Το μαρτύριο της σταγόνας περιμένει, πλέον, την Εθνική σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Το μοναδικό σενάριο που την πηγαίνει στους "8" είναι η δική της νίκη επί της Κροατίας και η ήττα της Ισπανίας από την Ιταλία. Μόνο έτσι θα εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τη νίκη επί της "φούρια ρόχα" και θα προκριθεί στα προημιτελικά. Οι πιθανότητες είναι ίδιες με το να βγει η χώρα στις αγορές και "να έρθει η ανάπτυξη, το 2014". Δηλαδή "μία με ολίγη"...

Οι Σλοβένοι δεν χαρίστηκαν, τουλάχιστον για 26 λεπτά. Τρία πράγματα που τα κάνουν πολύ καλά (δυνατή άμυνα στα όρια του φάουλ, πιστή συνταγή του Μάλκοβιτς από την εποχή της Λιμόζ, καταπληκτικό τρανζίσιον και εντυπωσιακή κυριαρχία στα ριμπάουντ) τα έκαναν ακόμη καλύτερα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.

Όταν η Εθνική αποφάσισε να εμφανιστεί στο παρκέ ροκανίζοντας τη διαφορά των ... 26 πόντων, φτάνοντας μάλιστα σε απόσταση αναπνοής (68-62) με ένα επί μέρους σκορ 26-6, ο Κώστας Καϊμακόγλου αστόχησε στο τρίποντο, ο Σπανούλης έκανε λάθος πάσα και το πουλάκι είχε πετάξει.

Είπαμε οι Σλοβένοι έχουν πέσει θύματα μεγάλων ανατροπών κόντρα στην Ελλάδα, αλλά δεν ήταν τόσο αφελείς να χάσουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και να βρεθούν στα τάρταρα, ενώ είχαν ανέβει το Έβερεστ.

Αυτή η επιστροφή της ομάδας, όμως, έδειξε δυο πράγματα:

1. Εμείς κάναμε τους Σλοβένους να φαίνονται ένα κράμα μεταξύ Μαϊάμι Χιτ και Σαν Αντόνιο Σπερς, καθώς για 26 λεπτά, τους βλέπαμε να παίρνουν ριμπάουντ, να ρίχνουν ξύλο και να τρέχουν σαν μηχανάκια στον αιφνιδιασμό.

2. Στην Εθνική Ομάδα του φετινού Ευρωμπάσκετ, πάντα κάτι της έλειπε.

Της έλειπε ένας τέταρτος γκαρντ στην αρχική σύνθεση του Τρινκιέρι, της έλειψαν οι τραυματίες (πρώτα ο Σπανούλης, μετά ο Μαυροκεφαλίδης και τέλος ο Παπανικολάου, που έπαθε διάστρεμμα με την Σλοβενία), της έλειπε η δύναμη, της έλειψαν οι απόντες που προτίμησαν το ΝΒΑ και τις ομάδες τους από την Εθνική (Κουφός, Καλάθης, Σχορτσιανίτης) της έλειψε το μυαλό και η μέθοδος για να εξασφαλίσει από την πρώτη φάση την καλή συνέχεια στον β΄γύρο.

Από τη Φινλανδία;

Απ΄όλα όσα της έλειψαν όμως, θα σταθούμε στην ... έλλειψη της νίκης κόντρα στη Φινλανδία. Ψάχνοντας το πρωί να βρούμε κάτι να γράψουμε, θυμήθηκα τον συνάδελφο Μιχάλη Λεάνη, που όλες αυτές τις μέρες πετάει μια ατάκα-τραγούδι "τρελαίνοντας" τον Βασίλη Σκουντή, που "ψοφάει" για κάτι τέτοια.

Το κορυφαίο όλων των ημερών, που αποκρυπτογραφεί πλήρως και την πορεία της Εθνικής στην Σλοβενία, είναι το "λεβεντόπαιδο Κοϊβίστο, πάρτο μαγαζί και κλείστο"! Διότι, να χάσεις από την γηπεδούχο Σλοβενία είναι μέσα στα δεδομένα του Ευρωμπάσκετ. Η ομάδα του Μάλκοβιτς είναι από τις καλύτερες, μέχρι τώρα, στο τουρνουά. Να δεχθούμε ότι και η ήττα από την Ιταλία είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Αλλά από τη Φινλανδία; Αυτή η ήττα μας κυνήγησε μέχρι τη Λιουμπλιάνα και έκανε την ζωή μας δύσκολη, αλλά και την διαδρομή προς τα προημιτελικά σκέτο Γολγοθά. Το Ευρωμπάσκετ έχει περίεργο σύστημα. Το 2011 είχαμε πληρώσει την γκάφα με την ΠΓΔΜ. Φέτος, λες και δεν είχαμε μάθει το μάθημά μας, πατήσαμε τη μπανανόφλουδα κόντρα στον Κόπονεν και τον συμπαθέστατο Κοϊβίστο.

Οι Ιταλοί, ας πούμε, έκαναν στο Κόπερ ό,τι δεν έκανε η Ελλάδα. Κέρδισαν τις ομάδες που πήραν μαζί τους και τώρα μπορούν να περάσουν στα προημιτελικά χωρίς να κάνουν νίκη στη Λιουμπλιάνα!

Δεν είναι η ώρα να βρούμε τους ενόχους μιας διαφαινόμενης αποτυχίας (δεύτερης συνεχόμενης για το ελληνικό μπάσκετ μετά το κάζο του Καράκας). Ο Τρινκιέρι και οι παίκτες γνωρίζουν καλύτερα τι μπορούσαν να κάνουν και δεν έκαναν στη Σλοβενία. Ας περιμένουμε, όμως, ένα 24ωρο ακόμη για να οριστικοποιηθεί το στραβοπάτημα, γιατί ως γνωστόν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Κι ας είναι πολύ μικρή...