Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στις θέσεις των κεντρικών αμυντικών. Εκεί που οι νεοαποκτηθέντες Ζεράλδο Άλβες και Φεντερίκο Ασκάρατε δεν μοιάζουν ικανοί να κάνουν τη διαφορά. Εννοείται βέβαια ότι δεν τίθεται θέμα σύγκρισής τους με τον απείρως ανώτερό τους Μπρούνο Τσιρίλο, ωστόσο όπως και στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο, πρέπει να χάσεις κάτι για να το εκτιμήσεις σωστά. Σημασία έχει πλέον ότι ο Φερέρ έχει τέσσερα ετοιμοπόλεμα στόπερ για να επιλέξει το κατάλληλο δίδυμο:
Δέλλας - Παπασταθόπουλος: Φαντάζει ως η πιο αρμονική συνεργασία διότι ο πιτσιρικάς είναι ο πιο γρήγορος στόπερ που διαθέτει η ΑΕΚ και καλύπτει τη μεγάλη αδυναμία του Κολοσσού. Και από ταλέντο όμως αν κρίνει κανείς, το συγκεκριμένο δίδυμο είναι το πλέον ικανό να ανταποκριθεί στις μεγάλες εφετινές απαιτήσεις της ομάδας. Όλα εξαρτώνται από το κατά πόσο ο Κολοσσός θα καταφέρει να μείνει εφέτος μακριά από μυϊκούς τραματισμούς.

Δέλλας - Άλβες: Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας έδειξαν ότι μπορούν να αποκτήσουν ρυθμό και συνοχή και τα πήγαν σχετικά καλά στον αγώνα της Σεβίλλης. Ωστόσο υπάρχει ένα οφθαλμοφανές μειονέκτημα στην ταχύτητα αφού και οι δύο είναι πολύ αργοί. Η εμπειρία του Δέλλα και ο δυναμισμός του Άλβες είναι ένας καλός συνδυασμός, αρκεί να μην έχουν απέναντί τους γρήγορους επιθετικούς.

Άλβες - Παπασταθόπουλος: Είναι η δεύτερη πιο ορθολογική συνταγή. Το βαρύ 1-4 από τη Σεβίλλη δείχνει από μόνο του αποτυχία, ωστόσο αν δει κανείς καλύτερα τις φάσεις και λάβει υπ’ όψιν του ότι τα τρία γκολ των Ισπανών επιτεύχθηκαν από στημένες μπάλες, θα διαπιστώσει ότι οι δυο τους έκαναν (ατομικά) καλή εμφάνιση απέναντι σε επιθετικούς παγκόσμιας κλάσης. Στη συνεργασία εντοπίστηκε ασυνεννοησία, όμως αυτό είναι λογικό αφού ελάχιστα έχουν δουλέψει μαζί (λόγω των υποχρεώσεων του «Πάπα» με την εθνική Νέων).

Άλβες - Ασκάρατε: Ούτε σε φιλικό ματς με αντίπαλο τη Νέα Ιωνία δεν πρέπει να παίξουν ξανά μαζί. Στην ανάγκη, αν ο Φερέρ δεν έχει τους άλλους δύο στη διάθεσή του, καλύτερα να γυρίσει σε ρόλο στόπερ τον Ενσαλίβα. Τραγικό το θέαμα, χείριστη η συνεργασία τους στα φιλικά με ΠΑΟΚ και Λάρισα. Σαν να έβλεπες δύο κεντρικούς αμυντικούς να παίζουν σε «slow motion».

Δέλλας - Ασκάρατε: Η κλάση του Τραϊανού μπορεί να αποτρέψει πολλά λάθη και να κάνει λειτουργικό ένα δίδυμο με έναν ποδοσφαιριστή που έχει πάνω κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά. Ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι η καλή τεχνική κατάρτιση (αμφοτέρων) και το μεγάλο ύψος δεν αποτελούν εχέγγυο για μια συνεργασία που υστερεί τόσο πολύ σε ταχύτητα και έκρηξη.

Ασκάρατε - Παπασταθόπουλος: Είναι ένα σχήμα που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να λειτουργήσει καλά. Άλλωστε ο Φερέρ απέκτησε τον Ασκάρατε με προοπτική να αντικαθιστά τον Δέλλα. Ωστόσο πρέπει ο Αργεντινός να δείξει τσαγανό και πάθος για να πείσει ότι μπορεί να πάρει ευκαιρίες δίπλα σε έναν αμυντικό που κρίνοντας βάσει των χαρακτηριστικών του ταιριάζει απόλυτα.