Kάθε προπονητής κάνει τη δική του... βουβή μεταγραφή, που εξελίσσεται αν όλα πάνε καλά σε ...βόμβα και δικαιώνεται αφού έφερε κάποιον που δεν είναι παίκτης αεροδρομίου, αλλά γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών από το πουθενά.

Τα τελευταία χρόνια είχαμε περιπτώσεις επί Βαλβέρδε και Μίτσελ, με τελευταίο παράδειγμα τον Σεμπά που έφερε ο Μάρκο Σίλβα και μέχρι στιγμής αποδεικνύεται νέος Φουστέρ, με τη μαχητικότητα, το πάθος, την αποτελεσματικότητα, καθώς και την εφαρμογή της τακτικής του προπονητή. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο, ότι όλες οι περιπτώσεις προέρχονται από το ισπανικό και το πορτογαλικό πρωτάθλημα, που ήταν γνωστό στους εκάστοτε τεχνικούς του Ολυμπιακού.

Την αρχή την έκανε ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Θυμόμαστε ότι ήμασταν στο Μαγγανάρι της Ίου, όταν μάθαμε πρώτοι την απόκτηση του Νταβίντ Φουστέρ. Τηλεφωνήσαμε στον Γιάννη Φιλέρη και μας χλεύασε "ποιος είναι αυτός; ούτε η μάνα του τον ξέρει". Και δεν είχε άδικο, αφού προερχόταν από ομάδα Β' Εθνικής την Έλτσε και από εκεί προβιβάστηκε στη Βιγιαρεάλ, όπου τον ξεχώρισε ο Βαλβέρδε.

Τη συνέχεια την ξέρετε λίγο -πολύ, καθώς στην αρχή αντιμετωπίσθηκε με καχυποψία, όπως και ο Βάσκος προπονητής, ιδιαίτερα μετά την ήττα της πρεμιέρας με 2-1 από τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο, αν και προηγήθηκε 0-1. Ο Φουστέρ λοιπόν ήταν η ...μίζα του Βαλβέρδε, καθώς κανένας δεν ήξερε σε ποια θέση να τον χρεώσει. Ακόμη και σήμερα είναι δύσκολο να πούμε αν θεωρείται εξτρέμ, φορ, μέσος. Είναι όμως ο παίκτης που ξέρει μόνο ο προπονητής του, σε ποια θέση μπορεί να τον χρησιμοποιήσει.

Ο Βαλβέρδε λοιπόν τον έβαλε μπροστά από τον Ιμπαγάσα και αφού αμφισβητήθηκε αρχικά, στη συνέχεια διέπρεψε . Όπως λέει και ο ίδιος... "ομολογώ ότι στους πρώτους αγώνες δεν πέρασα καλά. Υπήρχε μουρμούρα, αμφισβήτηση και γκρίνια από τον κόσμο. Ήταν εξάλλου και η πρώτη φορά που έπαιζα εκτός Ισπανίας και χρειαζόμουν χρόνο προσαρμογής. Ο κόσμος θέλει γρήγορα αποτελέσματα και πιέζει πολύ την ομάδα.

Το κλίμα άρχισε να αλλάζει στο ματς με τον Ατρόμητο, όταν δέχθηκα αγκωνιά από αντίπαλο και, παρότι έτρεχαν αίματα, συνέχισα να παίζω μπανταρισμένος". Την πρώτη χρονιά, πέτυχε 13 γκολ και ήταν τρίτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αλλάξει στάση και να τραγουδά "οέ, οέ, οέ, οέ, Νταβιντ Φουστέρ". Σε 5 χρόνια πέτυχε 26 γκολ, ενώ φέτος έχει αγωνιστεί μόλις 15 λεπτά...

Τέσσερα γκολ πέτυχε στην Ευρώπη, στο 0-1 επί της Καζάν, στο 0-1 επί της Μέταλιστ και δύο σε ισάριθμα ματς με την Αρσεναλ. "Το γκολ επί της Καζάν ήταν το σπουδαιότερο, γιατί μας έδωσε την πρόκριση, αλλά και επί της Μάλμε το χάρηκα το ίδιο, ίσως και περισσότερο. Ιδιαίτερα στην αντικατάστασή μου, όταν ο κόσμος φώναξε το όνομά μου. Το γκολ είναι η ολοκλήρωση ενός ποδοσφαιριστή, ιδιαίτερα όταν τραγουδάει ο κόσμος για σένα και σου δείχνει την αγάπη του". Ήταν τότε που έβαλε το κεφάλι του στο μακελειού την άψη, έφαγε κλωτσιά, αλλά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα.

Και μια και μιλάμε για τερματοφύλακες, ας πάμε στη... βουβή μεταγραφή του Μίτσελ, που έγινε... βόμβα. Μιλάμε για τον Ρομπέρτο, που δεν ήρθε με περγαμηνές, καθώς τα τελευταία χρόνια πήγαινε από την Ατλέτικο Μαδρίτης στην Μπενφίκα, στη Σαραγόσα και πάλι πίσω, όπως ο... μουντζούρης που προσπαθούμε να τον φορτώσουμε στους άλλους. Οι Πορτογάλοι μάλιστα τον θεωρούσαν γκαφατζή και στο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου το γκολ της Μπενφίκα προήλθε από λανθασμένη έξοδο, έγραψαν "ευχαριστούμε Ρομπέρτο" .

