Ολυμπιακός: Το Double Pick and Roll και οι 36 πόντοι του Σλούκα, τα 33 λεπτά του Φαλ στο "ζωγραφιστό" και ο πολύτιμος Παπανικολάου
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει την νίκη του Ολυμπιακού επί της Φενέρμπαχτσε στο Game 5. Το Spain Pick and Roll που έγινε Double Pick and Roll για τον Σλούκα, ο συμβολισμός των 33 λεπτών του Φαλ και ο καθοριστικός Παπανικολάου.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται πλέον στο Final Four μετά την νίκη του επί της Φενέρμπαχτσε στο Game 5. Είναι η 2η σερί πρόκριση των “ερυθρόλευκων” στην γιορτή της EuroLeague και η 12η στην ιστορία του. Και ήταν μία πανάξια πρόκριση.
Ο μαραθώνιος των πέντε αγώνων άφησε τα σημάδια του και στις δύο ομάδες. Ολυμπιακός και Φενέρμπαχτσε τα έδωσαν όλα. Στο Game 5 όμως αποδείχθηκε ότι οι “ερυθρόλευκοι” είχαν μεγαλύτερες αντοχές.
Το SPORT24 αναλύει την νίκη του Ολυμπιακού επί της Φενέρμπαχτσε.
Τα off screen plays και ο Παπανικολάου έκαναν την αρχή
Ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα σε όλη την σειρά με την άμυνα της Φενέρμπχτσε, που δεν τον άφηνε να έχει την γνωστή του κίνηση μακριά από την μπάλα. Από νωρίς στο Game 1 ωστόσο φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός θέλει να εφαρμόσει την δική του λογική. Βασικά, από την πρώτη φάση του αγώνα, με πρωταγωνιστή τον Παπανικολάου:
Ο Βεζένκοβ παίρνει stagger screen (σ.σ διπλό σκριν) από Κάναν και Φαλ.
Ο Βεζένκοβ παίρνει την μπάλα χέρι με χέρι από τον Γουόκαπ και πασάρει στον Παπανικολάου που ανεβαίνει από την απέναντι γωνία.
Ο Παπανικολάου παίρνει το σκριν από τον Βεζένκοβ.
Ο Παπανικολάου τελειώνει την φάση.
Στην αμέσως επόμενη φάση, ο Ολυμπιακός πόσταρε τον Μουσταφά Φαλ έπειτα από το γνωστό του πλέον Spain Pick and Roll. Ο Γάλλος πήρε την μπάλα, ο Κάναν έπιασε στον ύπνο τον Ντόρσεϊ και έκοψε γρήγορα προς το καλάθι, πήρε την μπάλα και σκόραρε:
Λίγες φάσεις αργότερα, ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα άλλο play, παίζοντας double Pick and Roll με τον Κάναν, δίνοντας σκριν μακριά από την μπάλα στον Παπανικολάου για να εκτελέσει ο αρχηγός του Ολυμπιακού
Ο Κάναν παίρνει το πρώτο σκριν από τον Παπανικολάου με το σκριν του Φαλ να ακολουθεί.
Ο Κάναν παίρνει το δεύτερο σκριν από τον Φαλ, ενώ ο Παπανικολάου παιρνει back screen από τον Γουόκαπ.
Ο Κάναν πάει μέχρι μέσα, ενώ ο Παπανικολάου τρέχει προς την γωνία, με τον Αμερικανό να ετοιμάζεται να πασάρει.
Ο Παπανικολάου ευστοχεί σε τρίποντο.
Αυτά ήταν τα τρία πρώτα καλάθια του Ολυμπιακού. Όλα ήρθαν μέσα από κίνηση μακριά από την μπάλα. Οι “ερυθρόλευκοι” έδειξαν από την αρχή ότι μπήκαν με όρεξη στο παρκέ. Έβγλαλαν τρεις φάσεις που βγαίνουν από χαρακτηριστικά plays τους και πατούσαν καλά στα πόδια τους.
