Κακός φόβος, κακή άμυνα, κακή κόκκινη και ο Ολυμπιακός έχασε μεγάλη ευκαιρία
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για ένα ματς που ενώ φαινόταν να είναι κόκκινος περίπατος, ξαφνικά μετατράπηκε σε μια απλή ισοπαλία στην οποία έβαλαν το χέρι τους Έλληνες, Σέρβοι, αλλά και... Ισπανοί και Γάλλοι.
Με ένα "κρίμα" έχουν μείνει στον Πειραιά μέχρι τώρα, όσον αφορά στην ευρωπαϊκή τους περιπέτεια. Όμως στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν κρίματα.
Ο Ολυμπιακός δεν άξιζε να χάσει από την Φράιμπουργκ, ούτε άξιζε να μην κερδίσει την Μπάτσκο Τόπολα, αλλά με αυτά δεν υπάρχουν... συμφωνίες. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να δεις τα "ραδίκια ανάποδα" την στιγμή που σαρώνεις. Ε, κόντρα στους Γερμανούς δεν σάρωναν οι Πειραιώτες, αλλά θεωρώ ότι αδικήθηκαν από το 2-3. Και στην Σερβία ήλεγχαν απόλυτα το ματς και μια αποβολή άδικη κατά την γνώμη μου, τους... κρέμασε.
Η υποχρέωση να κατακτηθεί το τρίποντο σε αυτό το παιχνίδι, έγινε μεγάλη μόλις ο Ποντένσε πέτυχε το δεύτερο τέρμα.
Στην τελική η νίκη, θα χάριζε τουλάχιστον την βεβαιότητα πως η ομάδα θα 'χε στο τσεπάκι την συνέχεια στο Conference. Τώρα δεν υπάρχει κάτι σίγουρο πέρα από το ότι ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα που θα πρέπει να ρυθμίσει βασικές λεπτομέρειες.
Κι όμως όλα έδειχναν πως πήγαιναν για στεγνό καθάρισμα. Έβαλαν γκολ στο πρώτο μέρος, πήγαν στα αποδυτήρια, ηρέμησαν και βγήκαν και με δεύτερο τέρμα, το οποίο ήταν και το καθοριστικό για να δείξουν στην αντίπαλό τους ότι πολύ απλά θα χάσει.
Και τελικά αυτό δεν συνέβη γιατί μόλις έμειναν με δέκα η Μπάτσκο ολοκλήρωσε μια ανατροπή ισοπαλίας που μάλλον και οι άνθρωποί της δεν περίμεναν.
Ο Ολυμπιακός πλέον έχει χρόνο να ηρεμήσει και να ετοιμαστεί για την συνέχεια, μετά την διακοπή των εθνικών ομάδων. Ο Μαρτίνεθ θεωρώ ότι έχει κατασταλάξει σε πρόσωπα, αλλά ακόμα δεν ξέρει πως πρέπει να χρησιμοποιεί τους παίκτες του.
Δεν θέλω να τον αδικήσω τον άνθρωπο. Αλλά είναι η δεύτερη φορά που στα δικά μου μάτια βγάζει φόβο. Το έκανε και στην OPAP Arena, το έκανε και με την Μπάτσκο. Θα πρέπει λίγο να ξαναδεί το θέμα της διαχείρισης, του αμυντικού rotation και των αλλαγών. Ειδικά σε έναν αγώνα που μετά δεν υπάρχει καμία υποχρέωση.
Σε αυτό το παιχνίδι χωρίς να κάνει φοβερά και τρομερά πράγματα η ομάδα κόντεψε να πάρει τους τρείς βαθμούς, αλλά επειδή έπαψε να κάνει και τα αυτονόητα μετά το 0-2, έφυγε τελικά με έναν.
Σίγουρη ευρωπαϊκή συνέχεια
Κατά την προσφιλή συνήθεια του Μαρτίνεθ, η ομάδα ξεκίνησε πιέζοντας, αλλά στα μισά του δευτέρου μέρους όλοι πίσω από την μπάλα. Ο Σέρβοι ήταν σίγουρα αχαρτογράφητα νερά για πολλούς, αλλά οι Πειραιώτες έδειξαν να την έχουν μελετήσει καλά. Μιλάω για το ξεκίνημα.
Στην τελική δεν ήταν και τίποτα φοβερό και τρομερό και αποδείχθηκε όχι στις φορές που πίεσε η ομάδα του Πειραιά, αλλά όταν οι αντίπαλοί του πήγαν να ξεθαρέψουν. Έτσι έγινε και το 0- 1 άλλωστε.
