Τον έχουν κατηγορήσει ότι, αν και έζησε 13 χρόνια στην Ελλάδα, δεν κατάφερε ποτέ να αρθρώσει μια πρόταση στα ελληνικά. Αντιθέτως, τα ισπανικά (Μπανταλόνα, Ρεάλ Μαδρίτης) και τα ιταλικά (Μπενετόν Τρεβίζο) τα μιλάει φαρσί. Και όμως, θέλοντας να κατσαδιάσει έναν παίκτη του μετά την πρόσφατη ήττα από τον Κολοσσό στη Ρόδο για την ημιτελική φάση της Α1, σταμάτησε το βίντεο και είπε σε άπταιστα ελληνικά κάνοντας άπαντες στην ειδική αίθουσα να "παγώσουν": "Η αλήθεια είναι πικρή, φιλαράκι"...

Μεγάλη κουβέντα, η οποία θα μπορούσε να ειπωθεί εκ μέρους του και σε άλλες περιπτώσεις, εξωαγωνιστικές. Και για να μπούμε στην ουσία του πράγματος. Δεν θα πρέπει να χάρηκε ιδιαιτέρως όταν του μετεφέρθη η δημόσια τοποθέτηση του Παύλου Γιαννακόπουλου περί οριστικής αποχώρησης της οικογένειάς του από τη διοικητική ηγεσία του Τριφυλλιού, μια ημέρα μετά την κατάκτηση του Φάιναλ Φορ της περυσινής Ευρωλίγκας στη Βαρκελώνη και ενώ άπαντες, προπονητές, παίκτες, οπαδοί, απολάμβαναν το νέκταρ της κατάκτησης του έκτου ευρωπαϊκού τίτλου.

Το καλοκαίρι του 2011, όσο το δικό του συμβόλαιο είχε ολοκληρωθεί κατά το ήμισυ, η διοικητική κατάσταση εξακολουθούσε να παραμένει συγκεχυμένη. Η οικογένεια Γιαννακόπουλου, αισθανόμενη τη φυσιολογική κόπωση λόγω του βιολογικού ρολογιού (ο Παύλος Γιαννακόπουλος είναι 83 και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος 81 ετών), ενδεχομένως και της οικονομικής κατρακύλας της Ελλάδας και των εσόδων της, επαναλάμβανε ανά διαστήματα την οριστική και αμετάκλητη απόφασή της να αποχωρήσει από την ΚΑΕ.

Δεδομένου ότι οι διερευνητικές επαφές με Αμερικανούς επενδυτές δεν προχώρησαν –θα ήταν και πρωτοφανές μια εταιρεία να αναλάβει το μάνατζμεντ ενός αθλητικού οργανισμού με ελάχιστα έσοδα σε σχέση με τα αντίστοιχα στο ΝΒΑ και κατά πολύ λιγότερα από τον ετήσιο προϋπολογισμό της- οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι συνέχισαν, αλλά στον βωμό της λιτότητας θυσιάστηκαν δύο σπουδαίοι παίκτες: ο Αντώνης Φώτσης και ο Ντρου Νίκολας. Ακόμη και ο ταπεινός Μιλένκο Τέπιτς, για τον οποίο ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είχε αισθανθεί αρκετές βραδιές ότι πέταξε τα λεφτά του, είχε μεγαλύτερη συνεισφορά από τον αντικαταστάτη του, Ντέιβιντ Λόγκαν...

Στη διάρκεια της προετοιμασίας, όχι μόνο του Παναθηναϊκού, αλλά και της... Εθνικής Ομάδας, πραγματοποιήθηκαν ορισμένα "περίεργα" τηλεφωνήματα και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις παικτών, στους οποίους ζητήθηκε να υποστούν μείωση αποδοχών, "γιατί είμαστε σε δύσκολη εποχή και πρέπει όλοι να διευκολύνουμε την κατάσταση". Το δεύτερο περιστατικό που έφτασε στα αφτιά μας αφορά παίκτη με μεγάλο συμβόλαιο, που δέχτηκε μείωση 100.000 ευρώ μεσούσης της χρονιάς. Η κίνηση αυτή, μάλιστα, προσδιορίζεται να συνέβη μερικές εβδομάδες πριν από το Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης!

