Ας ορίσουμε ως αφετηρία το εξής δεδομένο: σε κάθε αγώνα της, η ΑΕΚ οφείλει να μπαίνει στο γήπεδο με την αυτογνωσία ότι θα δεχθεί τουλάχιστον ένα γκολ. Όταν αυτή είναι μια κατάσταση παγιωμένη ακόμα στη μία και μοναδική απειλητική προσπάθεια του αντιπάλου της στο παιχνίδι, πρέπει ατυχώς για εκείνη να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ψάχνει (για) τουλάχιστον δύο τέρματα.

Στα τελευταία 15 παιχνίδια της σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, η ΑΕΚ έχει καταφέρει να μην δεχθεί γκολ μόνο σε ένα. Αυτό της 8ης Μαρτίου στο ΟΑΚΑ, απέναντι στον Απόλλωνα (2-0). Κάποιοι μιλούν για θέμα δουλειάς, όμως αφενός ο Χιμένεθ είναι ένας προπονητής που αυτό το κομμάτι το γνωρίζει πολύ καλά και συνεχώς ασχολείται, αφετέρου τα (συντριπτικά) περισσότερα από τα τέρματα που η ομάδα δέχεται, είναι δώρα της στον αντίπαλο. Εν προκειμένω με τον Παναθηναϊκό, ο Ανσαριφάρντ πούλησε τη μπάλα σε σημείο που δεν έπρεπε και Τσιντώτας το δέχτηκε στην κάθετη ευθεία του κορμιού του, σε ακόμα μία κακή αντίδρασή του.

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΛΗΓΗ

Το θέμα των τερματοφυλάκων είναι μια πολύ μεγάλη και μόνιμα ανοιχτή πληγή για την ΑΕΚ. Δεν το επαναφέρω για να το εμπεδώσουν στην ομάδα, έχουν άλλωστε παραδεχθεί το λάθος του καλοκαιριού γι αυτό και τον περασμένο Ιανουάριο προσέγγισαν 5 διαφορετικά πρόσωπα για να καλύψουν το κενό.

Το σημειώνω διότι έχει καταντήσει κουραστικό και καταδικαστικό για την ομάδα, ό,τι πηγαίνει μέσα να γράφει. Ένα προς ένα να δει κάποιος τα γκολ που η Ένωση έχει δεχθεί φέτος, θα διαπιστώσει είτε ευθύνη των γκολκίπερ της, είτε αδυναμία για καλύτερη αντίδρασή τους σε ποσοστό τουλάχιστον 70-75% των περιπτώσεων.

Αυτές είναι οι επιδόσεις των τερματοφυλάκων στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, σύμφωνα με τα στοιχεία της Opta.

Τσιντώτας και Αθανασιάδης έχουν φάει από τέσσερα γκολ περισσότερα απ'αυτά που θα "έπρεπε" με βάση τις τελικές που έχουν πάει στην εστία τους, ενώ δεν πιάνουν ούτε ένα στα δύο εντός περιοχής.

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Εδώ, λοιπόν, προκύπτει διπλό ζήτημα, αφενός προσέγγισης του club στο όλο θέμα κι αφετέρου επιπέδου δουλειάς. Το ότι ότι Δημήτρης Μελισσανίδης ισχυριζόταν σε ανθρώπους της ομάδας -που του έθεσαν θέμα απόκτησης γκολκίπερ- το περασμένο καλοκαίρι ότι ο Τσιντώτας θα πουληθεί πιο ακριβά από τον Μπάρκα (!), προφανώς κάποιος του το έβαλε στο μυαλό.

Όπως επίσης και ότι ο Αθανασιάδης είναι επαρκής επιλογή για δεύτερος. Τώρα διαπιστώνει ότι τίποτα από τα δύο ισχύει. Υπάρχει και κάτι ακόμα...

Ο Μπάρκας αποχώρησε από την Ελλάδα για να παίξει στο πρωτάθλημα της Σκωτίας που δεν είναι δα και καλύτερο, όμως είναι σίγουρα διαφορετικό και ο τρόπος που παίζεται κατέδειξε όλες τις αδυναμίες του. Ο Τσιντώντας διανύει μια σεζόν που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν γενικά πρέπει να έχει θέση στην ΑΕΚ, όχι αν πρέπει να είναι βασικός, γι' αυτό δεν τίθεται πλέον θέμα.

Ο Αθανασιάδης δεν παρουσίασε κάτι ιδιαίτερο... Είναι λοιπόν και θέμα δουλειάς, κάτι δεν γίνεται σωστά και στην ομάδα. Οφείλουν οι υπεύθυνοι να το εντοπίσουν και να απονείμουν ευθύνες διότι κανονικά και με όσα διαπιστώνουμε, η Ένωση έχει ανάγκη από δύο γκολκίπερ και όχι μόνο από έναν βασικό το ερχόμενο καλοκαίρι.

Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ REFUSE TO LOSE Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΕΚ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Στο αγωνιστικό σκέλος του ντέρμπι, η ΑΕΚ κέρδισε καμιά 20αρια στημένα γύρω από την περιοχή του Παναθηναϊκού -μαζί με τα 11 κόρνερ- και δεν κατάφερε να απειλήσει. Αν πρόσεξε κάποιος ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των εκτελέσεων, ειδικότερα εκείνων του Λιβάι Γκαρσία, ήταν κακές. Σαφώς και πρέπει η ομάδα να δουλέψει περισσότερο ώστε να εκμεταλλεύεται αυτό το αβαντάζ των τελευταίων αγώνων, όμως με τέτοια χτυπήματα όπως τα χθεσινά, δεν είναι να ζητάς περισσότερα.

Αν κάτι κρατά με αισιοδοξία, πέραν της πολύτιμης ισοπαλίας όπως εξελίχθηκε το ματς -κι εδώ που τα λέμε θα ήταν παντελώς άδικο για την Ένωση να ηττηθεί, μάλλον να νικήσει έπρεπε- είναι η εμφάνιση της δουλειάς που ο Μανόλο και το επιτελείο του έκαναν σε θέμα εκγύμνασης και αντοχής προκειμένου στο τελείωμα της σεζόν να υπάρχουν δυνάμεις. Η ΑΕΚ έπαιζε σε ένα τρομερό τέμπο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, έτρεξε πολύ, μόχθησε και έδειξε να αντέχει, κόντρα στις ανοησίες για τη διαχείριση από τον γυμναστή Μπασκόν, ο οποίος το καλοκαίρι του 2017 είχε κάνει δουλειά που κράτησε την ομάδα ''τούμπανο'' έως την τελευταία ημέρα που έπαιζε.

Μαζί με τις δυνάμεις -συνήθως αυτά είναι αλληλένδετα καθώς όσο βλέπεις ότι αντέχεις και ο αντίπαλος καταρρέει, τόσο επιβάλλεσαι- επέστρεψε και η νοοτροπία της προσπάθειας έως το τέλος, της άρνησης στην ήττα, το περίφημο ''refuse to lose'' που ήταν και το σήμα κατατεθέν των κιτρινόμαυρων αποδυτηρίων κατά τη διάρκεια της πρωταθληματικής σεζόν 2017-18. Κι όλα αυτά με πολύ μεγάλες απουσίες, απώλειες παικτών που δεν αντικαταστάθηκαν τον Γενάρη και διαρκείς ατυχίες είτε πριν, είτε κατά τη διάρκεια των αγώνων, με τελευταία αυτή του Ολιβέιρα.

Αν μη τι άλλο, με συνθήκες κακές, ο Χιμένεθ στα τελειώματα της σεζόν παρουσιάζει μια ΑΕΚ με χαρακτήρα και δυνάμεις. Βέβαια, η ανθεκτικότητα ή η προσωρινότητα αυτού, θα κριθούν στα επόμενα δύο ματς, με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης» και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Η ανάγκη για αποτελέσματα είναι μεγάλη και στα δύο παιχνίδια. ΑΕΚ μπορείς;

ΥΓ: Το πόσο πολύ πρέπει να αλλάξει η ΑΕΚ τη νοοτροπία της σχετικά με τους ποδοσφαιριστές που διαθέτει και τη λάθος άποψη που έχει σχηματίσει για εκείνους, φαίνεται (και) από την περίπτωση του Χρήστου Αλμπάνη, δηλαδή από την ευκολία που του δόθηκε νέο τριετές συμβόλαιο. Θαρρείς ότι έκανε τίποτα μαγικά την προηγούμενη διετία ή ότι φέτος έχει βγάλει μάτια και έχει καθαρίσει παιχνίδια για να πάει τόσο εύκολα σε επέκταση συνεργασίας. Μετά τα βάζεις κάτω και τα μετράς: 2018-19, 17 ματς 1 γκολ. 2019-20, 32 ματς, 4 γκολ, 1 ασίστ. 2020-21, 24 ματς, 2 γκολ, 1 ασίστ. Και μαζί, εκατοντάδες ημιτελείς προσπάθειες, κοινώς όλο μέλι και από τηγανίτα τίποτα! Ε, δεν είναι μετά να απορείς;

ΥΓ2: Αν υπάρχει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, ασχέτως με το ποιοι δεξιοί μπακ της ομάδας θα αποχωρήσουν, επιβάλλεται η ΑΕΚ να αποκτήσει έναν ανωτέρου επιπέδου για βασικό και να κρατήσει ως δεύτερο τον Σταύρο Βασιλαντωνόπουλο, το παλικάρι το αξίζει. Ο Νταντσένκο ας μείνει ως μπακ-απ και για την άμυνα και για πιο μπροστά.

Photo Credits: Eurokinissi