Eίναι μια ιδιαίτερη σχέση, αυτή μεταξύ του Γιάσμιν Ρέπεσα, με τον Ρόκο Λένι Ούκιτς. Ο πρώτος ήταν εκείνος που εντόπισε το ταλέντο του δεύτερου, όταν ο παίκτης της... παρέας ήταν ακόμα ένας αδύνατος έφηβος και έπαιζε στα εφηβικά της Σπλιτ. Έκτοτε δούλεψαν μαζί σε ουκ ολίγα κλαμπ, στις εθνικές. Δείτε τους να μιλούν ο ένας για τον άλλον (ή... διαβάστε τι είπαν, στο κείμενο που ακολουθεί).

Ο Ρέπεσα ομολόγησε πως "δεν έχουμε μια τυπική σχέση κόουτς-παίκτη. Τον γνώρισα πριν 15 χρόνια. Ήμουν κόουτς στην Σπλιτ και του έδωσα την ευκαιρία να παίξει στην πρώτη ομάδα. Ήταν πολύ νέος, αλλά ήταν και πολύ ταλαντούχος. Είχε την κατάλληλη ενέργεια, τεράστια θέληση να γίνει ένας πραγματικά καλός παίκτης".

Ο Ούκιτς πίστευε πως έχει την ικανότητα να κάνει το πάθος του δουλειά, αλλά αναγνωρίζει ότι ο Ρέπεσα ήταν εκείνος που τον βοήθησε να δείξει τι μπορεί να επιτύχει.

" Είναι κόουτς που δίνει τόνους αυτοπεποίθησης στους νέους παίκτες. Όταν είσαι νέος, όπως ήμουν εγώ, όταν ξεκίνησα να παίζω επαγγελματικό μπάσκετ, μου έμαθε πώς να "ανέβω" επίπεδο. Είναι μεγάλος δάσκαλος του μπάσκετ. Προσπαθεί να βάλει τις καλές συνήθειες στο παιχνίδι, τη ζωή σου, να σου δημιουργήσει το σωστό τρόπο να αντιμετωπίζεις τις προπονήσεις, να θες να δουλεύεις. Όλα αυτά, τα έμαθα από εκείνον". Το πιο σημαντικό από όλα όσα του πρόσφερε ο "Γιάσκο" όπως λέει, ήταν " πως εκείνος μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω επαγγελματικά, όταν ήμουν 15. Έτσι δημιουργήθηκε ένας δεσμός που θα κρατήσει για πάντα".

Εξήγησε πως βλέπει... σημάδια εκείνου του δεσίματος με κάποιους από τους τωρινούς του συμπαίκτες στην Τσεντεβίτα. " Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είναι σε θέση να κάνουν ό,τι κάναμε εμείς αυτά τα 15 χρόνια".

Ο Ρέπεσα παραδέχθηκε ότι ανακάλυψε τον Ούκιτς... κατά λάθος. " Είχα βρει τους Βούιτσιτς, Ζίζιτς, Πόλιακ, ενώ στη Σπλιτ υπήρχαν 3-4 παίκτες που ήταν καλοί, αλλά ίσως όχι έτοιμοι για το υψηλότερο επίπεδο. Στην εφηβική ομάδα δεν βρήκα κανέναν και μια μέρα πήγα στην προπόνηση των μικρών, για να ανακαλύψω πως υπήρχε ο Ούκιτς, ο Πάσαλιτς και τους ζήτησα να έλθουν για προπονήσεις με την πρώτη ομάδα".

Ο Ούκιτς παραδέχεται ότι δεν ήταν πάντα εύκολο, αλλά είχε το μυαλό να καταλαβαίνει πως αυτό που του συνέβαινε ήταν πολύ σημαντικό. " Στην αρχή η κατάσταση ήταν πολύ αυστηρή, αλλά... έτσι έπρεπε να είναι. Όπως είπα και πριν, όλη η διαδικασία εξέλιξης μου ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία και ήμουν χαρούμενος που είχα την ευκαιρία. Που βρήκα τον κατάλληλο δάσκαλο, την κατάλληλη στιγμή".

Το αυτό αισθάνεται και ο Ρέπεσα: πως επωφελήθηκε από την παρουσία του Ούκιτς. " Υπάρχουν φορές που οι παίκτες νιώθουν ως αντίπαλοι, αλλά την ίδια ώρα πρέπει να παίζουν μαζί. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετρά είναι η σχέση που αναπτύσσουν. Να αισθάνονται σαν οικογένεια, να ξέρει ο ένας τον άλλον και να δουλεύουν όλοι μαζί".