Η μεγάλη ώρα έφτασε. Η Μπαρτσελόνα και η Αναντολού Εφές κοντράρονται στον τελικό της EuroLeague (21:30, NS1 και LIVE από το SPORT24), σε μία ανταμοιβή για την πορεία τους στην κανονική περίοδο, τα playoffs και τους ημιτελικούς της διοργάνωσης.

Προερχόμενες αμφότερες από νίκες-θριλερ δύο ημέρες νωρίτερα (η Αναντολού επιβλήθηκε με 89-86 της ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα με 84-82 της Αρμάνι) ξέρουν πλέον ότι ο χώρος για λάθος είναι ελάχιστος. Οποιοδήποτε λάθος μπορεί να στοιχίσει, αφού πρόκειται για τις δύο καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, δύο αδίστακτους αντιπάλους που μόλις μυρίσουν αίμα θα ορμήσουν.

Από την μία πλευρά του παρκέ θα βρεθεί η Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Μία ομάδα που έχει ως πρώτο μέλημα την πειθαρχία και ως σημείο αναφοράς τον Νίκολα Μίροτιτς, τον οποίο έχει πλαισιώσει με παίκτες κλάσης όπως ο Νικ Καλάθης (η συμμετοχή του οποίου παραμένει αμφίβολη), ο Κόρι Χίγκινς, ο Μπράντον Ντέιβις, ο Άλεξ Αμπρίνες και – φυσικά – ο βετεράνος Πάου Γκασόλ.

Από την άλλη πλευρά θα βρεθεί η Αναντολού Εφές του Έργκιν Αταμάν. Μία ομάδα που στηρίζεται στην... οργανωμένη αναρχία ελέω της εξάρτησής της από το δίδυμο των Βασίλιε Μίτσιτς και Σέιν Λάρκιν, στο πλευρό των οποίων όμως υπάρχουν δύο ακόμα καλοί δημιουργοί (Κρούνοσλαβ Σιμόν και Ρόντρικ Μπομπούα) και ψηλοί κλάσης (Κρις Σίνγκλετον, Μπράιαντ Ντάνστον, Σερτάκ Σανλί).

Οποιαδήποτε πρόβλεψη εννοείται πως είναι παρακινδυνευμένη. Αυτό που σίγουρα μπορεί να γίνει όμως είναι μία ανάλυση του ζευγαριού του μεγάλου τελικού με την βοήθεια του InStat Scout, βάζοντας βέβαια έναν απαραίτητο αστερίσκο: Το παιχνίδι και οι ισορροπίες θα αλλάξουν ανάλογα με το καθεστώς συμμετοχής του Νικ Καλάθη, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως αμφίβολος για τον τελικό.

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Η Αναντολού Εφές επικράτησε και στους δύο αγώνες της κανονικής περιόδου, ό,τι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό ενόψει του τελικού, αν και στους ημιτελικούς αποδείχθηκε ότι αυτό δεν σήμαινε τίποτα.

Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη στις 22 Δεκεμβρίου 2020 στο πλαίσιο της 16ης αγωνιστικής, πάνω που η Εφές άρχιζε να ανεβαίνει και η Μπαρτσελόνα περνούσε κακό φεγγάρι. Το αποτέλεσμα ήταν οι Τούρκοι να πάρουν την νίκη με 86-79, σε ένα παιχνίδι πάντως που είχαν τον απόλυτο έλεγχο από την 3η περίοδο κι έπειτα (φτάνοντας ακόμα και στο +18), με τους Καταλανούς να κάνουν ντέρμπι το ματς στο τέλος. Πρώτοι σκόρερ των νικητών ήταν οι Σέιν Λάρκιν (23 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 8 ασίστ), Βασίλιε Μίτσιτς (17 πόντοι, 5 ασίστ) και Κρούνοσλαβ Σιμόν (16 πόντοι), ενώ για την Μπαρτσελόνα ο Νίκολα Μίροτιτς είχε 18 πόντους και 9 ριμπάουντ και ο Νικ Καλάθης 15 πόντους, 6 ριμπάουντ και 6 ασίστ.

Σχεδόν 45 μέρες αργότερα, η Μπαρτσελόνα υποδέχθηκε την Αναντολού Εφές για την 24η αγωνιστική, με την τουρκική ομάδα να επικρατεί πιο δύσκολα αυτή τη φορά (86-88), χάνοντας μία διαφορά 13 πόντων στην τέταρτη περίοδο. Ο Βασίλιε Μίτσιτς με 26 πόντους και 5 ασίστ και ο Σέιν Λάρκιν με 19 πόντους ήταν οι κορυφαίοι των νικητών, ενώ για την Μπαρτσελόνα ο Νίκολα Μίροτιτς είε 24 πόντους και ο Μπράντον Ντέιβις 14 πόντους.

ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΤΟ ΠΙΚ ΕΝ ΡΟΛ ΤΗΣ ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ

Όποιος έχει παρακολουθήσει την φετινή Αναντολού Εφές ξέρει ότι μεγάλο μέρος του παιχνιδιού της στηρίζεται στο Πικ εν Ρολ. Σύμφωνα με το InStat Scout, το 20.6% των επιθέσεων της Εφές εκδηλώνεται με αυτό τον τρόπο όπου εκτελεί ο χειριστής της μπάλας, με την τουρκική ομάδα να παίρνει 1.05 πόντους ανά κατοχή σε τέτοια κατάσταση. Όπως γίνεται σαφές, η τετράδα των Μίτσιτς (1.11 πόντοι ανά κατοχή), Λάρκιν (1.08 πόντοι ανά κατοχή), Σιμόν (1.07 πόντοι ανά κατοχή), Μπομπουά (1.06 πόντοι ανά κατοχή) καθορίζουν τις ισορροπίες χάρη στην ικανότητά τους στην εκτέλεση, με τους τρεις πρώτους να είναι και καλοί δημιουργοί.

Στην δημιουργία και την εκτέλεση της Αναντολού Εφές, η Μπαρτσελόνα έχει να αντιπαρατάξει μέγεθος σε όλες τις θέσεις. Με εξαίρεση τον Κάιλ Κούριτς (1.93 μέτρα), όλοι οι γκαρντ/φόργουορντ του ροτέισον των Καταλανών που ίσως κληθούν να μαρκάρουν τους γκαρντ της Εφές έχουν ύψος πάνω από 1.95 μέτρα (Χίγκινς – 1.95 μέτρα, Καλάθης – 1.98 μέτρα, Μπολμάρο – 1.98 μέτρα, Αμπρίνες – 1.98 μέτρα, Χάνγκα – 2.00 μέτρα, Κλαβέρ – 2.08 μέτρα). Αυτός είναι και ο λόγος που η Μπαρτσελόνα ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες στην αντιμετώπιση του Πικ εν Ρολ, αφού σύμφωνα με το InStat Scout δεχόταν μόλις 0.78 πόντους ανά κατοχή σε τέτοια κατάσταση φέτος. Στους δύο αγώνες των δύο ομάδων πάντως, η Εφές σκόραρε 1.15 πόντους ανά κατοχή σε τέτοιες καταστάσεις, πάνω δηλαδή από τον μέσο όρο της.

Είναι σαφές ότι το πώς θα εξελιχθεί το Πικ εν Ρολ της Εφές θα κρίνει πολλά σε αυτό το παιχνίδι. Στους δύο αγώνες της κανονικής περιόδου η Μπαρτσελόνα δοκίμασε κάθε δυνατή άμυνα. Ξεκινούσε με flat (αφήνοντας τον ψηλό πίσω), κάτι που είναι από απαγορευτικό έως αυτοκτονικό κόντρα στην Εφές, αλλά δεν έμεινε εκεί, αφού δοκίμασε τόσο να παίξει δυναμικό Hedge Out (βγάζοντας τον ψηλό δυναμικά), όσο και “ICE” (προσπαθώντας να αρνηθεί το σκριν στον αντίπαλο γκαρντ και να τον στείλει πλάγια), όσο και αλλαγές. Η λογική λέει ότι ο Γιασικεβίτσιους θα δοκιμάσει πολλά πράγματα, γνωρίζοντας πάντως ότι αλλαγές μπορεί να εφαρμόσει μόνο όταν στις θέσεις των ψηλών υπάρχουν οι Ντέιβις και Μίροτιτς.

ΤΟ OFF SCREEN ΚΑΙ ΤΟ POST UP ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Σε αντίθεση με την Εφές που ξεκινάει το μεγαλύτερο μέρος των plays της από κατάσταση Πικ εν Ρολ, η Μπαρτσελόνα παίζει με μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι της. Και ας ξεκινάει και αυτή πολύ συχνά από καταστάσεις Πικ εν Ρολ (16% των κατοχών της, αλλά με μόλις 0.8 πόντους ανά κατοχή όταν σουτάρει περιφερειακός). Αυτό ωστόσο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η Μπαρτσελόνα είναι καλή σε καταστάσεις που η Εφές έχει δείξει πρόβλημα να αμυνθεί.

Σύμφωνα με το InStat Scout, η Μπαρτσελόνα ποστάρει στο 14.3% των κατοχών της (10 φορές ανά αγώνα), σημειώνοντας 0.85 πόντους ανά κατοχή σε τέτοια κατάσταση (όταν η Εφές δέχεται 0.82 πόντους ανά κατοχή όταν ποστάρει αντίπαλος), ενώ “τρέχει” off screen plays (όπου παίκτης βγαίνει από σκριν δηλαδή) στο 9.4% των κατοχών της (τουλάχιστον 7 ανά αγώνα) και παίρνει 1.14 πόντους ανά κατοχή (η Εφές δέχεται 1.12 πόντους ανά κατοχή σε τέτοια κατάσταση), έχοντας ως αιχμή του δόρατος την τριάδα των Μίροτιτς, Αμπρίνες και Κούριτς.