Φαλ και Μπλακ έκλεισαν την ρακέτα
Η δεύτερη περίοδος ήταν αυτή στην οποία ο Ολυμπιακός πήρε για τα καλά το πάνω χέρι στο ματς, χάρη σε ένα τρομερό σερί 15-0. Ήταν ένα σερί που χτίστηκε πάνω στην φιλοσοφία που ακολουθεί η ομάδα όλη την σεζόν, μένοντας πιστή στην ταυτότητά της.
Στην άμυνα - από όπου ξεκινούσαν όλα - ο Ολυμπιακός έπαιξε - με ελάχιστες εξαιρέσεις - Flat στο Pick and Roll τη Φενέρμπαχτσε με τους σέντερ του. Ο λόγος ήταν σαφής: Ο Ολυμπιακός ήθελε να προστατέψει με κάθε τρόπο την ρακέτα του, να μην δώσει αλλαγές και - κυρίως - το περιθώριο στην τριάδα των Πιέρ, Χέιζ και Μότλι να ποστάρουν κοντύτερους αντιπάλους. Ο Ολυμπιακός όμως δεν έπαιξε απλώς Flat. Η οδηγία των Φαλ και Μπλακ ήταν να μην βγαίνουν καν από το “ζωγραφιστό”.
Με την Φενέρ να έχει δύο σέντερ που δεν μπορούν να ανοίξουν το γήπεδο (Τζεκίρι και Μότλι), ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τους αγνοήσει εντελώς, αφήνοντάς τους ελεύθερους. Έκλεισε ακόμα περισσότερο την άμυνά του και δικαιώθηκε. Ιδού ένα παράδειγμα:
Ο Έντουαρντς ετοιμάζεται να παίξει ένας εναντίον ενός με τον Σλούκα, με τον Μπλακ να βρίσκεται μέσα στο “ζωγραφιστό” και τον Πίτερς να αγνοεί τον Μπίρσεν στην περιφέρεια.
Ο Έντουαρντς ορμάει προς το καλάθι, αλλά πέφτει πάνω στον Μπλακ που τον κόβει.
Λίγο αργότερα, ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά ότι δεν έχει πρόβλημα να αγνοήσει τον Τζεκίρι (παρά το γεγονός ότι ανά διαστήματα ο σέντερ της Φενέρ έβαλε κάποια σουτ από μέση απόσταση στην σειρά) και να γεμίσει την ρακέτα του:
Ο Πιέρ προσπαθεί να ποστάρει τον Παπανικολάου, που παίζει άμυνα από μπροστά, με τον Μπλακ όμως να είναι και αυτός μέσα στην ρακέτα.
Με την πάσα να μην περνάει, ο Γκούντουριτς πασάρει στον Τζεκίρι στην κορυφή, με τον Μπλακ να κλείνει πάνω του. Ο Γκούντουριτς ετοιμάζεται να κόψει προς το καλάθι. Ο Παπανικολάου παραμένει όμως στο "ζωγραφιστό".
Ο Γκούντουριτς κόβει προς το καλάθι, αλλά εκεί είναι ο Παπανικολάου να τον σταματήσει. Ο Σλούκα την ίδια στιγμή έχει κλείσει την πάσα στην γωνία (στον Πιέρ), αφήνοντας ελεύθερο τον Καλάθη.
Αν υπάρχει ωστόσο μία φάση που έδειξε την φιλοσοφία του Ολυμπιακού, αυτή έγινε στην πρώτη επίθεση της Φενέρμπαχτσε στην 4η περίοδο.
Ο Πιέρ προσπαθεί να ποστάρει τον Παπανικολάου, με τον Φαλ να είναι ξανά στο ζωγραφιστό, αγνοώντας τον Μότλι.
Ο Πιέρ πασάρει στον Μότλι, ο οποίος αστοχεί από την κορυφή της ρακέτας.
Είναι γεγονός ότι γενικά ο Ολυμπιακός προσπάθησε να κόψει τις post επαφές της Φενέρ, κάτι ωστόσο στο οποίο απέτυχε στο Game 4 και το πλήρωσε. Στο Game 5 όμως δεν άφησε κανένα περιθώριο. Ήθελε να γεμίσει την ρακέτα του και το έδειξε. Κάτι που φαίνεται από ένα ακόμα νούμερο: Ο Φαλ έπαιξε 33 λεπτά στο Game 5. Σε κανένα άλλο παιχνίδι της φετινής σεζόν δεν έπιασε καν τα 30 λεπτά συμμετοχής.
