Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ επέστρεψε στον Ολυμπιακό υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Ο Σέρβος πέρασε την τελευταία τριετία στην ΤΣΣΚΑ, αλλά πλέον θα βρίσκεται σε πιο γνώριμα λημέρια, κάτι που επιθυμούσε εδώ και καιρό.

Οι “ερυθρόλευκοι” πρόσθεσαν στην μηχανή τους ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που κυκλοφορούσαν στην αγορά. Έναν από τους πλέον κυρίαρχους σέντερ στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, στην πιο παραγωγική του ηλικία (θα κλείσει τα 29 του χρόνια στις 30 Δεκεμβρίου), ο οποίος παράλληλα δεν θα χρειαστεί διάστημα προσαρμογής, αφού ξέρει τόσο την ομάδα, όσο και την χώρα.

Το SPORT24 αναλύει τα στοιχεία του παιχνιδιού του Μιλουτίνοβ και πώς ταιριάζουν στην λογική του κόουτς Μπαρτζώκα.

Το Post Up παιχνίδι και η μεγάλη διαφορά με τον Φαλ

Ξεκινώντας από τα βασικά, για κάποιον που πιθανόν δεν θυμάται τον Νίκολα Μιλουτίνοβ και - πιθανότατα - δεν τον έχει δει την φετινή σεζόν στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Ο Σέρβος σέντερ είναι ένας από τους κορυφαίους σέντερ στην Ευρώπη - αν όχι ο κορυφαίος - με πλάτη στο καλάθι, όταν πρόκειται να τελειώσει τις φάσεις.

Ο Μιλουτίνοβ είναι μία πολεμική μηχανή και ένας από τους πιο παραγωγικούς παίκτες σε καταστάσεις Post Up. Ξέρει πώς να απλώνει το κορμί του και να παίρνει θέση κοντά στο καλάθι για να κερδίσει πλεονέκτημα. Μπορεί να σκοράρει είτε στηριζόμενος στην δύναμη και τον όγκο του (κάτι που καθιστά σχεδόν απαγορευτικό το να γίνει αλλαγή στο μαρκάρισμά του και να βρεθεί πάνω του περιφερειακός), είτε στηριζόμενος στο καλό του footwork.

Ο Μιλουτίνοβ έχει προτίμηση όταν ποστάρει να γυρίσει από τον αριστερό ώμο για να κάνει χουκ. Μπορεί όμως με την ίδια ευκολία να γυρίσει και από τους δύο ώμους και να κάνει και κάποιες λίγο πιο πολύπλοκες κινήσεις, σκοράροντας ακόμα και κόντρα στους πιο δυναμικούς ψηλούς. Παράλληλα προκαλεί φθορά κερδίζοντας αρκετά φάουλ και σουτάρει με ποσοστό κοντά στο 80% στις βολές.

Την ίδια στιγμή, ο Σέρβος είναι οριακά καλός πασέρ, αλλά όχι του επιπέδου του Μουσταφά Φαλ (βασικά ελάχιστοι ψηλοί πασάρουν όπως ο Φαλ). Ο Μιλουτίνοβ συνήθως όταν παίρνει μπάλες με πλάτη στο καλάθι, τελειώνει τις φάσεις. Δεν είναι όμως εγωιστής. Όταν του γίνει double-team θα ψάξει την πάσα. Αυτή όμως θα γίνει συνήθως στην περιφέρεια. Δεν μπορεί να δει δηλαδή το γήπεδο όπως ο Φαλ, που εδώ και δύο χρόνια βρίσκει συνεχώς τους συμπαίκτες του όταν κόβουν στο καλάθι.

Η αναλογία ασίστ-λαθών του Μιλουτίνοβ είναι σχεδόν 1/1. Είναι ένα μέτριο νούμερο. Αυτό δεν αποτελεί χτύπημα για τον ίδιο, αφού είναι καλός πασέρ. Σέντερ (και όχι 4αρο5αρια όπως ο Μέλι ή ο Φόγκτμαν) στην Ευρώπη με ελίτ ικανότητα στην πάσα είναι πρακτικά… δύο: Ο Βέσελι και ο Φαλ.

