Έως τα 26 έπαιζε μπάσκετ... όπως όλες οι άλλες κοπέλες. Τότε αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο που προσέγγιζε τη θρησκεία της. Μαζί της, άλλαξε και μια παράγραφος, στον κανονισμό της FIBA.

Η ιστορία της Indira Kaljo δεν είναι όσο απλή φαίνεται. Ξεκίνησε από τη Βοσνία, από όπου έφυγε η οικογένεια της όταν ήταν 4 (" μετά τη χειροβομβίδα που έπεσε στο σπίτι μας, μια περίοδο που είχαν μπει στο στόχαστρο οι Μουσουλμάνοι. Η μητέρα μου είπε "ως εδώ" και μπήκαμε στο τελευταίο λεωφορείο για Γερμανία και από εκεί στις ΗΠΑ. Παρεμπιπτόντως, 9 χρόνια μετά, η μητέρα μου πέθανε από καρκίνο στο στήθος").

Συνεχίστηκε τα ανοιχτά γήπεδα της Καλιφόρνια, όταν ήταν 9 χρόνων ( "ακολούθησα το παράδειγμα της μεγάλης μου αδελφής και πολύ γρήγορα ανακάλυψα πως ήμουν καλή σουτέρ -για όλα τα άλλα, χρειάστηκα χρόνο"), στο high school Van Nuys, όπου είχε 16.6 π. και 6.7 ριμπ. ανά αγώνα (" ο δάσκαλος μου, στην πέμπτη τάξη με έκανε να αγαπήσω το μπάσκετ. Θυμάμαι μας έλεγε πως μπορούμε να επιτύχουμε ό,τι βάλουμε στο μυαλό μας. Εγώ σκέφτηκα κατ' ευθείαν ότι θέλω να παίξω επαγγελματικά μπάσκετ"), στο κολέγιο (έπαιξε με το Tulane University -ενώ είχε προτάσεις από τα Utah State, San Francisco, Brown, Cornell, UC Davis-, για να αναδειχθεί "η καλύτερη ρούκι της χρονιάς" στην Conference USA).

Την τελευταία χρονιά στο πανεπιστήμιο, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά -πολλάκις- στον αστράγαλο και μολονότι η ομάδα της πήγε στο ΝCAA Tournament, δεν κατάφερε να παίξει στην πραγματικότητα -παρκέ πάτησε, εντύπωση δεν έκανε. " Σκέφτηκα πως η καριέρα μου έχει τελειώσει. Σταμάτησα να αγωνίζομαι και δοκίμασα να γίνω προπονητής. Ήμουν ασίσταντ για δυο σεζόν και εκείνη την περίοδο διαπίστωσα πως η αγάπη μου για το σπορ δεν έχει τελειώσει. Οπότε αποφάσισα πως εγώ δεν έχω τελειώσει και ξεκίνησα τη δουλειά, για να επιστρέψω".

Το περίεργο ήταν πως ενώ υπήρχαν και άλλες μουσουλμάνες, ήμουν η μόνη που προσευχόταν 5 φορές την ομάδα. Η κόουτς έδειχνε κατανόηση, μολονότι δεν ασπαζόμαστε την ίδια θρησκεία, ενώ με στήριξαν και οι συμπαίκτριες μου". Παράλληλα, έγινε και διεθνής -με τη Βοσνία. Και κάπως έτσι, άρχισαν τα προβλήματα.

Έως το καλοκαίρι του 2013, η εμφάνιση της δεν διέφερε από εκείνη των συμπαικτριών -ή αντιπάλων- της. Το καλοκαίρι εκείνο, αποφάσισε "ν α προβώ σε εσωτερικές αλλαγές, όσον αφορά τον Ισλαμισμό. Συζητούσα καιρό πως θα ήθελα να καλύψω το σώμα μου, αλλά τότε ήταν που το αποφάσισα". Η πρώτη φορά που φόρεσε τη μαντήλα, μαζί και καλσόν, ήταν σε summer league. Επειδή δεν ήξερε αν επιτρέπεται, ρώτησε και της απάντησαν " ναι, φυσικά, αυτή είναι η θρησκεία σου". Δεν τρελάθηκαν, αλλά και δεν το απαγόρευσαν.

