τρεις ποδοσφαιριστές που έφερε το περασμένο καλοκαίρι, όμως ουδείς εξ' αυτών ικανοποίησε με τις εμφανίσεις του. Να ξεκαθαρίσουμε μάλιστα, πως υπάρχουν και παίκτες που εισηγήθηκε, προτού πάρει το ρόλο του τεχνικού διευθυντή, όπως ο Μάρκο Πάντελιτς, ο Αριέλ Ιμπαγάσα και ο Φράνκο Κοστάνσο.

Είναι λοιπόν φανερό πως ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς ήταν ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, όχι όμως και τεχνικός διευθυντής. Έγραψε αναλυτικά γι' αυτό και ο Παντελής Διαμαντόπουλος .