Το βράδυ της Κυριακής (5/6) το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο αποχαιρέτησε έναν από τους μεγάλους ήρωες του. Ο αγαπημένος των φιλάθλων «Πετ» φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της αγαπημένης του Φλαμένγκο, καθώς πήρε την απόφαση να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία.

Ο Σέρβος μεσοεπιθετικός με την ταξιδιάρικη ψυχή έχει μια ιδιαίτερη ιστορία, που ξέφυγε από τα παραδοσιακά ποδοσφαιρικά πρότυπα 14 χρόνια πριν, όταν αποφάσισε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι με προορισμό τη Βραζιλία.

Κάνοντας το διαφορετικό

Μα καλά είναι δυνατόν; Ένας Ευρωπαίος, και μάλιστα δεξιοτέχνης της μπάλας Σέρβος, να φύγει από την Ευρώπη με προορισμό την Λατινική Αμερική; Να αφήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης και να συνεχίσει την καριέρα του στη Βραζιλία και δη, στη Βιτόρια Μπαΐα; Και για ποιο λόγο να το πράξει όταν όλοι ονειρεύονται να κάνουν το αντίθετο δρομολόγιο;

Αυτά τα ερωτήματα στριφογυρνούσαν στο μυαλό του Ντέγιαν Πέτκοβιτς το καλοκαίρι του 1997. Σίγουρα τα πράγματα δεν είχαν εξελιχθεί όπως τα περίμενε, καθώς μετά την μεταγραφή του από τον Ερυθρό Αστέρα στη "βασίλισσα" της Ευρώπης, ή πήγαινε δανεικός ή καθόταν άπραγος στην εξέδρα.

Ο πρόεδρος της Βιτόρια τον είχε δει αγωνιζόμενο σε φιλικό της ομάδας του με τη Ρεάλ και ξετρελάθηκε μαζί του. Του υποσχέθηκε ότι αν έρθει να αγωνιστεί στη χώρα της σάμπα, θα έχει την ευκαιρία να επιστρέψει στην Γηραιά Ήπειρο και να αναβιώσει την καριέρα του. Μάλιστα τον ξεγέλασε λέγοντας του ότι η Βιτόρια είναι από τους κορυφαίους συλλόγους στη Βραζιλία και διεκδικεί το πρωτάθλημα. Τα... παραμύθια είχαν και συνέχεια καθώς αντιπρόσωπος της διοίκησης του διεμήνυσε ότι έπρεπε να πάρει την απόφασή του άμεσα γιατί η επερχόμενη επίσκεψη του Πάπα θα παρέλυε όλες τις διαδικασίες στη χώρα!

Κάτι λοιπόν η προοπτική ότι θα παίζει βασικός, κάτι το ψέμα της βραζιλιάνικης Ρεάλ...Βιτόρια και το παραμύθι του Πάπα, κάτι η υπόσχεση του προέδρου ότι θα γυρίσει σύντομα στα ευρωπαϊκά "σαλόνια", ο "Ράμπο" (το παρατσούκλι του από τη Γιουγκοσλαβία) πείστηκε να κάνει το αδιανόητο για κάθε Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή. Σε ηλικία 25 ετών άφησε το ισπανικό πρωτάθλημα και μπήκε στο αεροπλάνο με κατεύθυνση τη Βραζιλία και την πόλη του Σαλβαδόρ.

Εκεί και πάλι πίσω

Γρήγορα κατάλαβε ότι η Βιτόρια δεν διεκδικούσε το πρωτάθλημα της Βραζιλίας αλλά εκείνο της επαρχίας Μπαϊα, και σίγουρα το "Μπαραντάο" είχε πολλές διαφορές από το "Μπερναμπέου", ωστόσο δεν άφησε να τον πάρει από κάτω.

Σιγά σιγά άρχιζε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και οι διοικούντες είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν για την επιλογή τους. Ο Πέτκοβιτς βρήκε τη φόρμα που είχε στον Ερυθρό Αστέρα όταν παρέα με τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς είχαν οδηγήσει τους ερυθρόλευκους στο νταμπλ του '95, και η Βιτόρια κατέκτησε το Πολιτειακό πρωτάθλημα και την τοπική διοργάνωση "Copa do Nordeste". Οι οπαδοί τον λατρεύουν, και σε ψηφοφορία τον αναδεικνύουν κορυφαίο ποδοσφαιριστή του συλλόγου στον 20ο αιώνα.

Οι εμφανίσεις του με το βραζιλιάνικο σύλλογο δεν πέρασαν απαρατήρητες. Τα ευρωπαϊκά κλαμπ δεν είχαν ξεχάσει εκείνο το δεκαράκι με την πάσα "ξυράφι" και το φαρμακερό σουτ, και η Βενέτσια εμφανίστηκε δυναμικά για να τον αποκτήσει. Η υπόσχεση του προέδρου βγήκε αληθινή και ο Πέτκοβιτς επέστρεφε στη Γηραιά Ήπειρο μετά από δύο γλυκές σεζόν στη Βραζιλία.

