Σε μια φανταστική παρτίδα πόκερ μεταξύ των πιο ιδιόρρυθμων ιδιοκτητών αθλητικών συλλόγων στην Ευρώπη, ο Βλάντιμιρ Ρομανόφ θα έκανε call και all in (μαζί) και οι συμπαίκτες τους θα υποκλίνονταν στο μεγαλείο του. Χωρίς «μα» και «μου», χωρίς εκρήξεις.

Όχι. Δεν θα ίπτατο κανένα φύλλο της τράπουλας. Δεν θα εκσφενδονιζόταν καμία καρέκλα. Δεν θα ακουγόταν ούτε ένα (ταπεινό) μπινελίκι. Αν ακουγόταν κάτι, θα ήταν χειροκρότημα. Όλα τα καλά βέβαια, κάποτε τελειώνουν. Και αυτό του 66χρονου Λιθουανού (που επιμένει πως δεν ξέρει αγγλικά, σε κάθε αίτημα για συνέντευξη από την αλλοδαπή), ενδεχομένως να στοιχίσει ακριβά και στη Ζάλγκιρις –όπως και στην σκοτσέζικη Χαρτς.

Ωρίμασε βίαια

Η οικογένεια Ρομανόφ μετακόμισε από το Τβερ Ομπλαστ της Ρωσίας, στη Λιθουανία, όταν ο Βλάντιμιρ ήταν εννέα χρόνων –τότε που υπήρχε ακόμα η ΕΣΣΔ. Ο πατέρας του υπηρετούσε τη μάνα Ρωσία (πήρε μέρος στη μάχη του Βερολίνου, με τον «Κόκκινο στρατό»), αλλά εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, όταν ο μικρός Βλαντιμίρ ήταν 16 χρόνων. Ανεξαρτήτου ηλικίας, έπρεπε να γίνει ο άνδρας του σπιτιού, αυτός που θα έφερνε το φαγητό στο τραπέζι.

Δούλευε νυχθημερόν, στο εργοστάσιο όπου ήταν εργάτρια η μητέρα του, ως οδηγός ταξί, ενώ πουλούσε… δυτική μουσική (μπροστά του, η «πειρατεία» στη μουσική, όπως τη ξέρουμε σήμερα είναι ως μη γενόμενη –ο τύπος είχε βρει και προμήθευε… στο λαό του κασέτες με ιδιωτικές ηχογραφήσεις των Beatles, του Ελβις Πρίσλεϊ και των Rolling Stones) και όταν ενηλικιώθηκε κατετάγη στο ναυτικό της Σοβιετικής Ενωσης.

Έμεινε εκεί για έξι χρόνια, συμπεριλαμβανομένων αυτών που πέρασε στο υποβρύχιο Κ19, το οποίο περιήλθε στην κατοχή του το 2006, όταν προσκάλεσε τους πάλαι ποτέ συντρόφους ναύτες να τον συνοδεύσουν στο ταξίδι για τη Σκωτία, όπου επρόκειτο να δουν τον τελικό Κυπέλλου, στο ποδόσφαιρο. Φιναλίστ ήταν η Χαρτς, ομάδα που του άνηκε. Αλλά… θα φτάσουμε και εκεί. Μη βιάζεστε.

Εκμεταλλεύτηκε (;) τις ευκαιρίες

Πριν λοιπόν, διαλυθεί η ΕΣΣΔ, άρχισε να βγάζει χρήματα μέσω της βιομηχανοποίησης, για να γίνει εκατομμυριούχος στις αρχές του ’90, οπότε εκμεταλλεύτηκε τις πρώτες ιδιωτικοποιήσεις. Ενεπλάκη με το αλουμίνιο, την κλωστοϋφαντουργία, τα κτηματομεσιτικά και τα… τηλεοπτικά. Και όταν ίδρυσε μαζί με φίλους του την Ukio Bankas, την πρώτη ιδιωτική τράπεζα στη Λιθουανία, είχε πραγματικά στην κατοχή του όλα όσα έχουν σημασία (να ελέγχεις, για να… μην πεινάσεις ποτέ).

