Τέτοιο φάουλ σαν αυτό που δόθηκε στον Κώστα Παπανικολάου στα 3 δευτερόλεπτα το έχουν πάρει πολλές φορές στο παρελθόν οι Ισπανοί... Εχει σφυριχτεί και υπέρ των Τούρκων. Και πολλών άλλων ευρωπαϊκών ομάδων. Εδώ και χρόνια τέτοιες αποφάσεις ήταν μόνο κατά της Ελλάδας. Άρα δεν δικαιούται να ομιλεί ούτε ο Μαχμούτογλου, ούτε κανένας. Συμβαίνουν αυτά στο μπάσκετ, δεν χρειάζεται ούτε να φωνάζει, ούτε να δημιουργεί κατάσταση εν όψει του αγώνα της Δευτέρας.

Ηταν σφύριγμα έδρας - αν μη τι άλλο - αυτό που πήρε ο Κώστας Παπανικολάου και χάρη στις δικές του βολές η Ελλάδα κέρδισε την Τουρκία. Η μόνη αλήθεια όμως είναι ότι η Εθνική μας άξιζε τη νίκη στα Άνω Λιόσια, θα ήταν εντελώς άδικο να χάσει και να βρίσκεται με το ενάμιση πόδι εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2023. Η Ελλάδα παραμένει μια μεγάλη δύναμη του μπάσκετμπολ και τώρα που όλοι δείχνουν μονιασμένοι και ενωμένοι, έχει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να μεγαλουργήσει. Πάντα ήταν ψηλά στην Παγκόσμια κατάταξη, αλλά είναι πλέον η ώρα να μεγαλώσει την κληρονομιά.

Βέβαια λίγο έλειψε η Εθνική μας να αποδειχθεί ιδανική αυτόχειρας. Δύο φορές πήρε μεγάλες διαφορές (52-37 και 66-56), όμως άφησε την Τουρκία του Σέιν Λάρκιν να επιστρέψει και να κρατά αυτή την τύχη στα δικά της χέρια. Σε ένα σκηνικό όμως που θύμισε το ματς του Ολυμπιακού με την Εφές, οι Τούρκοι δεν διαχειρίστηκαν σωστά την τελευταία τους επίθεση, άφησαν χρόνο στην Ελλάδα και ο Κώστας Παπανικολάου πήρε το φάουλ στα 3 δευτερόλεπτα. Ακόμα όμως κι αν δεν χρεωνόταν παράβαση, υπήρχε χρόνος για ένα σουτ με καλές προϋποθέσεις. Άρα κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν.

Χάρη, λοιπόν, στον Κώστα Παπανικολάου και στην ευστοχία του στις κρίσιμες βολές (παίκτης του 73% από την γραμμή στην EuroLeague), η Ελλάδα επιβίωσε και σκόρπισε χαρά σε πάνω από 7-8000 κόσμο που δημιούργησε απίστευτη ατμόσφαιρα στα Άνω Λιόσια. Κέρδισε γιατί δεν μπορούσε να χάσει αυτό το ματς η Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι έπαιζε και στο γήπεδο που φιλοξενεί την ΑΕΚ, άρα ταιριάζει στην περίσταση και η ατάκα του τίτλου.

Δικαίωση προσπάθειας δύο μηνών

Ηταν γενικά μια δικαίωση των προσπαθειών που έκανε όλο το ελληνικό μπάσκετ εδώ και δύο μήνες για να έρθει αυτή η νίκη, που κρατάει ζωντανή την Εθνική στη μάχη της πρόκρισης.

Η επιλογή αυτής της έδρας δικαίωσε απόλυτα την Ομοσπονδία, είναι ίσως πιο μπασκετικό γήπεδο στην Ελλάδα, με τον κόσμο να είναι δίπλα στο παρκέ και να βοηθάει με τον δικό του τρόπο την ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός ρίσκαρε δικό του ματς για να βοηθήσει με τον Παπαγιάννη το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Και αναγκάστηκε ακόμα και να τον δηλώσει τρεις ώρες αργότερα σε παιχνίδι EuroLeague, για παν ενδεχόμενο.

Ο Ολυμπιακός έδωσε πέντε παίκτες του στην Εθνική, παρότι οι τέσσερις εξ αυτών είχαν αγωνιστεί 20 ώρες πριν με την Αρμάνι Μιλάνο. Και ο Παπανικολάου ήταν τελικά αυτός που υπέγραψε τη μεγάλη νίκη με τις δύο βολές.