Ο βασιλιάς του Ρίο

Στην ιταλική ομάδα απέτυχε παταγωδώς. Δεν κατάφερε να βρει θέση πρωταγωνιστή και λίγους μήνες μετά την έλευσή του, βγήκε στη γύρα για να βρει τον επόμενο σταθμό της άστατης καριέρας του.

Αυτή τη φορά όμως θα πήγαινε στην πραγματική... Ρεάλ της Βραζιλίας. Η Φλαμένγκο τον γνώριζε από το προηγούμενο επιτυχημένο πέρασμά του στη Βιτόρια και κινήθηκε άμεσα για την απόκτησή του.

Ο Πέτκοβιτς ξαναγυρνά στη χώρα που αναγνωρίστηκε το ταλέντο του και αναλαμβάνει να ηγηθεί της προσπάθειας των "κοκκινόμαυρων" του Ρίο, που με τη βοήθεια των χρημάτων της ελβετικής εταιρείας ISL είχαν στο δυναμικό τους παίκτες όπως ο Γκαμάρα, ο Άλεξ και ο Ρομάριο και ο Ντενίλσον. Ο "Ράμπο", στα 28 του χρόνια είναι στην πιο παραγωγική περίοδο της καριέρας του και η Φλαμένγκο κατακτά τα δύο πρώτα Πολιτειακά πρωταθλήματα της νέας χιλιετίας.

Ειδικά αυτό του 2001 θα μείνει αξέχαστο σε κάθε φίλαθλο των φλαμενγκίστας. Στο τελευταίο παιχνίδι με τη Βάσκο ντα Γκάμα, η "Φλα" ήθελε νίκη με 2 τέρματα για να πάρει τον τίτλο με το ρολόι να δείχνει το 88' λεπτό και το σκορ να είναι στο 2-1 υπέρ της.

Η "Μενγκάο" κερδίσει φάουλ περίπου δέκα μέτρα εκτός περιοχής και ο σπεσιαλίστας των στημένων φάσεων Πέτκοβιτς αναλαμβάνει την εκτέλεση. Με τον κόσμο να τρέμει από αγωνία, ο αγαπημένος των φιλάθλων "Πετ", πιάνει ένα ασύλληπτο σουτ και καρφώνει τη μπάλα στο αριστερό παραθυράκι της εστίας του Έλτον.

Το "θαύμα" του Πέτκοβιτς, όπως ονομάστηκε το γκολ του Σέρβου κόντρα στην μισητή αντίπαλο Βάσκο, δημιούργησε πανζουρλισμό στις κερκίδες του Μαρακανά. Ένα μήνα αργότερα σκοράρει ξανά με φάουλ κατά της Σάο Πάολο στο τελικό του "Copa dos Campeões" και μετατρέπεται σε πραγματικό ίνδαλμα των οπαδών της Φλαμένγκο.

Ρίξη και απομάκρυνση

Η ISL αποφάσισε να μην επενδύσει άλλο στον βραζιλιάνικο σύλλογο και άφησε τη "Φλα" στα κρύα του λουτρού. Οι σταρ των προηγούμενων ετών την... έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια αλλά ο Πέτκοβιτς παρέμεινε για να βοηθήσει το σύλλογο σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας του.

Το εθνικό πρωτάθλημα του 2001 είναι καταστροφικό για τη "Μενγκάο", γλυτώνοντας τον υποβιβασμό την τελευταία στιγμή, και το κλίμα κατά των παιχτών είναι έντονα αρνητικό. Λίγο μετά τη λήξη του Brasileirão η ομάδα του Ρίο χάνει στον τελικό του "Copa Mercosul" (πρόδρομος του Sudamericana) με τον "Πετ" να βλέπει την κόκκινη κάρτα. Η κόντρα με τους διοικούντες δεν ωφελεί κανέναν να συνεχιστεί άλλο, και ο Σέρβος παίρνει μεταγραφή στην "εχθρό" Βάσκο ντα Γκάμα.

Από την περιπέτειά του στη Βάσκο και μετά θα ξεκινήσει μια μακρά πορεία αλλαγής συλλόγων και από τη Βραζιλία ο Πέτκοβιτς θα βρεθεί να κλοτσά τη μπάλα στην Κίνα και την Σαουδική Αραβία ενώ στο ενδιάμεσο θα έχει γυρίσει στη Βάσκο για να τη σώσει με τα γκολ του και τις ασίστ από τον υποβιβασμό.

Ένας αγαπημένος "προδότης"

Τον Αύγουστο του 2005 η Φλουμινένσε ανακοινώνει την απόκτηση του Ντέγιαν Πέτκοβιτς. Η μεταγραφή δημιουργεί αντιδράσεις στις τάξεις των φιλάθλων εξαιτίας του "κοκκινόμαυρου" παρελθόντος του Σέρβου, αλλά ο ίδιος μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα φροντίζει να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.

