Ουδείς γίνεται να αμφισβητήσει όσα δείχνει το γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ βελτιωμένος, έχει αποκτήσει την σωστή νοοτροπία στο παιχνίδι του και η δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές να βρίσκονται σε σωστή ατομική κατάσταση. Με λίγα λόγια έχουν μπει οι σωστές βάσεις για να καταφέρει ο Παναθηναϊκός, στο άμεσο μέλλον, να διεκδικήσει στόχους και να πλησιάσει στο πραγματικό του μέγεθος.

Το δείγμα είναι μεγάλο

Είναι μία πραγματικότητα πως μακριά από την Λεωφόρο υπάρχει πρόβλημα. Εκτός έδρας μετρά μία μόλις νίκη σε 7 παιχνίδια, η οποία δεν έγινε στην έδρα του αντιπάλου, αλλά στο ουδέτερο του Βόλου απέναντι στην Λαμία.

Έχουν δοθεί έξι αγώνες στην έδρα του αντιπάλου και έχει πάρει μόλις 1 βαθμό, στο Καραϊσκάκης, σε ένα παιχνίδι που ήταν γεμάτος από φόβο και ο αντίπαλος του τον έπαιξε στο μισό γήπεδο. Από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος, πέρα από το ντέρμπι ειδικών συνθηκών με τον Ολυμπιακό και το ουδέτερο με την Λαμία, έχει πάει σε πέντε έδρες. Έχασε στα Γιάννινα με 1-0, στο Βικελίδης με 1-0, στην Τρίπολη με 2-1, από την ΑΕΚ με 1-0 και με 3-1 στον Βόλο.

Το περίεργο είναι πως σε κανένα από αυτά τα πέντε παιχνίδια δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως ήταν κατώτερος από τους αντιπάλους του. Όμως και στις πέντε αναμετρήσεις βρέθηκε ένας περίεργος τρόπος για να ηττηθεί. Δεν έχει καταφέρει να πάρει ούτε ισοπαλία. Σίγουρα υπάρχει και ο παράγοντας τύχη.

Επαναλαμβάνω γιατί είναι σημαντικό, αν κάποιος αξιολογήσει ένα προς ένα και τα πέντε παιχνίδια θα διαπιστώσει πως ακόμα και σε αυτά που δεν ήταν καλός ο Παναθηναϊκός δεν άξιζε να τα χάσει. Όμως είναι μία σκληρή πραγματικότητα ότι τα έχασε όλα και είναι μεγάλο το δείγμα και επαναλαμβανόμενο, για να οφείλεται μόνο στην τύχη.

Επίσης δεν γίνεται να παίζει ρόλο μόνο ένα πράγμα, όπως και υπάρχει και κάτι που δεν γίνεται να μην εκτιμηθεί. Ο Γιοβάνοβιτς έχει σε καλή κατάσταση τους ποδοσφαιριστές του, έχει βάλει σωστή ποδοσφαιρική νοοτροπία και όταν συμβαίνει αυτό ο χρόνος είναι μαζί με την ομάδα.

Δεν έχει βρει σε 370 λεπτά γκολ ισοφάρισης

Αν ψάξουμε πιο βαθιά στο πρόβλημα, είναι δεδομένο πως στα εκτός έδρας ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να βρει απαντήσεις όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ. Και στα πέντε παιχνίδια που έχει ηττηθεί βρέθηκε πίσω στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο. Είχε πολύ χρόνο για να βρει απάντηση και γκολ ισοφάρισης. Παρότι σε όλα πήρε την μπάλα, σε κανένα δεν μπόρεσε να απαντήσει.

Στα Γιάννινα έμεινε πίσω στο σκορ στο 5ο λεπτό, στο Βικελίδης στο 10ο λεπτό, στην Τρίπολη στο 45ο λεπτό, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στο 2ο λεπτό, στον Βόλο στο 34ο λεπτό. Και στα πέντε παιχνίδια πήρε την μπάλα, επέβαλε την επιθετικότητα του, αλλά γκολ ισοφάρισης δεν βρήκε. Εκτός έδρας ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να βρει ένα τέρμα ισοφάρισης σε περίπου 370 λεπτά που το έψαξε, βάζοντας σε κάθε παιχνίδι ένα 5 πεντάλεπτο και για τις καθυστερήσεις.

Ασφαλώς η λογική και η εικόνα της ομάδας δείχνει πως θα υπάρξει βελτίωση, καθώς το σημαντικό είναι πως ο Παναθηναϊκός φωνάζει πως δουλεύει καλά στην καθημερινότητα του, παρόλα αυτά στο συγκεκριμένο κομμάτι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί.