" Βγάλτε ρε μ...κες τα ακουστικά. Ο κόουτς μπροστά βρίζει. Μάλλον για τα οικονομικά", ήταν η φράση που ακούστηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της χρονιάς στο πούλμαν του Παναθηναϊκού, από τους λιγότερο μουσικόφιλους, οι οποίοι είχαν στραμμένες προφανώς τις κεραίες τους σε πιο επικερδή πράγματα παρά στο επόμενο τραγούδι της συλλογής. Σε μια οικονομικά εύρωστη ομάδα, βέβαια, όπως ο Παναθηναϊκός, υπάρχει και ο αντίλογος ότι " ουδείς έχει χάσει τα χρήματά του και άλλωστε μιλάμε για εκατομμυριούχους".

Σωστή σκέψη, ωστόσο οι λεπτομέρειες έχουν κάνει τον Παναθηναϊκό εξάκις πρωταθλητή Ευρώπης και η συγκέντρωση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση του αγωνιστικού πλάνου του προπονητή.

Από αυτό το λίγο που γνωρίζουμε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τίποτε δεν είναι... δραχμοφονιάς! Ο λόγος για τον οποίο "έβριζε για τα οικονομικά" ήταν γιατί το ζήτημα είχε προεκτάσεις και στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας του. Με την τελειομανία που τον διακρίνει, ήθελε να λειτουργούν τα πάντα ρολόι. Ακόμη και όταν καθυστερούσαν οι πληρωμές, για δύο, τρεις, μερικές φορές και τέσσερις μήνες, εκείνος "έβαζε πλάτη" στη διοίκηση και το μόνο που ήθελε ήταν να υπάρχει ανταπόκριση, ώστε με τη σειρά του να μπορεί να πιέζει τους παίκτες στις προπονήσεις και ουδείς να νομιμοποιείται να πει "κιχ".

Τις περικοπές στο μπάτζετ της περιόδου 2011-12 τις είχε αποδεχτεί. Λέγεται, μάλιστα, ότι είχε βάλει και το δικό του συμβόλαιο στο "κούρεμα", ωστόσο δεν είναι τυχαίο αυτό που είπε προσφάτως σε ανθρώπους του κύκλου του: "Θέλω να μείνω στον Παναθηναϊκό, αλλά, μα την Παναγία, αυτή τη φορά θα υπογράψω συμβόλαιο, που θα εξηγεί τα πάντα". Ποιος ξέρει τι εννοούσε; Μπορεί τόσα χρόνια να μην ήταν αναγκαίοι μερικοί όροι και για αυτό να συμφωνούσε με τον Θανάση Γιαννακόπουλο "μέσα σε πέντε λεπτά", όπως έλεγε με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Ούτε με τον περίφημο Ρώσο μεγιστάνα θα πρέπει να ενθουσιάστηκε. Αντιθέτως, θα πρέπει να ενοχλήθηκε διαβάζοντας ή μαθαίνοντας ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού τόν είχε προσκαλέσει να παρακολουθήσουν μαζί το Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης, όπου σύμφωνα με τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας, επρόκειτο να δειπνήσουν μαζί στην Πόλη για να οριστικοποιήσουν (!) τη συμφωνία.

Ο μεγιστάνας -υποτίθεται- είχε θέσει βέτο να μείνουν στον Παναθηναϊκό ο "Ζοτς" και ο Διαμαντίδης, ενώ είχε ακουστεί ότι η οικογένεια Γιαννακόπουλου έβαζε από την πλευρά της όρο, ώστε το μπάτζετ να είναι τουλάχιστον 15 εκατ. ευρώ για την επόμενη διετία. Πάντα σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, για τα οποία φυσικά δεν μπορεί να κατηγορηθεί η διοίκηση...