Το Pick and Roll και το υψηλό μπασκετικό I.Q

Η προσθήκη του Μιλουτίνοβ έδειξε ότι ο Ολυμπιακός θα αφήσει στην άκρη το θέμα παρουσία ενός αθλητικού, mobile σέντερ που θα βάλει στο πλευρό του Φαλ. Παίκτη δηλαδή με το προφίλ του Χασάν Μάρτιν, τον Τζόελ Μπόλομποϊ ή του Ταρίκ Μπλακ. Είναι πιθανό ο τρίτος σέντερ να έχει αυτά τα στοιχεία, αλλά όταν στο ρόστερ υπάρχουν ταυτόχρονα ο Φαλ με τον Μιλουτίνοβ γίνεται σαφές ότι οι δυο τους θα έχουν την μερίδα του λέοντος στον χρόνο συμμετοχής, αν όχι… όλο τον χρόνο συμμετοχής (ειδικά στα σημαντικά παιχνίδια).

Μία διαφορά του Μιλουτίνοβ με τον Φαλ βέβαια είναι στο πώς συμπεριφέρονται στο Pick and Roll. Ο Σέρβος σέντερ είναι σαφώς πιο ευέλικτος από τον Γάλλο. Όταν στήνει σκριν, στην συνέχεια ρολάρει πολύ πιο γρήγορα στο καλάθι. Όχι τόσο γρήγορα όσο οι αθλητικοί ψηλοί, αλλά σίγουρα αρκετά γρήγορα για να μπορέσει να τελειώσει φάσεις. Κοινώς, το Pick and Roll δεν θα εκλείψει από το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ίσα-ίσα που θα εξακολουθήσει να είναι μέρος της φιλοσοφίας της ομάδας.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Μιλουτίνοβ είναι το υψηλό μπασκετικό I.Q, αλλά και το γεγονός ότι έχει καλό συντονισμό χεριών-ποδιών για το ύψος του. Αυτό το κομμάτι είναι πολύ σημαντικό κυρίως όταν μετά από σκριν κάνει το λεγόμενο Short Roll (ρολάρει στα 4 μέτρα, αντί να πάει μέχρι μέσα) και στην συνέχεια παίρνει απόφαση για το αν θα τελειώσει την φάση ή θα πασάρει. Είναι αρκετά καλός σε αυτό το κομμάτι ώστε να μπορεί να κάνει μία ντρίμπλα και να τελειώσει την φάση χωρίς να κάνει λάθος (κάτι που ισχύει για πολλούς παίκτες στο δικό του μέγεθος).

Είναι σαφές ότι στην φιλοσοφία του Ολυμπιακού θα παίξει βασικό ρόλο πώς θα συμπεριφερθεί και ως πασέρ στις περιπτώσεις που κάνει Short Roll. Η ταχύτητα που θα πασάρει, ο χρόνος που θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στον τρόπο που επιτίθεται ο Ολυμπιακός. Ο Σέρβος εξάλλου συνεργάστηκε ελάχιστα με τον Γιώργο Μπαρτζώκα την σεζόν 2019/20, άρα θα χρειαστεί να κάνει μερικά.. μαθήματα.

Η άμυνα στο Pick and Roll και πώς έπαιζε στην ΤΣΣΚΑ

Ο Ολυμπιακός επί Γιώργου Μπαρτζώκα επιλέγει συνήθως να αμύνεται με Flat στο Pick and Roll (ο σέντερ μένει λίγο πιο πίσω, ελέγχοντας το ρολάρισμα του ψηλού και δίνοντας χώρο στον γκαρντ), με την εναλλακτική να είναι (ειδικά στα κρίσιμα παιχνίδια) οι αλλαγές. Το δεύτερο κομμάτι το εφάρμοζε φέτος σε μεγάλο διάστημα κυρίως με τους Μπόλομποϊ και Μπλακ, αλλά και ο Φαλ συχνά ακολουθούσε αυτό το πλάνο.

Την σεζόν που ολοκληρώθηκε ο Μιλουτίνοβ είχε στην ΤΣΣΚΑ πάνω-κάτω τις ίδιες εντολές. Η “ομάδα του στρατού” αγωνιζόταν κυρίως με Flat, με τον Σέρβο να ανταποκρίνεται και με το παραπάνω σε αυτή την άμυνα. Στα τελευταία δευτερόλεπτα των επιθέσεων όμως (και όταν ήθελε να γυρίσει τα ματς) έπαιζε με αλλαγές στο Pick and Roll.

