Οι Τζαζ διέλυσαν τους Σπερς με 139-105 στην Γιούτα , κάνοντας...περίπατο. Αυτά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι συμβαίνουν ακόμα και στις καλύτερες ομάδες. Το θέμα όμως στο Σαν Αντόνιο είναι πως αυτή ήταν η 3η φορά μέσα σε μία εβδομάδα που ηττήθηκε με +30 πόντους, κάτι που στους Σπερς απλώς... δεν συμβαίνει. Συνέβη όμως και τα ερωτήματα σιγά-σιγά αυξάνονται.

Το Σαν Αντόνιο δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες του. Με ρεκόρ 11-13 βρίσκεται στην προτελευταία θέση της Δύσης, πάνω μόνο από τους τραγικούς Σανς. Σε μία τρελά ανταγωνιστικη Δύση βέβαια που οι οι 8οι Μπλέιζερς έχουν ρεκόρ 13-11 αυτό δε μοιάζει κακό. Στην περίπτωση των Σπερς όμως δεν είναι τόσο το ρεκόρ τους, όσο η εικόνα τους στο παρκέ που απογοητεύει.

ΟΛΑ (ΔΕΝ) ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Οι Σπερς είναι μία ομάδα που ανέκαθεν τραβούσε την προσοχή για το όμορφο μπάσκετ που έπαιζε, το οποίο στηριζόταν στην εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας. Ενώ όμως όλος ο κόσμος στεκόταν στο γεμάτο ισορροπία μπάσκετ των Σπερς στην επίθεση. Ενώ όμως όλοι στέκονταν στην επίθεση της ομάδας, το πραγματικό όπλο των Σπερς ήταν η άμυνά τους, ειδικά την τελευταία 6ετία, που έμοιαζε απροσπέλαστη, με το Σαν Αντόνιο να βρίσκεται σταθερά στην 1η τριάδα στο defensive Rating (πόντοι που δέχεται ανά 100 κατοχές), ενώ δύο συνεχόμενες σεζόν ήταν 1οι (2016 και 2017) και πέρυσι 3οι. Πού βρίσκονται λοιπόν φέτος οι Σπερς σε αυτή την κατηγορία; Στην προτελευταία θέση!

Πολύς κόσμος μπορεί να σταθεί στην αποχώρηση του Καγουάι Λέοναρντ για την πτώση της ομάδας κατά 26 θέσεις, αλλά ο Λέοναρντ πέρυσι αγωνίστηκε μόλις σε 9 παιχνίδια. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν ότι έφυγε ο Λέοναρντ, αλλά ότι οι Σπερς έχουν μία εντελώς διαφορετική περιφερειακή γραμμή, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ έχασαν τους 3 καλύτερους αμυντικούς περιφερειακούς τους από την περσινή ομάδα! Ο λόγος για τον Ντεζούντε Μάρεϊ – ο οποίος έχει τεθεί εκτός για όλη την σεζόν επειδή υπέστη ρήξη χιαστού – τον Ντάνι Γκριν, που πήγε μαζί με τον Λέοναρντ στους Ράπτορς, και τον Κάιλ Άντερσον που υπέγραψε στους Γκρίζλις και έχει συμβάλει στο να έχουν οι Γκρίζλις αυτή τη στιγμή την 5η καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ βάσει defensive rating!

Με τους τρεις καλύτερους αμυντικούς της περσινής ομάδας – χωρίς δηλαδή καν να μετράει κάποιος τον Λέοναρντ που πέρυσι αγωνίστηκε ελάχιστα – να λείπουν και να αντικαθίστανται από μέτριους έως κακούς αμυντικούς (ΝτεΡόζαν, Γκέι, Φορμπς, Μπέρτανς) το Σαν Αντόνιο δεν είναι ότι δεν θέλει. Απλώς... δεν μπορεί να αμυνθεί, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να κάνουν ανά διαστήματα... πάρτι κόντρα στην περιφέρεια του Σαν Αντόνιο.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ

