Αγωνιστικά το ματς στο Καραϊσκάκης ήταν Καφετζήδες-Μπουφετζήδες: 0-1. Έστω κι αν οι Μπουφετζήδες έπαιζαν από το 53' με παίκτη λιγότερο κατάφεραν να εκμεταλλευτούν την κακή μέρα που βρέθηκαν οι Καφετζήδες και να φύγουν με το πολύτιμο τρίποντο. Εκμεταλλεύτηκαν επίσης με τον καλύτερο τρόπο την απουσία φιλάθλων στο γήπεδο, αφού το ματς έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Για την ομάδα των καφετζήδων, ωστόσο, δεν χάθηκε τίποτα.

Ακόμα είναι νωρίς, ο όμιλος είναι βατός κι όλοι εξέφρασαν την αισιοδοξία ότι τον Ιούνιο του 2016 η ομάδα θα είναι στο Γιούρο της Γαλλίας. Η Ελλάδα όπως απειλεί ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί τότε να μην είναι στο ΝΑΤΟ. Στο Γιούρο, όμως, θα είναι βρέξει χιονίσει.

Πράγματι. Μιλάμε για ένα ματς που δεν βλεπόταν με τίποτα. Μια στοιχειωδώς σοβαρή ομάδα θα κέρδιζε αυτή τη Ρουμανία περίπατο. Μια στοιχειωδώς σοβαρή ομάδα θα κέρδιζε αυτή τη Ρουμανία περίπατο. Μια στοιχειώδης σοβαρή ομάδα, θα έκανε εύκολα απέναντι σ' αυτή την Ελλάδα το 0-2 και το 0-3. Τρόπο για να φτάσουν στο γκολ οι Ρουμάνοι δεν είχαν. Για αυτό φρόντισε να τους "διευκολύνει" ο Χολέμπας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είχες και τη βάσανο να υφίστασαι την ταλαιπωρία του Γιάννη Γκούμα στο ρόλο του σχολιαστή. Να συλλαβίζει μια προς μια τις λέξεις, σαν μαθητής του Δημοτικού. Ποιος αργός και από τον Τσιάρτα.

Πριν από το ματς είχα γράψει ότι ο ''Σεπτέμβριος είναι κακός μήνας" για παιχνίδια, εθνικών ομάδων και ειδικότερα όταν είσαι φαβορί. Γνωστό, πασίγνωστο κι αυτό στο ποδόσφαιρο. Επιβεβαιώθηκε και με το διπλό στο Πορτογαλία-Αλβανία. Το ματς του Καραϊσκάκης ωστόσο "βρώμαγε" από πολλές πλευρές. Δεν ήταν ένα και δύο τα ντισαβαντάζ για την ελληνική ομάδα. Αν κάτι λοιπόν ενόχλησε δεν ήταν η ήττα, αλλά η εικόνα της ομάδας. Και δεν μιλάμε μόνο αγωνιστικά. Όταν βλέπεις, δηλαδή, τους αναπληρωματικούς να κάνουν ζέσταμα στο ημίχρονο και να χασκογελάνε, είναι φως φανάρι ότι κάτι δεν πάει καλά.

Είναι φως φανάρι ότι πρόκειται για άλλη ομάδα κι όχι γι αυτή που ξέραμε μέχρι τώρα. Μια ομάδα που έφτυνε αίμα στο γήπεδο. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, ένα ματς βρίσκω με σχετικά ανάλογη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών. Το Σουηδία-Ελλάδα 1-0 στην πρεμιέρα του Γιούρο 2008 στο Σάλτσμπουργκ. Όταν οι διεθνείς (με εμπνευστές τους Κατσουράνη-Δέλλα) είχαν αποφασίσει να παίζουν αργό και παράλληλο ποδόσφαιρο, επειδή θεωρούσαν ότι δεν είχαν τις δυνάμεις για κάτι παραπάνω. Με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο να έχει σαλτάρει και να δηλώνει ότι "εγώ δεν είχα δώσει εντολή για τέτοια αγωνιστική συμπεριφορά".

Στην προκειμένη περίπτωση τα αίτια είναι διαφορετικά κι έχουν ήδη καταγραφεί: λάθος επιλογές του Ρανιέρι και στη συγκρότηση της αρχικής ενδεκάδας και στη διαχείριση του ματς. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι όταν οι προπονητές γνωρίζουν το υλικό που έχουν στα χέρια τους. Πολύ περισσότερο όταν ο Ιταλός έπεσε με τη μια στα βαθιά, έχοντας στη διάθεση του μια μόλις εβδομάδα για να γνωρίσει τους παίκτες του από τις προπονήσεις. Το λέμε εκ των υστέρων αλλά θα μπορούσαν να είχαν φωνάξει την Κύπρο, ή μια άλλη ομάδα για φιλικό ματς την Τετάρτη, όπως έκαναν άλλες ομάδες. Κάπως έτσι, λοιπόν, κάποιοι άρχισαν να αναπολούν τον Φερνάντο Σάντος, τον Κώστα Κατσουράνη, αλλά και τον Τάκη Φύσσα.

Τα είχαμε πει πριν το ματς: το ξεκίνημα σ' αυτό το μεταβατικό στάδιο, δεν θα είναι εύκολο. Θα είναι όμως άδικο να βγει σκάρτος από ένα ματς (που όντως δεν προσέγγισε σωστά) ο Ρανιέρι. Ταυτόχρονα έχουν ήδη αρχίσει τα κουτσομπολιά: ότι ο Ρανιέρι έχει προσωπικές σχέσεις με τον μάνατζερ Καζιάνη, ότι ο Δ. Μελισσανίδης πίεσε φορτικά να κληθεί ο Μάνταλος και διάφορα άλλα πιπεράτα, που αν το ματς είχε διαφορετική εξέλιξη κανένας δεν θα τα συζήταγε.

Να ξαναπούμε, λοιπόν, ότι αυτό το μεταβατικό στάδιο δεν θα είναι στρωμένο με ροδοπέταλα. Είναι βέβαια, ότι αν υπήρχαν Καραγκούνης-Κατσουράνης στην ομάδα οι αναπληρωματικοί δεν θα έκαναν πλάκα στο ζέσταμα, με την ομάδα να χάνει 0-1. Ταυτόχρονα, είσαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσεις ότι ο Ρανιέρι έχει τη γνώση και την εμπειρία και την προσωπικότητα για να διαχειρισθεί αυτό το απρόσμενα κακό ξεκίνημα και να ξαναφέρει το καράβι στα ίσα. Ο όμιλος πράγματι είναι βατός, η ομάδα έχει περιθώρια βελτίωσης και θα περιμένουμε να το δούμε αυτό στα επόμενα παιχνίδια.

Κι ένα τελευταίο. Υπόθεση εργασίας, δηλαδή. Αν σου έλεγαν πριν πέντε χρόνια ότι η Εθνική Ελλάδας θα κατέβαινε σε επίσημο παιχνίδι έχοντας στην ενδεκάδα της έναν ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού (κι αυτός να είναι δανεικός), έναν της ΑΕΚ (αλλά της Β' Εθνικής) και κανέναν από τον Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, θα μπορούσες να το πιστέψεις; Αυτή ακριβώς είναι η νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.

(Δεκαετία του '60... Ντελ Σάνον και Ράνγουεϊ)