Μετά, απέκτησε και ό,τι κάνει πραγματικά ευτυχισμένο έναν άνδρα που έχει πολλά λεφτά για ξόδεμα: μια ομάδα ποδοσφαίρου. Τον είχε συνεπάρει το συναίσθημα των Σκοτσέζων φιλάθλων, σε ματς της Λιθουανίας με τη Σκωτία, αλλά και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια της FBK Kaunas με τη Ρέιντζερς και τη Σέλτικ και αφού άκουσε τα «όχι» των Ντάντι Γιουνάιτεντ, Ντάντι και Ντάνφερμλιν, πέτυχε τη Χαρτς στην… ανάγκη (είχε οικονομικά προβλήματα) και την έκανε δική του. Ξεκίνησε με το 19.6% το 2004 και έως το τέλος του 2005 ήταν ο κύριος μέτοχος (μέσω φυσικά, θυγατρικής της τράπεζας του), για να αρχίσει τα δικά του (τα ραβασάκια στους προπονητές, τις απολύσεις των κόουτς και τις απειλές για μαζικές απολύσεις –μετά μια ήττα είπε πως θα διώξει όλους τους παίκτες- κλπ).

Σε ευχάριστο στιγμιότυπο με τον Τσέχο σέντερ-φορ Ρόμαν Μπέντναρ, στην προετοιμασία της ομάδας το 2007...

Μια… ξύλινη πρωτιά

Επειδή πάνω απ’ όλα είναι… αλέγκρο τύπος, δεν μπορούσε παρά να αποδεχθεί την πρόταση του Dancing with the Stars, της Λιθουανίας, το 2007. Φυσικά (!) πήρε την πρώτη θέση και δώρισε το χρηματικό έπαθλο (34.550 ευρώ) στην παρτενέρ του.

Επιστρέφουμε στο «φυσικά» για να διευκρινίσουμε κάτι: ήταν τόσο άτεχνος, τόσο… αγγούρι που όλοι ήταν βέβαιοι πως είχε «στήσει» τα αποτελέσματα. Εξ ου και προέκυψε το Buratino, από το ιταλικό burattino που σημαίνει «ξύλινη κούκλα». Παρεμπιπτόντως, όσο ήταν σε εξέλιξη ο διαγωνισμός, η Χαρτς δεν είχε «σταυρώσει» νίκη.

Το όνειρο που… τσάκισε

Τον Μάρτιο του 2009 ανακοίνωσε πως θέλει να γίνει Πρόεδρος της Λιθουανίας, αλλά… του έκοψαν τα φτερά, ενημερώνοντας τον ότι ως γεννημένος στη Ρωσία δεν είχε αυτό το δικαίωμα. Δυο μήνες αργότερα, αγόρασε –μέσω Ukio banko Ιnvesticine Grupe, θηγατρικής της τράπεζας του - της Ζάλγκιρις και… ίσιωσε. Και εκεί ήταν που ξεσπάθωσε (σε απολύσεις, νουθεσίες και μοναδικές δηλώσεις)

Οι μπλόφες που δεν έπιασαν

Όλα κυλούσαν πρίμα, για τον Ρομανόφ (και… γεμάτα προκλήσεις για εκείνους που έπρεπε να συνεργάζονται με τον μεγιστάνα), έως τον Νοέμβριο του 2012. Τότε προέκυψαν οι πρώτες πληροφορίες για οικονομικά προβλήματα της Χαρτς. Αρα του ιδιοκτήτη της. Αρα της τράπεζας του (έχει το 64.9% των μετοχών). Εκείνος διαβεβαίωσε τους φαν της ομάδας πως δεν υπήρχε το παραμικρό θέμα. Την ίδια περίοδο όμως, κορυφώθηκε… το τσάμικο στη Λιθουανία.

Οι παίκτες ήταν απλήρωτοι και τον ειδοποίησαν ότι νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Τουλάχιστον, για πολύ γιατί η Ζάλγκιρις μετρούσε σερί επιτυχιών, που διεκόπη όταν πήραν μισθό, με τον Ρομανόφ να ενημερώνει ότι «δεν σας ξαναπληρώνω μέχρι το τέλος της σεζόν, αν είναι να χάνετε». Μετά δε, μια ήττα στην Ευρωλίγκα (στη Μάλαγα) είπε έξαλλος στα ΜΜΕ πως «οι παίκτες μας φορούσαν πάμπερς». Ακολούθησαν στιγμές απείρου κάλλους, όπως την απαίτηση προς την κυβέρνηση να μην πληρώνει η Ζάλγκιρις φόρους «γιατί διαφημίζει το μπάσκετ της χώρας στο εξωτερικό». Όχι, δεν έπεισε για το δίκιο του.