Οι Σέρβοι πήγαν να ανέβουν, έχασαν την μπάλα και μια γρήγορη μεταβίβαση στον Ποντένσε ήταν αρκετή για να προκύψουν η σέντρα του Πορτογάλου και η εξαιρετική κεφαλιά του Μασούρα.
Βεβαίως, οι Σέρβοι βρήκαν και αυτοί κάποιες στιγμές παρότι το ματς ήταν στα κόκκινα μέτρα. Τόσο ο Ροντινέι, όσο και ο ανέβαιναν ψηλά, δημιουργούσαν υπεραριθμίες που βασάνιζαν την Μπάτσκο Τόπολα, αλλά ήταν και μια πραγματικότητα, πως αν υπήρχε αναχαίτιση, τότε ο Ρετσος με τον Ντόη υποχρεώνονταν να τρέξουν για να καλύψουν ακόμη και σε στιγμές που δεν ήταν τόσο εύκολο.
Έκανε "μπαμ" από πολύ νωρίς πάντως ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα και βάσει της εικόνας που είδαμε σε αυτό το παιχνίδι, δεν γίνεται να μην υπάρχει ευρωπαϊκή συνέχεια και το 2024 για τους Πειραιώτες. Γιατί στην χειρότερη, είναι καλύτερος από την σερβική ομάδα. Γνώμη μου...
Μαντάρα και τιμωρία...
Ο Φορτούνης πάσαρε κάθετα και ο Ποντένσε με μια ντρίμπα, σούταρε σε κλειστή γωνία και κάτω από τα πόδια του πρώτου παίκτη που ήταν μπροστά του. Και κάπου εκεί άλλαξαν όλα. Γιατί βρήκαν ένα όμορφο γκολ οι Σερβοι και ακολούθησε μια κόκκινη κάρτα που κατά την γνωμη μου αδίκησε τον Ντόη.
Δεν ήταν σε προφανή θέση ο παίκτης της Μπάτσκο αλλά ο Γάλλος διαιτητής Μπαστιάν αυτό έκρινε. Ο Πορόζο μπήκε, ο Ελ Κααμπί βγήκε. Βγήκε και ο Φορτούνης για να μπει ο Αλεξανδρόπουλος, είχε ήδη χαθεί απ' το ματς με ενοχλήσεις ο Ποντένσε και ο Ολυμπιακός έγινε φοβικός και μαζεμένος με κανά 20λεπτο για να λήξει ο αγώνας. Ένας Γιόβετιτς υπήρχε μόνο στην ενδεκάδα ώστε να κρατήσει το τόπι με την εμπειρία του και να κάνει θόρυβο, όπως και το έπραξε σε κάποιες στιγμές.
Δεν ήρθε όμως ένα τρίτο τέρμα που θα αποτελούσε δικλείδα και τελικά μια σέντρα, μια κακή τοποθέτηση του Ροντινέι (ακόμη και οι παικταράδες κάνουν λάθη) και η Τόπολα έφερε το ματς στην ισοπαλία. Εδώ που τα λέμε, ο Ολυμπιακός έπρεπε να μάθει και σε συνθήκες που μπορεί να βρει ξανά. Η μπάλα έγινε των Σέρβων και τιμώρησαν τον αμαθή Ολυμπιακό.
Πιστεύω ότι με το που έγινε το 0-2 οι "ερυθρόλευκοι" έριξαν κουρτίνα μπροστά τους. Όλοι! Η πάσα ανάμεσα σε τρεις που έφερε το 1-2, είναι στιγμή που μπορεί να την κάνεις σε ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας, αλλά όχι στον Ολυμπιακό. Και όμως την έφαγαν.
Καμία σωστή αντίδραση μετά το γκολ του Ποντένσε και κανένα δείγμα συνόλου που ξέρει να αντιστέκεται μόλις αποβλήθηκε ο Ντόη. Αντιθέτως, όλες οι αντιδράσεις, ήταν "να περάσει η ώρα, να αντέξουμε, να φύγουμε". Και το ποδόσφαιρο τιμωρεί.
Ο δρόμος είναι μακρύς, πλέον οι "ερυθρόλευκοι" θα πρέπει να περιμένουν αφενός μεν τα δυο δικά τους παιχνίδια με την Γουέστ Χαμ και τα δυο της Μπάτσκο με την Φράιμπουργκ για να ξέρουν ουσιαστικά σε τι θα στοχεύσουν, όταν θα πάνε στην Γερμανία και όταν υποδεχθούν τους Σέρβους στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", ματς το οποίο -ίσως και να- είναι τελικός τρίτης θέσης. Για να δούμε...
