Νίκη-“περίπατος” του Φερστάπεν στο Όστιν, φέρνει τα πάνω-κάτω στο πρωτάθλημα
Ο Μαξ Φερστάπεν κέρδισε με την άνεση το GP των ΗΠΑ, στο Όστιν του Τέξας, μειώνοντας -μετά τη νίκη του και στο Sprint- ακόμα περισσότερο τη διαφορά του από την κορυφή της βαθμολογίας. Δεύτερος στο βάθρο ο Λάντο Νόρις, που βγήκε νικητής της μάχης που είχε σε όλο τον αγώνα με τον Σαρλ Λεκλέρ.
Με την 3η νίκη του στα 4 τελευταία GP της Formula 1, στο GP των ΗΠΑ, ο Μαξ Φερστάπεν συνεχίζει ίσως το σπουδαιότερο comeback για τον τίτλο στην Ιστορία της Formula 1. Ο Ολλανδός κέρδισε με άνεση -που θύμιζε το 2023- στο Τέξας, αφήνοντας τους δύο αντιπάλους του για τον τίτλο, Λάντο Νόρις και Όσκαρ Πιάστρι, στη 2η και 5η θέση αντίστοιχα – με τους Σαρλ Λεκλέρ και Λιούις Χάμιλτον της Ferrari ανάμεσά τους.
Η μάχη Φερστάπεν-Νόρις, που αναμέναμε πριν τον αγώνα, δεν έγινε ποτέ. Αυτό συνέβη διότι στην εκκίνηση ο Σαρλ Λεκλέρ -με τη μαλακή γόμα, ο μόνος εκ των πρωτοπόρων που την επέλεξε- κατάφερε να ανέβει στη 2η θέση – κι έπειτα να κρατήσει πίσω τους για τους 20 επόμενους γύρους τον Νόρις.
Καθώς ο Βρετανός της McLaren δυσκολευόταν να περάσει τη Ferrari, πριν το κάνει τελικά στον 20ό γύρο, ο Φερστάπεν εκμεταλλευόταν τον καθαρό αέρα της πρωτοπορίας του για να ακολουθήσει ταχύ ρυθμό χωρίς να φθείρει ιδιαίτερα τη μέση γόμα του πρώτου stint.
Αντίθετα, ο Νόρις έφθειρε τα δικά του ελαστικά στο “βρώμικο” αέρα της Ferrari του Λεκλέρ, με αποτέλεσμα να χάσει από νωρίς την επαφή με τον Φερστάπεν. Η νίκη, λοιπόν, κρίθηκε εν πολλοίς στην πρώτη στροφή, η μάχη που αναμενόταν δεν έγινε ποτέ – αλλά στο τέλος ο Φερστάπεν παραδέχθηκε ότι ο ρυθμός του σε πολλά σημεία του αγώνα ήταν παρεμφερής με εκείνον της McLaren του Νόρις.
Ο “λαγός από το καπέλο” που έβγαλε ο Λεκλέρ ήταν ότι κατάφερε να κρατήσει για 22 γύρους τη μαλακή του γόμα στο πρώτο stint. Όλοι οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές, βάσει αυτού, διαπίστωσαν ότι θα μπορούσαν να καθυστερήσουν το μοναδικό τους πιτ-στοπ για να βάλουν επίσης τη μαλακή γόμα (C4) στο πιτ-στοπ τους.
Έτσι κι έγινε, για όλους. Ο Νόρις, που φυσικά έχασε μέσω των πιτ-στοπς τη 2η θέση που είχε κερδίσει από τον Λεκλέρ, μπήκε για τη φρέσκια μαλακή γομα του στον 32ο γύρο – που σήμαινε ότι είχε πιο μαλακή και κατά 10 γυρους πιο φρέσκια γόμα από τον Μονεγάσκο.
Έτσι, σύντομα ο Βρετανός έφτασε τη Ferrari – αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο να περάσει τον Λεκλέρ. Πίσω από την SF-25 τα ελαστικά του υπερθερμαίνονταν, όμως -με την παραίνεση του μηχανικού του, Ουίλ Τζόζεφ- ο Νόρις άφησε λίγο να ανοίξει η διαφορά από τον Μονεγάσκο, κρύωσε λίγο τα ελαστικά του, και έπειτα εξαπέλυσε την επίθεσή του για να τον περάσει ξανά για τη 2η θέση.
Ο Λιούις Χάμιλτον ακολούθησε τη συμβατική στρατηγική μέσης/μαλακής γόμας των άλλων πρωτοπόρων κι έκανε έναν μοναχικό αγώνα – ισοφαρίζοντας το σερί των 19 GP του Ντιντιέ Πιρονί πριν το πρώτο βάθρο του Γάλλου με τη Ferrari.
Ο Όσκαρ Πιάστρι κατάφερε τουλάχιστον να περάσει τον Τζορτζ Ράσελ της Mercedes στην εκκίνηση, κι έπειτα -σε έναν αγώνα που ποτέ ο Αυστραλός δεν βρήκε τη ρύθμιση της McLaren που ήθελε- πέρασε τους 56 γύρους του αγώνα αμυνόμενος στον Βρετανό, για να εξασφαλίσει εντέλει τους 10 πολύτιμους βαθμούς της 5ης θέσης.