Εκτοτε ακολούθησε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων, για το οποίο φταίνε τόσο ο Ομπράντοβιτς (χωρίς ιδιαίτερη πίεση, αλλά προφανώς θέλοντας δημιουργηθεί θέμα, είχε δηλώσει στη Ρόδο ότι περίμενε ενημέρωση από τη διοίκηση πριν από το Φ4 και άλλες δύο φορές τόνισε πως θα ήταν το τελευταίο του με τον Παναθηναϊκό), όσο και η οικογένεια Γιαννακόπουλου, η οποία έπειτα από 13 χρόνια θα μπορούσε να καλέσει σε συνάντηση τον προπονητή και να του πει:

"Ελα εδώ, ρε μ...κα, συμβαίνει αυτό και αυτό, αλλά δεν έχουμε βγει να μιλήσουμε για τον χ και ψ λόγο. Θα τα βρούμε μεταξύ μας". Τότε, μάλιστα. Θα είχε βαρύτητα η φράση του "Ζοτς", που περιέκλεισε στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή του "τα εν οίκω μη εν δήμω". Από τη στιγμή, όμως, που έχουν διαπραχθεί σοβαρά επικοινωνιακά ατοπήματα και από τις δύο πλευρές, η φράση χάνει την αξία της και τα σύννεφα αμφιβολίας εξακολουθούν να σκεπάζουν το "βελούδινο" διαζύγιο.

Εν κατακλείδι, η αποχώρηση του Ομπράντοβιτς συνιστά τεράστιο πλήγμα για τον Παναθηναϊκό, καθώς και για το ελληνικό μπάσκετ, το οποίο χάνει έναν "καθηγητή" της προπονητικής. Αν χάσει και τον Ντούσαν Ιβκοβιτς, το δυστύχημα θα είναι διπλό, αλλά ας μην κάνουμε απαισιόδοξες σκέψεις. Το βέβαιον είναι ότι η επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού είναι πιο ευάλωτη εν συγκρίσει με τα προηγούμενα 13 χρόνια, απλούστατα γιατί λείπει από την οικογένεια Γιαννακόπουλου η ασπίδα προστασίας, που μέχρι χθες λεγόταν "Ζοτς".

Οσο για την ευθύνη που φέρει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, για το "διαζύγιο" με τον κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης; Εκτός από τα επικοινωνιακά λάθη, ασφαλώς και έχει, αλλά τη λιγότερη, καθώς τα προηγούμενα χρόνια δεν διοικούσε αυτός. Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς ήταν εκείνος, ο οποίος σε μια ιδιωτική συζήτηση μαζί του, τόν είχε αναγορεύσει σε φυσικό διάδοχο και συνεχιστή της αυτοκρατορίας. Μιας αυτοκρατορίας, όμως, που είχε στρατηγό και δεν χρειαζόταν να αναζητηθεί διάδοχος και στο αγωνιστικό τμήμα.

Τα έφερε, λοιπόν, έτσι η μοίρα, ώστε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να είναι αναγκασμένος να διαβεί τον δύσκολο δρόμο, χωρίς τον άνθρωπο που συνέβαλε τα μέγιστα για την κατάκτηση 23 τίτλων τα τελευταία 13 χρόνια. Και αυτό γιατί η πρώτη απόπειρά του να διοικήσει το τμήμα μπάσκετ του Παναθηναϊκού συνέπεσε με τις διαπραγματεύσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα την αποχώρηση του Ομπράντοβιτς, όσο και αν ο ίδιος ο Γιαννακόπουλος προσπάθησε να αποφύγει το "διαζύγιο".

Η απουσία, ωστόσο, του "Ζοτς" δεν τού απαγορεύει να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στα ένδοξα μονοπάτια του παρελθόντος. Οπως λέει και μια ψυχή μέσα στην ομάδα, "αν φοβάσαι την αποτυχία, δεν αξίζει να πετύχεις" και ο υιός Γιαννακόπουλος είναι αρκετά επίμονος ως χαρακτήρας για να τα παρατήσει στα δύσκολα...