Είναι αλήθεια ότι ο Γερμανός είχε ακούσει πολλά από τότε που ήρθε στη χώρα μας, κυρίως για τη μη ύπαρξη θεάματος στα παιχνίδια μας. Από τότε και μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ο Γερμανός είχε καταφέρει σχεδόν τα πάντα, εκτός από το να παίζει πιο επιθετικά η εθνική να σημειώνει γκολ και να μοιράζει χαμόγελα όχι μόνο για τα νικηφόρα αποτελέσματά της.
Θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη ευρωπαϊκή της προσπάθεια, για τα προκριματικά του Ευρω 2004 η εθνική σημείωσε μόλις 8 γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια, είχε δηλαδή έναν μέσο όρο 1 γκολ ανά παιχνίδι. Μάλιστα στα δύο πρώτα επίσημα παιχνίδια με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο δεν είχαμε κάν...ματώσει το δίχτυ στις δύο ήττες μας με 2-0 από Ισπανία (εντός) και Ουκρανία (εκτός).

Από εκεί και πέρα το γκολ έμπαινε με το...σταγονόμετρο και μόλις δύο φορές επικρατήσαμε με δύο γκολ διαφορά (2-0) επί της Αρμενίας εντός και επί της Βορείου Ιρλανδίας εκτός. Στα άλλα τέσσερα παιχνίδια μας, υπήρξε το αγαπημένο μας σκορ (1-0) επί θητείας του Γερμανού, που έδινε πάντα τη μέγιστη προσοχή στα μετόπισθεν.

Αλλωστε έτσι πήραμε και την πρόκριση στα τελικά, αφού μετά τις δύο ήττες, στα επόμενα έξι παιχνίδια, σημειώσαμε ισάριθμες νίκες και μάλιστα χωρίς να δεχτούμε γκολ, ρεκόρ που θα ζήλευαν και οι κορυφαίες εθνικές ομάδες του πλανήτη. Στα τελικά της Πορτογαλίας, το σερί του ενός γκολ συνεχίστηκε και ίσχυσε σε όλα τα παιχνίδια (με εξαίρεση το 2-1 στην πρεμιέρα με την Πορτογαλία) με κορυφαία πάντα στιγμή την κεφαλιά του Χαριστέα στον τελικό.

Συνταγή 2004... στο Μουντιάλ

Ο Οττο Ρεχάγκελ, επειδή ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, συνέχισε την πετυχημένη συνταγή και αμέσως μετά το έπος του EURO 2004, στα προκριματικά του μουντιάλ της Γερμανίας. Εκεί τα γκολ έρχονταν επίσης δύσκολα, με εξαίρεση τα παιχνίδια με Γεωργία και Καζακστάν όπου οι διεθνείς μας σκόραραν από 3 φορές.

Συνολικά στην προκριματική φάση, παρά τον αποκλεισμό της, η εθνική ομάδα είχε βελτιωθεί πάντως αισθητά στην επίθεση σημειώνοντας συνολικά 15 γκολ σε 12 παιχνίδια, ανεβάζοντας τον μέσο όρο της (ανα αγώνα) στο 1.25 γκολ. Ηδη ο Ρεχάγκελ είχε εμπλουτίσει την ομάδα με τους Λυμπερόπουλο και Παπαδόπουλο, οι οποίοι πλαισίωναν κυρίως ως αλλαγές τους αγαπημένους του Χαριστέα και Βρύζα.

Μετά τον άδοξο αποκλεισμό μας, ο Οττο Ρεχάγκελ, έριξε σιγά σιγά και άλλο νερό στο κρασί του. Ο πανέξυπνος Γερμανός, παρατήρησε ότι με εξαίρεση το ματς με τους Δανούς στο Καραϊσκάκη (επικρατήσαμε 2-1) και το 1-1 στην Ουκρανία, η εθνική σε αυτή την προκριματική φάση δεν βρήκε δίχτυα σε κανένα κρίσιμο αγώνα με τις βασικές αντιπάλους τους για την πρόκριση. Εμεινε δύο φορές στο 0-0 με την Τουρκία και ηττήθηκε με 1-0 στη Δανία και εντός από την Ουκρανία.

