Η πτώση της χούντας στον Άρη έφερε αναρχία. Η Λέσχη δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στη γενικευμένη αποσάρθρωση και, μοιραία, παρήκμασε.

Ο θεσμός που γεννήθηκε για να ελέγχει τη διοίκηση της ΠΑΕ ξέφυγε από τη «σφαίρα επιρροής» των δημιουργών του και μετατράπηκε σε «κέντρο ξεκατινιάσματος». Ο κόσμος αγανάκτησε και ζητά, πλέον, να καταργηθεί.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή…

Οργανωμένο σχέδιο

Στο παρελθόν, οι επαγγελματίες παράγοντες προσπάθησαν δύο φορές να καταργήσουν τη Λέσχη. Η πρώτη απόπειρα έγινε στην «εποχή Φερέρ», όταν η ONZE ενδιαφέρθηκε να διοικήσει. Τελικά, η μοιρασιά άφησε κάποιους δυσαρεστημένους και η πρόταση αποσύρθηκε λόγω εσωτερικών διαφωνιών.

Η δεύτερη επιχείρηση κατάληψης ήταν ο «κωδικός Πλα». Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των καπετανοτσολιάδων, η αδειοδότηση χάλασε το πλάνο και οι αντιδράσεις του κόσμου έβαλαν φρένο στην αοριστολογία.

Φτάσαμε, λοιπόν, στην τρίτη απόπειρα που έχει κωδικό «ώριμο φρούτο». Η διάλυση του Άρη φθείρει όσους βρίσκονται στην επιφάνεια, προκαλεί θυμό και προσφέρει τέλειες συνθήκες προπαγάνδας. Κοινώς, η Λέσχη αφέθηκε στο χείλος του γκρεμού και οι καλοθελητές δίνουν την τελευταία κλωτσιά για να την σκοτώσουν

Είναι, όμως, προφανές ότι δεν φταίνε μόνο οι…επαγγελματίες.

Τα λάθη….

όσων ασχολήθηκαν με τη Λέσχη είναι αμέτρητα. Τα ΔΣ δεν επιτέλεσαν το ρόλο τους και συγκάλυψαν εμμέσως τα εγκλήματα που διέλυσαν την ομάδα. Δεν ανέλαβαν πρωτοβουλίες, δε συγκρούστηκαν με το υπόγειο εσωτερικό κατεστημένο, δεν…, δεν…, δεν…. Μπορώ να σας μιλάω για ώρες σχετικά με τις παραλείψεις που μετέτρεψαν τη Λέσχη σε γλάστρα…

Δε σημαίνει, όμως, ότι επειδή τα πρόσωπα «δεν κάνουν» πρέπει να καταργήσουμε τον θεσμό. Αντίθετα, οφείλουμε να τον αναμορφώσουμε. Έστω και σε μορφή «ελεγκτή – χορηγού» της ΠΑΕ, η Λέσχη πρέπει να υπάρχει.

Σε τελική ανάλυση, γιατί να γκρεμίσουμε ένα ανάχωμα που θα αποτρέπει τα λαμόγια να κάνουν πάρτι εν αγνοία του κόσμου ενώ παράλληλα θα προσφέρει χρήματα στην ομάδα ανιδιοτελώς;

Η Γενική Συνέλευση της Λέσχης….

πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς για το νέο ξεκίνημα του Άρη. Άπαντες οφείλουν να δώσουν το παρόν και να στηρίξουν το νέο ΔΣ, με την ελπίδα να μην τους προδώσει. Ίσως ακούσουμε φαιδρές προτάσεις. Ίσως ταραχθεί η ψυχική μας ηρεμία. Επιβάλλεται, όμως, να κλείσουμε τα αυτιά στις Κασσάνδρες και να είμαστε εκεί.

Η παρουσία χιλιάδων αριανών στη ΓΣ θα έχει συμβολικό χαρακτήρα. Δυναμώνοντας τη Λέσχη, θωρακίζουμε το σωματείο απέναντι σε όσους περιμένουν υπομονετικά τη διάλυση των θεσμών ώστε να μπουκάρουν ανενόχλητοι.

Ας μην τους κάνουμε το χατίρι. Η απάθειά μας είναι το ζητούμενό τους.

Ο επενδυτής…

φαντάζει ως μοναδική λύση για την αναβίωση του συλλόγου. Πρέπει, όμως, να γνωρίζει πως δε θα αγοράσει ένα ξέφραγο αμπέλι που απαρτίζεται από πεινασμένους που παρακαλούν να χορέψουν όταν εκείνος θα χτυπήσει παλαμάκια.

Ο Άρης είναι χρεοκοπημένος, γιατί έτσι τον κατάντησαν. Ωστόσο, το μέγεθος του συλλόγου είναι τεράστιο. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, επειδή αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο.

Η ενεργή συμμετοχή και η στήριξη στη Λέσχη αποτελεί ιδανικό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του Άρη, εν’ όψει του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε την ιστορία, να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά μας και στείλουμε μήνυμα ότι «είμαστε εδώ».

Είναι ιδανική ευκαιρία…

να συστηθούμε στον επενδυτή, ώστε να καταλάβει ότι ο Άρης δεν «ανοίγει τα πόδια» σε κανέναν. Όπως λέει κι ο ύμνος της ομάδας: «είναι αριανοί και το έχουν καμάρι και το κεφάλι ψηλά το κρατούν»…

Αναζητούνται σοβαροί επιχειρηματίες με ρευστότητα και όραμα. Όχι περαστικοί κομπάρσοι και «μπροστινοί». Η δυνατή Λέσχη θα χαλάσει τα σχέδια όσων έχουν βρώμικες επιδιώξεις, γιατί θα παίξει το ρόλο ασπίδας.

Γι’ αυτό πρέπει να τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού. Γι΄ αυτό έχουν βαλθεί να την απαξιώσουν με το επικοινωνιακό τσουνάμι που έχουν στήσει. Γι΄ αυτό πρέπει να δώσουμε το παρόν. Όταν λέμε όλοι, εννοούμε…όλοι.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.gr και αρθρογραφεί στο overlap.gr