Έπαιζε για πολλά χρόνια αγώνες χωρίς κίνητρο

Η δουλειά της ομάδας μπορεί να τη φέρει μέχρι ενός σημείου. Ο Παναθηναϊκός έχει βελτιωθεί πολύ με τον Γιοβάνοβιτς, ασφαλώς και με αυτό το ρόστερ μπορεί να γίνει ένα βήμα παραπάνω και να πετύχει τον στόχο της 4άδας και να φτάσει στον τελικό του κυπέλλου. Ωστόσο για να ανέβει το επίπεδο χρειάζεται ένας πιο αποτελεσματικός σέντερ φορ.

Προσέξτε, δεν ισχυρίζομαι πως είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός. Υπάρχει πρόβλημα χαρακτήρα, το οποίο το φωνάζει η αδυναμία της ομάδας και να προηγηθεί αλλά και να απαντήσει κάθε φορά που βρίσκεται πίσω στο σκορ στα εκτός έδρας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως για πολλά χρόνια ο Παναθηναϊκός έπαιζε χωρίς κίνητρο. Το τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι του το έδωσε στο Σαν Μαμές, στις 24/8/2017, ενώ τίτλο έχει να διεκδικήσει από το 2014.

Από το καλοκαίρι του 2017 έπαιζε μόνο για να παίζει. Δεν είχε δικαίωμα να βγει στην Ευρώπη, δεν μπορούσε να διεκδικήσει τίτλους, ούτε φυσικά κινδύνευε με υποβιβασμό. Το γεγονός αυτό δεν γίνεται να μην έχει φέρει προβλήματα στη νοοτροπία. Ο Παναθηναϊκός έχει γίνει σοφτ, έχει πρόβλημα χαρακτήρα και φυσικά γι' αυτό δεν έχει ευθύνη ο σημερινός προπονητής. Έχει όμως την ευθύνη να βρει τον τρόπο για να το λύσει.

Λείπει ο επιθετικός που θα υποστηρίξει το παιχνίδι του Γιοβάνοβιτς

Υπάρχει μία πραγματικότητα που θέλει χρόνο και νίκες για να διορθωθεί. Θέλει και σε κάποιες θέσεις ποδοσφαιριστές που να είναι νικητές. Ποδοσφαιριστές που θα έρθουν και θα ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση στα αποδυτήρια.

Ένα από τα κομβικά προβλήματα του φετινού Παναθηναϊκού είναι στην κορυφή της επίθεσης. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως η ομάδα του Γιοβάνοβιτς στα παιχνίδια που δεν κατάφερε να βρει εκτός έδρας το γκολ, είχε την μπάλα και προσπάθησε με δημιουργικό ποδόσφαιρο να φθάσει στην ισοφάριση. Δεν κατάφερε όμως να ξεκλειδώσει τις αντίπαλες άμυνες. Είναι δεδομένο πως για να μπορέσεις -παίζοντας εσύ με την μπάλα και με ποδόσφαιρο δημιουργίας και υπομονής- να ανοίξεις την αντίπαλη άμυνα, χρειάζεσαι και έναν επιθετικό να υποστηρίξει αυτό το παιχνίδι. Από τον Παναθηναϊκό αυτός ο ποδοσφαιριστής λείπει.

Ο Καρλίτος σκοράρει μόνο στη Λεωφόρο

Τα γκολ του Καρλίτος στη Λεωφόρο κρύβουν το πρόβλημα. Καλός ποδοσφαιριστής ο Ισπανός, φέτος έχει βοηθήσει σημαντικά τον Παναθηναϊκό, δεν είναι όμως ο επιθετικός που μόνος του στην κορυφή της επίθεσης μπορεί να υποστηρίξει τη συνολική προσπάθεια. Δεν είναι καλός στο παιχνίδι με πλάτη, του αρέσει να παίζει πρόσωπο στην εστία και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ο Γιοβάνοβιτς θέλοντας να βοηθήσει το κύριο επιθετικό του όπλο για μεγάλο διάστημα έψαξε για σύστημα με δύο επιθετικούς.

Είδε μετά την εντός έδρας ήττα με τον ΠΑΟΚ πως με αυτήν τη λογική υπάρχει πρόβλημα στο κέντρο, πως συνολικά η ομάδα λειτουργεί καλύτερα με τρεις χαφ και καθιέρωσε το 4-3-3. Σε αυτό το σύστημα όμως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν σέντερ φορ που να μπορεί να στηρίξει το παιχνίδι της ομάδας. Να έχει καλό παιχνίδι με πλάτη, να μπορέσει να φέρει και να κρατήσει την μπάλα πάνω του, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, να μπουν παίκτες από τις πίσω γραμμές στην αντίπαλη περιοχή.