Συνολικά όποιος ασχολείται με το μπάσκετ στην Ελλάδα κινητοποιήθηκε και στάθηκε δίπλα στην Εθνική σε αυτό το ματς με την Τουρκία, όποιος ήταν στην εκδήλωση για τη χορηγία του ΟΠΑΠ αντιλήφθηκε πως υπάρχει μια προσπάθεια να ενωθούν και πάλι όλοι οι Έλληνες.

Οχι, βέβαια, ότι φτάνει αυτό. Η νίκη ήρθε, η πρόκριση έχει όμως δρόμο ακόμα. Απλά μια ήττα θα ήταν καταστροφική. Οι Τούρκοι ήδη δημιουργούν ατμόσφαιρα κατά της Ελλάδας, ώστε να κερδίσουν το ματς της Κωνσταντινούπολης, είναι πλέον γι αυτούς ματς δίχως αύριο.

Για όλα φταίει η EuroLeague

Ο αγώνας της Δευτέρας δεν είναι καθόλου εύκολος μπροστά σε 10.000 κόσμο, αν βέβαια έρθει εκεί άλλη μια νίκη η Ελλάδα μπαίνει για τα καλά σε τροχιά πρόκρισης. Η Εθνική θα κουβαλάει ως το τέλος την ήττα από την Μεγάλη Βρετανία, που φυσικά προήλθε από τον τρόπο διεξαγωγής των προκριματικών και την εκνευριστική στάση της EuroLeague απέναντι στην FIBA. Αν η Ελλάδα - και κάθε ομάδα με παίκτες EuroLeague στη σύνθεσή της - ήταν πλήρης σε όλα τα ματς, δεν θα έμοιαζε κανένα από τα παιχνίδια με την Τουρκία με τελικό.

Από την άλλη, η ήττα από την Μεγάλη Βρετανία βοήθησε ώστε να συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις γύρω από την Εθνική, με την Ομοσπονδία να χειρίζεται όπως ακριβώς πρέπει την κατάσταση. Αλλωστε η Τουρκία κατεβαίνει στα παράθυρα με τον Σέιν Λάρκιν, έναν Αμερικανό που έχει πάρει διαβατήριο, λαμβάνει χρήματα για να αγωνίζεται στην Εθνική και φυσικά είναι παίκτης με συμβόλαιο 3 εκατ. ευρώ. Οι γείτονες είχαν πάρει τα μέτρα τους καιρό τώρα βλέποντας το... κακό να έρχεται, σιγά σιγά ακολουθούν και άλλες Ομοσπονδίες ανά την Ευρώπη. Οσο επίπονο κι αν είναι για τους αθλητές, όσο ρίσκο κι αν παίρνουν οι σύλλογοι, είναι ξεκάθαρο πλέον σε όλους ότι οι Εθνικές ομάδες έχουν τεράστια αξία και η συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο αποτελεί μεγάλη υπόθεση για το μπάσκετ κάθε χώρας.

Και κάτι για τον τρόπο πρόκρισης

Ισως κάποιοι ακόμα να μπερδεύονται με το σύστημα διεξαγωγής των προκριματικών, γι αυτό ας θυμίσουμε ποιος είναι ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες κάθε ομίλου στην πρώτη φάση, συνεχίζουν στη δεύτερη μεταφέροντας ΟΛΑ τα αποτέλεσμα. Για παράδειγμα η Ελλάδα έχει τώρα 2-1 και απομένουν άλλα τρία ματς. Το ιδανικό θα είναι να κάνει το 5-1, καλό θα είναι το 4-2, δύσκολα θα γίνουν τα πράγματα με 3-3. Παίζει εκτός με την Τουρκία τη Δευτέρα και έχει άλλα δύο παιχνίδια στα παράθυρα του Ιουνίου, με Μεγάλη Βρετανία μέσα και Λευκορωσία έξω. Εκεί λογικά θα έχει πάλι και τους παίκτες της EuroLeague, συνεπώς το 4-2 είναι εφικτό.

Στη δεύτερη φάση ανταμώνει με τις ομάδες του πρώτου ομίλου (λογικά Σερβία, Λετονία και Βέλγιο που σήμερα έχουν ρεκόρ 2-1 σαν την Ελλάδα) και θα παίξει ακόμα 6 ματς. Τα δύο πριν από το Eurobasket 2022 (κάτι που σημαίνει ότι οι ομάδες θα κατέβουν με πλήρεις συνθέσεις αφού θα είναι και σαν ματς προετοιμασίας για το μεγάλο ραντεβού), άλλα δύο τον Νοέμβρη και ακόμα δύο τον Φλεβάρη του 2023.

Από τις 6 ομάδες της δεύτερης φάσης, στο Παγκόσμιο προκρίνονται οι τρεις πρώτες.