Οι Σπερς έχουν μείνει πιστοί, ή τουλάχιστον προσπαθούν να μείνουν πιστοί, στην φιλοσοφία τους στην άλλη επίθεση. Η μπάλα δεν κυκλοφορεί όπως κάποτε, κυρίως επειδή οι δύο καλύτεροι παίκτες της ομάδας, ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν και ΛαΜάρκους Όλντριτζ, είναι σκόρερ που θέλουν την μπάλα στα χέρια τους για να είναι αποδοτικοί. Ακόμα κι έτσι, η επίθεσή τους χαρακτηρίζεται σχετικά καλή, αφού βρισκεται στην 10η θέση βάσει offensive rating (πόντοι που σημειώνουν ανά 100 κατοχές). Δεν είναι όμως εξαιρετική και υπάρχει λόγος για αυτό.

οι Σπερς επιχειρούν μόλις 24.3 τρίποντα ανά αγώνα (μόνο οι Καβαλίερς επιχειρούν λιγότερο, με 23.3 ανά παιχνίδι) κι ας σουτάρουν με το τρομερό 38.6% πίσω από την γραμμή των 7.25 μέτρων (2ο ποσοστό στο ΝΒΑ). Οι Σπερς επιλέγουν να κάνουν την ζημιά τους από μέση απόσταση, ούσα η ομάδα που επιχειρεί τα περισσότερα σουτ από τα 3-5 μέτρα και από τα 5-7 μέτρα, ενώ επιχειρεί μόλις 25.1 προσπάθειες στο “ζωγραφιστό”, ούσα 29η σε προσπάθειες σε αυτή την κατηγορία. Κοινώς, σε μία εποχή που σχεδόν όλες οι ομάδες έχουν την λογική “τρίποντο ή διείσδυση”, οι Σπερς πάνε κόντρα στο ρεύμα και σουτάρουν περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα από μέση απόσταση. Το χειρότερο όμως είναι ότι το κάνουν με άσχημα ποσοστά, αφού έχουν το 9ο χειρότερο ποσοστό στα σουτ από 5-7 μέτρα και μόλις το 12ο καλύτερο στα σουτ από 3-5 μέτρα!

Με λίγα λόγια: Οι Σπερς είναι μία ομάδα που σουτάρει καλά από την περιφέρεια, αλλά αρνείται να επιχειρεί πολλές προσπάθειες από εκεί, με εξαίρεση τον ΝτεΡόζαν δεν έχει παίκτες να πάνε στο “ζωγραφιστό” για να δημιουργήσουν φθορά και επιλέγει να σουτάρει από μέση απόσταση, κάτι που κάνει με μέτρια έως άσχημα ποσοστά. Όταν τα συνδυάζει κάποιος όλα αυτά με την κακή εικόνα της ομάδας στην άμυνα, γίνεται σαφές γιατί οι Σπερς δείχνουν να περνάνε κρίση.

ΚΡΙΣΗ, ΚΑΚΗ ΟΜΑΔΑ Ή ΑΠΛΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΙ;

Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα που ταλανίζει αυτή τη στιγμή τους φίλους των Σπερς. Η απάντηση όμως σε αυτό το ερώτημα είναι σύνθετη και δεν έχει μόνο μία πλευρά.

Η αλήθεια είναι ότι ίσως για πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια οι Σπερς μοιάζουν τόσο ευάλωτοι, τόσο εντός παρκέ, όσο και εκτός παρκέ με όλα όσα έγιναν με τον Καγουαϊ Λέοναρντ. Το περίφημο DNA πρωταθλητισμού και συνέπειας δείχνει να τους εγκατέλειψε, αφού ο μόνος παίκτης που θυμίζει τους Σπερς των – όχι πολύ μακρινών – καλών εποχών είναι ο Πάτι Μιλς, με ό,τι σημαίνει αυτό. Είναι νωρίς να μιλήσει κάποιος για παρακμή, η οποία πάντως είναι και αυτή κομμάτι της ζωής και του αθλητισμού. Δεν είναι νωρίς όμως για να καταλάβουν όλοι στο Σαν Αντόνιο ότι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δεν είναι καμπανάκι κινδύνου, αλλά ολόκληρη... καμπάνα. Το πώς θα αντιδράσουν σε αυτό θα κρίνει εν πολλοίς και την κατάληξη της σεζόν.

AP Photo/Darren Abate