Οι επίσημες διοργανώσεις, ήταν άλλη ιστορία. Σε διεθνές τουρνουά, τέθηκε απέναντι απέναντι στη FIBA, στης οποίας τον κανονισμό αναφέρεται ότι "απαγορεύονται τα αξεσουάρ στα μαλλιά", για ενδεχόμενο τραυματισμό αντιπάλου. Φυσικά, δεν εννοούσε τη μαντήλα -αλλά αυτό δεν γινόταν 100% ξεκάθαρο. Εκείνη επέμεινε πως δεν είναι αξεσουάρ, αλλά θρησκευτικός συμβολισμός. " Νιώθω υπερήφανη ως εκπρόσωπος του Ισλάμ, με τη θετική έννοια και δείχνω στον κόσμο πως μπορείς να παίζεις, ακόμα και όταν καλύπτεις το δέρμα σου. Το να μπορώ να εκπροσωπώ λοιπόν, όχι μόνο το Ισλάμ, αλλά και τη Βοσνία, είναι κάτι που ήθελα να κάνω απ' όταν ήμουν παιδί. Θα πρότεινα στις γυναίκες, να πιστεύουν στους εαυτούς τους. Στη ζωή πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να ασκήσουν αρνητική κριτική. Αλλά μόνο εμείς ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και τι είναι αυτό που θέλουμε".

όλη μου τη ζωή δούλευα για να διεκδικήσω το όνειρο να παίξω επαγγελματικό μπάσκετ, ενώ ξεπέρασα ουκ ολίγα προβλήματα στην πορεία. Τώρα, η FIBA με καλεί να διαλέξω μεταξύ του ονείρου μου και της πίστης μου. Πιστεύω πως αυτή η τακτική μπορεί εύκολα να αλλάξει, ώστε να βγούμε και οι δύο νικητές". Επικαλέστηκε τη διετή δοκιμαστική περίοδο που έδωσε η FΙFA, κάτι με το οποίο συντάχθηκε εν τέλει και η FIBA. " Αυτή η εξέλιξη είναι το πρώτο μεγάλο βήμα, προς τη σωστή κατεύθυνση" σχολίασε.

Έμαθε να κάνει προθέρμανση, με όλα τα μάτια καρφωμένα πάνω της και την απορία "σοβαρά τώρα, θα παίξει μπάσκετ;". " Ξέρω πως ό,τι και αν κάνω στο παρκέ, ακόμα και αν είμαι εξαιρετική, ο κόσμος θα συνεχίσει να αγνοεί το όνομα μου. Θα συνεχίσω να είμαι η κοπέλα με τη μαντήλα. Εγώ πάλι, επικεντρώνομαι στο ότι εκπροσωπώ όλες τις Μουσουλμάνες που κυκλοφορούν καλυμμένες σε αυτόν τον κόσμο".

Τι απαντά σε όσους της λένε πως έκανε πολύ κακό για το τίποτα, εφόσον έπαιζε χωρίς καλύμματα; " Την ημέρα της κρίσης, θα πρέπει να ζητήσω από τον Αλλάχ να με συγχωρήσει, για τα χρόνια που έπαιζα χωρίς μαντήλα. Έχω προσευχηθεί πολύ για αυτό, αλλά ό,τι και αν γίνει, στο εξής πάντα θα είμαι καλυμμένη. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως δεν θα ξαναπαίξω μπάσκετ". Εκεί δεν έφτασε η ιστορία και η Kaljo βρέθηκε αυτές τις ημέρες στην Κωνσταντινούπολη, για ένα τουρνουά. Επί τη ευκαιρία, ενημέρωσε πως θα ενδιαφερόταν και να βρει δουλειά στη γείτονα, όπου την έκαναν πρωτοσέλιδο σε πολλά διαφορετικά Μέσα.