Αναβαθμισμένο... μοντέλο

Η νέα σελίδα (προκριματικά Ευρω-2008) ήταν ήδη έτοιμη και πλέον ο δρόμος προς την υπεράσπιση του τίτλου μας, έπρεπε να ξεκινήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Γιάννης Αμανάτιδης και ο Φάνης Γκέκας που έβγαζαν...μάτια στη Γερμανία, είχαν ήδη κάνει τις πρώτες τους εμφανίσεις (ως αλλαγή στο φινάλε) σε κάποια παιχνίδια στα προκριματικά του μουντιάλ.

Ο Ρεχάγκελ τους έριξε πλέον στα βαθειά, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα στην επίθεση, ενώ αναβάθμισε αισθητά και τον Νίκο Λυμπερόπουλο, που αποτέλεσε όχι μόνο το γούρι του (όπως έλεγαν οι περισσότεροι) αλλά κυρίως το μυστικό του όπλο.

Με τον "Λύμπε" να μπαίνει σχεδόν πάντα αλλαγή, ο αιφνιδιασμός στον αντίπαλο κόουτς ήταν δεδομένος και δύσκολα μπορούσε να αλλάξει άμεσα τα πλάνα του. Επίσης εκμεταλλεύτηκε την ικανότητα του Σωτήρη Κυργιάκου να προωθείται στην αντίπαλη περιοχή και να συμμετέχει σε πολλές φάσεις, χάρις και στα σωματικά του προσόντα.

Μαζί με την...παλιοσειρά τον Αγγελο Χαριστέα, ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Σωτήρης Κυργιάκος ήταν οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας μας, με 3 γκολ, μέχρι το ματς με τη Μάλτα, όπου ο Φάνης Γκέκας με το πρώτο του χατ τρίκ, έφτασε τα 5 τεμάχια.

Ο Γιάννης Αμανατίδης, πατώντας επίσης πολύ γερά πλέον στα πόδια του, έδειξε ότι αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες λύσεις και το εκπληκτικό γκολ στην Τουρκία, έδειξε και την μεγάλη του κλάση. Η εθνική έχοντας έναν ακόμα αγώνα στην Ουγγαρία έχει ήδη πετύχει 23 γκολ σε 11 παιχνίδια (2.1 ο μέσος όρος), ισοφαρίζοντας το καλύτερό της ρεκόρ όλων των εποχών σε προκριματική φάση. Ανάλογα τέρματα είχε πετύχει στα προκριματικά του Ευρω 1996, με μια σημαντική διαφορά.

Οτι τότε τα 16 από τα 23 γκολ τα είχαμε σημειώσει κόντρα στις πιο αδύναμες εθνικές ομάδες της Ευρώπης (10 γκολ στα δύο ματς με τα Νησιά Φερόε και 6 στα παιχνίδια με το Σαν Μαρίνο). Δεν σκοράραμε όμως στο 0-3 με τη Ρωσία στη Θεσσαλονίκη και στο 0-1 με τη Σκωτία στη Γλασκώβη, δηλαδή απέναντι στις ομάδες από τις οποίες χάσαμε την πρόκριση.

Αντίθετα σε αυτή την προκριματική φάση έχουμε σκοράρει και στα 11 παιχνίδια μας (επίσης ρεκόρ) χωρίς παράλληλα να παραμελούμε την άμυνα με εξαίρεση το ματς με την Τουρκία στο Καραϊσκάκη, που αποτελούσε όμως μαγική εικόνα. Οι ευκαιρίες που δημιουργήσαμε αλλά δεν αξιοποιήσαμε σε αυτό το ματς, ήταν ίσως οι περισσότερες από κάθε άλλο παιχνίδι. Αντίθετα οι Τούρκοι έβρισκαν δίχτυα σε κάθε τους ευκαιρία.

Συνεπώς ο Οττο Ρεχάγκελ έχοντας κάνει την αυτοκριτική του και βλέποντας τις εξελίξεις, εμπλούτισε την κατάλληλη στιγμή τον κορμό του 2004 με κατάλληλο λίπασμα και πλέον ετοιμάζεται να δρέψει καρπούς στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας και εμείς να τους απολαύσουμε.