H AEK, ύστερα από την ήττα με 1-0 από τον Βόλο, επέστρεψε στα θετικά αποτελέσματα, επικρατώντας 2-0 του ΠΑΣ Γιάννινα στη Ριζούπολη για την 3η αγωνιστική της Super League. Οι "κιτρίνομαυροι" στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι τους μακριά από τη φυσική έδρα τους, την OPAP Arena, πήραν τη νίκη στηριζόμενη στην ποιότητά τους, παρότι δεν έπιασαν υψηλά στάνταρ απόδοσης.

Ο Ματίας Αλμέιδα άφησε στην άκρη το 3-5-2 και πήγε στην επιλογή του 4-2-3-1, με τον Ορμπερλίν Πινέδα να αγωνίζεται ως επιτελικός μέσος, μπροστά από τους Νταμιάν Σιμάνσκι και Γενς Γιόνσον. Η απόφαση του Αργεντινού να πάει σε ένα σχήμα με δύο destroyers, όπως είναι οι Σιμάνσκι και Γιόνσον, τον βοήθησε -ειδικά στο πρώτο μέρος- στο θέμα της έντασης, των τρεξιμάτων, αλλά και των άμεσων ανακτήσεων κατοχής.

Πιο ψηλά στο γήπεδο

Όμως, ήταν φανερό πως υπήρχε θέμα στο κομμάτι της δημιουργίας και της απειλής, αφού οι παίκτες της Ένωσης δεν έβρισκαν χώρους προς την εστία του Σουλή. Παρ' όλα αυτά, ο Ορμπελίν Πινέδα ήταν και πάλι εκεί για να δώσει τη λύση στην ομάδα του με ένα εξαιρετικό σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή. Ο Αλμέιδα χρησιμοποίησε τον Μεξικάνο ως επιτελικό χαφ, προσφέροντάς του ελευθερία κινήσεων.

Εν αντιθέσει, λοιπόν, με τα προηγούμενα παιχνίδια ο Πινέδα, όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα (το Νο.13), οι ενέργειές του έγιναν αρκετά ψηλά στο γήπεδο, σε θέση... φορ, με τον Αραούχο να γυρνάει πιο πίσω ή να κινείται στα άκρα προκειμένου να του προσφέρει περισσότερο χώρο.

Κι η αλήθεια είναι πως στο πρώτο μέρος ο 26χρονος μέσος ήταν ο μοναδικός που απείλησε με αξιώσεις την εστία του Σούλη, σημειώνοντας ένα εξαιρετικό γκολ, ενώ είχε κι ένα καλό σουτ στις αρχές του αγώνα. Μόνο ο Τσούμπερ ολοκλήρωσε τον αγώνα με περισσότερες τελικές (4) από τον Μεξικανό (3), με τη διαφορά πως ο Πινέδα είχε δύο στην εστία έναντι μίας του συμπαίκτη του.

Παράλληλα, μπορεί στο κομμάτι των ενεργειών (39) να έμεινε χαμηλά, αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στη διαφορετική αγωνιστική προσέγγιση του Αλμέιδα, αφού ο Πινέδα δεν ήταν εκείνος που θα έπαιρνε τη δεύτερη πάσα για να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, αλλά είχε έναν ρόλο πιο ψηλά στο γήπεδο. Βέβαια, όπως φαίνεται και στο παραπάνω γράφημα, κινήθηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του αντίπαλου μισού, δημιουργώντας ρήγματα και προβλήματα στους αμυντικούς του ΠΑΣ.

Είναι χαρακτηριστικό πως, πέρα από το κομμάτι της πίεσης, στο οποίο παίρνει άριστα, ήταν πρώτος και σε κερδισμένες μονομαχίες (5) για την ΑΕΚ, ενώ είχε παράλληλα και δύο κερδισμένα φάουλ. Στον τομέα της δημιουργίας τα πράγματα είναι δεδομένο πως θα μπορούσαν να πάνε και καλύτερα, αφού ο Μεξικανός ολοκλήρωσε το παιχνίδι με μόλις 5 επιτυχημένες πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και συνολικά 13/21 (74%).

Το ενθαρρυντικό, ωστόσο, για την ΑΕΚ είναι πως -ανεξάρτητα από την εικόνα του Πινέδα- παρουσιάστηκε ιδιαίτερα ανεβασμένη μετά το 70' και την είσοδο των Ελίασον, Λιβάι Γκαρσία, Μάνταλου, Άμραμπατ και Μοχαμάντι. Είναι τεράστια υπόθεση για τον Αλμέιδα να έχει τη δυνατότητα να φέρνει από τον πάγκο παίκτες τέτοιας ποιότητας, σε σημεία του παιχνιδιού που ο αντίπαλος έχει ανεβάσει την απόδοσή τους, καταφέρνοντας να πάρει εκ νέου τα ηνία του ματς.

Δεν είναι μόνο το εξαιρετικό γκολ του Άμραμπατ που "κλείδωσε" τη νίκη, αλλά και η γενικότερη εικόνα των παικτών της Ένωσης στο γήπεδο στα τελευταία 20 λεπτά του αγώνα, που προσφέρει ένα χαμόγελο στους φιλάθλους της. Πλέον, ο μεγάλος στόχος του Αργεντινού είναι η σταθερότητα και η βελτίωση στο κομμάτι της δημιουργίας και της απειλής.