Η φυτιλιά του Σλούκα και το Spain Pick and Roll που έγινε… Double Pick and Roll και κλείδωσε το ματς
Με την άμυνα του Ολυμπιακού να απειλείται μόνο από τον απίστευτο Γκούντουριτς (26 πόντοι με 8/12 τρίποντα, όταν οι συμπαίκτες του μαζί ειχαν 0/15 τρίποντα), οι “ερυθρόλευκοι” ήθελαν την φυτιλιά στην επίθεση για να ξεφύγουν στο σκορ. Ο πλέον κατάλληλος για να το κάνει αυτό ήταν ο Κώστας Σλούκας.
Σε μία σειρά που η Φενέρ είχε εστιάσει την άμυνά της σε αυτόν και τον Σάσα Βεζένκοβ, ο 33χρονος γκαρντ αποφάσισε να δείξει ότι θα έκανε ό,τι ήθελε στο παιχνίδι, τελειώνοντας τον αγώνα με 22 πόντους και 6 ασίστ, από τις οποίες ο Ολυμπιακός πήρε άλλους 14 πόντους. Πώς το έκανε αυτό; Καταφέροντας να πηγαίνει - πάντα - όπου ήθελε, δηλαδή στο αριστερό του χέρι.
Με εξαίρεση το πρώτο του καλάθι στον αγώνα - όταν πήγε αντίθετα από το σκριν που του δόθηκε και σκόραρε πηγαίνοντας δεξιά με λέι-απ - ο Σλούκας πήγαινε πάντα αριστερά. Αριστερά πήγε όταν σημείωσε καλάθι και φάουλ μπροστά στον Τζεκίρι, αριστερά πήγε και όταν σημείωσε ένα buzzer-beater τρίποντο κάνοντας το 37-31. Αριστερά πήγαινε συνεχώς, δημιουργώντας καταστάσεις για τον Ολυμπιακό, οδηγώντας τον σε σερί 15-0 στην δεύτερη περίοδο για το 44-31.
Και, μετά, στην 3η περίοδο, πρακτικά κλείδωσε το ματς, εκμεταλλευόμενος μία παραλλαγή του Spain Pick and Roll του Ολυμπιακού. Όπως έχει αναλυθεί πολλές φορές, ο Ολυμπιακός στηρίζεται σε αυτό το σύστημα, όπου ο γκαρντ παίρνει σκριν στην κορυφή από τον σέντερ και στην συνέχεια από κάτω από την ρακέτα ξεκινάει ένας τρίτος παίκτης, που είτε κάνει σκριν στον σέντερ για να ρολάρει ο ψηλός, είτε παίρνει σκριν για να βγει στο τρίποντο.
Στο Game 5 με την Φενέρ ο Ολυμπιακός παρουσίασε μία άλλη παραλλαγή του γνωστού συστήματος, μετατρέποντάς το σε Double Pick and Roll, δίνοντας δηλαδή διαδοχικά σκριν στον χειριστή της μπάλας. Το έκανε με τον Κάναν σε φάση που παρουσιάστηκε νωρίτερα. Και το έκανε για χάρη του Σλούκα στην 3η περίοδο. Ιδού το παράδειγμα:
Ο Ολυμπιακός είναι σε σχηματισμό για Spain Pick and Roll, με τον Σλούκα να παίρνει σκριν από τον Φαλ και τον Βεζένκοβ να ανεβαίνει.
Ο Βεζένκοβ δίνει τελικά σκριν στον Σλούκα και όχι στον Φαλ, ενώ ο Κάναν μπλοκάρει τον Ντόρσεϊ κάτω από το καλάθι.
Ο Σλούκας παίρνει τον αριστερό διάδρομο.