Απ’ όταν άρχισε η σεζόν, έχει πει διάφορα ποσά ως… πιθανά χρέη της ομάδας (έφτασε έως τα 7.2 εκάτ. ευρώ) και ποτέ δεν είπε το ίδιο δυο φορές, με τους καχύποπτους να επιμένουν ότι όλα ήταν ψέματα, προκειμένου να πάρει όσα περισσότερα χρήματα μπορούσε από το Δήμο του Κάουνας. Που παλαιά έδινε 1.5 εκάτ. ευρώ και φέτος… αρκέστηκε στα 900.000 ευρώ, με τον Ρομανόφ να ζητά 3 εκάτ… μπας και πάρει εκείνο το 1.5 εκάτ. ευρώ που λέγαμε. Αλλά δεν το πήρε. Γιατί ο Δήμος πληρώνει και για το γήπεδο της Ζάλγκιρις, περί το 1.000.000 ευρώ το χρόνο. Πού δίνει αυτά τα λεφτά; Σε εταιρία ιδιοκτησίας του Ρομανόφ!
Εν πάση περιπτώσει, άλλο ένα 1.5 εκάτ. ευρώ βγάζει η ομάδα από τα εισιτήρια, όπερ το αφεντικό έπρεπε να βάλει από την τσέπη του άλλα 8.5 εκάτ. ευρώ για να καλύψει το μπάτζετ, που εκείνος ενέκρινε ευθύς εξ αρχής. Αφότου απαίτησε το τέλος των φόρων (με το οποίο δεν συμφώνησε η κυβέρνηση), ζήτησε από τους φανς να σώσουν την κατάσταση (που δεν το έκαναν) και στις 8/2 ανακοίνωσε πως παραχωρεί σε βετεράνους παίκτες τις μετοχές του (βλ. 75%)… που αν τις δεχθούν, δέχονται μαζί και τις οφειλές.

Και ο επίλογος

Την περασμένη εβδομάδα, ο Ρομανόφ βγήκε στην LNK TV για να ενημερώσει το έθνος πως η σύζυγος του πούλησε ένα διαμέρισμα, για να καταφέρει να πληρώσει τους παίκτες της Ζάλγκιρις (τώρα, τι διαμέρισμα ήταν αυτό που πήρε 1.800.000 ευρώ, μόνο αυτός ξέρει), αλλά το… αφιλότιμο κράτος του δέσμευσε αυτά τα χρήματα. Η τελευταία του απόπειρα αφορούσε δάνειο της τράπεζας του, προς την ομάδα, ύψους 1.5 εκάτ. ευρώ, αλλά και εκεί στάθηκε άτυχος. Γιατί πριν δυο μέρες, η Κεντρική Τράπεζα της Λιθουανίας εξέδωσε ανακοίνωση Τύπου, στην οποία αναφέρει πως αναστέλλει τη λειτουργία της «αφερέγγυας» Ukio Bankas και πως τη θέτει στον ελεγκτικό μηχανισμό της «μετά τις επικίνδυνες δραστηριότητες στις οποίες επιδόθηκε τα τελευταία χρόνια και απείλησαν τη σταθερότητα της».

Τι ακριβώς έγινε; «Δεν μείωσε τα δάνεια σε άτομα που συνδέονταν με τον κύριο μέτοχο της Ukio Bankas, ενώ η Τράπεζα της Λιθουανίας είχε δώσει τη σχετική εντολή», διαγιγνώσκοντας ότι «αυτό ήταν το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος». Πόσα πια, ήταν αυτά τα δάνεια; Αξίας 463.473.600 ευρώ, που πήγαν προς τη σωτηρία εταιριών του Ρομανόφ στη Λιθουανία, τη Ρωσία, τη Βοσνία και τη Σκωτία. Για πολλούς, αυτό είναι το τέλος όχι μόνος της παλαιότερης ιδιωτικής τράπεζας της Λιθουανίας, αλλά και του ίδιου του 66χρονου επιχειρηματία.

ΥΓ: Σε αντίθεση με όλα αυτά, η Ζαλγκίρις παρά τους τραυματισμούς της (τελευταίος αυτός του Παούλιους Γιανκούνας) και τις απώλειες (φυγή Τζάαμπερ) βρίσκει τον τρόπο, φέτος, και παίζει καλό μπάσκετ. Ο κόουτς Χοάν Πλάθα, έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων των Λιθουανών και θεωρείται ο κορυφαίος (σε κύρος) προπονητής της ομάδας τα τελευταία 15 χρόνια! Τουλάχιστον δεν "του την μπαίνει" ο ιδιοκτήτης, όπως έκανε με τους προηγούμενους (ρωτήστε τον Ηλία Ζούρο). Το ματς με τον ΠΑΟ μοιάζει πράγματι με τελικό (και για τις δυο ομάδες) ενώ η ομάδα του Κάουνας θα έχει στην διάθεσή της τον Ρομπέρτας Γιαφτόκας που επέστρεψε μετά από πολύμηνη απουσία, αλλά και τον Πολ Μαγκράθ ο οποίος είναι ο αντικαταστάτης του Τζάαμπερ.