Για να γίνει πιο κατανοητό: Η Μπαρτσελόνα αρέσκεται να ποστάρει – κυρίως με τους Μίροτιτς και Ντέιβις – και είτε σκοράρει σε πρώτο χρόνο, είτε δημιουργεί. Η Εφές όμως δείχνει να έχει πρόβλημα φέτος όταν αμύνεται στο post παρά την παρουσία μεγάλων κορμιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι και στους δύο αγώνες κανονικής περιόδου οι Καταλανοί πήραν 1.22 πόντους ανά κατοχή όταν επέλεγαν να ποστάρουν, χτυπώντας και τις αλλαγές των Τούρκων.

Την ίδια στιγμή, αυτό που κάνει την Μπαρτσελόνα εξίσου απειλητική είναι η παρουσία τριών παικτών που μπορούν να βγουν με άνεση από σκριν για να εκτελέσουν. Κι αν κάποιος το περιμένει αυτό από περιφερειακούς όπως ο Αμπρίνες και ο Κούριτς (οι οποίοι μάλιστα έχουν και το μέγεθος να σουτάρουν πάνω από τον Λάρκιν και τον Μπομπουά που λογικά θα τους μαρκάρουν), η παρουσία του Μίροτιτς είναι που κάνει ενδιαφέροντα τα πράγματα, αφού δεν είναι σύνηθες για έναν πάουερ φόργουορντ να βγαίνει και να εκτελεί μετά από σκριν. Κοινώς, οι Μοερμάν και Σίνγκλετον (που του ταιριάζει περισσότερο) θα πρέπει να είναι έτοιμοι για... πολύ κυνηγητό.

Ο ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Υπάρχει σε κάθε παιχνίδι. Και μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα και έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν είτε με την έκρηξη ενός ρολίστα, είτε με κάποιες κινήσεις κλάσης από έναν έμπειρο παίκτη. Είναι πολύ πιθανό να γίνει αυτό και στον τελικό ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Αναντολού Εφές, που σίγουρα θα προσπαθήσουν να δοκιμάσουν κάποια τρικ για να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο.

Η Μπαρτσελόνα είναι δεδομένο ότι περιμένει πολλά από τον Κόρι Χίγκινς και την ικανότητά του να δημιουργήσει το δικό του σουτ. Περιμένει από τον Μίροτιτς να την τραβήξει στο σκοράρισμα. Από τον Καλάθη (αν αγωνιστεί) να μοιράσει το παιχνίδι και να μαρκάρει τον Μίτσιτς. Από τον Ντέιβις να είναι καλύτερος από ότι στον ημιτελικό. Από τον Γκασόλ να δώσει πράγματα με την κλάση του. Από τους Κούριτς και Αμπρίνες να βάλουν σουτ. Αυτά είναι γνωστά. Τι θα γίνει όμως αν ο Πάου Γκασόλ ευστοχήσει σε δύο σερί τρίποντα παίζοντας Πικ εν Ποπ όπως στον ημιτελικό με την Αρμάνι και τραβήξει μακριά από το καλάθι τον Σανλί και τον Ντάνστον; Ή αν ο Μπολμάρο με την άγνοια κινδύνου του βγάλει μία-δύο άμυνες στον Μίτσιτς; Ή αν ο Χάνγκα βρεθεί με τον Λάρκιν να τον μαρκάρει στο post και είτε σκοράρει είτε του πάρει κάποια φάουλ;

Την ίδια στιγμή, η Εφές είναι δεδομένο ότι η τετράδα των Μίτσιτς, Λάρκιν, Μπομπουά και Σιμόν θα δημιουργήσει και θα εκτελέσει. Ο Σανλί και ο Ντάνστον θα δώσουν πόντους στο Πικ εν Ρολ, ο Σίνγκλετον και ο Μορμάν θα σουτάρουν από την περιφέρεια ως Stretch-4 για να ανοίξουν το γήπεδο. Τι θα γίνει όμως αν ο Σίνγκλετον γυρίσει τον διακόπτη όπως στον 5ο προημιτελικό με την Ρεάλ και κλειδώσει τον Μίροτιτς στην άμυνα και τον εκθέσει στην επίθεση; Ή αν ο Τζέιμς Άντερσον – που έχει σημειώσει διψήφιο αριθμό πόντων μόλις 3 φορές σε 40 παιχνίδια φέτος, αλλά σουτάρει με 45.1% στα τρίποντα – βάλει μερικά μαζεμένα τρίποντα σε Spot Up καταστάσεις και ο παίκτης που τον μαρκάρει δεν θα μπορεί να δώσει βοήθεια;

Οι αναλύσεις είναι καλές. Το scouting report έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Στο μπάσκετ όμως πάντα υπάρχει το απρόσμενο. Ο αστάθμητος παράγοντας. Οι δύο ομάδες έχουν την τύχη να διαθέτουν στο ρόστερ τους πολλούς παίκτες με προσωπικότητα. Παίκτες που μπορούν να κάνουν το απρόβλεπτο και να φέρουν τούμπα ένα παιχνίδι. Αυτός ο τελικός θα έχει πολύ ενδιαφέρον.