Οι πιο διαφημισμένοι κοντοί της Ευρώπης (συνολικά), αυτή την φορά, απλά οργάνωναν. Προσπαθούσαν να παίξουν τις άμυνές τους, να λειτουργήσουν με γνώμονα το ομαδικό καλό και να αφήσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στους ψηλούς.

Ο Σπανούλης είχε 1/12 σουτ, σε μια κακή βραδιά, αλλά ο Ολυμπιακός δεν «πόνεσε» από αυτό. Ο αρχηγός δεν βρήκε τους διαδρόμους που θα ήθελε προς το καλάθι της Μάλαγα, όμως τόσοι πολλοί ψηλότεροι, έδρασαν προς όφελος των πρωταθλητών Ευρώπης.

Από τη θέση "3" και πάνω, ο Ολυμπιακός πήρε τους 61 από τους 73 πόντους του. Και όλοι αυτοί, που σκέφτονταν πως θα πιέσουν την περιφέρεια, μάλλον θα βάλουν κι άλλα πλάνα στο μυαλό. Βέβαια για να σας προλάβω, εννοείται ότι την ζωή ενός ψηλού στο μπάσκετ, την κάνει πάντα ευκολότερη ένας κοντός. Όμως απέναντι στην Μάλαγα, η κόκκινη φροντ λάιν "καθάρισε" και μόνη. Πήρε 20 επιθετικά ριμπάουντ ο Ολυμπιακός και ήξεραν τα... αεροπλάνα τι να κάνουν τη μπάλα!

Αρκετά... κουραστικό ήταν το πρώτο ημίχρονο, αλλά τι να πεις; Να ζητήσεις το λόγο από δυο ομάδες που είχαν την ίδια πίεση; Με ρεκόρ 2- 2 μπήκαν στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός είχε έναν λόγο παραπάνω να αγχωθεί, αφού έπαιζε στην έδρα του. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι τα ματσαρίσματα ψιλοβγαίνουν στα δυο αυτά ρόστερ (ανεξαρτήτως ποιότητας) και για αυτό και οι αναμετρήσεις στην πρώτη φάση ήταν "κλειστές". Αυτό που σίγουρα δεν συγκρίνεται, είναι η ενέργεια, μιας και οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν παίκτες –Αμερικανούς- που μπορούν να κάνουν περισσότερα από τους μπασκετμπολίστες του Πλάθα.

Ο τελευταίος έξυπνα έστησε μια επιθετική άμυνα, οδηγώντας τον Σπανούλη σε λάθη. Εκεί που τα "θαλάσσωναν" οι παίκτες του ήταν με τις επιθετικές αποφάσεις και ειδικά όταν βρίσκονταν στο παρκέ Ντάνστον- Πέτγουεϊ, ουδείς πλησίαζε.

Ο Μπαρτζώκας έπαιξε και... χάντμπολ. Πρώτη φορά τόσο πολύ. Ο Πρίντεζης επίθεση, ο Πέτγουεϊ άμυνα, το ίδιο κάποιες στιγμές με Κατσίβελη και Σπανούλη. Ο αρχηγός ήταν κακός στο πρώτο 20λεπτο, ο Κατσίβελης κατάφερε να κάνει δουλίτσα, μοιράζοντας το παιχνίδι ήρεμα. Τα καλάθια του Μέντλεϊ κράτησαν την Μάλαγα, απέναντι σε μια καλή άμυνα, όμως ο Ολυμπιακός χρειαζόταν να... ανοίξει τον δρόμο στην επίθεση.

Το δεύτερο ημίχρονο αποτέλεσε αποθέωση κατ’ αρχήν της άμυνας (δέκα πόντοι στο τρίτο δεκάλεπτο) και με τον Μπέγκιτς παρακαλώ να βάζει το πρώτο τείχος στους παίκτες του Πλάθα. Μόλις το ματς πήγε στους 20, όλα είχαν τελειώσει. Δεν χωράνε πολλές αναλύσεις για αυτή την... κόκκινη υποχρέωση. Όμως επιβάλλεται να ξεκαθαριστεί και κάτι: Το να έχεις υγιείς τους παίκτες σου, καλά δουλεμένους στην προπόνηση, φρέσκους και σε καλή κατάσταση είναι το παν.

Ο Μπαρτζώκας πέρασε σε... αλλαγές χάντμπολ (όπως κάνουν πολλοί). Έβαζε και έβγαζε τον Πέτγουεϊ, ο οποίος δεν είναι 100% έτοιμος, αλλά αυτό το δεκαλεπτάκι που έπαιξε ήταν χρυσό. Ο Ντάνστον ανασαίνει με τον Σίμονς και τον Μπέγκιτς να τον υποστηρίζουν σωστά. Ο Πρίντεζης απελευθερώθηκε αφού δεν αισθάνεται μόνος. Ο Περπέρογλου ξανάγινει περισσότερο... 3αρι, αφού δεν υπάρχει λόγος να μετακινείται για να βοηθήσει στο "4" ακόμη και όταν δεν χρειάζεται. Έτσι και ο Λοτζέσκι έβγαλε μέρος του φορτίου από πάνω του. Αλυσίδα είναι μια ομάδα ομάδα, τι νομίζετε; Ο Ολυμπιακός αυτό θέλει: Υγεία. Όλα τα άλλα θα τα δούμε στην πορεία...