Ήρθε η ώρα να ψάξει τον νέο Μπεργκ

Το καλοκαίρι υπήρχε ένα πλάνο απόκτησης σέντερ φορ, το οποίο όμως είχε σαν προϋπόθεση να αποδεσμευτεί η ομάδα από το συμβόλαιο του Μακέντα. Η λογική ήταν πως δεν γίνεται να μπει και τέταρτο συμβόλαιο, εκτός από των Καρλίτος, Μακέντα και Ιωανίδη για μία θέση που παίζει ένας ποδοσφαιριστής. Έχει λογική όμως, γιατί η συγκεκριμένη θέση είναι κομβική. Σε ένα ποδόσφαιρο που χρειάζεσαι σημαντικό αριθμό νικών για να κάνεις πρωταθλητισμό και συναντάς ένα μεγάλο ποσοστό ομάδων που παίζουν σε χαμηλά μέτρα με πολυπρόσωπη άμυνα, είναι απαραίτητος ένας επιθετικ που θα κάνει τη διαφορά, που θα προσφέρει το εύκολο γκολ και θα λειτουργήσει σαν σκαλοπάτι στην ανάπτυξη για τους υπόλοιπους.

Για παράδειγμα στον Ολυμπιακό είναι πολύ καλή η δουλειά που κάνει ο Μαρτίνς, τίποτα όμως δεν θα ερχόταν τόσο εύκολα, αν δεν είχε αποκτηθεί το καλοκαίρι του 2019 ο Ελ Αραμπί. Μην το πάμε αλλού. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να βρει τον δικό του Μπεργκ. Είναι μία θέση που αξίζει να κάνεις οικονομική υπέρβαση.

Ο Μπεργκ, με την ικανότητα να κρατά την μπάλα ψηλά και να λειτουργεί σαν μαξιλάρι, βοηθούσε όποιον έπαιζε δίπλα του, να έχει γεμάτες χρονιές με νούμερα. Καρέλης, Κλωναρίδης, ακόμα και ο Πέτριτς στα τελειώματα του, ευεργετήθηκαν από την ικανότητα του Σουηδού, να κρατά την μπάλα ψηλά και να προσφέρει, ποιοτική τελική απόφαση. Τέτοιος επιθετικός δεν βρίσκεται εύκολα. Θα πρέπει όμως να καταλάβουν στον Παναθηναϊκό πως είναι απαραίτητο να αποφασίσουν, να ψάξουν για να βρουν τον επιθετικό που θα ανεβάσει το επίπεδο, των στόχων που θα μπορεί να διεκδικήσει η ομάδα.

Η δουλειά του Γιοβάνοβιτς κάνει πιο εύκολη την ενσωμάτωση

Ίσως είναι καλύτερο να μπει τώρα ο σύλλογος στη διαδικασία να αποκτήσει τον φορ που θα κάνει τη διαφορά τώρα που η δουλειά του Γιοβάνοβιτς έχει δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε η συγκεκριμένη μεταγραφή να αποδώσει άμεσα. Υπάρχει ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό σχέδιο, μία ομάδα που έχει πολλούς ποδοσφαιριστές σε καλή αγωνιστική κατάσταση και ένας πραγματικά καλός επιθετικός μπορεί να εκτοξεύσει την αποτελεσματικότητα, που είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού.

Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα που θέλει την κατοχή και προσπαθεί να χτίσει τις επιθέσεις της, να ακουμπά η μπάλα χαμηλά στην επίθεση. Βοηθά και τους υπόλοιπούς να πάνε σε τελικές και να φτιάξουν τα νούμερα τους.

Ο χρόνος είναι σύμμαχος

Αξίζει να διαβάσετε το κείμενο του Θέμη Καίσαρη που αποδεικνύει με αριθμούς αυτό που όλοι βλέπουμε στο γήπεδο. Πως γίνεται καλή δουλειά, πως ο Παναθηναϊκός χάνει παιχνίδια στα οποία είναι καλύτερος από τον αντίπαλο του, πως υπάρχει πρόβλημα αποτελεσματικότητας και πως η λογική λέει πως ο χρόνος είναι σύμμαχος αυτής της προσπάθειας.

Είναι ξεκάθαρο πως για πρώτη φορά μετά από χρόνια υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να είναι σύμμαχος ο χρόνος στον Παναθηναϊκό και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει όμως και η εξής πραγματικότητα που δεν γίνεται να αγνοηθεί: τα παιχνίδια που δεν μπορεί να διαχειριστεί η ομάδα είναι συγκεκριμένα, το δείγμα έχει αρχίσει να είναι μεγάλο, το πρόβλημα επαναλαμβανόμενο. Χρειάζεται δουλειά, αλλά και αποφάσεις, για να έρθει η πρόοδος.