Η εκπληκτική του εμφάνιση κόντρα στην Κρουζέιρο στο Μινεϊράο, όταν και σημείωσε δύο τέρματα (το πρώτο ήταν το 1000ό της "Φλου" στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα) και η εν γένει ηγετική παρουσία του έκανε τους "τρικολόρ" να ξεχάσουν το "ένοχο" ποδοσφαιρικό ιστορικό του. Πλέον είχε φίλους και στις δύο πλευρές του Ρίο.

Ο γυρολόγος επιστρέφει στη ομάδα της καρδιάς του

Σαν έκλεισε τον κύκλο του και στη Φλουμινένσε, συνέχισε να αλλάζει κλαμπ σαν τα πουκάμισα. Ο "Πετ" περνάει κατά σειρά από τις Γκοϊάς, Σάντος και Ατλέτικο Μινέιρο αλλά σε καμία από αυτές δεν έμεινε παρά λίγους μήνες.

Η ποδοσφαιρική του Ιθάκη είναι άλλη και μόνο σε αυτήν φαίνεται ικανός να στεριώσει. Τον Μάιο του 2009 η διοίκηση της Φλαμένγκο ανακοινώνει την επιστροφή του Ντέγιαν Πέτκοβιτς στο σύλλογο. Η κίνηση αυτή προκάλεσε προβληματισμό γιατί ο "Ράμπο" πέραν του ότι ήταν 36 ετών, βρισκόταν έξι μήνες σε απραξία και αντιμετώπιζε δυσκολίες να βρει τη φυσική του κατάσταση.

Όταν έφτασε ο Πέτκοβιτς η "Φλα" κειτόταν κάτω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα και οι οπαδοί γκρίνιαζαν γιατί έβλεπαν ακόμη μια χρονιά να πηγαίνει χαμένη. Η προσωπικότητα του ανεβάζει ένα σκαλί την ποιότητα της "Μενγκάο", και συνεργάζεται εξαιρετικά με τον σταρ της ομάδας Αντριάνο. Παράλληλα σκοράρει και ο ίδιος οκτώ τέρματα, τα δύο από αυτά με απευθείας εκτέλεση κόρνερ. Μάλιστα είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία που έχει σημειώσει τόσα γκολ με αυτόν τον τρόπο.

Η Φλαμένγκο κορυφώνει την απόδοσή της και μια στροφή πριν το φινάλε σκαρφαλώνει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Το ύστατο εμπόδιο για την κατάκτηση του τίτλου είναι η Γκρέμιο, και ο Πέτκοβιτς με την παρέα του μέσα σ' ένα κατάμεστο Μαρακανά νικούν 2-1 και βάφουν το πρωτάθλημα "κοκκινόμαυρο", για 6η φορά στην ιστορία της ομάδας, και πρώτη μετά από 17 ολόκληρα χρόνια. Απόδειξη της δεύτερης νιότης του Σέρβου είναι ότι συμπεριλαμβάνεται για δεύτερη φορά στη καριέρα του, στην καλύτερη ενδεκάδα του Brasileirão.

Τα πανηγύρια των φλαμενγκίστας δεν έχουν τελειωμό και όλοι πιστώνουν ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας στον γερόλυκο μεσοεπιθετικό, που με τις εμπνεύσεις του οδήγησε τη Φλαμένγκο στην κορυφή της Βραζιλίας.

Ο "Πετ" των φιλάθλων

Οι οπαδοί της Φλαμένγκο του έχουν βγάλει μέχρι και τραγούδι για να του δείξουν την αγάπη τους. Το σύνθημα "é o Pet é o Pet" (είναι ο Πετ) τράνταζε το Μαρακανά κάθε φορά που η αδυναμία της κερκίδας μάγευε στο χορτάρι του θρυλικού γηπέδου.

Ο Πέτκοβιτς επίσης, είναι ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα (του ενός χεριού) ξένους που έχουν μπει στο "Walk of Fame" του Μαρακανά, γεγονός που δείχνει πόσο μεγάλης εκτίμησης χαίρει εντός Βραζιλίας. Στο ακροτελεύτιο παιχνίδι της καριέρας του οι φλαμενγκίστας επιφύλαξαν συγκλονιστικό αποχαιρετισμό στον "Ράμπο", ενώ οι συμπαίκτες του φορούσαν φανέλες που έγραφαν το όνομά του στην πλάτη.

Ο συμπατριώτης του σκηνοθέτης Ντάρκο Μπάγιτς, ετοίμασε ντοκιμαντέρ με τη ζωή του Πέτκοβιτς με τίτλο "O Gringo" που αφηγείται την μακρόχρονη πορεία του ποδοσφαιριστή στα γήπεδα.

Η αναγνώριση που του έλειψε στα ευρωπαϊκά "σαλόνια" ήρθε και με το παραπάνω στις λατινοαμερικανικές αρένες όπου και έγινε "κομμάτι" ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους στο κόσμο. Όσο οξύμωρος κι αν ήταν ο τρόπος που έφτασε στη χώρα του καφέ, τόσο φυσιολογικές ήταν οι τιμές που δέχτηκε από τους Βραζιλιάνους βάσει της ποδοσφαιρικής του αξίας, αυτός ο Σέρβος που έχει σίγουρα πια, βραζιλιάνικη καρδιά.