Ο Μιλουτίνοβ είναι ένας ψηλός που μπορεί πράγματι να υποστηρίξει την άμυνα με αλλαγές, ειδικά αν κληθεί να μαρκάρει από τα 7 μέτρα και πίσω. Έχει πολύ καλά (όχι εξαιρετικά) πλάγια βήματα και μακριά χέρια για να το κάνει. Δεν μπορεί να κυνηγήσει έναν αντίπαλο στα 9 μέτρα, ούτε να μείνει μπροστά σε έναν εκρηκτικό γκαρντ με συνέπεια για 10-15 συνεχόμενα δευτερόλεπτα. Και δεν θα ήταν και φυσιολογικό με το κορμί του να μπορεί να το κάνει αυτό σε κάθε επίθεση, εκτός αν ήταν ο προ τριετίας Βέσελι. Ο Μιλουτίνοβ όμως - όπως και ο Φαλ - έχει ένα βασικό πρόβλημα: Δεν μπορεί να κυνηγήσει με συνέπεια ένα Stretch-5 στην περιφέρεια. Σέντερ δηλαδή με καλό σουτ, που ανοίγουν το γήπεδο και (κυρίως) μπορούν να παίξουν Pick and Pop.

Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που φέτος είχε μέγεθος σε κάθε θέση. Η λογική λέει ότι θα κινηθεί με τον ίδιο τρόπο και φέτος. Οι παίκτες που βρίσκονται στα “φτερά” σε τέτοιες άμυνες (στις 45 μοίρες) συχνά κάνουν Jump to the ball (δίνουν δηλαδή βοήθειες) για να κλείσουν χώρους. Αυτό θα γίνει και φέτος. Ο Μιλουτίνοβ είναι ένας παίκτης πάνω στον οποίο μπορεί να στηριχθεί (και) η άμυνα του Ολυμπιακού. Είναι αρκετά αθλητικός, μακρύς, με καλά πλάγια βήματα και υψηλό μπασκετικό I.Q. Όλα αυτά θα παίξουν ρόλο στην άμυνα των “ερυθρόλευκων”.

Ένα δίδυμο-δεινοσαύρων κάτω από το καλάθι, μία νέα προσέγγιση

Ο Ολυμπιακός αλλάζει. Ο ίδιος ο Γιώργος Μπαρτζώκας αλλάζει, αφού πλέον ακολουθεί την λογική των δύο… δεινοσαύρων κάτω από τα καλάθια, όταν τα προηγούμενα χρόνια, από φιλοσοφία, ήθελε να έχει τουλάχιστον έναν αθλητικό ψηλό. Αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξει και η στόχευση στην επίθεση των “ερυθρόλευκων”.

Η παρουσία δύο σέντερ που έχουν ικανότητα να δημιουργήσουν φθορά δείχνει ότι ο Ολυμπιακός θα επιτίθεται πλέον πιο συχνά από μέσα προς τα έξω. Η διαρκής κίνηση θα συνεχίσει να υπάρχει, αλλά οι Φαλ και Μιλουτίνοβ (ή Μιλουτίνοβ και Φαλ, όπως προτιμάει ο καθένας) θα αποτελούν σημεία αναφοράς. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα ασκεί πίεση στο καλάθι πλέον 40 λεπτά, δεν θα χρειαστεί να αλλάζει στυλ παιχνιδιού όταν ξεκουράζεται ο Φαλ, όπως γινόταν μέχρι τώρα.

Ο Ολυμπιακός έχει δύο σημαντικά ανοιχτά ζητήματα: Αυτά του Σάσα Βεζένκοβ και του Κώστα Σλούκα. Αν αποχωρήσει ένας από τους δύο - πόσο μάλλον και οι δύο - τότε θα χρειαστεί ο κόουτς Μπαρτζώκας να αναπροσαρμόσει τα πλάνα του. Το γεγονός ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκοτς δείχνει αρκετά, ανεξάρτητα αν το θέμα του δεν σχετίζεται με αυτό του Σλούκα. Ήδη ωστόσο το πρώτο βήμα προς μία νέα κατεύθυνση έγινε με την προσθήκη του Μιλουτίνοβ. Το θέμα πλέον είναι πώς θα χτιστεί η ομάδα γύρω από δύο κυρίαρχους σέντερ.