Στη ρεβάνς όμως κατέβασε τα ρολά, αναδείχθηκε MVP με τις αποκρούσεις του και στο τέλος τον αγκάλιασε ο Μίτσελ στο κέντρο του γηπέδου, τον ονόμασε Άγιο Ρομπέρτο και ο κόσμος φώναξε για πρώτη φορά "Ρομπέρτο αλάνι για πάντα στο λιμάνι".

Ο ίδιος περιέγραψε την φάση που απευθύνθηκε προς την πρώην γυναίκα του, Μάρτα "Ήξερε πόσο δύσκολες στιγμές πέρασα μετά το ματς της Λισσαβόνας. Μαζί τις περάσαμε εξάλλου. Τις έγνεψα λοιπόν "τώρα ας γράψουν ότι θέλουν για μένα". Δίπλα της καθόταν ένας φίλος που μου έλεγε για τους σκόρερς που δείχνουν το όνομα τους όταν πετυχαίνουν γκολ. Κίνηση που ποτέ δεν κάνουν οι τερματοφύλακες. Γι' αυτόν έδειξα το πίσω μέρος της φανέλας μου".

Και φτάνουμε στον Μάρκο Σίλβα, που ξέρει απ έξω και ανακατωτά το πορτογαλικό πρωτάθλημα, γι αυτό και έφερε από εκεί τους Ερνάνι, Ντα Κόστα, Πάρντο, αλλά και τον Σεμπά. Τους τρεις πρώτους τους ξέραμε μέσες- άκρες, ενώ η απόκτηση του τελευταίου προκάλεσε απορία, μέχρι βέβαια το ματς στο Εμιρέιτς, όπου ήταν εκ των κορυφαίων.

Ο Πορτογάλος με το που πήγε στον Ολυμπιακό ζήτησε παίκτες "defencive winger", που θα κάνουν τη δουλειά του και θα εφαρμόζουν γάντι στην τακτική του. Ένας από αυτούς ήταν και ο άσημος Σεμπά, που έπαιξε κόντρα στον Παναθηναϊκό και οι ρεπόρτερ του "τριφυλλιού" που τον είδαν στα ματς με την Εστορίλ, ειρωνεύονταν τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, θεωρώντας για γέλια την απόκτηση του.

Ο Σεμπά όμως κατά κύριο λόγο και ο Πάρντο είναι ακραίοι επιθετικοί, με ιδιαίτερη ικανότητα στον ανασταλτικό τομέα. Τέτοιους παίκτες θέλει ο Πορτογάλος, γι αυτό και δεν χωρούσε στο ρόστερ του ο Ντοσεβί και γι αυτό δεν δηλώθηκε στη λίστα του Τσάμπιονς Λιγκ ο Ντουρμάζ (άσχετα αν μετά έβγαζε μάτια). Ο Σίλβα δουλεύει και θωρακίζει την ομάδα με τέτοιους παίκτες και γι' αυτό επέμενε στην απόκτηση τους, αν και ο Ερνάνι δεν έχει δείξει ακόμη τις ικανότητες του.

Ο Σεμπά πάντως έπαιξε 218 λεπτά σε 4 ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, ενώ ήταν βασικός στο 3-2 επί της Άρσεναλ και διέπρεψε με τα πατήματα του, την αυταπάρνηση και την αποτελεσματικότητα του, καθώς έκλεισε όλους τους διαδρόμους από την πλευρά του. Γι' αυτό και ο Σίλβα που ξάφνιασε τους πάντες με τη χρησιμοποίηση του στο Λονδίνο μας έλεγε μετά το ματς "καλή ιδέα ο Σεμπά;".

"Σεμπά, ο Χουλκ του Θρύλου", οι περισσότεροι όμως πίστεψαν ότι είναι δημοσιογραφικές υπερβολές που αποσκοπούν στην εξύμνηση κάθε νεοαποκτηθέντα ποδοσφαιριστή. Είναι όμως ο παίκτης που κάνει τη βρώμικη δουλειά, θυσιάζεται για την ομάδα και θυμίζει έντονα τον Φουστέρ, όχι τόσο για τις θέσεις τους στην ενδεκάδα, αλλά για την αυταπάρνηση του και την τυφλή εμπιστοσύνη που του έχει ο προπονητής. Αν βάλει και γκολ, που το έχει, θα γίνει και σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Και είναι μόλις 23 χρονών...

ΥΓ: Αν επιχειρούσαμε το παράδοξο και γυρίζαμε τον χρόνο πίσω, σε σχήμα πρωθύστερο, έχοντας όμως στο μυαλό μας την προσφορά των Φουστέρ, Ρομπέρτο, θα πήγαινε ο κόσμος του Ολυμπιακού στο αεροδρόμιο για πάρτη τους;