Ο Σλούκας σκοράρει με λέι-απ.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, στην τελευταία επίθεση της τρίτης περιόδου, ο Ολυμπιακός έτρεξε ξανά το ίδιο σύστημα:
Ο Σλούκας παίρνει σκριν από τον Φαλ, ενώ ο Βεζένκοβ ανεβαίνει.
Ο Βεζένκοβ επιλέγει ξανά να κάνει σκριν στον Σλούκα και όχι στον Φαλ.
Ο Σλούκας σημειώνει καλάθι και φάουλ.
Το play μοιάζει απλό στα μάτια του κόσμου. Ίσως και να είναι. Έχει σημασία όμως ποιος παίκτης κάνει το σκριν και πότε. Μετατρέποντας το Spain Pick and Roll σε Double Pick and Roll με τον Βεζένκοβ - τον καλύτερο σουτέρ του δηλαδή - να είναι ο δεύτερος σκρινέρ, ο Ολυμπιακός αιφνιδίασε την Φενέρ. Ο παίκτης που μάρκαρε τον Βεζένκοβ έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στο drive του Σλούκα και το ξεπέταγμα του Βεζένκοβ στην περιφέρεια.
Η φράση “το ήθελε πιο πολύ” και η πραγματική εξήγησή της
Έχει ειπωθεί πολλές φορές σε μεγάλα παιχνίδια ότι η ομάδα που νίκησε απλώς το ήθελε πιο πολύ. Αυτή είναι μία ωραία κλισέ φράση. Στην πραγματικότητα όμως αυτή η φράση… δεν υφίσταται. Δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός ήθελε περισσότερο την νίκη από την Φενέρμπαχτσε. Είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε την απαραίτητη συγκέντρωση σε συγκεκριμένες φάσεις του αγώνα, σε λεπτομέρειες, που έδειξαν ότι είχε πιο καθαρό μυαλό.
Είναι φάσεις που δεν είναι… σέξι και δεν τραβούν την προσοχή. Είναι αποφάσεις όπως αυτή του Νικ Καλάθη στο τέλος της πρώτης περιόδου - όταν με την Φενέρ να έχει φάουλ να δώσει - ήταν αυτός που έκανε επίτηδες φάουλ για να σταματήσει τον χρόνο, όπως πήρε εντολή. Αυτό όμως ήταν το 2ο φάουλ του Καλάθη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάτσει στον πάγκο για 7 λεπτά στην 2η περίοδο πριν επιστρέψει. Είναι αποφάσεις όπως αυτή του Παπανικολάου, που διάβασε την αδράνεια του Ντόρσεϊ και σημείωσε καλάθι και φάουλ στο τέλος της πρώτης περιόδου.
Ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη ομάδα στην σειρά και το απέδειξε. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο Game 5, όπου έμεινε πιστός στο πλάνο του με κάθε κόστος, ακόμα και όταν αρκετοί έλεγαν ότι έπρεπε να αλλάξει κάτι. Ο Ολυμπιακός όμως δεν χρειαζόταν να αλλάξει κάτι. Χρειαζόταν απλώς να προσαρμόσει κάποια πράγματα στα δικά του θέλω. Από το να επιλέξει να σταματήσει την άμυνα με αλλαγές, μέχρι να μετατρέψει το Spain Pick and Roll σε Double Pick and Roll, ώστε να φροντίσει ώστε ο Σλούκας να πηγαίνει πάντα στο αριστερό του χέρι.
Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Ολυμπιακό θριαμβευτή με τον δικό του τρόπο. Με τον Παπανικολάου να δίνει ρεσιτάλ στις δύο πλευρές του παρκέ, τον Σλούκα να δημιουργεί, τον Φαλ - και τον Μπλακ - να κλείνουν χώρους στην άμυνα. Τον Βεζένκοβ να βάζει κάποια στιγμή τα σουτ που χρειάστηκε από τα 4-5 μέτρα, ζώντας στο “ζωγραφιστό”.
Νίκησε επειδή έπαιξε με τον δικό του τρόπο. Αυτόν που τον είχε φέρει στην κορυφή της EuroLeague στο φινάλε της κανονικής περιόδου. Τον τρόπο που τον έστειλε στο Final Four του Κάουνας.
Δείτε την Game Night:
