Πριν το παιχνίδι, τα δεδομένα για τις δύο ομάδες ήταν εντελώς διαφορετικά. Αν η ΑΕΚ νικούσε, η βραδιά θα αποκτούσε τη σημειολογική βαρύτητα μιας επιστροφής. Αν, από την άλλη, νικούσε ο Ολυμπιακός, η λεζάντα της νίκης θα χαρακτηριζόταν από ξεθωριασμένες φράσεις περί στυγνού επαγγελματισμού.

Αντικρίζοντας το τελικό αποτέλεσμα , η παραπάνω διαφορά στην προσέγγιση της ενδεχόμενης κατάκτησης του Κυπέλλου ήταν ο καταλυτικός παράγοντας που επανέφερε τους κιτρινόμαυρους στο προσκήνιο.

Με την ΑΕΚ να είναι πλέον Κυπελλούχος Ελλάδος και τον Ολυμπιακό να αναγκάζεται για μία ακόμα φορά φέτος να επουλώσει τραύματα που στιγματίζουν την ψυχολογία του, η σημαντικότερη συζήτηση είναι αυτή γύρω από τις προοπτικές της επόμενης ημέρας.

Για τον Ολυμπιακό, οι χρονικοί ορίζοντες είναι πολύ στενότεροι και τα ερωτήματα πολύ πιο επιτακτικά. Πρώτο πρόβλημα, το οποίο μάλιστα υπογραμμίστηκε στην αναμέτρηση με την ΑΕΚ, είναι αυτό της διαχείρισης χρόνων και ρόλων. Απέναντι στην ΑΕΚ, Σπανούλης και Πρίντεζης έπαιξαν για σχεδόν 32 λεπτά, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου έμεινε στο παρκέ για πάνω από 30.

Εκτός απ' αυτό, ήταν προφανής η κυριαρχία της ΑΕΚ σε ενέργεια και διάθεση , ενώ την ίδια στιγμή οι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν κουρασμένοι και χωρίς καθαρό μυαλό για σωστές αποφάσεις στα τελευταία λεπτά. Με την τελική ευθεία της άνοιξης να πλησιάζει, πρώτιστο μέλημα είναι ένα είδος χρονικής διαχείρισης που θα εξασφαλίσει ανάσες στους βασικότερους πυλώνες της φετινής σεζόν.

Δεύτερο πρόβλημα, η ελλειμματική προσφορά όσων έρχονται από τον πάγκο. Ο Ολυμπιακός βραχυκύκλωσε όταν στην περιφέρεια έμειναν Μάντζαρης και Στρέλνιεκς, η ΑΕΚ στόχευσε τις αμυντικές αδυναμίες του Ουίλτζερ αναγκάζοντάς τον να κάνει 3 φάουλ σε μόλις 1 λεπτό και 36 δευτερόλεπτα, ενώ ο Χόλις Τόμπσον ήταν σαν ξένο σώμα χωρίς καμία επικοινωνία με τους συμπαίκτες του για τα σχεδόν 5 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ.

Όσο μεγάλες νίκες κι αν πέτυχε ο Ολυμπιακός τη φετινή σεζόν, είτε εμφατικά απέναντι σε αντιπάλους που θα φτάσουν στο Βελιγράδι, είτε επιδεικνύοντας τον επαγγελματισμό ενός συνόλου που έχει μάθει να επιβάλλεται ακόμα και σε βραδιές που δεν αποδίδει, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι πως η ομάδα σπάνια καταφέρνει να εκμεταλλευτεί εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να κερδίσει την επιπλέον ώθηση.

Κι από τη στιγμή που υπάρχουν τόσα παιχνίδια στα οποία ο Ολυμπιακός καταλήγει χωρίς ανάσα, φυσικό επακόλουθο είναι η επηρεασμένη ψυχολογία και ο χαμένος χαρακτήρας που σε πολλές καταστάσεις ίσως ήταν αρκετός για να διασφαλίσει ένα παιχνίδι.

Σημαντικότερο, όμως, από τα απτά αποτελέσματα είναι το να καταρτιστεί ένα σαφές πλάνο προόδου. Το πιο αρνητικό χαρακτηριστικό, σ’ ένα χρονικό διάστημα που η ΑΕΚ έχει τοποθετήσει τον εαυτό της σε μια διαδικασία επιστροφής, είναι η έλλειψη σταθερότητας. Συνεχείς αλλαγές προσώπων, παίκτες που εμφανίζονταν ξαφνικά κι άλλο τόσο ξαφνικά αποχωρούσαν, αλλαγές προπονητών και επιλογών, ασαφής κατεύθυνση στο στυλ παιχνιδιού που έπρεπε να παρουσιαστεί στο παρκέ --παιδικές ασθένειες που χαρακτηρίζουν οποιονδήποτε τοποθετείται σε μια κάνει συνεχόμενα λάθη πριν φτάσει στο επίπεδο της ουσιαστικής κατάρτισης.

Αν κάτι πρέπει να είναι ο απόλυτος στόχος που μπορεί να ταυτιστεί με τη σημειολογία της κατάκτησης ενός τίτλου 16 χρόνια μετά, αυτός είναι το να επιβεβαιωθεί πως η ΑΕΚ έχει πλέον περάσει στη φάση της ενηλικίωσης. Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Η ΑΕΚ πρέπει να προχωρήσει σε πρακτικά βήματα που θα επηρεάσουν τις επόμενες σεζόν της: απόφαση για συνεργασία με έναν προπονητή με φιλοδοξίες και ουσιαστικό πλάνο, συμβόλαια μεγαλύτερης διάρκειας, ανίχνευση της ελληνικής αγοράς και απόκτηση παικτών που μπορούν σταδιακά να ενταχθούν στον κορμό (τομέας στον οποίο ήδη κινείται σωστά), και ίσως μια ενδεχόμενη αλλαγή έδρας ( θέμα για το οποίο μίλησε ο πρόεδρος της ΑΕΚ στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Sport24.gr ).

16 χρόνια μετά, το κίτρινο και το μαύρο είναι ξανά στο προσκήνιο -για μία νύχτα ίσως, αλλά όπως γνωρίζουμε καλά μια νύχτα είναι ενίοτε αρκετή για ν’ αλλάξει την ιστορία. Αν κάτι πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι, αυτό είναι πως η στιγμή δεν είναι αμελητέα ούτε για την ΑΕΚ, ούτε για το ελληνικό μπάσκετ. Επειδή αυτή η νύχτα μπορεί επιτέλους να αποτελέσει το εφαλτήριο για την εδραίωση του τρίτου πόλου.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Καραγιαννακίδης