Μετά από την κατάκτηση του τέταρτου παγκόσμίου πρωταθλήματος της Formula 1, το 1993, ο Αλέν Προστ αποχώρησε από το σπορ - αφήνοντας τη θέση του στη μοιραία Williams του 1994 στον Άιρτον Σένα.

Όμως τώρα, ο Γάλλος αποκάλυψε ότι δύο χρόνια αργότερα είχε συζητήσει με τον Ζαν Τοντ την ενδεχόμενη δεύτερη επιστροφή του-μετά και την αποχώρησή του από τη Ferrari στο τέλος του 1991- στη Formula 1 και στο Μαρανέλο.

Αν οι διαπραγματεύσεις είχαν τελεσφορήσει, ο Προστ θα έβρισκε στη Scuderia τον Μίκαελ Σουμάχερ, που ο Τοντ κατάφερε να προσελκύσει από τη Benetton -με την οποία ο Γερμανός είχε κατακτήσει τους τίτλους του 1995 και '96- και στον οποίο βασίστηκε η μελλοντική αυτοκρατορία της Ferrari των 11 πρωταθλημάτων της περιόδου 1999-2004.

Ο Προστ και η Scuderia είχαν έρθει σε ρήξη τη 1991 και το διαζύγιό τους στο τέλος εκείνης της χρονιάς ήταν πικρό, όμως πλέον το 1995 ο αγωνιστικός διευθυντής Τζέζαρε Φιόριο είχε αποχωρήσει από καιρό, και ο Ζαν Τοντ αναδιαμόρφωνε την ομάδα εν λευκώ.

Η Scuderia τελικά επέλεξε τον Έντι Ιρβάιν - αλλά αν είχε επιτευχθεί η συμφωνία Ferrari-Προστ για το 1996, το δίδυμο Σουμάχερ-Προστ θα ήταν ένα από τα πιο πιο φαντασμαγορικά της ιστορίας της F1. Ποιός, όμως, εκ των δύο θα είχε το «πάνω χέρι» στην ομάδα, για το στόχο της διεκδίκησης του πρωταθλήματος οδηγών; Τις απορίες τις λύνει ο ίδιος ο Προστ.

"Μίλησα με τον Ζαν [Τοντ] αρχικά, όταν ο Μίκαελ πήγε εκεί", είπε ο Γάλλος. "Συζήτησα με τον Ζαν και του είπα πως 'πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής πως αν έρθω θα είμαι ο δεύτερος οδηγός. Θα προσπαθήσω να βοηθήσω τη Ferrari και το Μίκαελ να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα.

Διότι αυτή θα ήταν μια καθαρή εξήγηση, δεν ήθελα να έχω διαφωνίες με τον Τύπο ή τους δημοσιογράφους ή οτιδήποτε, ο Μίκαελ θα ήταν ο πρώτος οδηγός και εγώ ο δεύτερος. Ήμουν εκεί για να βοηθήσω, και αυτό θα ήταν ένα ενδεχόμενο, αλλά εντέλει δεν πραγματοποιήθηκε", πρόσθεσε ο Γάλλος.

Ο τετράκις πρωταθλητής της F1, που πέρσι αποχώρησε από το ρόλο του συμβούλου της Alpine F1, συνέχισε: "Αυτό ήταν ένα μέρος της πρόκλησης. Η ανθρώπινη πλευρά είναι πολύ πιο σημαντική από όσο νομίζετε, και είναι πολύ σημαντική και για μένα.

Αν βρίσκεσαι σε μία ομάδα, σκέφτεσαι 'εντάξει, είμαι εδώ, είμαι πάλι ένας υπάλληλος και βρίσκομαι εδώ για να βοηθήσω τον Ζαν Τοντ, τους ανθρώπους και προφανώςε και τον Μίκαελ, διότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συναγωνιστώ τον Μίκαελ έχοντας μείνει μακριά για ένα, δύο, τρία χρόνια. Αλλά μπορώ να βοηθήσω.

Θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση, ίσως μια τρελή πρόκληση, αλλά θα την άντεχα. Συζητούσαμε αυτό το ενδεχόμενο. Όχι για πολύ καιρό, αλλά το συζητούσαμε. Ίσως διαπιστώσαμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να το πετύχουμε, δεν θυμάμαι ποιον πήραν τελικά εκείνο τον καιρό, αλλά ίσως να ήταν καλύτερο αν δεν το είχαν κάνει", κατέληξε ο Αλέν Προστ.